เรื่องที่เกิด มันเกิดจากความไม่มีมารยาทของคนขับรถตู้ ลุงมีการบอกให้ขยับรถ เพราะจะออก แต่อีกฝ่ายบอกให้รอ ทั้งที่ตัวเองไม่มีมารยาท
หลายๆ คนแสดงความคิดเห็นว่าถ้าลุงยอมรอ เรื่องคงไม่เกิด คือ ถ้าเป็นเราเราก็คงยอมรอ เพราะเรากลัว แต่ในใจนี่คงด่าส่ง
แต่จากกรณีนี้มันแสดงให้เห็น ว่า เราเรื่องที่จะยอมให้กับความไม่ถูกต้องเรากำลังจะยอมให้กับคนที่ทำในสิ่งที่ผิด เพราะความกลัว คนพวกนี้กำลังจะได้ใจ เพราะคิดว่าพวกมาก จะทำไงก็ได
หนึ่งตัวอย่างที่เราเจอ คือตอนนั้นกำลังต่อแถวซื้อขนมกันอยู่ แต่มีพวกเด็กวัยรุ่นผู้หญิง ไม่ต่อคิว แล้วเดินมาแทรกสั่งอาหารก่อน จนคุณป้าที่โดนแซงคิว บอกทำไมไม่รู้จักต่อแถว คนอื่นเค้าต่อแถวกันอยู่. นางก็ตะโกนมาทันที ว่านางรีบ ขอซื้อก่อนแค่นี้ไม่ได้หรอ? น้ำใจน่ะมีมั้ย? ป้าเค้าเลยตอบกลับไปว่า มารยาทน่ะมีมั้ย? แล้วเด็กคนนั้นก็ตะโกนมาเลยว่า หรือป้าจะเอา แก่แล้วทำซ่า ( หลังจากนั้นเพื่อนนางมีทั้งชายหญิง. ประมาณ. 6-7 คน ก็ปรบมือ โห่ กันขึ้นมา) คุณป้าเลยเงียบ นางได้ใจเลยบอก นึกว่าจะแน่. คิดว่าจะได้ตบคนแก่แล้ว ส่วนคนอื่นไป ในแถว ก็ไม่มีใครกล้าด่านาง นางก็เลยได้ขนมไป โดนไปต้องต่อคิว คนขายก็ได้แต่หันมาขอโทษ พร้อมบอก ป้าก็กลัว นี่ทำให้เราคิดเลย ว่าการที่เรายอมให้คนหมู่มาก ทำไรก็ได้ ไม่มีมารยาทต่อสังคมแบบนี้ มันกำลังทำให้มนุษย์พวกนี้ได้ใจ และจากคดีมากมายก่อนหน้า ตั้งแต่วัยรุ่นรุมทำร้ายคนขายขนมปัง รุมแทงผิดคน มีคดีพวกนี้หลุดออกมามากมาย สังคมเราต้องมีข่าวแบบนี้ออกมาอีกเท่าไหร่?
คนที่ทำในสิ่งที่ถูก กลับต้องยอมให้คนทำผิด สังคมเราต้องอยู่แบบนี้ไปอีกนานมั้ย? จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหวังว่าพวกที่ชอบกร่าง คิดว่าอยู่เป็นฝูงใหญ่จะทำอะไรก็ได้ จะได้สำนึกซะบ้าง. ว่าเมื่อไหร่ที่เจอคนที่เค้าไม่ยอม และพร้อมสู้ จะตายเมื่อไหร่ก็ได้ คนพวกนี้นี่แปลก เวลาอยู่เป็นกลุ่ม แล้วเจอคนอ่อนแอกว่านี่ เก่งขึ้นมา ถ้าอยู่ตัวคนเดียว หรือไปเจอพวกที่อยู่เป็นกลุ่มใหญ่ เห็นแต่ละคนเจียมตัวซะยิ่งกว่าอะไร
สาเหตุที่ปล่อยให้คนพวกนี้ได้ใจ เพราะเรายอมอ่อนให้กับคนผิด หรือเพราะกฎหมายเรายังไม่แข็งแรงพอกันแน่?
จากคดีลุงวิศวะ สังคมเราต้องยอมแพ้ให้กับความไม่ถูกต้องไปอีกนานแค่ไหน
หลายๆ คนแสดงความคิดเห็นว่าถ้าลุงยอมรอ เรื่องคงไม่เกิด คือ ถ้าเป็นเราเราก็คงยอมรอ เพราะเรากลัว แต่ในใจนี่คงด่าส่ง
แต่จากกรณีนี้มันแสดงให้เห็น ว่า เราเรื่องที่จะยอมให้กับความไม่ถูกต้องเรากำลังจะยอมให้กับคนที่ทำในสิ่งที่ผิด เพราะความกลัว คนพวกนี้กำลังจะได้ใจ เพราะคิดว่าพวกมาก จะทำไงก็ได
หนึ่งตัวอย่างที่เราเจอ คือตอนนั้นกำลังต่อแถวซื้อขนมกันอยู่ แต่มีพวกเด็กวัยรุ่นผู้หญิง ไม่ต่อคิว แล้วเดินมาแทรกสั่งอาหารก่อน จนคุณป้าที่โดนแซงคิว บอกทำไมไม่รู้จักต่อแถว คนอื่นเค้าต่อแถวกันอยู่. นางก็ตะโกนมาทันที ว่านางรีบ ขอซื้อก่อนแค่นี้ไม่ได้หรอ? น้ำใจน่ะมีมั้ย? ป้าเค้าเลยตอบกลับไปว่า มารยาทน่ะมีมั้ย? แล้วเด็กคนนั้นก็ตะโกนมาเลยว่า หรือป้าจะเอา แก่แล้วทำซ่า ( หลังจากนั้นเพื่อนนางมีทั้งชายหญิง. ประมาณ. 6-7 คน ก็ปรบมือ โห่ กันขึ้นมา) คุณป้าเลยเงียบ นางได้ใจเลยบอก นึกว่าจะแน่. คิดว่าจะได้ตบคนแก่แล้ว ส่วนคนอื่นไป ในแถว ก็ไม่มีใครกล้าด่านาง นางก็เลยได้ขนมไป โดนไปต้องต่อคิว คนขายก็ได้แต่หันมาขอโทษ พร้อมบอก ป้าก็กลัว นี่ทำให้เราคิดเลย ว่าการที่เรายอมให้คนหมู่มาก ทำไรก็ได้ ไม่มีมารยาทต่อสังคมแบบนี้ มันกำลังทำให้มนุษย์พวกนี้ได้ใจ และจากคดีมากมายก่อนหน้า ตั้งแต่วัยรุ่นรุมทำร้ายคนขายขนมปัง รุมแทงผิดคน มีคดีพวกนี้หลุดออกมามากมาย สังคมเราต้องมีข่าวแบบนี้ออกมาอีกเท่าไหร่?
คนที่ทำในสิ่งที่ถูก กลับต้องยอมให้คนทำผิด สังคมเราต้องอยู่แบบนี้ไปอีกนานมั้ย? จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหวังว่าพวกที่ชอบกร่าง คิดว่าอยู่เป็นฝูงใหญ่จะทำอะไรก็ได้ จะได้สำนึกซะบ้าง. ว่าเมื่อไหร่ที่เจอคนที่เค้าไม่ยอม และพร้อมสู้ จะตายเมื่อไหร่ก็ได้ คนพวกนี้นี่แปลก เวลาอยู่เป็นกลุ่ม แล้วเจอคนอ่อนแอกว่านี่ เก่งขึ้นมา ถ้าอยู่ตัวคนเดียว หรือไปเจอพวกที่อยู่เป็นกลุ่มใหญ่ เห็นแต่ละคนเจียมตัวซะยิ่งกว่าอะไร
สาเหตุที่ปล่อยให้คนพวกนี้ได้ใจ เพราะเรายอมอ่อนให้กับคนผิด หรือเพราะกฎหมายเรายังไม่แข็งแรงพอกันแน่?