สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
ได้เข้าไปเช็คที่อยู่ไอพีของจขกท. เพื่อจะได้ทราบว่าอยู่ประเทศไหนบนโลก... คุณอยู่เดนมาร์ค
สถานะของจขกท.ก่อนหน้านี้ได้จดทะเบียนสมรสกับพ่อเด็กหรือไม่คะ ถ้าจดทะเบียนและหย่ากันเป็นทางการ... คุณควรจะได้ค่าเลี้ยงดูลูกจากพ่อเด็ก
ถ้าเป็นตามนั้น... ไม่แนะนำให้จขกท.กลับไทย ควรอยู่ดูแลลูกให้เขาได้รับการศึกษาในเดนมาร์คไปเลย และหวังว่าคุณคงหางานทำด้วย จะได้ไม่ต้องรู้สึกว่างเกินไป จะทำให้ฟุ้งซ่าน เหงา ว้าเหว่ ตัวคนเดียว
สมมติว่าจขกท. กลับไทยไป คุณจะไปทำงานอะไร และคิดเหรอว่าพ่อเด็กจะขยันส่งเงินค่าดูแลลูกให้ต่อเนื่อง... ยิ่งถ้าจขกท. จะย้ายกลับไปไทยแบบนั้น เข้าทางพ่อเด็กที่ไม่ต้องส่งเงินค่าดูแลลุก และคุณคิดหรือว่าคุณจะมีเงินพอที่จะดูแลลุกให้ได้รับการศึกษาดีได้ ลูกจะได้ภาษาที่สองหรือไม่ ภาษีสังคมในไทยสิ้นเปลืองกับเพียงแค่เพื่อจะให้เด็กเรียนดี ได้สองภาษาก็ต้องส่งไปเรียนที่ค่าเทอมสูง... ต่างกับเรียนในเดนมาร์คไม่ต้องลงทุนอะไร เรียนรร.รัฐบาลได้มาตรฐานสูงกว่าดีกว่าเรียนในไทย... อนาคตของลูกคุณจะได้ก้าวหน้า
พยายามไม่คิดเล็กคิดน้อย... ทำหน้าที่เป็นแม่และพ่อให้กับลูกได้ ให้ลูกไม่รู้สึกว่าไม่มีพ่ออยู่ด้วยไม่ใช่ปัญหาอะไร... ที่สำคัญพ่อเด็กจะต้องส่งเงินค่าดูแลให้คุณ... และถ้ามีการกำหนดทางศาล(หรือไม่) ให้พ่อเด็กใช้เวลากับลุกกี่วันต่ออาทิตย์... ถ้าไม่มีการตกลงอะไรเป็นลายลักษณ์อักษร คุณควรให้ศาลจัดการแบ่งหน้าที่พ่อให้เขาใช้เวลาอยู่กับลูก
ถ้าไม่ทำการตกลงระหว่างคุณและพ่อเด็ก... คุณก็จะต้องมาหมั่นติดต่อให้ลูกได้พูดกับพ่อเขา และคุณไม่ต้องไปคิดมากว่าทำมากเกินไปหรือไม่... มันอยู่ที่การตัดสินใจของคุณเองว่าต้องการให้เป็นแบบไหน
สถานะของจขกท.ก่อนหน้านี้ได้จดทะเบียนสมรสกับพ่อเด็กหรือไม่คะ ถ้าจดทะเบียนและหย่ากันเป็นทางการ... คุณควรจะได้ค่าเลี้ยงดูลูกจากพ่อเด็ก
ถ้าเป็นตามนั้น... ไม่แนะนำให้จขกท.กลับไทย ควรอยู่ดูแลลูกให้เขาได้รับการศึกษาในเดนมาร์คไปเลย และหวังว่าคุณคงหางานทำด้วย จะได้ไม่ต้องรู้สึกว่างเกินไป จะทำให้ฟุ้งซ่าน เหงา ว้าเหว่ ตัวคนเดียว
สมมติว่าจขกท. กลับไทยไป คุณจะไปทำงานอะไร และคิดเหรอว่าพ่อเด็กจะขยันส่งเงินค่าดูแลลูกให้ต่อเนื่อง... ยิ่งถ้าจขกท. จะย้ายกลับไปไทยแบบนั้น เข้าทางพ่อเด็กที่ไม่ต้องส่งเงินค่าดูแลลุก และคุณคิดหรือว่าคุณจะมีเงินพอที่จะดูแลลุกให้ได้รับการศึกษาดีได้ ลูกจะได้ภาษาที่สองหรือไม่ ภาษีสังคมในไทยสิ้นเปลืองกับเพียงแค่เพื่อจะให้เด็กเรียนดี ได้สองภาษาก็ต้องส่งไปเรียนที่ค่าเทอมสูง... ต่างกับเรียนในเดนมาร์คไม่ต้องลงทุนอะไร เรียนรร.รัฐบาลได้มาตรฐานสูงกว่าดีกว่าเรียนในไทย... อนาคตของลูกคุณจะได้ก้าวหน้า
พยายามไม่คิดเล็กคิดน้อย... ทำหน้าที่เป็นแม่และพ่อให้กับลูกได้ ให้ลูกไม่รู้สึกว่าไม่มีพ่ออยู่ด้วยไม่ใช่ปัญหาอะไร... ที่สำคัญพ่อเด็กจะต้องส่งเงินค่าดูแลให้คุณ... และถ้ามีการกำหนดทางศาล(หรือไม่) ให้พ่อเด็กใช้เวลากับลุกกี่วันต่ออาทิตย์... ถ้าไม่มีการตกลงอะไรเป็นลายลักษณ์อักษร คุณควรให้ศาลจัดการแบ่งหน้าที่พ่อให้เขาใช้เวลาอยู่กับลูก
ถ้าไม่ทำการตกลงระหว่างคุณและพ่อเด็ก... คุณก็จะต้องมาหมั่นติดต่อให้ลูกได้พูดกับพ่อเขา และคุณไม่ต้องไปคิดมากว่าทำมากเกินไปหรือไม่... มันอยู่ที่การตัดสินใจของคุณเองว่าต้องการให้เป็นแบบไหน
มิตจี้ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2001701 ถูกใจ, Rirakkuma ถูกใจ, Seventh Ave ถูกใจ, nanatsu ถูกใจ, emma mama ถูกใจ, humming in my sleep ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 977115 ถูกใจ, แมวเหมียวเห่าโฮ่ง ถูกใจ, surreallove ถูกใจรวมถึงอีก 23 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
พยายามให้พ่อได้เจอลูก ทั้งที่พ่อมันไม่เคยขอเลย เรายัดเยียดเกินไปไหม ควรหยุดหรือพยายามผลักดันให้เจอต่อไป
เกริ่นก่อนว่า พ่อมันรักลูกนะแต่ไม่แสดงออกและความเห็นแกตัวรักตัวเองมากกว่าลูก
เราแยกทางกับพ่อของเด็กมาแล้วเกือบ 2 ปี เราใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ สามีเก่า (พ่อของลูก) เป็นต่างชาติ ลูกเราเป็นลูกครึ่ง เราเลิกกันเพราะเขามีคนอื่น เราไม่เคยให้อภัยเขา แต่เราแยกแยะออกระหว่างปัญหาพ่อแม่ กับความเป็นครอบครัว
ตั้งแต่เราย้ายออกจากบ้านสามีเก่า ออกมาอยู่กับลูกชายเองได้ปีกว่าๆ (เลิกกัน 2 ปีแต่ช่วงแรกๆ ยังที่อยู่ไม่ได้ต้องอาศัยเขาไปก่อน จนเขาบอกทางอีเมล์ว่าเขาจะเอาผู้หญิงเข้าบ้านนะ ให้ออกไปอยู่บ้านพ่อแม่เขา จึงรีบย้ายออก และอาศัยใกล้บ้านพ่อแม่เขาในปัจจบัน) เราพยายามจะจัดเวลาให้ลูกเจอพ่อบ้าง บอกตามตรงอยากกลับเมืองไทย แต่เรานึกถึงลูก ถ้ากลับไป ตัวพ่อคงไม่ไปเยี่ยมลูกแน่คงขาดกัน ดังนั้นจึงตัดสินใจอยู่ต่อเพราะคิดถึงลูกเป็นหลัก ไม่อยากให้ลูกรู้สึกขาด การตัดสินใจของเราก็คือ...
-พยายามถามอิพ่อมันว่า วันไหนว่างบ้างให้ลูกไปเจอวันไหนเมื่อไหร่ นอนค้างได้ไหม... เขาเจอได้แต่ไม่เคยเอ่ยปากขอเอง
-ทุกสัปดาห์พยายามให้ลูกโทรหาพ่อให้เห็นหน้ากันบ้างนิดหน่อย... เขาไม่เคยเริ่มโทรก่อนหรือไม่เคยโทรกลับเวลาเห็น miscall เรา (ทั้งๆ ที่เขาก็รู้ว่าถ้าโทรไปคือโยนให้ลูกคุยเลย เราไม่เคยสาระแน ยื่นหน้าไปคุยด้วย เรามีหน้าที่กดเบอร์ให้ลูก)
-พ่อแม่ (ปู่ย่าของลูกเรา) จะไปเยี่ยมลูกชายเขาคือพ่อของลูกเรา 2 สัปดาห์ครั้ง เราพยายามยัดเยียดให้ไปดับปู่ด้วย ปู่ก็อยากให้ไปด้วย คือทุกคน offer เต็มที่ แต่ตัวเขาไม่เคยขับรถมาเอาเลย
ล่าสุดเขาไปต่างประเทศสองเดือนกับเมียใหม่ (คนที่มาแย่งสามีเราไป) กับลูกคนใหม่ทารก เราก็ลองไม่เริ่มโทรหา รอเขาโทรมาเองบ้าง แต่เขาไม่เคยโทรหาลูกชายเลย
ถามว่าเขารักลูกไหม คนรัก แต่คงรักตัวเองมากกว่า รอให้แต่คนมาประเคนให้ เราเหนื่อยใจมาก อยากรู้เราพยายามเกินไปไหม ควรหยุดดีกว่าไหม ควรช่างแม่มไหม หรือควรทำต่อไปเพื่อลูก เรากลัวลูกขาดความอบอุ่น แม่ลูกพูดว่ารักแม่ที่สุดในโลก แต่เราก็พยายามสอนให้เขาบอกรักพ่อเขาด้วย
อยากรู้ว่า เด็กไม่เจอพ่อเลยอนาคตจะเติบโตยากไหม ควรระวังหรือเสริมเรื่องอะไรให้เขารู้สึกไม่ขาด
ถ้าใครแนะนำให้เรายัดเยียดนำเสนอลูกต่อไปแม้ว่าเขาไม่เคยเริ่มขอเราก่อนเอง อยากถามว่ามีวิธีไหนพูดให้เขาเปลี่ยนตัวเอง มาขอเจอเองบ้าง