สวัสดีค่ะ สมาชิกทุกท่าน
ความรักเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์มาช้านาน และมนุษย์ทุกคนล้วนมีความรักอยู่ภายในใจ มากหรือน้อยแตกต่างกันไป ความรัก ผ่านเข้าออกดวงใจของเรานับตั้งแต่แรกเกิด เมื่อลืมตาดูโลก พบพ่อกับแม่ ผู้ให้ความอบอุ่น เลี้ยงดูอย่างทะนุถนอม และญาติพี่น้องผู้มีสายเลือดชิดใกล้ ต่อเมื่อเติบใหญ่ขึ้น จึงได้รู้จักกับเพื่อนทั้งหญิงและชายวัยเดียวกันหรือต่างวัย ความรักก็เริ่มแตกกิ่งก้านสาขาออกไป จนกระทั่งได้พบคนที่ถูกอกถูกใจ หวังให้มาเป็นคู่ชีวิต ความรักได้ผลิบานออกไปในอีกรูปแบบหนี่ง เมื่อตกลงปลงใจใช้ชีวิตร่วมกันจนกระทั่งมีลูก ช่วงที่เลี้ยงดูลูกด้วยความรัก ก็เป็นอีกฤดูกาลหนึ่งของชีวิต จนกระทั่งย่างเข้าสู่วัยชรา ความรักตามประสาวัยรุ่นที่คึกคะนองพลันอันตรธานไป แปรเปลี่ยนเป็นความรักความห่วงใยในลูกหลานและบริวาร ตามอย่างผู้สูงอายุ
ความรักแรกเริ่มนั้น มักขึ้นต้นด้วยสวยงามและหอมหวาน แต่หลายคนก็ต้องผิดหวังในความรัก แม้จะใช้ชีวิตคู่กันยาวนานหลายปีก็ตาม ไม่มีใครปรารถนาให้ความรักที่น่าจะเป็นเรื่องของความสุข กลับกลายเป็นความทุกข์ เป็นความจริงว่าชีวิตเรามีความสุขหรือความทุกข์ได้นั้น จำเป็นต้องมีการเรียนรู้ยอมรับใครอีกคนหรืออีกหลายคนที่เข้ามาในชีวิต เพราะแต่ละคนมีพื้นฐานที่แตกต่างกัน ตั้งแต่การเลี้ยงดู การใช้ชีวิต ทัศนคติ ความคิด ความฝัน เป้าหมายชีวิต และรายละเอียดอื่น ๆ อีกมากมาย
รักแรกพบ หรือ รักแลกภพ
เพราะชีวิตที่ต้องดิ้นรน ทำให้พ่อแม่ยุคใหม่ ไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนลูกได้อย่างเต็มที่ เพราะเมื่อกลับจากงานก็เหนื่อยล้าแล้ว สื่อต่าง ๆ ก็มีผลให้เกิดการเรียนรู้ที่แตกต่างจากที่พ่อแม่เคยได้รู้เห็นมาก อุปกรณ์สื่อสารที่นับวันจะทันสมัย ข่าวสารฉับไว ทำให้การคิดและตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ ของคนเรา ก็มักจะไวตามไปด้วย และหลายครั้งที่ขาดโยนิโสมนิสการ คือการพิจารณาถึงผลเสียที่จะตามมาในภายหลัง การฝากลูกไว้กับโรงเรียนอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ เพราะหากเด็กในวัยเรียนวัยรุ่น ขาดเพื่อนที่ดี ขาดการแนะนำตักเตือนที่เหมาะสม ขาดตัวอย่างดี ๆ ที่เป็นแรงบันดาลใจ ก็มักจะก้าวพลาดช่วงเวลาที่สำคัญของชีวิต ทำให้เกิดปัญหาต่าง ๆ ตามมามากมาย เป็นปัญหาวัยรุ่นในปัจจุบัน อาทิ ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร เรียนไม่จบ ทำแท้ง และอาจถึงกับเสียชีวิต เช่น เจน เด็กสาววัยใส ที่เมื่อเธอได้พบกับความรักครั้งแรกแล้ว อะไรเกิดขึ้นกับชีวิตเธออีกบ้าง เธอจะประสบความสำเร็จในความรักหรือไม่ ลองติดตามชมในคลิปนี้กันนะคะ
บุพเพสันนิวาส
ความรักระหว่างบุคคลนั้น ไม่ว่าจะบังเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน หรือค่อย ๆ งอกงามอย่างช้า ๆ ล้วนมีเหตุมาจาก “บุพเพสันนิวาส”
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสอธิบายเอาไว้ว่า...ความรัก...เกิดขึ้นได้ด้วยสาเหตุ 2 ประการ
ประการแรก คือ บุคคลเคยอยู่ร่วมกันในอดีตชาติ และประการที่สอง คือ ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันในปัจจุบัน
เปรียบเสมือนดอกบัว....ที่เกิดขึ้นโดยอาศัยทั้งโคลนตมและน้ำ1
คือ มีโคลนตมอย่างหนึ่ง พร้อมกับน้ำอีกอย่างหนึ่ง ดอกบัวจึงอาศัยเกิดขึ้นได้
ถ้าหากบุคคลเคยอยู่ร่วมกันมาในอดีตชาติ พอได้เจอกันแล้ว...ก็จะถูกอกถูกใจกันเป็นพิเศษทีเดียว
ดังเช่นพระบรมโพธิสัตว์ คือ เจ้าชายสิทธัตถะกับพระนางพิมพานั่นเอง
พระองค์สร้างบารมีร่วมกันมาหลายชาติ โดยเฉพาะในสมัยที่พระโพธิสัตว์ถือกำเนิดเป็นสุเมธดาบส
แต่เดิมในชาตินั้น ท่านทั้งสองก็ยังไม่เคยพบกันมาก่อน ท่านดาบสได้บำเพ็ญบารมี โดยนอนทอดร่างเป็นสะพาน...
ให้พระทีปังกรสัมมาสัมพุทธเจ้า พร้อมทั้งเหล่าสาวกเดินข้ามแอ่งน้ำไป
จากนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทีปังกรได้ทรงพยากรณ์ว่า....
ท่านสุเมธดาบส จะได้บรรลุเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า นามว่า "โคดม" ในอนาคต
1 พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย แล่ม 42 หน้า 43-44
ดังนั้น การตัดสินใจคบใครสักคนจึงมีบทเรียนพิเศษที่ต้องรู้ก่อนรัก เพื่อให้เราอยู่กับความต่างได้อย่างลงตัว และสร้างชีวิตคู่ให้ผาสุกได้ตามหลักพระพุทธองค์ ทำให้เราสามารถมองโลกตามความเป็นจริง และดำเนินชีวิตแบบเหตุผลนำอารมณ์ เพราะหญิงชายนั้นต่างกัน แต่ในความต่างนั้นลงตัวได้หากเรารู้จักครองเรือนด้วยสมองและครองรักด้วยหัวใจ
มาถึงท้ายกระทู้แล้ว ความรักนั้นจริงหรือ...ที่ว่าหวาน? เพื่อนสมาชิกมีความเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องความรักกันบ้างคะ? มีใครมีแง่มุมดี ๆ ที่ทำให้ความรักยั่งยืน และรักษาได้มั่นคงกันบ้างมั้ยคะ ขอเชิญทุกท่านร่วมแบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ที่สร้างสรรค์ให้เป็นกำลังใจ ทั้งสำหรับคนโสดและคนมีความรักในวันแห่งความรักนี้กันค่ะ
❤❤❤ The Lover...รักเอย...จริงหรือที่ว่าหวาน? ❤❤❤
ความรักเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์มาช้านาน และมนุษย์ทุกคนล้วนมีความรักอยู่ภายในใจ มากหรือน้อยแตกต่างกันไป ความรัก ผ่านเข้าออกดวงใจของเรานับตั้งแต่แรกเกิด เมื่อลืมตาดูโลก พบพ่อกับแม่ ผู้ให้ความอบอุ่น เลี้ยงดูอย่างทะนุถนอม และญาติพี่น้องผู้มีสายเลือดชิดใกล้ ต่อเมื่อเติบใหญ่ขึ้น จึงได้รู้จักกับเพื่อนทั้งหญิงและชายวัยเดียวกันหรือต่างวัย ความรักก็เริ่มแตกกิ่งก้านสาขาออกไป จนกระทั่งได้พบคนที่ถูกอกถูกใจ หวังให้มาเป็นคู่ชีวิต ความรักได้ผลิบานออกไปในอีกรูปแบบหนี่ง เมื่อตกลงปลงใจใช้ชีวิตร่วมกันจนกระทั่งมีลูก ช่วงที่เลี้ยงดูลูกด้วยความรัก ก็เป็นอีกฤดูกาลหนึ่งของชีวิต จนกระทั่งย่างเข้าสู่วัยชรา ความรักตามประสาวัยรุ่นที่คึกคะนองพลันอันตรธานไป แปรเปลี่ยนเป็นความรักความห่วงใยในลูกหลานและบริวาร ตามอย่างผู้สูงอายุ
ความรักแรกเริ่มนั้น มักขึ้นต้นด้วยสวยงามและหอมหวาน แต่หลายคนก็ต้องผิดหวังในความรัก แม้จะใช้ชีวิตคู่กันยาวนานหลายปีก็ตาม ไม่มีใครปรารถนาให้ความรักที่น่าจะเป็นเรื่องของความสุข กลับกลายเป็นความทุกข์ เป็นความจริงว่าชีวิตเรามีความสุขหรือความทุกข์ได้นั้น จำเป็นต้องมีการเรียนรู้ยอมรับใครอีกคนหรืออีกหลายคนที่เข้ามาในชีวิต เพราะแต่ละคนมีพื้นฐานที่แตกต่างกัน ตั้งแต่การเลี้ยงดู การใช้ชีวิต ทัศนคติ ความคิด ความฝัน เป้าหมายชีวิต และรายละเอียดอื่น ๆ อีกมากมาย
เพราะชีวิตที่ต้องดิ้นรน ทำให้พ่อแม่ยุคใหม่ ไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนลูกได้อย่างเต็มที่ เพราะเมื่อกลับจากงานก็เหนื่อยล้าแล้ว สื่อต่าง ๆ ก็มีผลให้เกิดการเรียนรู้ที่แตกต่างจากที่พ่อแม่เคยได้รู้เห็นมาก อุปกรณ์สื่อสารที่นับวันจะทันสมัย ข่าวสารฉับไว ทำให้การคิดและตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ ของคนเรา ก็มักจะไวตามไปด้วย และหลายครั้งที่ขาดโยนิโสมนิสการ คือการพิจารณาถึงผลเสียที่จะตามมาในภายหลัง การฝากลูกไว้กับโรงเรียนอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ เพราะหากเด็กในวัยเรียนวัยรุ่น ขาดเพื่อนที่ดี ขาดการแนะนำตักเตือนที่เหมาะสม ขาดตัวอย่างดี ๆ ที่เป็นแรงบันดาลใจ ก็มักจะก้าวพลาดช่วงเวลาที่สำคัญของชีวิต ทำให้เกิดปัญหาต่าง ๆ ตามมามากมาย เป็นปัญหาวัยรุ่นในปัจจุบัน อาทิ ตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร เรียนไม่จบ ทำแท้ง และอาจถึงกับเสียชีวิต เช่น เจน เด็กสาววัยใส ที่เมื่อเธอได้พบกับความรักครั้งแรกแล้ว อะไรเกิดขึ้นกับชีวิตเธออีกบ้าง เธอจะประสบความสำเร็จในความรักหรือไม่ ลองติดตามชมในคลิปนี้กันนะคะ
ความรักระหว่างบุคคลนั้น ไม่ว่าจะบังเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน หรือค่อย ๆ งอกงามอย่างช้า ๆ ล้วนมีเหตุมาจาก “บุพเพสันนิวาส”
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสอธิบายเอาไว้ว่า...ความรัก...เกิดขึ้นได้ด้วยสาเหตุ 2 ประการ
ประการแรก คือ บุคคลเคยอยู่ร่วมกันในอดีตชาติ และประการที่สอง คือ ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันในปัจจุบัน
เปรียบเสมือนดอกบัว....ที่เกิดขึ้นโดยอาศัยทั้งโคลนตมและน้ำ1
คือ มีโคลนตมอย่างหนึ่ง พร้อมกับน้ำอีกอย่างหนึ่ง ดอกบัวจึงอาศัยเกิดขึ้นได้
ถ้าหากบุคคลเคยอยู่ร่วมกันมาในอดีตชาติ พอได้เจอกันแล้ว...ก็จะถูกอกถูกใจกันเป็นพิเศษทีเดียว
ดังเช่นพระบรมโพธิสัตว์ คือ เจ้าชายสิทธัตถะกับพระนางพิมพานั่นเอง
พระองค์สร้างบารมีร่วมกันมาหลายชาติ โดยเฉพาะในสมัยที่พระโพธิสัตว์ถือกำเนิดเป็นสุเมธดาบส
แต่เดิมในชาตินั้น ท่านทั้งสองก็ยังไม่เคยพบกันมาก่อน ท่านดาบสได้บำเพ็ญบารมี โดยนอนทอดร่างเป็นสะพาน...
ให้พระทีปังกรสัมมาสัมพุทธเจ้า พร้อมทั้งเหล่าสาวกเดินข้ามแอ่งน้ำไป
จากนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทีปังกรได้ทรงพยากรณ์ว่า....
ท่านสุเมธดาบส จะได้บรรลุเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า นามว่า "โคดม" ในอนาคต
1 พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย แล่ม 42 หน้า 43-44
ดังนั้น การตัดสินใจคบใครสักคนจึงมีบทเรียนพิเศษที่ต้องรู้ก่อนรัก เพื่อให้เราอยู่กับความต่างได้อย่างลงตัว และสร้างชีวิตคู่ให้ผาสุกได้ตามหลักพระพุทธองค์ ทำให้เราสามารถมองโลกตามความเป็นจริง และดำเนินชีวิตแบบเหตุผลนำอารมณ์ เพราะหญิงชายนั้นต่างกัน แต่ในความต่างนั้นลงตัวได้หากเรารู้จักครองเรือนด้วยสมองและครองรักด้วยหัวใจ