ใครเคยแอบชอบรุ่นพี่บ้างงง คนที่แอบชอบรุ่นพี่บางคนก็สมหวัง บางคนก็ไม่สมหวังอย่างเช่น จขกท. เป็นต้น
เมื่อประมาณปีที่แล้ว จขกท. ได้แอบชอบรุ่นพี่ ม.5 คนหนึ่ง(ขอแทนชื่อว่าพี่เจ) ตอนนั้น จขกท. เจอพี่เจครั้งแรกตอนที่ จขกท. ทำเวรความสะอาดตอนวันศุกร์ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนที่เราทำเวรความสะอาดอยู่ กำลังจะปิดหน้าต่าง มันมีหน้าต่างอยู่บานหนึ่งที่มันปิดไม่ได้ ไม่รู้เป็นอะไร สงสัยสนิมกินมั้ง แล้วตอนนั้นเราก็ทำเวรกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง(ขอแทนชื่อว่าฟ้า) แล้วบังเอิญว่าตอนนั้นมีรุ่นพี่ที่เราแอบชอบเดินมากับเพื่อน กำลังจะเดินผ่านไป แต่ฟ้าดันไปเรียกพี่เจไว้ก่อน พี่เจก็หยุดชะงัก ฟ้าเลยบอกให้พี่เจช่วยเราปิดหน้าต่าง แต่ประเด็นคือฟ้ามันเอาชื่อเราไปบังหน้า แล้วพี่เจก็พยักหน้า จากนั้นพี่เจก็เดินมาช่วยเราปิดหน้าต่าง ตอนนั้นเรายืนหันหลังพยายามจะปิดหน้าต่างอยู่ แต่พี่เจก็ถามว่า "บานไหนครับ" เสียงพี่เขาแบบเสียงใหญ่ๆ ทุ้มๆ ตอนแรกๆเราก็คิดว่าพี่เจเขาจะตัวใหญ่ แต่พอเราหันไป งานดีมากกกก (เขินระดับล้านน) พี่เจตัวสูง 170 ขึ้น ผิวขาว ตาโตนิดๆ ปากได้รูป หล่อกินใจมากก เริ่มนอกเรื่องละ 555 เราเลยตอบไปว่า "บานนี้ค่ะ" แล้วพี่เจก็เดินไปตรงหน้าต่างบานนั้น ตอนแรกเราคิดว่าหน้าต่างมันขึ้นสนิมจยจะปิดไม่ได้อยู่แล้ว พี่เจจะปิดได้หรอวะ แต่มันตรงข้ามทุกอย่างพี่เจปิดได้ค่ะ เราก็ยกมือไว้ขอบคุณ พี่เจก็ไหว้คืน (><) นับตั้งแต่วันนั้นมา เราก็แอบชอบพี่เจมาตลอด จนกระทั่งเราอยู่ ม.2 ...แล้วก็ตอนช่วงสอบปลายภาคเดือนกันยา เราก็ไปขอคำปรึกษากับเพื่อน แทนว่าA. นะ เราก้ไปพูดๆแล้วก็พูดให้Aฟัง Aก็บอก"งั้นก็ทำไดอารี่ให้พี่เขาเลยสิ จะได้เอาให้พี่เขาในวันปัจฉิมไง" เพื่อนเราก็เสนอความคิดเห็นด้วยการให้ทำไดอารี่และสั่งภาพโพลาลอยด์พี่เจ เราคิดว่ามันก็เข้าท่า ก็เลยให้เพื่อนสั่งภาพโพลาลอยด์ให้
และรอที่จะรับของ....
วันต่อมา...จขกท.ก็ไปที่ร้านขายเครื่องเขียน เพื่อไปหาซื้อไดอารี่เล่มสีดำแล้วก็ปากกาเคมีสีชมพู(สำหรับเขียนไดอารี่)พอเลือกๆเสร็จจขกท.ก็จ่ายตังต์แล้วก็แยกกับเพื่อนเพื่อกลับบ้าน วันต่อมา...เนื่องด้วยตัวจขกทเองก็ไม่เคยทำไดอารี่ให้ใคร และไม่มั่นใจในฝีมือการเขียนของตัวเองเพราะกลัวจะผิดพลาดจขกท. ก็เลยให้เพื่อนช่วยเขียนเว้นไปทีละหน้า แล้วรอวันจนได้รับของ(ภาพโพลาลอยด์) ไอ้Aมันวิดีโอคอลมาหา จขกท.แล้วนางก็บอกว่า ภาพโพลาลอยด์ได้แล้วนะ จขกท.ก็เลยบอกงั้น ออกแบบหน้าปกให้ด้วยดิ เราสองคนก็คิดๆ...คิดไปจนตกลงว่าจะเอาแบบนี้จากนั้นก็เสร็จเรียบร้อยเหลือก็แต่รอจนถึงวันปัจฉิมและตอนนั้นเป็นคาบว่างทั้งวัน เพื่อนอีกคนของจขกท.มันก็ไปแข่งขันสอบทักษะวิชาการ เราเลยอยู่กับไอ้Aมันสองคน จู่ๆมันมันนึกอะไรไม่รู้
มันขอโทรศัพท์จขกท.ไปแล้วเข้าไปในไลน์จขกท.ทีแรกก้ไม่รู้หรอกว่ามันจะไปเพิ่มไลน์ของพี่เจ ตอนนั้นนางก็กดๆจน จขกท.คิดว่ามันทำอะไรกับโทรศัพท์เราวะ ด้วยความที่สงสัยมากๆจขกท.ก็เลยแอบยื่นหน้าไปมองปรากฏว่า อ้าว!!!อิแห้นี่แอบไปเพิ่มไลน์พี่เจหรอ!!!!!! จขกท.ตกใจ ก็เลยรีบแย่งโทรศัพท์จากไอ้Aมัน แต่มือมันก็เหนียวยังกะกาว แกะออกมาก็ไม่ยอมออกมาสักที เฮ่อออ...... จขกท.นี่แบบขอร้องอ้อนวอนมันจะเป็นจะตายสุดท้ายพี่เขาก็รับแอด เพราะเอมันบอกว่าพี่เจเนี่ย เป็นคนที่หยิ่งมากๆๆๆๆ ไม่ยอมรับแอดใครง่ายๆ แล้วแผนที่เพื่อนจขกท.วางไว้ก็เริ่มขึ้น.....ก็คือ มันสวมรอยเป็นจขกท.แล้วก็แกล้งทักพี่เจไป ประมาณว่าทักผิดคนไรงี้ จขกท.ก็ยอมๆมันไปเพราะตัวเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน. ขอบอกก่อนนะค่ะ เพื่อนจขกท.ที่แทนด้วย Aเนี่ย นางสนิทกับรุ่นพี่ม.6ทุกคนค่ะ นางก็เลยทำได้ แล้วก็นางสมัคร ig ให้จขกท.ด้วยแหละ แล้วนางก็กดติดตามพี่เจให้... หลังเลิกเรียน.....ไลน์มันดังขึ้น จขกท.
ก็ไม่สนอะไรคงเป็นแค่เพื่อนหรือไม่ก็พี่ที่ทักมา จขกท.ก็ปล่อยมันไปแล้วไปนั่งกินข้าวดูทีวีต่อ จนประมาฯ 5 โมงเย็น จขกท.ก็เลยเช็คไลน์ดู ตอนที่ก้มมองดูว่าเป็นใครที่ตอบมา ปรากฏว่าเป็นพี่เจสุดที่รักก(เขินระดับล้านนนน)
ในแชท.....ขอแทนจขกท.ว่าบีแล้วกัน
บี:เฮ่ยยย (นางเอสวมรอยเป็นจขกท)
บี:เอ่อ ขอโทดค่ะ ทักผิดคน
พี่เจ: อ่อๆไม่เป็นไรครับ
บี:เอ่อ..พี่ไม่โกรธใช่มั้ยค่ะ(กว่านางจะตอบจขกท.นี่นั่งรอจนเหมื่อยไปหทดและ)
พี่เจ:โกรธเรื่องไรครับ
บี:ก็ที่ทักผิดคนอ่ะค่ะ
พี่เจ:ไม่เป็นไรครับ
ตอนนั้นจขกท.ก้คุยไลน์กับนาง A อยู่เหมือนกันก้บอกๆนางแล้วนางก้บอกให้พยายามถามไปเรื่อยๆ แต่จขกท.ก็ไม่อยากจะถามหรอก เพราะพี่เขาไม่คุ้ยเคยและไม่รู้จักจขกท.ด้วยซํ้า
บี:แล้วพี่ทำไรอยู่ค่ะ
พี่เจ:นั่งเล่นครับ
พี่เจ:แล้วว่าแต่น้องคือใครอ่ะ555.
จขกท.ก็แอบยิ้มแก้มปริอยู่คนเดียวเหมือนกันนะ โอ้ยยยยคนอารายยน่ารักเป็นบ้าาาา(haha)(haha)(haha)(haha)
บี:อ๋อ หนูก็คือรุ่นน้องที่ ร.รไงค่ะ
พี่เจ:อืมไม่รุดิพี่จำไม่ค่อยได้
บี:ไม่เป็นไรค่ะ แล้วพี่ทานข้าวยังค่ะ
พี่เจ:ยังครับ
บี:ไม่หิวหรอค่ะ
พี่เจ:ไม่อ่ะครับ เฉยๆ
ตอนนั้นจขกท.ก็ง่วงมากอ่ะ แบบตาจะหลับแล้วเลย
บอกพี่เขาไปว่าจะนอน
บี:อ่อ..งั้นหนูนอนก่อนนะค่ะ. Goodnight ค่ะ
พี่เจ:ฝันดีละกันครับ
ตาย!ตาย!ตาย!!!!!!! ไม่เคยมีใครเคยพูดแบบนี้กับจขกท.เลย และพี่เจคือคนแรกที่บอก อร๊ายยย><คืนนั้นทั้งคืน จขกท.นี่หลับฝันดีทั้งคืน จนวันรุ่งเช้า
จขกท.ก็ทักไปหาเอมันแล้วก้แคปที่จขกท.คุยกับพี่เจไปให้นางดู นางก็บอกให้ทักไปหาอีก ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก แต่ในความคิดจขกท.นะจขกท.คิดว่ามันไม่เหมาะไม่ควรเลย เพราะถ้าผู้หญิงที่ตามตื๊อผู้ชายมันดูน่าเกลียดมากเลยนะแต่ก็ต้องทักไป เพราะความอยากรู้.....
บี:มอนิ่งตอนเช้าค่ะ (ตอนนั้นเวลา7โมงเช้า)
จขกทก็นั่งรอจนกว่าพี่เจจะตอบ แต่ปาไปเกือบๆบ่าย3นุ่นแหนะที่พี่เจตอบ
พี่เจ:ครัชชชชช
บี:55นี่มันบ่ายแล้วค่ะ.
ยังไม่อ่านแล้วจขกทก้คุยกับเอไปบลาๆ
บี:ช่วงนี้พี่ดูเศร้าๆนะค่ะอย่าเศร้ามากมันไม่ดีกับ.ตัวพี่นะ
ทีนี้ล่ะนางก็อ่านแล้วก้ตอบ
พี่เจ:รู้ได้ไงว่าพี่เศร้าครับ
แล้วจขกท.ก็เงียบไปครู่หนึ่ง เพราะมันรู้สึกเหมือนพี่เขาเบื่อจขกท.เลยแล้วจขกทก็แคปไปให้เอดูอีก เอก็บอก"เหมือนพี่เขาลำคานอ่ะ"
"กูก็คิดว่าอยู่". จขกทนั่งพิมพ์ไปก็อยากจะร้องไห้ไป แต่มันก็แค่ความคิด คิดหนึ่งในหัวจขกท.นะ แต่ไม่รู้ทำไมมันเป็นความคิดที่ทำให้จขกท.อยากร้องไห้ออกมาไม่รู้อ้อลืมบอกๆ....ตอนที่เอกดติดตามigพี่เขาให้พี่เขาก็กดติดตามกลับด้วยนะ จขกท.ก็ถามเอมันว่าปกติพี่เขาติดตามคนง่ายๆแบบนี้มั้ย เอก็บอกไม่นะ พี่เขาไม่ติดตามใครง่ายๆ แต่พี่เขาเห็นติดตามก็เลยติดตามกลับมั้ง....นั่นแหละค่ะ พอ จขกท.ไปโรงเรียนวันนั้นก็ไม่ได้เรียนเต็มวันหรอก เพื่อนอีกคนขอแทนด้วยเอฟนะ เราก็แบบถามไปว่าว่าพี่เขาลำคานกูป่าววะ
เเล้วเอฟก้บอกว่า พี่เขาไม่ได้ลำคานหรอกแต่เข้าใจมั้ยว่าพึ่งคุยกับพี่เขาแค่วันแรกมันก็เป็นธรรมดาที่พี่เขาต้องตอบแบบนั้นแต่ที่ว่าพี่เขาลำคานอ่ะกูว่าไม่ใช่แล้วก้มันเกิดขึ้นมาไม่นานนี่เอง เอ นางแคปภาพโพสท์ไอจีของพี่เจมาพี่เขาโพทส์ประมาณว่า
"มัวแต่แอบชอบ แต่ไม่ทักแล้วจะได้รักกันไหม" กับๆ..อันนี้มันเป็นแคปชั่น " พี่จะจบแล้วนะมีอะไรที่ยังไม่บอกก็ขอให้บอกพี่นะ"
แล้ววันถัดมา..คือวันพุธถัดมาเรากับเพื่อนเอฟก็เดินลงมาข้างล่างเพราะพึ่งเอาวิชางานช่างขึ้นไปเก็บแล้วพอดีระหว่างทางมันจะเป็นอีกด้านเป็นทางขึ้นหญิงอีกด้านเป็นทางขึ้นชายจขกท.เดินไปแล้วไม่รู้ว่าพี่เขาเดินมาตอนไหนกับเพื่อนนะ. จขกท.คุยกับเพื่อนอยู่ดีๆก็หันขึ้นไปสบตากับพี่เขาพอดี จขกท.ตกใจมากแบบรีบปล่อยมือจากเอฟแล้ววิ่งขึ้นบันได (พี่เขาคงแปลกใจ อินี่เป็นไร)แล้วที่เกลียดสุดคือนางเพื่อนเจ้ากรรมมันดันตะโกนเรียกชื่อจขกท.ซะดังลั่นคิดว่าพี่เขาคงจะจำได้ เฮ่ออ อายก็อายตอนนั้นแล้วพอจขกทวิ่งขึ้นไปก็แบบวิ่งลงมาทางบันไดกลางแล้วก็เห็นเอฟกำลังเดินไปหาเอพอดี จขกท.วิ่งไปนั่งบนสแตนกับเพื่อนแล้วเราก็พูดบลาๆๆๆกับเรื่องเมื่อกี้แต่! พอจขกท.หันไปก็เห็นพี่เขายืนอยู่ในห้องพักครูเหมือนกำลังทำอะไรสักอย่าง แล้วเพื่อนเอฟก้แบบเฮ้ยยตายยากชะมัดพูดถึงก็เห็นเลยแล้วทีนี้จขกท.กับเอฟก้พากันขึ้นไปบนห้องอีก อันนี้จำไม่ได้ว่าขึ้นไปทำไมจขกท.กับเอฟเดินจับมือกันขึ้นไปแล้วก้ทำอะไรเนี่ยแหละจำไม่ได้ แล้วขาลงมา. พี่เจกำลังเดินสวนขึ้นมาจากทางบันไดฝั่งหญิงจขกท.ก้แบบปล่อยให้นางเอฟ. ลงไปแล้วจขกท.ก็หนีอีก. รีบลงไปบันไดกลางแล้วก้ไปนั่งบนสแตนกับเออีกพอเอฟลงมา. ก้มาเล่าให้ฟังใหญ่เลยบอกว่า "ก็ไม่น่าจะหนีน่าา. ก้น่าจะเผชิญหน้ากับพี่เขา. เมื่อกี้ตอนวิ่งหนีอ่ะ. พี่เขามองขึ้นไปด้วยแหละ"
แล้วจากนั้นเป็นต้นมาจขกท.ก็แบบจะตัดใจเลิกชอบพี่เขา. เพราะจขกท ก็พึ่งมารู้ทีหลังว่าแบบพี่เขาเป็นผู้ชายที่ใจแคบในเรื่องความรักแล้วส่วนตัวจขกท.ไม่ชอบผู้ชายใจแคบโดยธรรมชาติ แล้วก็คิดมาตลอดว่า"เราชอบพี่เขามาได้ไงกันเนี่ย" นั่นแหละค่ะมันก็เป็นสาเหตุที่จขกท.จะเลิกชอบพี่เขา ให้ได้อีกไม่กี่เดือนทางโรงเรียนก็จะจัดงานปัจฉิมนิเทศแล้ว จขกทคงจะเจอพี่เจเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ยังไงก็ขอให้พี่ เจ สอบติดมหาลัยแล้วกันส่วนจขกท. ก้จะพยายาม
เลิกชอบพี่เขา เพราะคิดมาเสมอว่า คนที่ดีและจะรักเราเช่นกันก็อาจจะมี เพียงแค่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
ทั้งนี้ก็ขอบคุณทุกคนแล้วกันนะค่ะที่สละเวลามาอ่านเรื่องไร้สาระแบบนี้ #ลืมบอกว่าพี่เจโสดดดด
........................................ บางคนก็เหมือนแท็กซี่ ถึงจะว่าง แต่ก็ใช่ว่าเขาจะรับเรา
เกลียดตัวเองที่แอบชอบรุ่นพี่!!!
เมื่อประมาณปีที่แล้ว จขกท. ได้แอบชอบรุ่นพี่ ม.5 คนหนึ่ง(ขอแทนชื่อว่าพี่เจ) ตอนนั้น จขกท. เจอพี่เจครั้งแรกตอนที่ จขกท. ทำเวรความสะอาดตอนวันศุกร์ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนที่เราทำเวรความสะอาดอยู่ กำลังจะปิดหน้าต่าง มันมีหน้าต่างอยู่บานหนึ่งที่มันปิดไม่ได้ ไม่รู้เป็นอะไร สงสัยสนิมกินมั้ง แล้วตอนนั้นเราก็ทำเวรกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง(ขอแทนชื่อว่าฟ้า) แล้วบังเอิญว่าตอนนั้นมีรุ่นพี่ที่เราแอบชอบเดินมากับเพื่อน กำลังจะเดินผ่านไป แต่ฟ้าดันไปเรียกพี่เจไว้ก่อน พี่เจก็หยุดชะงัก ฟ้าเลยบอกให้พี่เจช่วยเราปิดหน้าต่าง แต่ประเด็นคือฟ้ามันเอาชื่อเราไปบังหน้า แล้วพี่เจก็พยักหน้า จากนั้นพี่เจก็เดินมาช่วยเราปิดหน้าต่าง ตอนนั้นเรายืนหันหลังพยายามจะปิดหน้าต่างอยู่ แต่พี่เจก็ถามว่า "บานไหนครับ" เสียงพี่เขาแบบเสียงใหญ่ๆ ทุ้มๆ ตอนแรกๆเราก็คิดว่าพี่เจเขาจะตัวใหญ่ แต่พอเราหันไป งานดีมากกกก (เขินระดับล้านน) พี่เจตัวสูง 170 ขึ้น ผิวขาว ตาโตนิดๆ ปากได้รูป หล่อกินใจมากก เริ่มนอกเรื่องละ 555 เราเลยตอบไปว่า "บานนี้ค่ะ" แล้วพี่เจก็เดินไปตรงหน้าต่างบานนั้น ตอนแรกเราคิดว่าหน้าต่างมันขึ้นสนิมจยจะปิดไม่ได้อยู่แล้ว พี่เจจะปิดได้หรอวะ แต่มันตรงข้ามทุกอย่างพี่เจปิดได้ค่ะ เราก็ยกมือไว้ขอบคุณ พี่เจก็ไหว้คืน (><) นับตั้งแต่วันนั้นมา เราก็แอบชอบพี่เจมาตลอด จนกระทั่งเราอยู่ ม.2 ...แล้วก็ตอนช่วงสอบปลายภาคเดือนกันยา เราก็ไปขอคำปรึกษากับเพื่อน แทนว่าA. นะ เราก้ไปพูดๆแล้วก็พูดให้Aฟัง Aก็บอก"งั้นก็ทำไดอารี่ให้พี่เขาเลยสิ จะได้เอาให้พี่เขาในวันปัจฉิมไง" เพื่อนเราก็เสนอความคิดเห็นด้วยการให้ทำไดอารี่และสั่งภาพโพลาลอยด์พี่เจ เราคิดว่ามันก็เข้าท่า ก็เลยให้เพื่อนสั่งภาพโพลาลอยด์ให้
และรอที่จะรับของ....
วันต่อมา...จขกท.ก็ไปที่ร้านขายเครื่องเขียน เพื่อไปหาซื้อไดอารี่เล่มสีดำแล้วก็ปากกาเคมีสีชมพู(สำหรับเขียนไดอารี่)พอเลือกๆเสร็จจขกท.ก็จ่ายตังต์แล้วก็แยกกับเพื่อนเพื่อกลับบ้าน วันต่อมา...เนื่องด้วยตัวจขกทเองก็ไม่เคยทำไดอารี่ให้ใคร และไม่มั่นใจในฝีมือการเขียนของตัวเองเพราะกลัวจะผิดพลาดจขกท. ก็เลยให้เพื่อนช่วยเขียนเว้นไปทีละหน้า แล้วรอวันจนได้รับของ(ภาพโพลาลอยด์) ไอ้Aมันวิดีโอคอลมาหา จขกท.แล้วนางก็บอกว่า ภาพโพลาลอยด์ได้แล้วนะ จขกท.ก็เลยบอกงั้น ออกแบบหน้าปกให้ด้วยดิ เราสองคนก็คิดๆ...คิดไปจนตกลงว่าจะเอาแบบนี้จากนั้นก็เสร็จเรียบร้อยเหลือก็แต่รอจนถึงวันปัจฉิมและตอนนั้นเป็นคาบว่างทั้งวัน เพื่อนอีกคนของจขกท.มันก็ไปแข่งขันสอบทักษะวิชาการ เราเลยอยู่กับไอ้Aมันสองคน จู่ๆมันมันนึกอะไรไม่รู้
มันขอโทรศัพท์จขกท.ไปแล้วเข้าไปในไลน์จขกท.ทีแรกก้ไม่รู้หรอกว่ามันจะไปเพิ่มไลน์ของพี่เจ ตอนนั้นนางก็กดๆจน จขกท.คิดว่ามันทำอะไรกับโทรศัพท์เราวะ ด้วยความที่สงสัยมากๆจขกท.ก็เลยแอบยื่นหน้าไปมองปรากฏว่า อ้าว!!!อิแห้นี่แอบไปเพิ่มไลน์พี่เจหรอ!!!!!! จขกท.ตกใจ ก็เลยรีบแย่งโทรศัพท์จากไอ้Aมัน แต่มือมันก็เหนียวยังกะกาว แกะออกมาก็ไม่ยอมออกมาสักที เฮ่อออ...... จขกท.นี่แบบขอร้องอ้อนวอนมันจะเป็นจะตายสุดท้ายพี่เขาก็รับแอด เพราะเอมันบอกว่าพี่เจเนี่ย เป็นคนที่หยิ่งมากๆๆๆๆ ไม่ยอมรับแอดใครง่ายๆ แล้วแผนที่เพื่อนจขกท.วางไว้ก็เริ่มขึ้น.....ก็คือ มันสวมรอยเป็นจขกท.แล้วก็แกล้งทักพี่เจไป ประมาณว่าทักผิดคนไรงี้ จขกท.ก็ยอมๆมันไปเพราะตัวเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน. ขอบอกก่อนนะค่ะ เพื่อนจขกท.ที่แทนด้วย Aเนี่ย นางสนิทกับรุ่นพี่ม.6ทุกคนค่ะ นางก็เลยทำได้ แล้วก็นางสมัคร ig ให้จขกท.ด้วยแหละ แล้วนางก็กดติดตามพี่เจให้... หลังเลิกเรียน.....ไลน์มันดังขึ้น จขกท.
ก็ไม่สนอะไรคงเป็นแค่เพื่อนหรือไม่ก็พี่ที่ทักมา จขกท.ก็ปล่อยมันไปแล้วไปนั่งกินข้าวดูทีวีต่อ จนประมาฯ 5 โมงเย็น จขกท.ก็เลยเช็คไลน์ดู ตอนที่ก้มมองดูว่าเป็นใครที่ตอบมา ปรากฏว่าเป็นพี่เจสุดที่รักก(เขินระดับล้านนนน)
ในแชท.....ขอแทนจขกท.ว่าบีแล้วกัน
บี:เฮ่ยยย (นางเอสวมรอยเป็นจขกท)
บี:เอ่อ ขอโทดค่ะ ทักผิดคน
พี่เจ: อ่อๆไม่เป็นไรครับ
บี:เอ่อ..พี่ไม่โกรธใช่มั้ยค่ะ(กว่านางจะตอบจขกท.นี่นั่งรอจนเหมื่อยไปหทดและ)
พี่เจ:โกรธเรื่องไรครับ
บี:ก็ที่ทักผิดคนอ่ะค่ะ
พี่เจ:ไม่เป็นไรครับ
ตอนนั้นจขกท.ก้คุยไลน์กับนาง A อยู่เหมือนกันก้บอกๆนางแล้วนางก้บอกให้พยายามถามไปเรื่อยๆ แต่จขกท.ก็ไม่อยากจะถามหรอก เพราะพี่เขาไม่คุ้ยเคยและไม่รู้จักจขกท.ด้วยซํ้า
บี:แล้วพี่ทำไรอยู่ค่ะ
พี่เจ:นั่งเล่นครับ
พี่เจ:แล้วว่าแต่น้องคือใครอ่ะ555.
จขกท.ก็แอบยิ้มแก้มปริอยู่คนเดียวเหมือนกันนะ โอ้ยยยยคนอารายยน่ารักเป็นบ้าาาา(haha)(haha)(haha)(haha)
บี:อ๋อ หนูก็คือรุ่นน้องที่ ร.รไงค่ะ
พี่เจ:อืมไม่รุดิพี่จำไม่ค่อยได้
บี:ไม่เป็นไรค่ะ แล้วพี่ทานข้าวยังค่ะ
พี่เจ:ยังครับ
บี:ไม่หิวหรอค่ะ
พี่เจ:ไม่อ่ะครับ เฉยๆ
ตอนนั้นจขกท.ก็ง่วงมากอ่ะ แบบตาจะหลับแล้วเลย
บอกพี่เขาไปว่าจะนอน
บี:อ่อ..งั้นหนูนอนก่อนนะค่ะ. Goodnight ค่ะ
พี่เจ:ฝันดีละกันครับ
ตาย!ตาย!ตาย!!!!!!! ไม่เคยมีใครเคยพูดแบบนี้กับจขกท.เลย และพี่เจคือคนแรกที่บอก อร๊ายยย><คืนนั้นทั้งคืน จขกท.นี่หลับฝันดีทั้งคืน จนวันรุ่งเช้า
จขกท.ก็ทักไปหาเอมันแล้วก้แคปที่จขกท.คุยกับพี่เจไปให้นางดู นางก็บอกให้ทักไปหาอีก ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก แต่ในความคิดจขกท.นะจขกท.คิดว่ามันไม่เหมาะไม่ควรเลย เพราะถ้าผู้หญิงที่ตามตื๊อผู้ชายมันดูน่าเกลียดมากเลยนะแต่ก็ต้องทักไป เพราะความอยากรู้.....
บี:มอนิ่งตอนเช้าค่ะ (ตอนนั้นเวลา7โมงเช้า)
จขกทก็นั่งรอจนกว่าพี่เจจะตอบ แต่ปาไปเกือบๆบ่าย3นุ่นแหนะที่พี่เจตอบ
พี่เจ:ครัชชชชช
บี:55นี่มันบ่ายแล้วค่ะ.
ยังไม่อ่านแล้วจขกทก้คุยกับเอไปบลาๆ
บี:ช่วงนี้พี่ดูเศร้าๆนะค่ะอย่าเศร้ามากมันไม่ดีกับ.ตัวพี่นะ
ทีนี้ล่ะนางก็อ่านแล้วก้ตอบ
พี่เจ:รู้ได้ไงว่าพี่เศร้าครับ
แล้วจขกท.ก็เงียบไปครู่หนึ่ง เพราะมันรู้สึกเหมือนพี่เขาเบื่อจขกท.เลยแล้วจขกทก็แคปไปให้เอดูอีก เอก็บอก"เหมือนพี่เขาลำคานอ่ะ"
"กูก็คิดว่าอยู่". จขกทนั่งพิมพ์ไปก็อยากจะร้องไห้ไป แต่มันก็แค่ความคิด คิดหนึ่งในหัวจขกท.นะ แต่ไม่รู้ทำไมมันเป็นความคิดที่ทำให้จขกท.อยากร้องไห้ออกมาไม่รู้อ้อลืมบอกๆ....ตอนที่เอกดติดตามigพี่เขาให้พี่เขาก็กดติดตามกลับด้วยนะ จขกท.ก็ถามเอมันว่าปกติพี่เขาติดตามคนง่ายๆแบบนี้มั้ย เอก็บอกไม่นะ พี่เขาไม่ติดตามใครง่ายๆ แต่พี่เขาเห็นติดตามก็เลยติดตามกลับมั้ง....นั่นแหละค่ะ พอ จขกท.ไปโรงเรียนวันนั้นก็ไม่ได้เรียนเต็มวันหรอก เพื่อนอีกคนขอแทนด้วยเอฟนะ เราก็แบบถามไปว่าว่าพี่เขาลำคานกูป่าววะ
เเล้วเอฟก้บอกว่า พี่เขาไม่ได้ลำคานหรอกแต่เข้าใจมั้ยว่าพึ่งคุยกับพี่เขาแค่วันแรกมันก็เป็นธรรมดาที่พี่เขาต้องตอบแบบนั้นแต่ที่ว่าพี่เขาลำคานอ่ะกูว่าไม่ใช่แล้วก้มันเกิดขึ้นมาไม่นานนี่เอง เอ นางแคปภาพโพสท์ไอจีของพี่เจมาพี่เขาโพทส์ประมาณว่า
"มัวแต่แอบชอบ แต่ไม่ทักแล้วจะได้รักกันไหม" กับๆ..อันนี้มันเป็นแคปชั่น " พี่จะจบแล้วนะมีอะไรที่ยังไม่บอกก็ขอให้บอกพี่นะ"
แล้ววันถัดมา..คือวันพุธถัดมาเรากับเพื่อนเอฟก็เดินลงมาข้างล่างเพราะพึ่งเอาวิชางานช่างขึ้นไปเก็บแล้วพอดีระหว่างทางมันจะเป็นอีกด้านเป็นทางขึ้นหญิงอีกด้านเป็นทางขึ้นชายจขกท.เดินไปแล้วไม่รู้ว่าพี่เขาเดินมาตอนไหนกับเพื่อนนะ. จขกท.คุยกับเพื่อนอยู่ดีๆก็หันขึ้นไปสบตากับพี่เขาพอดี จขกท.ตกใจมากแบบรีบปล่อยมือจากเอฟแล้ววิ่งขึ้นบันได (พี่เขาคงแปลกใจ อินี่เป็นไร)แล้วที่เกลียดสุดคือนางเพื่อนเจ้ากรรมมันดันตะโกนเรียกชื่อจขกท.ซะดังลั่นคิดว่าพี่เขาคงจะจำได้ เฮ่ออ อายก็อายตอนนั้นแล้วพอจขกทวิ่งขึ้นไปก็แบบวิ่งลงมาทางบันไดกลางแล้วก็เห็นเอฟกำลังเดินไปหาเอพอดี จขกท.วิ่งไปนั่งบนสแตนกับเพื่อนแล้วเราก็พูดบลาๆๆๆกับเรื่องเมื่อกี้แต่! พอจขกท.หันไปก็เห็นพี่เขายืนอยู่ในห้องพักครูเหมือนกำลังทำอะไรสักอย่าง แล้วเพื่อนเอฟก้แบบเฮ้ยยตายยากชะมัดพูดถึงก็เห็นเลยแล้วทีนี้จขกท.กับเอฟก้พากันขึ้นไปบนห้องอีก อันนี้จำไม่ได้ว่าขึ้นไปทำไมจขกท.กับเอฟเดินจับมือกันขึ้นไปแล้วก้ทำอะไรเนี่ยแหละจำไม่ได้ แล้วขาลงมา. พี่เจกำลังเดินสวนขึ้นมาจากทางบันไดฝั่งหญิงจขกท.ก้แบบปล่อยให้นางเอฟ. ลงไปแล้วจขกท.ก็หนีอีก. รีบลงไปบันไดกลางแล้วก้ไปนั่งบนสแตนกับเออีกพอเอฟลงมา. ก้มาเล่าให้ฟังใหญ่เลยบอกว่า "ก็ไม่น่าจะหนีน่าา. ก้น่าจะเผชิญหน้ากับพี่เขา. เมื่อกี้ตอนวิ่งหนีอ่ะ. พี่เขามองขึ้นไปด้วยแหละ"
แล้วจากนั้นเป็นต้นมาจขกท.ก็แบบจะตัดใจเลิกชอบพี่เขา. เพราะจขกท ก็พึ่งมารู้ทีหลังว่าแบบพี่เขาเป็นผู้ชายที่ใจแคบในเรื่องความรักแล้วส่วนตัวจขกท.ไม่ชอบผู้ชายใจแคบโดยธรรมชาติ แล้วก็คิดมาตลอดว่า"เราชอบพี่เขามาได้ไงกันเนี่ย" นั่นแหละค่ะมันก็เป็นสาเหตุที่จขกท.จะเลิกชอบพี่เขา ให้ได้อีกไม่กี่เดือนทางโรงเรียนก็จะจัดงานปัจฉิมนิเทศแล้ว จขกทคงจะเจอพี่เจเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ยังไงก็ขอให้พี่ เจ สอบติดมหาลัยแล้วกันส่วนจขกท. ก้จะพยายาม
เลิกชอบพี่เขา เพราะคิดมาเสมอว่า คนที่ดีและจะรักเราเช่นกันก็อาจจะมี เพียงแค่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
ทั้งนี้ก็ขอบคุณทุกคนแล้วกันนะค่ะที่สละเวลามาอ่านเรื่องไร้สาระแบบนี้ #ลืมบอกว่าพี่เจโสดดดด
........................................ บางคนก็เหมือนแท็กซี่ ถึงจะว่าง แต่ก็ใช่ว่าเขาจะรับเรา