สวัสดีค่ะกระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายคือมีปัญหากับชีวิตล้มเหลวห่วยเรื่องว่าแย่ไม่ก้าวหน้าทำตัวเองทั้งนั้นเราเรียนอยู่เยอรมันแต่ไม่ใช่สวยหรูเหมือนที่คนอื่นเป็นเรียกอยู่ในระดับที่แย่มากๆเนื่องจากเราเคยมาเรียนที่นี่ตอนอายุ12ย่าง13 เกรด.6 เรียนไม่รู้เรื่องไม่ได้โดนเพื่อนแกล้งทุกวันเวลาครูไม่อยู่ล้อบ้างจนอยู่คนเดียวไปเรียนเลยไม่ได้ภาษาเพราะไม่มีเพื่อนขอเขาเล่นด้วยก็ไม่มีใครเล่นด้วยโดนแกล้งอีกต่างหากตอนนั้นพอพูดได้บ้างแล้วแต่พอจะติดเทอมครูบอกได้ขึ้น เกรด 7 แต่อดทนไม่พอเพราะหนึ่งปีเต็มๆร้องไห้คนเดียวมาตลอดเลยกลับไทยมาต่อม.1-3 จบ ก็อยากมาต่อที่นี่อีกครั้งคิดว่าคงไม่เป็นแบบนั้นอีกแล้วพอมาก็เรียนภาษาอีกปีตอนนั้นก็ 16-17 แล้ว จากนั้นต่อ ก.ศ.น ของที่นี่ลืมบอกไปเราเรียนซ้ำชั้นม.ต้น อีกครั้งเพราะใบวุฒิไทยเขาไม่รับ จนตอนนี้ยังเรียนอยู่ใกล้จบ เกรด.10 ในปีนี้แต่ก็อายุปาไป 21 แล้ว กำลังจะไปหาที่เรียนต่อแต่คิดหนักอายุก็มากขึ้นทุกวันเพื่อนรุ่นเดียวเรียนจะจบมหาลัยกันแล้วเรายังไม่ถึงไหนเลย เราคิดว่าถ้าต่อเรียน จนถึงเกรด13 ก็ประมาณอีก 3ปีแล้วถึงจะต่อมหาลัยอีก4ปี คิดแล้วกว่าจะจบก็อายุปาเข้าไป27-28 มันก็อายุมากแล้วงานก็ยังไม่ได้ทำได้แต่ทำงานพาททามไปเรื่อยๆรู้สึกชีวิตแย่คนอื่นทำงานเรามานั่งเรียนมันสายไปจริงๆใจคิดว่าจะออกมาหางานทำเต็มตัวหรือเรียนต่อดีมันสับสนไปหมดไม่รู้จะไปต่อดีไหมหรือหยุดฝันดีชีวิตอยู่ที่เดิมเรียกว่าถอยหลังคนอื่นก้าวหน้ามันแย่ร้องไห้คนเดียวบ่อยๆน้อยใจในโชคชะตาชีวิตตัวเองทำไมไม่เหมือนคนอื่นแต่จริงๆคนอื่นเขาเดินทางชีวิตตามปกติเรียนตามอายุเราเรียนช้าถอยหลังมองคนอื่นทีไรใจห่อเหี่ยวอายุก็มากยังมานั่งเรียน ม.ปลายจบมาจะได้ทำงานเขาจะรับรึเปล่าไม่รู้ มีคนรอบข้างเล้าๆให้เรียน ป.ว.ช 3ปีทำงานเลยเพราะอายุก็เยอะเรียนไปไม่มีประโยชน์แต่เราอยากเรียนให้จบ ป.ตรี อย่างที่ฝันไว้แต่ปัญหาคืออายุเยอะแล้วจบมาจะได้งานรึปล่าว เราไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดีถ้ากลับไทยก้อายเพื่อนอายญาติไปเรียนถึงเมืองนอกคว้าน้ำเหลว
อายุ21ชีวิตห่วยแต่ยังไม่จบม.ปลาย อยู่เมืองนอก เรียนต่อหรือทำงานดี ค่ะ