คุณคิดอย่างไรกับเรื่องนี้

คือเรามีสามีแล้วแต่ต้องแยกกันอยู่เพราะเรากลับมาเลี้ยงลูกอยู่บ้านแล้วสามีเราก็เป็นคนที่เฟรนลี่มากๆเข้ากับคนง่ายแล้วเค้ามีเพื่อนผู้หญิงอยู่คนนึงบ้านอยู่ ตจว. พ่อเค้าป่วยต้องมานอนที่ รพ.ใน กทม.บ่อยๆ และทุกครั้งที่เค้ามาก็จะเรียกสามีเราไปหาตลอดวันนี้ก็เช่นกันเรียกสามีเราไปกินข้าวด้วยสามีเราก็ไปคือไปเวลานี้แล้วก็บอกว่าแวะไปเยี่ยมพ่อซึ่งพ่อเค้าก็ต้องแอดมิดหลายวัน(ที่ทำงานของสามีเรากับ รพ.ติดกัน)..คือเราก็รู้ทั้งรู้ว่าเค้าเป็นเพื่อนกันแต่เราก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีเพราะสามีเราไม่ค่อยคิดไรชอบแคร์ความรู้สึกคนอื่นจนลืมแคร์ความรู้สึกเราเค้าคอยดูแลเรื่องต่างๆให้ผู้หญิงคนนี้ที่จอดรถที่พักที่กินมีครั้งนึ่งให้มาอยู่ห้องเราโคตรเฟลเลยถึงแม้ตอนนั้นจะมีแม่เค้ามาด้วยก็เหอะคิดสภาพดิห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่มีแค่ที่นอนกับห้องน้ำในตัวแล้วต้องนอนเบียดกัน3คน