เราชื่อจ.ค่ะ อยู่ม.4 มีความฝันที่อยากจะเป็นนักร้อง แต่ที่บ้านทำธุรกิจเกี่ยวกับไฟฟ้า
เราว่าจะลองไปออดิชั่นที่SMที่จะมาไทยในเร็วๆนี้ พ่อแม่ก็ไม่ห้าม เราก็เลยได้ไป
แต่พอมาคิดๆดูแล้ว ถ้าสมมุติว่าได้ติดเป็นเด็กฝึก แล้วเราจะเรียนยังไง ถ้าเรียนกับค่ายก็ไม่มีใบจบการศึกษา ถ้าเรียนร.รแบบปกติคือบ้านเขา เราก็เรียนไม่ค่อยได้เพราะภาษาบ้านเขาด้วย แล้วถ้าสมมุติว่าได้เดบิวต์ งานนักร้องมันก็ไม่มั่นคง ไม่พอสำหรับอนาคต แม่ยังถามเลยว่าถ้าเราติดจริงแล้วเราจะเรียนยังไง จะจบม.ปลาย จะจบมหาวิทยาลัยมั้ย ถ้าหมดสัญญาค่ายแล้วคิดเหรอว่าจะหางานอื่นทำได้
พอคิดถึงอนาคตตัวเอง ยิ่งคิดยากเลยละค่ะ เพราะถ้าเราไปออแล้วติด แล้วใครจะรับช่วงต่อพ่อแม่ ถึงจะมีพี่สาวที่รับช่วงต่อพ่อ แล้วแม่ละ จะให้ปิดร้านที่อุตส่าห์สร้างมาด้วยน้ำพักน้ำแรงก็ยิ่งไม่ได้ เราว่าจะรับช่วงต่อแม่อยู่เหมือนกัน แต่ด้วยสมองที่มีมันน้อยนิดเหลือเกิน เราเลยไม่รู้ว่าจะเรียนอะไร เรียนวิศวะก็ไม่ไหว เรียนบริหารก็ยิ่งแล้วใหญ่ แต่มันก็เพื่ออนาคตที่มั่นคง พ่อแม่ก็อุตส่าห์ทิ้งสิ่งที่จะสามารถต่อยอดชีวิตของเราในอนาคตให้ แล้วเราควรจะทำไงดี
บอกเลยว่าพ่อแม่ไม่บังคับ พี่สาวเรารู้ตัวว่าควรจะทำอะไรดีที่สุด พี่เราก็สามารถเลือกทางตัวเองได้ แต่มันก็เลือกที่จะเรียนในสิ่งที่พ่อต้องการ ส่วนหนึ่งนางก็ชอบเรียนบริหารและนางเก่งเลขมาก นางเลยมีอนาคตที่แน่นอน
แต่เราเพิ่งจะอยู่ม.4 แต่เราคิดว่ามันเป็นปีที่จะต้องค้นหาตัวเองว่าต้องการอะไร อยากทำอะไร ตามหาฝันของตัวเอง ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะลองทำสักครั้ง เวลามั้นสั้นเสมอเราคิดแบบนั้น และเราก็คิดว่ามันเหลือเวลาไม่มากแล้ว เพราะมหาวิทยาลัยมันคือตัวตัดสินที่ทำให้เราต้องเลือกว่าจะเรียนอะไร เราไม่มีเวลาที่จะมาคิดเรื่องอะไรเรื่อยเปื่อย(แต่เราก็เป็นบ่อย) ไม่มีเวลาคิดเรื่องความรักอะไรนั่นเลย(ปกติก็ไม่คิด ยังไม่มีแฟนเลยจร้า~) ไม่เคยคิดเรื่องความสวยงาม คิดแค่ว่าตัวเองในวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง และอีกในวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไงอีก คิดไปเรื่อยเลยละค่ะ
บางทีก็คิดว่าตัวเองเพิ่งจะม.4 จะคิดอะไรเยอะแยะ ยังเด็กอยู่เลย แต่เรากับคิดว่าเรามีความคิดที่ดีขึ้น(จากเมื่อก่อน)
เขียนมาซะยาวเลย สำหรับตัวเรา อาจจะมีแค่เราหรือเปล่าที่คิดแบบนี้ รู้สึกเหมือนเป็นผู้ใหญ่เกินไปอะ 555พูดไปนั่น ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องที่คาใจของเรามาก ว่าจะทำตาม'ฝัน' หรือ ทำเพื่อ'อนาคต' ช่วยออกคำเห็นด้วยนะค่ะ
ปล.ไม่ใช่แค่เป็นนักร้องนะค่ะ นักเขียนก็ชอบ เรียนหมอก็ชอบค่ะ เป็นคนเรื่องเยอะ
ทำตาม'ฝัน'ที่ตัวเองชอบ หรือ ทำในสิ่งที่ควรทำเพื่อ'อนาคต'
เราว่าจะลองไปออดิชั่นที่SMที่จะมาไทยในเร็วๆนี้ พ่อแม่ก็ไม่ห้าม เราก็เลยได้ไป
แต่พอมาคิดๆดูแล้ว ถ้าสมมุติว่าได้ติดเป็นเด็กฝึก แล้วเราจะเรียนยังไง ถ้าเรียนกับค่ายก็ไม่มีใบจบการศึกษา ถ้าเรียนร.รแบบปกติคือบ้านเขา เราก็เรียนไม่ค่อยได้เพราะภาษาบ้านเขาด้วย แล้วถ้าสมมุติว่าได้เดบิวต์ งานนักร้องมันก็ไม่มั่นคง ไม่พอสำหรับอนาคต แม่ยังถามเลยว่าถ้าเราติดจริงแล้วเราจะเรียนยังไง จะจบม.ปลาย จะจบมหาวิทยาลัยมั้ย ถ้าหมดสัญญาค่ายแล้วคิดเหรอว่าจะหางานอื่นทำได้
พอคิดถึงอนาคตตัวเอง ยิ่งคิดยากเลยละค่ะ เพราะถ้าเราไปออแล้วติด แล้วใครจะรับช่วงต่อพ่อแม่ ถึงจะมีพี่สาวที่รับช่วงต่อพ่อ แล้วแม่ละ จะให้ปิดร้านที่อุตส่าห์สร้างมาด้วยน้ำพักน้ำแรงก็ยิ่งไม่ได้ เราว่าจะรับช่วงต่อแม่อยู่เหมือนกัน แต่ด้วยสมองที่มีมันน้อยนิดเหลือเกิน เราเลยไม่รู้ว่าจะเรียนอะไร เรียนวิศวะก็ไม่ไหว เรียนบริหารก็ยิ่งแล้วใหญ่ แต่มันก็เพื่ออนาคตที่มั่นคง พ่อแม่ก็อุตส่าห์ทิ้งสิ่งที่จะสามารถต่อยอดชีวิตของเราในอนาคตให้ แล้วเราควรจะทำไงดี
บอกเลยว่าพ่อแม่ไม่บังคับ พี่สาวเรารู้ตัวว่าควรจะทำอะไรดีที่สุด พี่เราก็สามารถเลือกทางตัวเองได้ แต่มันก็เลือกที่จะเรียนในสิ่งที่พ่อต้องการ ส่วนหนึ่งนางก็ชอบเรียนบริหารและนางเก่งเลขมาก นางเลยมีอนาคตที่แน่นอน
แต่เราเพิ่งจะอยู่ม.4 แต่เราคิดว่ามันเป็นปีที่จะต้องค้นหาตัวเองว่าต้องการอะไร อยากทำอะไร ตามหาฝันของตัวเอง ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะลองทำสักครั้ง เวลามั้นสั้นเสมอเราคิดแบบนั้น และเราก็คิดว่ามันเหลือเวลาไม่มากแล้ว เพราะมหาวิทยาลัยมันคือตัวตัดสินที่ทำให้เราต้องเลือกว่าจะเรียนอะไร เราไม่มีเวลาที่จะมาคิดเรื่องอะไรเรื่อยเปื่อย(แต่เราก็เป็นบ่อย) ไม่มีเวลาคิดเรื่องความรักอะไรนั่นเลย(ปกติก็ไม่คิด ยังไม่มีแฟนเลยจร้า~) ไม่เคยคิดเรื่องความสวยงาม คิดแค่ว่าตัวเองในวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง และอีกในวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไงอีก คิดไปเรื่อยเลยละค่ะ
บางทีก็คิดว่าตัวเองเพิ่งจะม.4 จะคิดอะไรเยอะแยะ ยังเด็กอยู่เลย แต่เรากับคิดว่าเรามีความคิดที่ดีขึ้น(จากเมื่อก่อน)
เขียนมาซะยาวเลย สำหรับตัวเรา อาจจะมีแค่เราหรือเปล่าที่คิดแบบนี้ รู้สึกเหมือนเป็นผู้ใหญ่เกินไปอะ 555พูดไปนั่น ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องที่คาใจของเรามาก ว่าจะทำตาม'ฝัน' หรือ ทำเพื่อ'อนาคต' ช่วยออกคำเห็นด้วยนะค่ะ
ปล.ไม่ใช่แค่เป็นนักร้องนะค่ะ นักเขียนก็ชอบ เรียนหมอก็ชอบค่ะ เป็นคนเรื่องเยอะ