หวัดดี ที่เป็นกะทู้แรก เราเป็นทอมน้ะ เริ่มเลยละกัน
เรื่องมันมีอยู่ว่า สามปีที่แล้ว เราเรียน รร.แห่งนึงมา แล้วได้รู้จักกับรุ่นพี่คนนึงชื่อ กาน (นามสมมุติ) แล้ววันนั้นเป็นวันสอบปลายภาค ตอนพักของวันนี้เราอยู่ใต้อาคารเรียน แล้วเราก็มองนู้นมองนี้จนมองเห็นพี่กาน เราก็เลยเดินเข้าไปหา ถามว่าสอบเป็นไงบ้าง แต่จุดที่สำคัญไม่เกี่ยวกับพี่เราคุยกับพี่กาน ในเกี่ยวคือ พี่กานอยู่กับเพื่อน แล้วในขณะที่เราไปคุยกับพี่กาน เพื่อนพี่กานก็ยิ้มให้เรา เราก็คิดในใจว่าเพื่อนพี่กานน่ารัก

งี้ (เพื่อนพี่กานชื่อเอ็มเป็น ผญ)กลายเป็นว่า เราชอบเพื่อนพี่กาน แต่ก็ไม่หวังอะไรมาก เป็นตอนนั้นเราก็มีแฟนอยู่แล้ว อยู่รร.เดียวกันด้วย หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร จนถึงช่วงกีฬาสี เราก็ยังคบกับแฟรอยู่ แล้วมีรุ่นพี่คนนึงเป็นทอมเหมือนกัน(ชื่อทอม นามสมมุติ) วันนั้นกีฬาสีเรานั่งอยู่ใต้อาคารเรียนกับเพื่อน พี่ทอมก็เดินมาคุยนู้นนี้นั้นกับเรา เราก็คุยปกติเพราะพี่รุ่นพี่รุ่นน้องกัน พออีกวันพี่ทอมก็แอดเฟสเรามา เราก็รับเพราะก็รู้จักกันแล้ว อยู่ๆพี่เอ็มก็แอดเฟสเรามา (ช่วงที่ผ่านมาเราก็ชอบพี่เอ็มอยู่แต่เก็บความรู้สึกไว้คนเดียว) เราดีใจมนกที่พี่เอ็มแอดมา เราก็รีบรับ แต่พอส่องไปส่องมา เราก็ได้รู้ว่า พี่ทอมกับพี่เอ็ม เป็นแฟนกัน เราก็อึ้งไปพักนึง เราก็เฟล แต่ยังชอบพี่เอ็มเหมือนเดิม แต่หลังจากกีฬาสีได้พักนึง เรากับแฟนก็เลิกกัน เป้นโสดอยู่พักนึง เราก็ได้รู้สึกกับรุ่นพี่อีกคนที่เป้นทอมเหมือนกัน ชื่อเอ (นามสมมุติ) เรากับพี่เอสนิทกันอยู่ช่วงนึง เราก็ไว้ใจพี่เอ เล่าเรื่องความรักให้พี่เอฟัง ว่าชอบพี่เอ็มอยู่ แต่เราก็เพิ่งรู้ว่าพี่เอรู้จักกับเพื่อนพี่เอ็มด้วย แต่เราก็ไม่หวังอะไรมากเพราะพี่เอ็มมีแฟนแล้ว จนถึงช่วงปิดเทอม2 ทางรร.มีทัศนศึกษาต่างจังหวัด ประมานว่าไปเที่ยว ตจว.กันไรงี้ แต่ไม่ได้บังกับไปทุกคนน้ะ แล้วแต่ใครจะไป เรากับพี่เอก็คุยกันว่าไป พอถึงวันที่จะขึ้นรถเราก็ได้รู้ข่าวว่าพี่เอ็มโสดแล้ว แล้วพี่เอ็มก็ไปเที่ยวกับพวกเราเหมือนกัน เราก็ดีใจ ใช่โอกาสนั้นจีบ ...ตอนแรกว่างแผนว่าจะนั่งรถคนเดียวกับพี่เอ็ม แต่ลงชื่อผิดคัน เลยได้นั่งคนละคัน แต่ในระหว่างที่ไป เรากับคุยกับพี่เอ็มตลอด (ตจว.ที่ว่ามีจ.กทม,กาญ จำได้แค่นี้)
พอนั่งรถไปสักพักพี่เอก็บอกเราว่า ติดต่อพี่เอ็มให้อยู่น้ะ พี่รู้จักกับเพื่อนพี่เอ็ม พี่เอก็บอกว่าเพื่อนพี่เอ็มคือใครชื่ออะไร (เพื่อนพี่เอ็มชื่อ ดา นามสมมุติ แต่พี่ดารุ้จักเราแล้ว )เราก็แอบดีใจนิด พอรถจอดเซเว่นที่นึง เราก็เดินผ่านพี่เอ็มแล้วเขิน... (ลืมบอกว่าพี่เอ็มเพิ่งเห็นเราครั้งแรกที่เซเว่น ตอนที่เจอกันที่รร.พี่เอ็มคงจำหน้าไม่ได้)....... (ลืมบอกว่าพี่กานก็ไปด้วยย) ....... พอไปถึง กทม ตอนค่ำครูก็ให้ไปเดินห้างกัน พี่เอกับพี่ดาเลยชวนเราก็พี่เอ็มไปด้วย กลุ่มเราเลยไปกัน 4คน พอเดินเส็ดก็กลับมาห้องพัก พี่ดาก็ไลน์มาหาเรา ว่าให้ไปหาพี่เอ็มกับพี่ดาหน่อย ปรากฎว่า คืนนั้นเราได้นอนห้องพี่เอ็ม ......... แต่ ~ คืนนี้ในห้องพี่เอ็มอยู่กัน 6 คน คือนอนกัน 6 คน ไม่ใช้ 2ต่อ2 แต่เราก็นอนข้างพี่เอ็ม..☺ พ่อตอนเช้าก็ไปสวนสนุกไรงี้ ตกค่ำคืนที่ 2 เราก็จะไปนอนห้องพี่เอ็มแต่ ครูจับติดก่อน พอตอนเช้าก็ไปนอนแพที่กาญฯ ** เราก็ขอพี่เอ็มเป้นแฟน พี่เอ็มก็ตกลง สรุปได้เป้นแฟนกัน พอถึงเวลากลับรร.ต่างคนก็ต่างกลับบ้าน สองวันต่อมาเราก็เลยพี่หาพี่เอ็มที่บ้าน ก็ไปนั่งคุยเรื่อยๆ ไม่มีอะไรเราก็กลับบ้าน เช้าวันต่อมาเรายุ่งมีได้เล่นโทรสัพ ไม่ได้บอกพี่เอ็มว่าทำไรอยู่ไหน แล้วพี่เอ็มก็โทรมา เราก็คิดว่าคิดถึงเลยโทรมาหาแต่ไม่เลย พี่เอ็มโทรมาบอกเลิกเรา เราก็อึ้งเลยตอบไปว่าอื้มเลิกก็เลิก โดยที่ไม่ได้รั้งเลย แล้วพี่เอ็มก็กลับไปคบกับแฟนเก่าที่ชื่อทอม เราสามคนเรื่อง รร.เดียวกัน อาคารเดียวกัน เราก็ทำใจไม่ได้ ทำได้แค่เฉย แต่พี่เอ็มก็คอยเอาเฟสเพื่อนทักมาคุยกับเรา พี่เอ็มทำแบบนี้บ่อยน้ะ แต่เราก็ไม่เคยปฏิเสธที่จะคุยกับพี่เอ็ม ผ่านมาอีกเทอมเรากำลังจะโดนไล่ออกจากรร. สอบวันสุดท้ายพี่เอผ้มก็ฝากแหวนมาให้เรา สักได้พักนึงเราก็ทนไม่ำด้เลยซัดทิ้งไป แล้วช่วงสุดท้ายที่จะอยู่ รร.นั้นใกล้กับวันเกิดเราพอดีพี่เอ็มเลยเลยของขวันมาชิ้นนึง จนเราออกจากรร.นั้นมา เรากับพี่เอ็มก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนเรามีแฟนใหม่ ชื่อยา (ชื่อสมมุติ) ยาเรียน รร.เดียวกับเรา เราก็เพิ่งรู้ว่ายสเรียนอยู่ห้องเดียสกับพี่เอ็ม แต่เราก็คบกันได้ปีกว่า เราก็เลิกกัน เมื่อสิ้นปีก่อน แล้วเรากับพี่เอ็มก็กลับมาคุยกัน เพราะพี่เอ็มโสด เราก็ไม่เคยโกด เรารักมากด้วยซ้ำ เรายอมทุกอย่าง คุยกันได้พักนึง พี่เอ็มก็หายไป กลับไปคบกันพี่ทอมอีก แล้วก็ทำใจแล้วว่าคงไม่ได้กลับมาคุยกันอีก *แต่เราก็ไม่เคยลืมที่เอ็มได้เลย ใครก็แทนที่ไม่ำด้เบย เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ทั้งๆที่คบกันไม่กี่วัน แต่ยังรักเหมือนเดิม !! ** เข้าเรื่องต่อ .... จนมาถึงวันนึงเราก็ไปเห็นไอจีพี่ดาพอดี เราเลยทักไป ถามว่าพี่เอ็มเป้นไงบ้าง แต่ตอนนี้พี่ดาอยู่กับพี่เอ็มพอดี เราได้คุยกับพี่เอ็มอีกครั้ง วันนี้พี่เอ็มก็ชวนเราไปเดินเล่นหาของกินด้วย แต่ตอนนั้นพี่เอ็มยังไม่เลิกกับพี่ทอม ยังคบกันอยู่เรียกง่ายๆคือเราก็เป็นมือที่สาม จนมาถึงวันเกิดพี่เอ็ม พี่ก็ฝากเค้กไปกับพี่ดา หลังจากนั้น พี่เอ็มกับพี่ทอมก็แยกกันเรียนคนละจังหวัดก็เลยเป้นจุดเริ่มต้นที่เราได้คุยกับพี่เอ็มอีกครั้ง แต่ พอพี่ทอมกลับมาเรากับพี่เอ็มก็ไม่ได้คุยกัน เราก็ยอมน้ะ เพราะรักพี่เอ็มมาก ยอมทุกอย่าง จนมาถึงวันที่พี่เอ็มกับพี่ทอมทะเลาะกัน แต่ในขณะนั้นพี่เอ็มก็คุยกับเราอยู่ แล้วพี่เอ็มกับพี่ทอมก็เลิกกันหลังวันเกิดเราวันนึง ในวันที่พี่เอ็มร้องให้เราก็คอยปลอมใจ แต่ทำได้แค่ปลอบผ่านโทรสัพน้ะ ไม่ได้ออกไปเจอกัน แต่เราก็คุยกับพี่เอ็มมาเรื่อยๆ เราไม่เคยเอ่ยบอกปากบอกพี่เอ็มเลยว่า มาคบกันมั้ย เรารู้ว่าพี่เอ็มยังไม่พร้อมพี่เอ็มยังลืมพี่ทอมไม่ได้ แต่เรายังอยู่ข้างๆพี่เอ็ม เราพยายามพูดพยายามเล่นให้พี่เอ็มไม่คิดมาก เล่นมุขทุกวัน (เอาจริงๆบางทีเราโคตรท้ออ่าเหมือนวิ่งไปเรื่อยแบบไม่มีเส้นชัยรออยู่ แทนที่จะหยุดแต่ก็ไม่รู้ทำไมภึงสิ่งต่อไป) ผ่านมาเดือนสองเดือนเรากับพี่เอ็มก็เริ่มไปได้ดี (เราอยู่จังหวัดเดียวกันน้ะแต่ไม่ค่อยมาเจอกัน)
จริงๆเรากับพี่กับก็คุยกันตลอด คอลกันตลอด แต่สถานะไม่ชัดเจน ไม่รู้เราเป้นอะไรกัน เจอกันไม่บ่อย เดือนสองเดือนเจอกันทีนึง *** ช่วยที่คุยกันเราก็แอบคิดว่าพี่เอ็มก็รู้สึกเหมือนเรา แต่พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆเราก็ท้อเพราะ คนมาจีบพี่เอ็มเยอะ พี่เอ็มก็บอกเราว่าไม่ได้คิดอะไร แค่พี่น้อง ด้วยความที่เรารัก เราก็เชื่อใจ !!** แต่ความลับมันก็ไม่มีในโลก วันนั้นพี่เอ็มอยู่หอเพื่อน เราทะเราะกัน เพราะว่าอยู่ข้างนอก แต่เราเจอเพื่อนพี่เอ็มพอดี เพื่อนพี่เอ็มเลยชวนไปที่หอ แต่เราไม่ได้บอกพี่เอ็มว่าจะไป .. พอถึงหอก็ปกติ สักพักเราก็เล่นโทรสัพพี่เอ็ม *เราก็ไปเจอแชทๆนึง เป็นแชทที่พี่เอ็มคุยกับรุ่นพี่ที่เรียนคณะเดียวกัน พี่เอ็มเลยบอกเราว่าแต่พี่น้องไม่ได้อะไร แต่ที่เราเห็นในแชทคือ ทำไร ไปไหนมาไหน ส่งรูปให้ดู ทำเหมือนที่ทำกับเราเป๊ะ มีโทรคุยกันด้วยน้ะ แล้ววันนึงก็เป้นวันที่เราคิดว่าจะไปยุ่งกับพี่เอ็มอีกแล้ว แต่พี่เอ็มก็มาง้อเรา ได้ความที่รัก ก็เลยใจอ่อน เรากับพี่เอ็มเลยคุยกันเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิม เพราะความไว้ใจมันก็ลดลง ใจที่ให้ไปมันก็น้อยลง แต่ก็ยังคุยกันน้ะ (แต่ในช่วงพี่คุยกันพี่ทอมแฟนเก่าพี่เอ็ม ก็คอยโทรมาหาอยู่เรื่อย ) เราบอกพี่เอ็มหลายรอบแล้วว่าให้บล้อคเบอร์ พี่เอ็มก็ไม่บล้อก เราก็เลยปล่อย แต่ทุกครื่องที่พี่ทอมโทรมา พี่เอ็มก็มาระบายกับเรานู้นนี้นั้น แต่เราก็ทำให้ได้รับฟัง แต่บางครั้งก็มีหลุดที่อารมเสียใส่บ้าง แต่เราก็ทำไรไม่ได้ จนถึงช่วงต้นปีที่ผ่านมา เราเลิกคุยกันพักนึง แต่เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่..ก็ทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนกลายเป็นทำให้เรารู้สึกแย่ลงเรื่อยๆเพราะยิ่งแย่ ความสัมพันธ์ก็ลดลงเรื่อยๆ จนถึงอาทิตย์ที่ผ่านมา.. เราไม่ได้ทะเลาะกันแต่อยู่ๆพี่เอ็มก็หายไป 2 วัน เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราก็ไม่ทักไป จนวันที่ 3 ที่ไม่ได้คุยกัน เราก็ตัดสินใจว่าจะเลิกคุยกับพี่เอ็มจริงๆสักที่ เพราะทุกอย่างคงไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เราเลยบล้อคไลน์ ลบไอจี (*อาจจะสงสัยรอบสุดท้ายที่กลับมาคุยกันคือพี่เอ็มบล้อคเฟสเรา เราคุยกันในไลน์, ไอจี) จนมาสองสามวัน จนถึงวันนี้เราก็ได้รู้ว่า พี่เอ็มคนใหม่ที่ดีกว่าเราแล้ว แล้วก็ออกไปเจอกันแล้ว แต่ดูเราสิ คุยกันมา 6-7 เดือนล้ะออกไปเจอกันยังไม่ถึง 3ครั้งเลย ตลกเนอะแพ้คนที่เพิ่งเข้ามา 😝
*อาจจะเขียน งง น้ะ เพราะยังไม่ได้นอน 😅
**อยากมาแชร์เรื่องราว ระบายอารมณ์ ใครเคยเจอแบบนี้แชร์เรื่องราวหน่อยครับ ช่วยๆกันแชร์ครับ
***อยากลืมจริงๆ อยากทำใจ ไม่อยากจมปลักกับอะไแบบนี่อีกแล้ว
!!* ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน🙏
คนเราจะยอมเจ็บกับคนคนนึงได้กี่ครั้ง????
เรื่องมันมีอยู่ว่า สามปีที่แล้ว เราเรียน รร.แห่งนึงมา แล้วได้รู้จักกับรุ่นพี่คนนึงชื่อ กาน (นามสมมุติ) แล้ววันนั้นเป็นวันสอบปลายภาค ตอนพักของวันนี้เราอยู่ใต้อาคารเรียน แล้วเราก็มองนู้นมองนี้จนมองเห็นพี่กาน เราก็เลยเดินเข้าไปหา ถามว่าสอบเป็นไงบ้าง แต่จุดที่สำคัญไม่เกี่ยวกับพี่เราคุยกับพี่กาน ในเกี่ยวคือ พี่กานอยู่กับเพื่อน แล้วในขณะที่เราไปคุยกับพี่กาน เพื่อนพี่กานก็ยิ้มให้เรา เราก็คิดในใจว่าเพื่อนพี่กานน่ารัก
พอนั่งรถไปสักพักพี่เอก็บอกเราว่า ติดต่อพี่เอ็มให้อยู่น้ะ พี่รู้จักกับเพื่อนพี่เอ็ม พี่เอก็บอกว่าเพื่อนพี่เอ็มคือใครชื่ออะไร (เพื่อนพี่เอ็มชื่อ ดา นามสมมุติ แต่พี่ดารุ้จักเราแล้ว )เราก็แอบดีใจนิด พอรถจอดเซเว่นที่นึง เราก็เดินผ่านพี่เอ็มแล้วเขิน... (ลืมบอกว่าพี่เอ็มเพิ่งเห็นเราครั้งแรกที่เซเว่น ตอนที่เจอกันที่รร.พี่เอ็มคงจำหน้าไม่ได้)....... (ลืมบอกว่าพี่กานก็ไปด้วยย) ....... พอไปถึง กทม ตอนค่ำครูก็ให้ไปเดินห้างกัน พี่เอกับพี่ดาเลยชวนเราก็พี่เอ็มไปด้วย กลุ่มเราเลยไปกัน 4คน พอเดินเส็ดก็กลับมาห้องพัก พี่ดาก็ไลน์มาหาเรา ว่าให้ไปหาพี่เอ็มกับพี่ดาหน่อย ปรากฎว่า คืนนั้นเราได้นอนห้องพี่เอ็ม ......... แต่ ~ คืนนี้ในห้องพี่เอ็มอยู่กัน 6 คน คือนอนกัน 6 คน ไม่ใช้ 2ต่อ2 แต่เราก็นอนข้างพี่เอ็ม..☺ พ่อตอนเช้าก็ไปสวนสนุกไรงี้ ตกค่ำคืนที่ 2 เราก็จะไปนอนห้องพี่เอ็มแต่ ครูจับติดก่อน พอตอนเช้าก็ไปนอนแพที่กาญฯ ** เราก็ขอพี่เอ็มเป้นแฟน พี่เอ็มก็ตกลง สรุปได้เป้นแฟนกัน พอถึงเวลากลับรร.ต่างคนก็ต่างกลับบ้าน สองวันต่อมาเราก็เลยพี่หาพี่เอ็มที่บ้าน ก็ไปนั่งคุยเรื่อยๆ ไม่มีอะไรเราก็กลับบ้าน เช้าวันต่อมาเรายุ่งมีได้เล่นโทรสัพ ไม่ได้บอกพี่เอ็มว่าทำไรอยู่ไหน แล้วพี่เอ็มก็โทรมา เราก็คิดว่าคิดถึงเลยโทรมาหาแต่ไม่เลย พี่เอ็มโทรมาบอกเลิกเรา เราก็อึ้งเลยตอบไปว่าอื้มเลิกก็เลิก โดยที่ไม่ได้รั้งเลย แล้วพี่เอ็มก็กลับไปคบกับแฟนเก่าที่ชื่อทอม เราสามคนเรื่อง รร.เดียวกัน อาคารเดียวกัน เราก็ทำใจไม่ได้ ทำได้แค่เฉย แต่พี่เอ็มก็คอยเอาเฟสเพื่อนทักมาคุยกับเรา พี่เอ็มทำแบบนี้บ่อยน้ะ แต่เราก็ไม่เคยปฏิเสธที่จะคุยกับพี่เอ็ม ผ่านมาอีกเทอมเรากำลังจะโดนไล่ออกจากรร. สอบวันสุดท้ายพี่เอผ้มก็ฝากแหวนมาให้เรา สักได้พักนึงเราก็ทนไม่ำด้เลยซัดทิ้งไป แล้วช่วงสุดท้ายที่จะอยู่ รร.นั้นใกล้กับวันเกิดเราพอดีพี่เอ็มเลยเลยของขวันมาชิ้นนึง จนเราออกจากรร.นั้นมา เรากับพี่เอ็มก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนเรามีแฟนใหม่ ชื่อยา (ชื่อสมมุติ) ยาเรียน รร.เดียวกับเรา เราก็เพิ่งรู้ว่ายสเรียนอยู่ห้องเดียสกับพี่เอ็ม แต่เราก็คบกันได้ปีกว่า เราก็เลิกกัน เมื่อสิ้นปีก่อน แล้วเรากับพี่เอ็มก็กลับมาคุยกัน เพราะพี่เอ็มโสด เราก็ไม่เคยโกด เรารักมากด้วยซ้ำ เรายอมทุกอย่าง คุยกันได้พักนึง พี่เอ็มก็หายไป กลับไปคบกันพี่ทอมอีก แล้วก็ทำใจแล้วว่าคงไม่ได้กลับมาคุยกันอีก *แต่เราก็ไม่เคยลืมที่เอ็มได้เลย ใครก็แทนที่ไม่ำด้เบย เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ทั้งๆที่คบกันไม่กี่วัน แต่ยังรักเหมือนเดิม !! ** เข้าเรื่องต่อ .... จนมาถึงวันนึงเราก็ไปเห็นไอจีพี่ดาพอดี เราเลยทักไป ถามว่าพี่เอ็มเป้นไงบ้าง แต่ตอนนี้พี่ดาอยู่กับพี่เอ็มพอดี เราได้คุยกับพี่เอ็มอีกครั้ง วันนี้พี่เอ็มก็ชวนเราไปเดินเล่นหาของกินด้วย แต่ตอนนั้นพี่เอ็มยังไม่เลิกกับพี่ทอม ยังคบกันอยู่เรียกง่ายๆคือเราก็เป็นมือที่สาม จนมาถึงวันเกิดพี่เอ็ม พี่ก็ฝากเค้กไปกับพี่ดา หลังจากนั้น พี่เอ็มกับพี่ทอมก็แยกกันเรียนคนละจังหวัดก็เลยเป้นจุดเริ่มต้นที่เราได้คุยกับพี่เอ็มอีกครั้ง แต่ พอพี่ทอมกลับมาเรากับพี่เอ็มก็ไม่ได้คุยกัน เราก็ยอมน้ะ เพราะรักพี่เอ็มมาก ยอมทุกอย่าง จนมาถึงวันที่พี่เอ็มกับพี่ทอมทะเลาะกัน แต่ในขณะนั้นพี่เอ็มก็คุยกับเราอยู่ แล้วพี่เอ็มกับพี่ทอมก็เลิกกันหลังวันเกิดเราวันนึง ในวันที่พี่เอ็มร้องให้เราก็คอยปลอมใจ แต่ทำได้แค่ปลอบผ่านโทรสัพน้ะ ไม่ได้ออกไปเจอกัน แต่เราก็คุยกับพี่เอ็มมาเรื่อยๆ เราไม่เคยเอ่ยบอกปากบอกพี่เอ็มเลยว่า มาคบกันมั้ย เรารู้ว่าพี่เอ็มยังไม่พร้อมพี่เอ็มยังลืมพี่ทอมไม่ได้ แต่เรายังอยู่ข้างๆพี่เอ็ม เราพยายามพูดพยายามเล่นให้พี่เอ็มไม่คิดมาก เล่นมุขทุกวัน (เอาจริงๆบางทีเราโคตรท้ออ่าเหมือนวิ่งไปเรื่อยแบบไม่มีเส้นชัยรออยู่ แทนที่จะหยุดแต่ก็ไม่รู้ทำไมภึงสิ่งต่อไป) ผ่านมาเดือนสองเดือนเรากับพี่เอ็มก็เริ่มไปได้ดี (เราอยู่จังหวัดเดียวกันน้ะแต่ไม่ค่อยมาเจอกัน)
จริงๆเรากับพี่กับก็คุยกันตลอด คอลกันตลอด แต่สถานะไม่ชัดเจน ไม่รู้เราเป้นอะไรกัน เจอกันไม่บ่อย เดือนสองเดือนเจอกันทีนึง *** ช่วยที่คุยกันเราก็แอบคิดว่าพี่เอ็มก็รู้สึกเหมือนเรา แต่พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆเราก็ท้อเพราะ คนมาจีบพี่เอ็มเยอะ พี่เอ็มก็บอกเราว่าไม่ได้คิดอะไร แค่พี่น้อง ด้วยความที่เรารัก เราก็เชื่อใจ !!** แต่ความลับมันก็ไม่มีในโลก วันนั้นพี่เอ็มอยู่หอเพื่อน เราทะเราะกัน เพราะว่าอยู่ข้างนอก แต่เราเจอเพื่อนพี่เอ็มพอดี เพื่อนพี่เอ็มเลยชวนไปที่หอ แต่เราไม่ได้บอกพี่เอ็มว่าจะไป .. พอถึงหอก็ปกติ สักพักเราก็เล่นโทรสัพพี่เอ็ม *เราก็ไปเจอแชทๆนึง เป็นแชทที่พี่เอ็มคุยกับรุ่นพี่ที่เรียนคณะเดียวกัน พี่เอ็มเลยบอกเราว่าแต่พี่น้องไม่ได้อะไร แต่ที่เราเห็นในแชทคือ ทำไร ไปไหนมาไหน ส่งรูปให้ดู ทำเหมือนที่ทำกับเราเป๊ะ มีโทรคุยกันด้วยน้ะ แล้ววันนึงก็เป้นวันที่เราคิดว่าจะไปยุ่งกับพี่เอ็มอีกแล้ว แต่พี่เอ็มก็มาง้อเรา ได้ความที่รัก ก็เลยใจอ่อน เรากับพี่เอ็มเลยคุยกันเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิม เพราะความไว้ใจมันก็ลดลง ใจที่ให้ไปมันก็น้อยลง แต่ก็ยังคุยกันน้ะ (แต่ในช่วงพี่คุยกันพี่ทอมแฟนเก่าพี่เอ็ม ก็คอยโทรมาหาอยู่เรื่อย ) เราบอกพี่เอ็มหลายรอบแล้วว่าให้บล้อคเบอร์ พี่เอ็มก็ไม่บล้อก เราก็เลยปล่อย แต่ทุกครื่องที่พี่ทอมโทรมา พี่เอ็มก็มาระบายกับเรานู้นนี้นั้น แต่เราก็ทำให้ได้รับฟัง แต่บางครั้งก็มีหลุดที่อารมเสียใส่บ้าง แต่เราก็ทำไรไม่ได้ จนถึงช่วงต้นปีที่ผ่านมา เราเลิกคุยกันพักนึง แต่เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่..ก็ทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนกลายเป็นทำให้เรารู้สึกแย่ลงเรื่อยๆเพราะยิ่งแย่ ความสัมพันธ์ก็ลดลงเรื่อยๆ จนถึงอาทิตย์ที่ผ่านมา.. เราไม่ได้ทะเลาะกันแต่อยู่ๆพี่เอ็มก็หายไป 2 วัน เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราก็ไม่ทักไป จนวันที่ 3 ที่ไม่ได้คุยกัน เราก็ตัดสินใจว่าจะเลิกคุยกับพี่เอ็มจริงๆสักที่ เพราะทุกอย่างคงไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เราเลยบล้อคไลน์ ลบไอจี (*อาจจะสงสัยรอบสุดท้ายที่กลับมาคุยกันคือพี่เอ็มบล้อคเฟสเรา เราคุยกันในไลน์, ไอจี) จนมาสองสามวัน จนถึงวันนี้เราก็ได้รู้ว่า พี่เอ็มคนใหม่ที่ดีกว่าเราแล้ว แล้วก็ออกไปเจอกันแล้ว แต่ดูเราสิ คุยกันมา 6-7 เดือนล้ะออกไปเจอกันยังไม่ถึง 3ครั้งเลย ตลกเนอะแพ้คนที่เพิ่งเข้ามา 😝
*อาจจะเขียน งง น้ะ เพราะยังไม่ได้นอน 😅
**อยากมาแชร์เรื่องราว ระบายอารมณ์ ใครเคยเจอแบบนี้แชร์เรื่องราวหน่อยครับ ช่วยๆกันแชร์ครับ
***อยากลืมจริงๆ อยากทำใจ ไม่อยากจมปลักกับอะไแบบนี่อีกแล้ว
!!* ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน🙏