ขอเกริ่นนำนะครับ
หน่วยของผมแบ่งออกเป็นสองงาน คืองานเอกสาร กับ งานภาคสนาม
- งานเอกสารก็รับผิดชอบด้านเอกสารต่างๆ เดินเอกสาร เสนอเซ็นต์
- งานภาคสนามคืองานสังเกตการณ์การก่อสร้างในพื้นที่ที่หน่วยงานรับผิดชอบ
รวมถึงการทดสอบวัสดุงานก่อสร้าง ทดสอบความหนาแน่นของดินในสนาม และเก็บตัวอย่างคอนกรีตทรงลูกบาศก์มาบ่มและทดสอบ
และออกเอกสารผลการทดสอบส่งรายงานผู้บริหาร (อันหลังเป็นงานเสมียนนะครับ หัวหน้าก็บอกแต่เค้าไม่ทำ)
มีอยุ่วันนึงเสมียนออกไปทำธุระ โดยที่ไม่ได้ลาอะไรหัวหน้างาน นึกจะไปก็ไปหน้าตาเฉย เดินมาโยนแฟ้มให้พวกผมเอาไปส่งและจากไป
พวกผมก็ไม่ทำให้ ก็คิดครับว่างานใครก็งานมันสิ งานพวกผมออกเอกสารทำกันเองทุกอย่าง เสมียนไม่เคยทำให้เลย (มีหวงเครื่องปริ้นต์อีก)
คุณเธอเลยโพสต์เฟซบุ๊คจิกกัดพวกผมซะเลย ว่าพวกผมไม่มีน้ำใจ นั่งว่างเล่นเกม ไม่ช่วยงาน นั่นนู่นนี่ บอกคนหน่วยอื่นด้วยนะ
ทุกวันๆ ก็บ่นในกรุ๊ปไลน์บ้าง ว่าพวกผมไม่ทำอะไรนั่นนู่นนี่ จนมีเสมียนนายใหญ่คาบข่าวไปฟ้องนาย
ก็งานเข้าครับ เจ้านายตำหนิมา รวมถึงมีเรื่องเล่าที่ว่า เจ้านายใหญ่ถูกใครไม่รู้เดินชนแล้วไม่ขอโทษแก
ทีมภาคสนามของหน่วยผมก็รับไปเต็มๆ ครับ งงสิครับ
อาทิตย์ก่อนพาน้องอีกคนไปส่งเอกสาร พี่คนนึงก็หาว่าน้องที่มาด้วยกันกับผมนั่นแหละเป็นคนเดินชนเจ้านาย
ทั้งๆ ที่ มันก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นะ ยิ่งนานวันเหตุการณ์ก็เลยเถิดครับ กลายเป็นว่าหน่วยต่างๆ ไม่ชอบหน่วยของผมไปโดยปริยาย
พวกผมก็ไม่โต้ตอบนะครับ อยากว่าก็ว่าไป เพราะเรามันผู้น้อย แค่คนงานภาคสนามต๊อกต๋อย แต่ทำไมถึงเกลียดทีมผมได้ขนาดนี้
ก็จริงที่ว่ามีเล่นเกมบ้าง คลายเครียดกันบ้าง นอนหลับบ้าง ซึ่งก็โดนตำหนิครับ ส่วนพวกเสมียนดูยูทูป ดูละคร เล่นเฟซ ในเวลางานได้
บางคนต่อไวไฟทั้งมือถือ แทบเล็ต และคอม เล่นมันทุกอันเลย จะไม่เห็นมีใครว่าอะไร เน็ตโหลดช้าก็โบ๊ยว่าพวกผมเล่นเกมกัน เฮ้อออ
คนที่รักษาการหัวหน้างานก็คือนายใหญ่ที่ถูกเดินชนนั่นแหละครับ ซึ่งเรียกได้ว่าไม่เคยลงมาดูการทำงานของพวกผมเลย
ได้แต่ฟังเรื่องเสียๆ หายๆ ของพวกผมจากเสมียนอีกทีนึง แล้วก็ตำหนิพวกผมเรื่อยๆ เฮงซวยจริงๆ ครับ บอกตรงๆ
จบแล้วครับ ขอบคุณเนื้อที่ระบายครับ
ไม่เข้าใจทั้งที่พวกผมอยู่กันเฉยๆ แต่หลายคนถึงหาเรื่องใส่ร้ายกันจัง
หน่วยของผมแบ่งออกเป็นสองงาน คืองานเอกสาร กับ งานภาคสนาม
- งานเอกสารก็รับผิดชอบด้านเอกสารต่างๆ เดินเอกสาร เสนอเซ็นต์
- งานภาคสนามคืองานสังเกตการณ์การก่อสร้างในพื้นที่ที่หน่วยงานรับผิดชอบ
รวมถึงการทดสอบวัสดุงานก่อสร้าง ทดสอบความหนาแน่นของดินในสนาม และเก็บตัวอย่างคอนกรีตทรงลูกบาศก์มาบ่มและทดสอบ
และออกเอกสารผลการทดสอบส่งรายงานผู้บริหาร (อันหลังเป็นงานเสมียนนะครับ หัวหน้าก็บอกแต่เค้าไม่ทำ)
มีอยุ่วันนึงเสมียนออกไปทำธุระ โดยที่ไม่ได้ลาอะไรหัวหน้างาน นึกจะไปก็ไปหน้าตาเฉย เดินมาโยนแฟ้มให้พวกผมเอาไปส่งและจากไป
พวกผมก็ไม่ทำให้ ก็คิดครับว่างานใครก็งานมันสิ งานพวกผมออกเอกสารทำกันเองทุกอย่าง เสมียนไม่เคยทำให้เลย (มีหวงเครื่องปริ้นต์อีก)
คุณเธอเลยโพสต์เฟซบุ๊คจิกกัดพวกผมซะเลย ว่าพวกผมไม่มีน้ำใจ นั่งว่างเล่นเกม ไม่ช่วยงาน นั่นนู่นนี่ บอกคนหน่วยอื่นด้วยนะ
ทุกวันๆ ก็บ่นในกรุ๊ปไลน์บ้าง ว่าพวกผมไม่ทำอะไรนั่นนู่นนี่ จนมีเสมียนนายใหญ่คาบข่าวไปฟ้องนาย
ก็งานเข้าครับ เจ้านายตำหนิมา รวมถึงมีเรื่องเล่าที่ว่า เจ้านายใหญ่ถูกใครไม่รู้เดินชนแล้วไม่ขอโทษแก
ทีมภาคสนามของหน่วยผมก็รับไปเต็มๆ ครับ งงสิครับ
อาทิตย์ก่อนพาน้องอีกคนไปส่งเอกสาร พี่คนนึงก็หาว่าน้องที่มาด้วยกันกับผมนั่นแหละเป็นคนเดินชนเจ้านาย
ทั้งๆ ที่ มันก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นะ ยิ่งนานวันเหตุการณ์ก็เลยเถิดครับ กลายเป็นว่าหน่วยต่างๆ ไม่ชอบหน่วยของผมไปโดยปริยาย
พวกผมก็ไม่โต้ตอบนะครับ อยากว่าก็ว่าไป เพราะเรามันผู้น้อย แค่คนงานภาคสนามต๊อกต๋อย แต่ทำไมถึงเกลียดทีมผมได้ขนาดนี้
ก็จริงที่ว่ามีเล่นเกมบ้าง คลายเครียดกันบ้าง นอนหลับบ้าง ซึ่งก็โดนตำหนิครับ ส่วนพวกเสมียนดูยูทูป ดูละคร เล่นเฟซ ในเวลางานได้
บางคนต่อไวไฟทั้งมือถือ แทบเล็ต และคอม เล่นมันทุกอันเลย จะไม่เห็นมีใครว่าอะไร เน็ตโหลดช้าก็โบ๊ยว่าพวกผมเล่นเกมกัน เฮ้อออ
คนที่รักษาการหัวหน้างานก็คือนายใหญ่ที่ถูกเดินชนนั่นแหละครับ ซึ่งเรียกได้ว่าไม่เคยลงมาดูการทำงานของพวกผมเลย
ได้แต่ฟังเรื่องเสียๆ หายๆ ของพวกผมจากเสมียนอีกทีนึง แล้วก็ตำหนิพวกผมเรื่อยๆ เฮงซวยจริงๆ ครับ บอกตรงๆ
จบแล้วครับ ขอบคุณเนื้อที่ระบายครับ