เมื่อเวลาเวียนมาบรรจบครบปี 365 วัน
ทุก 7 กุมภาพันธ์ วันชาติไทยใหญ่ มีอะไรความน่าสนใจอย่างไร
กระโดดควบ 2 ล้อ เติมน้ำมันให้เต็มถัง กระเป๋าตังค์ให้พร้อม
แล้วไปลุยกัน

                       ตู๊ดุ๊ง..........เสียง จากช่องข้อความเฟส ดังขึ้น ปรากฎ คำว่า ดอยไตแลง ด้วยความสงสัยของ นักเดินทางตัวน้อยๆ อยากรู้ว่าทีนั้นเป็นอย่างไร จึงพิม คำว่า ตกลง ไปในทันทีทันใด แต่ในเมื่อ ไปกับคนที่พึ่งจะรู้จักในเฟส ปกติเดินทางมาคนเดียวตลอด จขกท จึงสกิดพี่หมี แห่งห้อง มอเตอร์ไซค์ไปด้วย ท่านพี่ก็ใจง่ายซะเหลือเกิน.........แถมยังหลอก เจ้าของเพจดังอย่าง Freeman rider  มาด้วย เรื่องราวการเดินทางครั้งนี้จะเป็นอย่างไรเกาะขอบล้อมาแน่นๆนะจ๊ะ.....
                       
                        เช้าวันจันทร์ ที่ 6 ด้วยความเซียนของ จขกท + กับเมื่อคืนเรียนเลิกค่ำๆและไปฉลองวันเกิดกับเพื่อนมา นัดกับพี่หมีและคณะไว้ที่ปั้ม pt แรกสายแม่ริม 6.30 พึ่งตื่นพร้อมกับกระเป๋าเดินทางที่ว่างเปล่า ยี้ฮ่าาาา!!! นี้มันวิถีของอินดี้ รีบเก็บเสื้อผ้า รองเท้า แปรงสีฟันและที่ขาดไม่ได้ตังค์ และด้วยความที่เป็นลูกที่ดีของขุ่นแม่+กับความสโลว์ จึงไปจ่ายตลาดก่อนนน กินข้าวเสร็จรับคำอวยพรจาก แม่ เวลาล้อหมุนจากที่พักก็ 8 โมงเข้าไปแล้ว นัดเขาไว้ ไม่เกิน 9 โมง ขี่รถออกจากตัวเมืองเจียงใหม่ ด้วยอากาศ 20 องศานิดๆ มองซ้าย มองขวา โอเคทุกอย่างน่าจะครบดี กระแทกคันเร่งส่งพลังจากแรงมือผ่านสายคันเร่งลงสู่คาบูเรเตอร์ ยี่ห้อ Kaihin จ่ายน้ำมันลงสู่เครื่อง honda dreame 100 อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน เกิดในปี 38 เหมือนกันผ่านระบบขับเคลื่อนด้วยโซ่ จากเสอร์หน้า 14 ฟัน ด้วยข้อโซ่ 420 สู่จุดสุดท้ายที่ ล้อหลังทะยานไปบนความเร็วราว 1440 ก.ม. ต่อ วัน แต่กระแทกได้ไม่นานก็ต้องหยุดด้วยสัณญาณไฟจราจร ไม่นานนักเราก็มาถึงพร้อมกับ แท่ม แท่ แด่ม แถ้ม แถมมมมมม ปั้มที่ว่างเปล่า อ่าวนึกว่าทุกคนรอฉัน...........ก็ได้แต่นั่งรอพร้อมกับกินอะไรร้องท้องไปก่อน ไม่นานนัก พี่หมีและ พี่เจ ก็มาแต่เราก็ยังต้องนั่งรอผู้ที่จะนำเราไปดอยไตแลง

             เมื่อสมาชิกทุกท่านมาครบ เราก็เริ่มออกเดินทางด้วยเวลาประมาณ 9 โมงหน่อย ออกจากปั้มเลี้ยวซ้ายใช่เส้นทาง เชียงใหม่-แม่ริม 107 มุ่งสู่ ถนน 1095 แม่มาลัยปาย ด้วยความเร็วตามไมล์รถ แต่เดี๋ยวๆๆๆๆ รถ จขกท ไมล์เสียนี้หว่า จึงเหลือบไปมองไมล์ Gpx cr5 ที่หน้าปัดแสดงผลด้วยดิจิตอลลลล ความเร็วอยู่ที่ประมาณ 70 กม.ต่อชั่วโมง มีแอบขึ้น 80-90 บ้างเล็กน้อย ผ่านโค้งซ้าย โค้งขวา ขึ้นลงๆ กับวิวสองข้างทางอากาศ ไม่ร้อน ไม่หนาวกำลังดี หันหน้าไปไม่เจอใครหันหลังไปก็ไม่เจอใคร อ๊ากกก น้อยใจเรามันแค่ ร้อยซีซี ขึ้นเขาทีต้องมีคิ้วขมวด ส่วนผู้นำของเราด้วยตวามที่สูงวัยนิดนึงตามหลังเราอยู่ลิบนู้น นี้เหมือนฉันขี่รถคนเดียวอีกแล้ว แต่ในเมื่อเราตามเขาในทางชันขึ้นไม่ทันตอนลงก็กดบี้เลย!!! หึๆทางแบบนี้รถเล็กพอตามรถใหญ่ได้ ไม่นานเราก็มาถึงครึ่งทางปาย โค้งที่วิวสวยที่สุด ระหว่างทางไปปาย ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ของการเดินทาง ครั้งแรกตามมู้นี้เลย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/34367082 รอบนั้นยังจำได้ที่ไม่เจอทะเลหมอกเจอแต่ทะเลฝุ่น คำว่ารักมันกลายเป็นฝุ่นไปแล้ว อะไรที่หวังก็พังไปตั้งนานเลี้ยววว พอๆๆๆ มาๆๆถ่ายรูป
             ก่อนที่หนาวนี้จะผ่านพ้นไปเอ๊ะหรือผ่านไปแล้ววว ลองมาเที่ยวกันดูครับ ในช่วงที่สมาชิก 2 ท่านกำลังวุ่นวานอยู่กับการถ่ายรูปนี้แหละช่วงเวลาทองของฉันที่จะแซงอีตาโอม ออกก่อนย่อมได้เปรียบเพราะนัดกันไว้ที่ pt ปาย บิดคันเร่งให้สุดแล้วไปหยุดที่โค้งอันตรายแฮร่!!! ขี่ไปไม่นานก้จะพบกับป้ายยินดีต้อนรับเข้าสู่จังหวัดแม่ฮ่องสอน
      การถ่ายรูปคนเดียวทำไงเหรอ เพื่อนในเฟสบ้างคนชอบถามเอา ยกโทรศัพท์ขึ้นมา ทำตาม เล็งมุม ตั้งเวลา วิ่งงงงงงงงง แฉ๊ะ ง่ายนิดเดียว ถ้าจะให้ดีมีขาตั้งกล้องอุปกรณ์ดีๆเที่ยว ถ่ายรูปเองสวยกว่าใช้คนอื่นถ่ายอีกนะเออ แถมไม่ต้องเกรงใจใคร เพราะเหนื่อยเอง นั่งรอสักพักเอ๊ ทำไมสมาชิกเรายังไม่มา
พอถึงด่านตรวจแม่ยะ เลยถามหายไปไหนมา อ่อ ไปยิงกระต่ายมานี้เอง สงสัยกระต่าย ถามว่า เมิงเก๋าเหรอ!!!
แต่ด้วยความที่หน้าสมาชิกแต่ละท่านมิอาจก่อภัยพยันอันตรายแก่ใครได้ เราจึงผ่านมาได้แบบสบายๆ
ขี่มั้ง แวะมั้ง ถ่ายรูปมั้งไม่นานเราก็ถึงปาย ด้วยเวลาประมาณ เที่ยงกว่าๆ
             จอดรอสมาชิกผู้นำเราอีกท่านที่ pt ปาย กว่าครึ่งชั่วโมง ด้วยความหิวเราจึงเขาตัวอำเภอปายไปหาอะไรกินก่อน นั่งกินข้าวไปก้บ่นไป เอ๊ สมาชิกไปไหนท่านนึงเราจึงโทรตาม ไม่ติด จึงออกเดินทางกันต่อ ไม่นานนักสายนั้นก็โทรกลับมาบอกก พี่มารอนานแล้วเนี่ยเมื่อไหร่จะมาถึงกันนน ผมจึงถามว่าพี่อยุ่ไหนคำตอบคือ pt ปางมะผ้า 55555 ผมบอกงั้นรออยู่นั้นนะเดี๋ยวไปครับ ระหว่างคุยโทรศัพท์ ช่วงออกจากปายไปปางมะผ้าทางมันชันไง อีกแล้ว โดนทิ้งอีกแล้ววววว หึๆๆๆๆ จึงตบเกียร์ปั่นรอบ กระแทกคันเร่งเพื่อตามให้ทัน จนมาทันเพราะพี่แกจอดรอที่กิ่วลม
             จึงบอกไปว่าคนนำเราไปรอที่ปางมะผ้าแล้ว พักสักพักจึงเดินทางกันต่อ เมื่อถึงปั้มน้ำมัน Pt ปางมะผ้าเราก็เจอคนที่นำเราแล้วแกก้พาเราไปทำใบผ่านทางที่ ทางสามแยกตรงทางไปถ้ำลอดจะมีบ้านไม้เก่าๆอยู่ ใบผ่านทางก็ประมาณนี้ครับ

(เนื่องจากเขาขอคืนเลยมีถ่ายไว้แค่นี้ตอนเพื่อนขอดู)
ออกจากปางมะผ้าเราก็มุ่งสู่ชายแดนเส้นทางเดียวกับทางไปบ้านจ่าโบ่ครับเลยไปอีกประมาณยี่สิบกิโลส่วนทางก็ อืม!!! ไม่เท่าไหร่ เหรออออ
ทางซ้ายมือนั้นละท่านผู้นำของเรา ที่ชวนผมมา อินดี้มากๆครับ5555