สวัดดีค่ะ ทุกคนเราอยากขอความเห็นจากเพื่อนๆว่าทางเป็นคุณจะตัดสินใจอย่างไร
ก่อนเราเรียนจบปริญญาตรีเราได้ทุนศึกษาต่อต่างประเทศและพบรักกับหนุ่มต่างชาติคนนึง (เรารู้ภาษาบ้านเขาแต่เขาไม่รู้ภาษาไทย / เราขอไม่บอกนะคะว่าคือภาษาอะไร) ด้วยความที่เราและเขาเจอกันตลอดทุกวันจนเราไม่รู้ว่านี้คือรักเพราะรักหรือรักเพราะความผูกพันธ์ เราเจอในฟิตเนสแห่งหนึ่งตอนเราเรียนต่อประเทศ ใช่ค่ะแฟนเราเขาทำงานในฟิตเนส เราไม่กล้าบอกเลยว่า"เงินคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต" แต่เราไม่กล้าบอกอีกเหมือนกันว่า "ชีวิตเราจะอยู่ได้โดยที่ไม่มีเงิน" ตลอดเวลาที่เราคบกับเขา เราไปเที่ยวด้วยกัน เราไม่เคยให้เขาออกฝ่ายเดียวเลยนะคะ เราจะช่วยเขาแชร์ตลอด ครั้งไหนที่เที่ยวด้วยกันแล้วไม่เยอะมากเขาจะออกฝ่ายเดียวซึ่งเรารู้สึกอึดอัด เรามองว่าแฟร์ๆก็หารสอง แต่แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราเเดินซื้อเสื้อผ้าด้วยกัน เขาพาเราเข้าร้านรองเท้า เขาบอกว่าซื้อให้เขาหน่อยเขายังไม่ได้เงินเดือน ถ้าได้แล้วเขาจะคืนให้ เราก็ซื้อให้เขา (ตอนนี้รู้สึกไม่ดีเลย) หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทวงเงินเขานะคะเราอยากรู้ว่าเขาจะทำยังไง ใช่เลยค่ะเขาไม่คืนเงิน เราก็โอเคมองว่าเราตอบแทนที่เขาออกค่าใช้จ่ายละกัน หลังจากเราเรียนจบเรากลับไทยเราและเขาก็ยังติดต่อกันทุกวันโดยที่เขาจะเป็นฝ่ายโทรหาเราก่อนทุกครั้งเพราะเราเคยตามจิกเขา เขาบอกว่าเขาทำงานอยู่ (เขตเวลาเดียวกันนะคะ) หลังจากนั้นเราเลยรอเขาโทรหาตอด ระหว่างที่คบกัน เราทเลาะกันบ่อยมากค่ะ จนถึงบอกเลิกกันก็หลายครั้งแต่เราทั้งคู่ก็อดทนแก้ไขจนคบถึงปัจจุบันก็จะเกือบ1ปีแล้ว (พูดแล้วจะร้องไห้เพราะเรากำลังจะเลิกกันมันจะครบในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว) เรายอมรับนะคะว่าเราเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ เขาสูบบุหรี่แต่เราไม่ชอบเลยให้เขาเลิก เขาบอกเราว่าเขาเครียดเลยต้องสูบ เราเลยบอกว่างั้นค่อยๆเลิกละกันนะ เขาบินมาไทยค่ะ มาอาศัยอยู่ที่บ้านเรา ก่อนหน้าเราบอกเขาว่าให้เตรียมเงินมาด้วยนะ เดี๋ยวเราช่วยกันแชร์ เขาอาศัยที่บ้านเรานอน ที่บ้านเราเลี้ยงดูเขาดีนะคะเทคแคร์ทุกอย่าง (เรากับเขาแยกห้องกันนอน) เขาแลกเงินให้เราถือประมาณห้าบาทแต่ตลอดเวลาที่เขาอยู่กับเรา เราออกเงินของเราเกือบหมื่นค่ะ เราก็ไม่เป็นไรถือว่าช่วยเขาออกค่าเครื่องบินละกัน เขาถามถึงเรื่องแต่งงานค่ะเขาให้เราช่วยแปลถามพ่อแม่เราว่าต้องการสินสอดเท่าไหร่ ที่บ้านเราบอก เจ็ดหลัก ไม่บังคับเรื่องเวลาค่อยๆหาและเรียนรู้กันก่อน เราบอกตรงๆนะคะเงินเดือนของเราตอนนี้มากกว่าเกือบครึ่งเลย งานเราค่อนข้างมั่นคงและดีกว่าเขาด้วย ด้วยความที่เรารักเขาเราเลยตกลงกันว่าเขาหา60เรา40 เขาบอกว่าหลังจากปีใหม่บ้านเขา เขาจะรับงานเยอะขึ้นให้รายรับเยอะเงินเก็บเงินขอเราแต่งงาน เราบอกตรงๆว่าเรามีกำลังใจสุดๆ แต่แล้ววันหนึ่งเรายอมรับว่าเรารุกล้ำความเป็นส่วนตัวเขา เราแอบดูfacebook ส่วนตัวของเขา(เขาเคยบอกรหัสเรา) เราเห็นเขาคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นถามเขาว่า "เขารักเราไหม เขาตอบว่า ไม่ค่ะ เขาไม่ได้รู้สึกรักเราเหมือนที่เคยผูหญิงคนที่ถาม" ความรู้สึกเราตอนนั้นคือเสียใจมากๆ เรื่องอะไรเราให้อภัยได้เสมอนะคะ แต่เรื่องนี้เรารับไม่ได้จริงๆค่ะ เราเลยบอกเลิกเขา เขาถามเหตุผลเราเลย screenshotข้อความสนทนานั้นให้เขา เรารับผิดทุกอย่างเรื่องที่เราแอบดูข้อความส่วนตัว เขาบอกว่า "เราเข้าใจเขาผิดผู้หญิงคนนั้นคือลูกสาวแม่บุญธรรมของเขา" เราก็ให้อภัย แต่ตอนนั้นความเชื่อใจที่เรามีต่อเขาลดลงแบบแทบจะไม่มีเหลืออยู่เลย ที่พีคที่สุดคือช่วงเดือนก่อนเขาทเลาะกับน้องชายแท้ๆของเขา และเมื่อวานนี้เขาทเลาะกับน้องเขาอีกรอบจนถึงขั้นแตกหักกัน เขายกกิจการร้านขายของที่ใช้เงินจากน้ำพักน้ำแรงของเขาให้น้องชายเขาหมดเลย เราเลยถามเขาว่า "ทำไมถึงยกให้ เงินน้ำพักน้ำแรงพี่เงินแสนต้นๆ" เราพยายามตั้งใจในภาษาและสิ่งที่เขาพูด เราอยากรู้ว่าทั้งหมดเกิดจากอะไร จะได้ช่วยเขาแก้ไขได้อย่างถูกทาง แต่เขากลับมองเราว่าเราเป็นคนหน้าเงิน สิ่งที่เขาเคยบอกเรา สัญญากับเราว่าเขาจะตั้งใจหาเงินขอเราแต่งงาน เมื่อวานนี้เขาบอกกับเราว่า "พี่หมดตัวแล้ว หนูจะยอมทิ้งครอบครัวฝั่งไทยของหนูมาอยู่กับพี่ไหม ถ้าหนูตัดสินใจยอมมาอยู่กับพี่จะลำบากมาก ถึงกระทั่งเงินซื้อข้าวเลี้ยงหนูพี่ก็ไม่มี" เราเลยอยากสอบถามความคิดเห็นของทุกคนว่า "ถ้าเป็นคุณจะตัดสินใจ อย่างไร" ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านเรื่องราวอันยืดยาวและคำแนะนำจากทุกคนมากๆนะคะ
ควรเดินหน้าต่อหรือหยุดแค่นี้ดีคะ
ก่อนเราเรียนจบปริญญาตรีเราได้ทุนศึกษาต่อต่างประเทศและพบรักกับหนุ่มต่างชาติคนนึง (เรารู้ภาษาบ้านเขาแต่เขาไม่รู้ภาษาไทย / เราขอไม่บอกนะคะว่าคือภาษาอะไร) ด้วยความที่เราและเขาเจอกันตลอดทุกวันจนเราไม่รู้ว่านี้คือรักเพราะรักหรือรักเพราะความผูกพันธ์ เราเจอในฟิตเนสแห่งหนึ่งตอนเราเรียนต่อประเทศ ใช่ค่ะแฟนเราเขาทำงานในฟิตเนส เราไม่กล้าบอกเลยว่า"เงินคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต" แต่เราไม่กล้าบอกอีกเหมือนกันว่า "ชีวิตเราจะอยู่ได้โดยที่ไม่มีเงิน" ตลอดเวลาที่เราคบกับเขา เราไปเที่ยวด้วยกัน เราไม่เคยให้เขาออกฝ่ายเดียวเลยนะคะ เราจะช่วยเขาแชร์ตลอด ครั้งไหนที่เที่ยวด้วยกันแล้วไม่เยอะมากเขาจะออกฝ่ายเดียวซึ่งเรารู้สึกอึดอัด เรามองว่าแฟร์ๆก็หารสอง แต่แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราเเดินซื้อเสื้อผ้าด้วยกัน เขาพาเราเข้าร้านรองเท้า เขาบอกว่าซื้อให้เขาหน่อยเขายังไม่ได้เงินเดือน ถ้าได้แล้วเขาจะคืนให้ เราก็ซื้อให้เขา (ตอนนี้รู้สึกไม่ดีเลย) หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทวงเงินเขานะคะเราอยากรู้ว่าเขาจะทำยังไง ใช่เลยค่ะเขาไม่คืนเงิน เราก็โอเคมองว่าเราตอบแทนที่เขาออกค่าใช้จ่ายละกัน หลังจากเราเรียนจบเรากลับไทยเราและเขาก็ยังติดต่อกันทุกวันโดยที่เขาจะเป็นฝ่ายโทรหาเราก่อนทุกครั้งเพราะเราเคยตามจิกเขา เขาบอกว่าเขาทำงานอยู่ (เขตเวลาเดียวกันนะคะ) หลังจากนั้นเราเลยรอเขาโทรหาตอด ระหว่างที่คบกัน เราทเลาะกันบ่อยมากค่ะ จนถึงบอกเลิกกันก็หลายครั้งแต่เราทั้งคู่ก็อดทนแก้ไขจนคบถึงปัจจุบันก็จะเกือบ1ปีแล้ว (พูดแล้วจะร้องไห้เพราะเรากำลังจะเลิกกันมันจะครบในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว) เรายอมรับนะคะว่าเราเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ เขาสูบบุหรี่แต่เราไม่ชอบเลยให้เขาเลิก เขาบอกเราว่าเขาเครียดเลยต้องสูบ เราเลยบอกว่างั้นค่อยๆเลิกละกันนะ เขาบินมาไทยค่ะ มาอาศัยอยู่ที่บ้านเรา ก่อนหน้าเราบอกเขาว่าให้เตรียมเงินมาด้วยนะ เดี๋ยวเราช่วยกันแชร์ เขาอาศัยที่บ้านเรานอน ที่บ้านเราเลี้ยงดูเขาดีนะคะเทคแคร์ทุกอย่าง (เรากับเขาแยกห้องกันนอน) เขาแลกเงินให้เราถือประมาณห้าบาทแต่ตลอดเวลาที่เขาอยู่กับเรา เราออกเงินของเราเกือบหมื่นค่ะ เราก็ไม่เป็นไรถือว่าช่วยเขาออกค่าเครื่องบินละกัน เขาถามถึงเรื่องแต่งงานค่ะเขาให้เราช่วยแปลถามพ่อแม่เราว่าต้องการสินสอดเท่าไหร่ ที่บ้านเราบอก เจ็ดหลัก ไม่บังคับเรื่องเวลาค่อยๆหาและเรียนรู้กันก่อน เราบอกตรงๆนะคะเงินเดือนของเราตอนนี้มากกว่าเกือบครึ่งเลย งานเราค่อนข้างมั่นคงและดีกว่าเขาด้วย ด้วยความที่เรารักเขาเราเลยตกลงกันว่าเขาหา60เรา40 เขาบอกว่าหลังจากปีใหม่บ้านเขา เขาจะรับงานเยอะขึ้นให้รายรับเยอะเงินเก็บเงินขอเราแต่งงาน เราบอกตรงๆว่าเรามีกำลังใจสุดๆ แต่แล้ววันหนึ่งเรายอมรับว่าเรารุกล้ำความเป็นส่วนตัวเขา เราแอบดูfacebook ส่วนตัวของเขา(เขาเคยบอกรหัสเรา) เราเห็นเขาคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นถามเขาว่า "เขารักเราไหม เขาตอบว่า ไม่ค่ะ เขาไม่ได้รู้สึกรักเราเหมือนที่เคยผูหญิงคนที่ถาม" ความรู้สึกเราตอนนั้นคือเสียใจมากๆ เรื่องอะไรเราให้อภัยได้เสมอนะคะ แต่เรื่องนี้เรารับไม่ได้จริงๆค่ะ เราเลยบอกเลิกเขา เขาถามเหตุผลเราเลย screenshotข้อความสนทนานั้นให้เขา เรารับผิดทุกอย่างเรื่องที่เราแอบดูข้อความส่วนตัว เขาบอกว่า "เราเข้าใจเขาผิดผู้หญิงคนนั้นคือลูกสาวแม่บุญธรรมของเขา" เราก็ให้อภัย แต่ตอนนั้นความเชื่อใจที่เรามีต่อเขาลดลงแบบแทบจะไม่มีเหลืออยู่เลย ที่พีคที่สุดคือช่วงเดือนก่อนเขาทเลาะกับน้องชายแท้ๆของเขา และเมื่อวานนี้เขาทเลาะกับน้องเขาอีกรอบจนถึงขั้นแตกหักกัน เขายกกิจการร้านขายของที่ใช้เงินจากน้ำพักน้ำแรงของเขาให้น้องชายเขาหมดเลย เราเลยถามเขาว่า "ทำไมถึงยกให้ เงินน้ำพักน้ำแรงพี่เงินแสนต้นๆ" เราพยายามตั้งใจในภาษาและสิ่งที่เขาพูด เราอยากรู้ว่าทั้งหมดเกิดจากอะไร จะได้ช่วยเขาแก้ไขได้อย่างถูกทาง แต่เขากลับมองเราว่าเราเป็นคนหน้าเงิน สิ่งที่เขาเคยบอกเรา สัญญากับเราว่าเขาจะตั้งใจหาเงินขอเราแต่งงาน เมื่อวานนี้เขาบอกกับเราว่า "พี่หมดตัวแล้ว หนูจะยอมทิ้งครอบครัวฝั่งไทยของหนูมาอยู่กับพี่ไหม ถ้าหนูตัดสินใจยอมมาอยู่กับพี่จะลำบากมาก ถึงกระทั่งเงินซื้อข้าวเลี้ยงหนูพี่ก็ไม่มี" เราเลยอยากสอบถามความคิดเห็นของทุกคนว่า "ถ้าเป็นคุณจะตัดสินใจ อย่างไร" ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านเรื่องราวอันยืดยาวและคำแนะนำจากทุกคนมากๆนะคะ