เพิ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก มีอะไรผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ
อยู่ห่างกับแฟนค่ะ คนละประเทศเลย พอได้มาเจอกันก็อยากจะอยู่ด้วยกันนานๆ ทั้งๆที่เป็นคนต่างจังหวัดแต่ก็เลือกมากรุงเทพเผื่อจะได้เจอกัน ผลคือเขาไม่มีเวลาเพราะที่บ้านมักมีกิจกรรมร่วมกันตลอด เช่น กินข้าวทุกเสาร์ ต้องเดินทางไปดูไร่ด้วยกัน ญาติเยอะต้องต้อนรับ สรุปที่ลงมากรุงเทพเผื่อจะเจอกันบ้างเอาเข้าจริงไม่ค่อยได้เจอเลย
เหลืออีก 2~3 วันเราต้องกลับต่างประเทศแล้ว เลยทะเลาะกับเขาใหญ่โต เขาก็บอกว่า "ครอบครัวต้องมาก่อน"
หน้าชาไปเหมือนกัน เพราะเราลงกรุงเทพมาเพื่อรอเขา โดยที่ไปพักที่บ้านเกิดกับครอบครัวแค่ไม่กี่วัน (แต่ต้องบอกว่าบ้านเก่าเราเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง เพราะน้องชายแต่งงาน มีน้องสะใภ้กับหลานแล้วค่ะ เราอยู่กรุงเทพกับเมืองนอนมานานพอกลับบ้านเกิดทีจะรู้สึกแปลกๆว่ามันเปลี่ยนไป พอมีเขาขึ้นมาก็อยากลงมากรุงเทพมากกว่า)
อยากถามว่าเราเป็นคนไม่มีเหตุผลรึเปล่า? เราไม่ได้ขอให้เขามาอยู่ด้วยตลอดเวลานะคะ แต่อย่างน้อย ถนอมเวลาที่จะเจอกันให้มากที่สุดได้รึเปล่า? แต่ไม่เจอกันเพราะต้องกินข้าวกับครอบครัว ทั้งที่จะไม่เจอกันอีก 4 เดือน
มันทำให้น้อยใจน่ะค่ะ
น้อยใจแฟนเรื่องเวลากับครอบครัวของเขา ดูเป็นคนไม่ดีมั้ยคะ?
อยู่ห่างกับแฟนค่ะ คนละประเทศเลย พอได้มาเจอกันก็อยากจะอยู่ด้วยกันนานๆ ทั้งๆที่เป็นคนต่างจังหวัดแต่ก็เลือกมากรุงเทพเผื่อจะได้เจอกัน ผลคือเขาไม่มีเวลาเพราะที่บ้านมักมีกิจกรรมร่วมกันตลอด เช่น กินข้าวทุกเสาร์ ต้องเดินทางไปดูไร่ด้วยกัน ญาติเยอะต้องต้อนรับ สรุปที่ลงมากรุงเทพเผื่อจะเจอกันบ้างเอาเข้าจริงไม่ค่อยได้เจอเลย
เหลืออีก 2~3 วันเราต้องกลับต่างประเทศแล้ว เลยทะเลาะกับเขาใหญ่โต เขาก็บอกว่า "ครอบครัวต้องมาก่อน"
หน้าชาไปเหมือนกัน เพราะเราลงกรุงเทพมาเพื่อรอเขา โดยที่ไปพักที่บ้านเกิดกับครอบครัวแค่ไม่กี่วัน (แต่ต้องบอกว่าบ้านเก่าเราเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง เพราะน้องชายแต่งงาน มีน้องสะใภ้กับหลานแล้วค่ะ เราอยู่กรุงเทพกับเมืองนอนมานานพอกลับบ้านเกิดทีจะรู้สึกแปลกๆว่ามันเปลี่ยนไป พอมีเขาขึ้นมาก็อยากลงมากรุงเทพมากกว่า)
อยากถามว่าเราเป็นคนไม่มีเหตุผลรึเปล่า? เราไม่ได้ขอให้เขามาอยู่ด้วยตลอดเวลานะคะ แต่อย่างน้อย ถนอมเวลาที่จะเจอกันให้มากที่สุดได้รึเปล่า? แต่ไม่เจอกันเพราะต้องกินข้าวกับครอบครัว ทั้งที่จะไม่เจอกันอีก 4 เดือน
มันทำให้น้อยใจน่ะค่ะ