เรื่องราวความรักของฉันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น และก็มีความสุขมากเลยค่ะ
เฉพาะตอนเริ่มต้นเท่านั้นนะค่ะ
ย้อนกลับไปเมื่อ สามปีก่อน สมั้ยนั้นเรา เพิ่งขึ้น ม.4 เองค่ะ ยำนะค่ะ ม.4
ตัวของเรานั้นเป็นคนเพ้อฝันค่ะ เพราะชอบอ่านนิยาย ชอบเรื่องรักโรแมนติก
เชื่อว่าจะมีเจ้าชายขี่ม้าขาวมา และด้วยความที่เป็นอยู่หมูบ้านแถบชนบท
เรื่องรักโรแมนติกฝันไปเถอะ แต่ก็แอบฝันนะค่ะ เพราะเพื่อนๆก้มีแฟนหมดละ
เรื่องเกิดขึ้นก็คือ วันหนึ่งแม่ใช่ดิฉันให้ไปส่งหาเพื่อนแถวๆบ้านพี่เอเค้า
แล้วพี่เค้าออกมาแตะ บอล และดิฉันก็ไปจอดรถแถวนั้นพอดี ดิฉันก้อยู่ที่รถรอแม่ และดูพี่เค้าแตะบอล
เค้าก็แอบหันมาหานะค่ะ และเริ่มหันมาหาดิฉันบ่อยๆ จนดิฉันเขิน และหันหน้าหนี คือพี่เค้าดูดีมากค่ะ
เราก็แบบ ใจเต้นอ่ะค่ะ และเราก้อแอบหันไปมองบ่อยๆ จนมีครั้งหนึ่งพี่เค้าหันมาแล้วสบตากับเราพอดี
เราก็ตกใจค่ะ อายด้วยคือเค้าจับได้ไงว่าเราแอบมอง 555
แล้วพี่เค้าก็ยิ้มมุมปากนิดๆมาให้ เราก็รีบหลบสาตาเรยค่ะ และไม่มองไปฝั่งเค้าอีก แต่ใช้หางตามองแทน 555
ตอนพี่เค้าหัวเราะ แบบ อ๊าย อยากได้เป็นแฟนค่ะ พอแม่กลับมาแล้วต้องกลับบ้าน แอบบ่น (ไปนานๆหน่อยกะได้)
เราก้อให้แม่ซ้อนท้าย และขี่รถกลับ ตอนนั้นเรากับพี่เค้าก้อหันมาสบตากันอีกครั้ง
หลังจากนั้นเราก็ไม่คิดอะไรอีก ไม่ได้คิดนะค่ะ ว่าพี่เค้าจะสนใจเรา
แต่ปรากฏว่าพี่เค้าไปสืบเรื่องของเราค่ะ พี่เค้ารู้ว่าเราชอบอ่านนิยาย และซุ่มซามมากกกกก
อยู่ที่โรงเรียนเดินล้มตลอด และพี่เค้าก็ทักเฟสมา
พี่เอ : หวัดดีคับน้องลิน (นามสมมุติ)
เรา : ค่ะ
พี่เอ : จำพี่ได้มั้ย
เรา: ค่ะ
พี่เอ : อืมมม พี่ขอเบอร์ได้มั้ยคับ
เรา : อึ่งค่ะ และก็ตื่นเต้นตามมา 555 สาบานค่ะ เราไม่ตอบพี่เค้า แต่ไปหาข้อมูลเค้าแทน
และก็ขอเบอร์พี่เค้าจากเพื่อนของเรา เพราะเค้าเป็นญาติกัน พอได้เบอร์เค้าแล้ว เราก็ตอบเฟสพี่เค้า
เรา : พี่จะโทรมาหรอค่ะ
พี่เอ : ก็อืมมมม
เรา: เดยวลินโทรหาพี่ดีกว่าค่ะ ยิ้ม
พี่เอ: อ้าวมีเบอร์พี่ด้วยหรอ5555 (อึ่งละซิ) 555
เรา ; ก้อพึงมีค่ะ ยิ้ม
จากนั้นเกือบวัน เราก็ยังไม่ได้โทรหาพี่เค้านะค่ะ เอาตรงๆเราไม่ได้ก๋าขนาดนั้นคือ กลัวคำนินทาค่ะ
แต่เราก็ทนไม่ได้ค่ะ กด โทรหาพี่เค้าจนได้
คุยกันไม่ถึง นาทีค่ะ....
คืนนั้นพี่เค้าก็มาหา เราก็ออกไปคุยกับพี่เค้า เขินนะ แต่เราตื่นเต้นมากกว่า ( อยากอวดเพื่อนด้วยมี ผ มาจีบละยะ )
ด้วยความที่เพ้อฝัน และ พี่เค้าอบอุ่นมาก ชอบลูบหัวเราเบาๆ เอาตรงๆ ใจหวั่นไหวค่ะ มากด้วย เราก็รอพี่เค้าขอ
เราเป็นแฟน แต่พี่เค้าไม่ขอสักที เราเลยสงสัย ไปถามเพื่อนค่ะ
เรา : อืมแก พี่เอเค้ามีแฟนแล้วหรอ (เนียนๆ)
เพื่อน : มีละ เลิกนานละ ไหมอ่ะ
เรา : เปล๊าา แล้วแฟนพี่เค้าสวยมะ
เพื่อน :สวย มากด้วย
เรา สตั้นเลยค่ะ คือ หน้าเราบ้านมากกกก บ้านสุดๆอ่ะ
เราก้อเริ่มเข้าใจและทำใจนิสๆ พี่เค้าคงไม่ได้ชอบเราหรอก
คืนนั้นพี่เค้าก็มาหาเราอีก พี่เค้าชวนเราไปเดินเดินหน้าบ้าน เราก็หวั่นใจค่ะ มันมืดด้วย
แต่เราก็ตอบตกลง เราก็เดินเล่นธรรมดาค่ะ วนไปวนมา แถวๆหน้าบ้าน อ้อ ลืมบอกพี่เค้า อยู่ ปี 2 นะค่ะ
พี่เค้าก้อ จับผมลินบ้าง เอามือมาลูบหูบ้าง เราก็เฉยๆค่ะ แต่ใจสั่นนะค่ะ
หวั่นไหว แล้วพี่เค้าก้อ เดินไปไกลเรื่อยๆ เราก็หยุดค่ะ บอกว่าดึกละ เดยวแม่ว่า คงต้องไปนอนก่อน
แล้วเราก็เข้าบ้านไป จากนั้นเราก็ไม่เห็นพี่เค้าอีกเลย เราเศร้านะ และเรารู้จากเพื่อนว่าพี่เค้าไปเรียนต่อแล้ว
เราอยากคุยกับพี่เค้าค่ะ แต่อย่างที่บอก เราโทรหาผู้ชายน้อยมาก แทบจะไม่กล้าโทรเลยด้วยซ้ำ
***** เดยว มาต่อนะค่ะ ****
เจ็บปวดใจ เมือรู้ว่าเค้าจีบเราเพื่อหวังฟัน
เฉพาะตอนเริ่มต้นเท่านั้นนะค่ะ
ย้อนกลับไปเมื่อ สามปีก่อน สมั้ยนั้นเรา เพิ่งขึ้น ม.4 เองค่ะ ยำนะค่ะ ม.4
ตัวของเรานั้นเป็นคนเพ้อฝันค่ะ เพราะชอบอ่านนิยาย ชอบเรื่องรักโรแมนติก
เชื่อว่าจะมีเจ้าชายขี่ม้าขาวมา และด้วยความที่เป็นอยู่หมูบ้านแถบชนบท
เรื่องรักโรแมนติกฝันไปเถอะ แต่ก็แอบฝันนะค่ะ เพราะเพื่อนๆก้มีแฟนหมดละ
เรื่องเกิดขึ้นก็คือ วันหนึ่งแม่ใช่ดิฉันให้ไปส่งหาเพื่อนแถวๆบ้านพี่เอเค้า
แล้วพี่เค้าออกมาแตะ บอล และดิฉันก็ไปจอดรถแถวนั้นพอดี ดิฉันก้อยู่ที่รถรอแม่ และดูพี่เค้าแตะบอล
เค้าก็แอบหันมาหานะค่ะ และเริ่มหันมาหาดิฉันบ่อยๆ จนดิฉันเขิน และหันหน้าหนี คือพี่เค้าดูดีมากค่ะ
เราก็แบบ ใจเต้นอ่ะค่ะ และเราก้อแอบหันไปมองบ่อยๆ จนมีครั้งหนึ่งพี่เค้าหันมาแล้วสบตากับเราพอดี
เราก็ตกใจค่ะ อายด้วยคือเค้าจับได้ไงว่าเราแอบมอง 555
แล้วพี่เค้าก็ยิ้มมุมปากนิดๆมาให้ เราก็รีบหลบสาตาเรยค่ะ และไม่มองไปฝั่งเค้าอีก แต่ใช้หางตามองแทน 555
ตอนพี่เค้าหัวเราะ แบบ อ๊าย อยากได้เป็นแฟนค่ะ พอแม่กลับมาแล้วต้องกลับบ้าน แอบบ่น (ไปนานๆหน่อยกะได้)
เราก้อให้แม่ซ้อนท้าย และขี่รถกลับ ตอนนั้นเรากับพี่เค้าก้อหันมาสบตากันอีกครั้ง
หลังจากนั้นเราก็ไม่คิดอะไรอีก ไม่ได้คิดนะค่ะ ว่าพี่เค้าจะสนใจเรา
แต่ปรากฏว่าพี่เค้าไปสืบเรื่องของเราค่ะ พี่เค้ารู้ว่าเราชอบอ่านนิยาย และซุ่มซามมากกกกก
อยู่ที่โรงเรียนเดินล้มตลอด และพี่เค้าก็ทักเฟสมา
พี่เอ : หวัดดีคับน้องลิน (นามสมมุติ)
เรา : ค่ะ
พี่เอ : จำพี่ได้มั้ย
เรา: ค่ะ
พี่เอ : อืมมม พี่ขอเบอร์ได้มั้ยคับ
เรา : อึ่งค่ะ และก็ตื่นเต้นตามมา 555 สาบานค่ะ เราไม่ตอบพี่เค้า แต่ไปหาข้อมูลเค้าแทน
และก็ขอเบอร์พี่เค้าจากเพื่อนของเรา เพราะเค้าเป็นญาติกัน พอได้เบอร์เค้าแล้ว เราก็ตอบเฟสพี่เค้า
เรา : พี่จะโทรมาหรอค่ะ
พี่เอ : ก็อืมมมม
เรา: เดยวลินโทรหาพี่ดีกว่าค่ะ ยิ้ม
พี่เอ: อ้าวมีเบอร์พี่ด้วยหรอ5555 (อึ่งละซิ) 555
เรา ; ก้อพึงมีค่ะ ยิ้ม
จากนั้นเกือบวัน เราก็ยังไม่ได้โทรหาพี่เค้านะค่ะ เอาตรงๆเราไม่ได้ก๋าขนาดนั้นคือ กลัวคำนินทาค่ะ
แต่เราก็ทนไม่ได้ค่ะ กด โทรหาพี่เค้าจนได้
คุยกันไม่ถึง นาทีค่ะ....
คืนนั้นพี่เค้าก็มาหา เราก็ออกไปคุยกับพี่เค้า เขินนะ แต่เราตื่นเต้นมากกว่า ( อยากอวดเพื่อนด้วยมี ผ มาจีบละยะ )
ด้วยความที่เพ้อฝัน และ พี่เค้าอบอุ่นมาก ชอบลูบหัวเราเบาๆ เอาตรงๆ ใจหวั่นไหวค่ะ มากด้วย เราก็รอพี่เค้าขอ
เราเป็นแฟน แต่พี่เค้าไม่ขอสักที เราเลยสงสัย ไปถามเพื่อนค่ะ
เรา : อืมแก พี่เอเค้ามีแฟนแล้วหรอ (เนียนๆ)
เพื่อน : มีละ เลิกนานละ ไหมอ่ะ
เรา : เปล๊าา แล้วแฟนพี่เค้าสวยมะ
เพื่อน :สวย มากด้วย
เรา สตั้นเลยค่ะ คือ หน้าเราบ้านมากกกก บ้านสุดๆอ่ะ
เราก้อเริ่มเข้าใจและทำใจนิสๆ พี่เค้าคงไม่ได้ชอบเราหรอก
คืนนั้นพี่เค้าก็มาหาเราอีก พี่เค้าชวนเราไปเดินเดินหน้าบ้าน เราก็หวั่นใจค่ะ มันมืดด้วย
แต่เราก็ตอบตกลง เราก็เดินเล่นธรรมดาค่ะ วนไปวนมา แถวๆหน้าบ้าน อ้อ ลืมบอกพี่เค้า อยู่ ปี 2 นะค่ะ
พี่เค้าก้อ จับผมลินบ้าง เอามือมาลูบหูบ้าง เราก็เฉยๆค่ะ แต่ใจสั่นนะค่ะ
หวั่นไหว แล้วพี่เค้าก้อ เดินไปไกลเรื่อยๆ เราก็หยุดค่ะ บอกว่าดึกละ เดยวแม่ว่า คงต้องไปนอนก่อน
แล้วเราก็เข้าบ้านไป จากนั้นเราก็ไม่เห็นพี่เค้าอีกเลย เราเศร้านะ และเรารู้จากเพื่อนว่าพี่เค้าไปเรียนต่อแล้ว
เราอยากคุยกับพี่เค้าค่ะ แต่อย่างที่บอก เราโทรหาผู้ชายน้อยมาก แทบจะไม่กล้าโทรเลยด้วยซ้ำ
***** เดยว มาต่อนะค่ะ ****