จขกท.อายุ19ย่าง20ปี เรียนอยู่ปี1 เรามีความใฝ่ฝันอยากไปเรียนต่างประเทศ หรือไม่ก็อยากไปเที่ยวต่างประเทศแบบเป็นเดือนๆหรือหลายเดือน แต่ติดตรงที่ไม่มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ไปด้วย และพ่อแม่ก็ไม่ค่อยชอบเที่ยว(ทั้งในและนอกประเทศ) บางทีเราอุตส่าห์ใช้เวลานานมากวางแผนทริปเองให้ประหยัดและคุ้มที่สุดแล้ว แต่สุดท้ายก็นก แม้แต่ไปแต่บ้านย่ายายที่ตจว.เจ็ดวันสิบวันไม่พาไปไหนเลย ได้แต่นั่งๆนอนๆทั้งวัน
พอเราอยากลองไปสอบชิงทุน แลกเปลี่ยน summer work&travel จะระยะสั้นหรือยาวก็ไม่ค่อยอยากให้ไป เพราะไม่มีเพื่อนไปด้วย และพ่อแม่ไม่เคยปล่อยเราเลย เคยไปตปท.แค่ครั้งเดียวในชีวิตกับทัวร์ ไปตจว.กับเพื่อนก็ไม่เคย ทั้งๆที่เราจะใช้เงินเก็บที่ฝากไว้ในธนาคารของเราเองถ้าได้ไปเที่ยว ไม่ได้จะรบกวนที่บ้าน เพราะจะเน้นความประหยัดอยู่แล้ว แต่ถ้าไปเรียนต่างประเทศอาจจะต้องมีบ้าง เราค่อนข้างเก็บกดมากทุกวันนี้ ที่บ้านบอกว่ามหาลัยจะปล่อย แต่สุดท้ายก็ไม่... และบอกว่า "เราผิดปกติรึเปล่า ทำไมถึงมีความคิดกล้าที่จะอยากไปตปท.คนเดียว ไม่กลัวอันตรายรึไง"
คือเราชวนเพื่อนแล้วแต่ไม่มีใครไปด้วยหลายเหตุปัจจัย เช่น เงินไม่พร้อม (ที่บ้านคิดว่าเราเรียนภาคinter ผปค.เพื่อนก็น่าจะมีความพร้อมด้านการเงินอยู่บ้าง แล้วบางคนฐานะดีกว่าเรามาก ขับรถหรูมาเรียน อยู่คอนโด พ่อแม่เป็นเจ้าของบริษัท แต่บอกไม่มีเงิน...ว้อททท), พ่อแม่ไม่ให้ไป(แต่ทีกลับบ้านดึกดื่น บางวันก็ไม่กลับ หรือไปตจว.หลายวันไปได้เฉย...ว้อททท), รอไปฟรีกับที่บ้าน, เก็บเงินซื้อของ, ไม่มีเวลาว่าง และอีกล้านแปดเหตุผล ทำให้เราอยากไปคนเดียวไง ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้คนอื่นไปด้วย เราชวนแม่ไปเค้าก็ไม่ไป แม้แต่ในเอเชียก็ไม่ไป เค้าอยากจะให้เราเก็บเงินๆๆ พอแต่งงานมีครอบครัวหรือเกษียณแล้วค่อยไปเที่ยวเพราะพ่อแม่ก็ไม่เคยได้ไปเที่ยวหรืออยากไปเที่ยวซักนิดสมัยเรียน - -
เบื่อมากบางทีนัดกับเพื่อนไว้แล้วว่าจะไปนี่ๆๆกัน สุดท้ายก็เท บางคนบอกว่าไปเที่ยวคนเดียวก็ได้ สมัยนี้คนไปกันเยอะแยะ เอิ่ม...แต่นี่เราลูกคนเดียวไง ที่บ้านหวงเว่อร์ จะไปแบบคนอื่นได้ไง!!! นอยด์มาก เราพยายามตั้งใจเรียน สู้จนสอบเข้าinterได้ แทบไม่ได้ใช้ชีวิตตามใจตัวเองแบบวัยรุ่นคนอื่น ล่าสุดเราขอเรียนขับรถ ขอใช้รถคันเก่าของที่บ้าน และจะไม่รบกวนค่าน้ำมัน แทนการไปตปท. เค้าก็เซย์โนค่ะ
อยากไปต่างประเทศแต่ไม่มีเพื่อนไปด้วย
พอเราอยากลองไปสอบชิงทุน แลกเปลี่ยน summer work&travel จะระยะสั้นหรือยาวก็ไม่ค่อยอยากให้ไป เพราะไม่มีเพื่อนไปด้วย และพ่อแม่ไม่เคยปล่อยเราเลย เคยไปตปท.แค่ครั้งเดียวในชีวิตกับทัวร์ ไปตจว.กับเพื่อนก็ไม่เคย ทั้งๆที่เราจะใช้เงินเก็บที่ฝากไว้ในธนาคารของเราเองถ้าได้ไปเที่ยว ไม่ได้จะรบกวนที่บ้าน เพราะจะเน้นความประหยัดอยู่แล้ว แต่ถ้าไปเรียนต่างประเทศอาจจะต้องมีบ้าง เราค่อนข้างเก็บกดมากทุกวันนี้ ที่บ้านบอกว่ามหาลัยจะปล่อย แต่สุดท้ายก็ไม่... และบอกว่า "เราผิดปกติรึเปล่า ทำไมถึงมีความคิดกล้าที่จะอยากไปตปท.คนเดียว ไม่กลัวอันตรายรึไง"
คือเราชวนเพื่อนแล้วแต่ไม่มีใครไปด้วยหลายเหตุปัจจัย เช่น เงินไม่พร้อม (ที่บ้านคิดว่าเราเรียนภาคinter ผปค.เพื่อนก็น่าจะมีความพร้อมด้านการเงินอยู่บ้าง แล้วบางคนฐานะดีกว่าเรามาก ขับรถหรูมาเรียน อยู่คอนโด พ่อแม่เป็นเจ้าของบริษัท แต่บอกไม่มีเงิน...ว้อททท), พ่อแม่ไม่ให้ไป(แต่ทีกลับบ้านดึกดื่น บางวันก็ไม่กลับ หรือไปตจว.หลายวันไปได้เฉย...ว้อททท), รอไปฟรีกับที่บ้าน, เก็บเงินซื้อของ, ไม่มีเวลาว่าง และอีกล้านแปดเหตุผล ทำให้เราอยากไปคนเดียวไง ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้คนอื่นไปด้วย เราชวนแม่ไปเค้าก็ไม่ไป แม้แต่ในเอเชียก็ไม่ไป เค้าอยากจะให้เราเก็บเงินๆๆ พอแต่งงานมีครอบครัวหรือเกษียณแล้วค่อยไปเที่ยวเพราะพ่อแม่ก็ไม่เคยได้ไปเที่ยวหรืออยากไปเที่ยวซักนิดสมัยเรียน - -
เบื่อมากบางทีนัดกับเพื่อนไว้แล้วว่าจะไปนี่ๆๆกัน สุดท้ายก็เท บางคนบอกว่าไปเที่ยวคนเดียวก็ได้ สมัยนี้คนไปกันเยอะแยะ เอิ่ม...แต่นี่เราลูกคนเดียวไง ที่บ้านหวงเว่อร์ จะไปแบบคนอื่นได้ไง!!! นอยด์มาก เราพยายามตั้งใจเรียน สู้จนสอบเข้าinterได้ แทบไม่ได้ใช้ชีวิตตามใจตัวเองแบบวัยรุ่นคนอื่น ล่าสุดเราขอเรียนขับรถ ขอใช้รถคันเก่าของที่บ้าน และจะไม่รบกวนค่าน้ำมัน แทนการไปตปท. เค้าก็เซย์โนค่ะ