จากที่เห็นหลายกระทู้มาปรึกษาคนในพันทิพ เรื่องคู่ชีวิตไม่ยอมทำงาน (หมายถึงไม่ทำอะไรเลย แม้แต่ทำงานส่วนตัวอยู่ที่บ้าน) ซึ่งหมายถึงทั้งผู้ชาย และผู้หญิง ที่พึ่งพาอีกฝ่ายอยู่
ในมุมมองของผม ผมอยากจะบอกคนที่เป็นฝ่ายพึ่งพาอยู่ว่า วันนี้เค้ายังมีแรงเลี้ยงดูคุณมันก็ดี แต่ถึงวันที่เค้าไม่สามารถหาเลี้ยงคุณได้แล้ว แม้แต่ตัวคุณเองก็จะอยู่ลำบาก ไม่ต้องไปพูดถึงจะเลี้ยงดูอีกฝ่าย
เพราะไม่มีบริษัทไหนอยากจะรับคนที่ไม่เคยทำงานมานานหรอกนะคับ ผมเป็นคนสัมพาด รู้ซึ้งดี แรกๆก็เห็นใจรับเข้ามา แต่แบบว่าต้องมาสอนคนที่ทำอะไรไม่เป็นเลยมันต้องใช้เวลามากนะคับ แถมส่วนใหญ่ที่เจอไม่สู้งานด้วย หลายๆครั้งเข้าก็ไม่อยากรับคนแบบนี้แล้ว ไม่ใช่ว่าไม่สงสารนะ แต่สงสารตัวเองมากกว่า ต้องมาเสียเวลาสอนแปปๆก็ออก แถมโดนหัวหน้าด่าด้วย รับเข้ามาทำไมคนแบบนี้
อีกทางนึงที่อาจไปได้คือทำธุรกิจส่วนตัว ถ้าไปรอดก็ดีไปคับ แต่ถ้าไปไม่รอด ทุกคนก็น่าจะคิดออกว่าผลจะเป็นยังไง
ที่เอามาพูดไม่ได้ต้องการว่า แต่แค่ต้องการเตือนสติคนที่กำลังหลงผิดอยู่ หางานทำเถอะ จะทำธุรกิจส่วนตัวก็ทำเถอะ (ขายหมูปิ้งก็ใช่นะ) เพื่อตัวคุณเอง
คุณคิดอย่างไรกับการที่มีคู่ชีวิตที่ไม่ทำงานอะไรเลย แต่อีกฝ่ายต้องเป็นคนหารายได้สำหรับทั้งครอบครัว
ในมุมมองของผม ผมอยากจะบอกคนที่เป็นฝ่ายพึ่งพาอยู่ว่า วันนี้เค้ายังมีแรงเลี้ยงดูคุณมันก็ดี แต่ถึงวันที่เค้าไม่สามารถหาเลี้ยงคุณได้แล้ว แม้แต่ตัวคุณเองก็จะอยู่ลำบาก ไม่ต้องไปพูดถึงจะเลี้ยงดูอีกฝ่าย
เพราะไม่มีบริษัทไหนอยากจะรับคนที่ไม่เคยทำงานมานานหรอกนะคับ ผมเป็นคนสัมพาด รู้ซึ้งดี แรกๆก็เห็นใจรับเข้ามา แต่แบบว่าต้องมาสอนคนที่ทำอะไรไม่เป็นเลยมันต้องใช้เวลามากนะคับ แถมส่วนใหญ่ที่เจอไม่สู้งานด้วย หลายๆครั้งเข้าก็ไม่อยากรับคนแบบนี้แล้ว ไม่ใช่ว่าไม่สงสารนะ แต่สงสารตัวเองมากกว่า ต้องมาเสียเวลาสอนแปปๆก็ออก แถมโดนหัวหน้าด่าด้วย รับเข้ามาทำไมคนแบบนี้
อีกทางนึงที่อาจไปได้คือทำธุรกิจส่วนตัว ถ้าไปรอดก็ดีไปคับ แต่ถ้าไปไม่รอด ทุกคนก็น่าจะคิดออกว่าผลจะเป็นยังไง
ที่เอามาพูดไม่ได้ต้องการว่า แต่แค่ต้องการเตือนสติคนที่กำลังหลงผิดอยู่ หางานทำเถอะ จะทำธุรกิจส่วนตัวก็ทำเถอะ (ขายหมูปิ้งก็ใช่นะ) เพื่อตัวคุณเอง