เมื่อได้กลับมารักกับคนที่เรารักมากๆ และได้รู้ว่าเขาก็รักเรามาก แต่เขาพึ่งแต่งงานไป เราควรจะทำยังไงดี

ตอนนี้เราอายุ 32 ปี ความรักของเรา ได้เริ่มขึ้นมาเมื่อราวๆ 10 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราเรียนปีสุดท้าย ก่อนไปบรรจุทำงาน เราเคยรักชอบพอกันกับผู้ชายคนนึง ซึ่งเรารู้จักกันในค่ายของนิสิต นักศึกษาทุน ที่ต้องผ่านการอบรมค่ายนี้ก่อนไปบรรจุทำงาน ตลอดระเวลาที่อยู่ในค่าย ราวๆ 10 วัน เรารู้แต่ว่า เราชื่นชอบเค้ามาก ถึงขั้นกับเพ้อว่า "อยากได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นพ่อของลูกจัง" สำหรับเราแล้ว เค้าคือคนที่ใช่ ตรงใจทุกอย่าง แม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่เรารู้สึกมีความสุขมาก เมื่อได้อยู่ใกล้ๆ เขา เขาเทคแคร์ ดูแล เอาใจเรา ราวๆ กับเราเป็นแฟนกัน...  ใช่ค่ะ หลังจากเสร็จจากอบรมในค่าย เขาจีบเรา เขาขอคบกับเราเป็นแฟน แต่เหมือนทุกอย่างจะไปได้ดีและลงตัว ถ้าหากว่า เรายังไม่มีแฟน... ค่ะ เรามีแฟนแล้ว ซึ่งคบกันมาแล้ว 2 ปีได้ แต่ตอนนั้น เรามั่นใจมากเลยนะว่า เรารักเขาคนนี้เข้าแล้ว รักมากๆ ด้วย เพราะว่า เราเอง ก็เคยบอกและเล่าเรื่องราวว่าเรารัก และคบกับเขาให้แม่เราฟัง เราคิดจะเลือกเขา แต่แล้ว ด้วยเราไกลกัน (อีสานกับใต้) แม่เราจึงไม่อยากให้คบ เพราะถ้าคบและแต่งงานกันไป เราจะต้องไปอยู่ใต้กับเขา ซึ่งแม่เรา ก็อดเป็นห่วงลูกสาวไม่ได้ และกลัวว่า วันนึงแม่ป่วย หรือเป็นอะไรไป ลูกจะมาดูใจไม่ทัน... นั่นจึงเป็นเหตุผล ให้เราคิดและตัดสินใจในครั้งนั้น  
         เราเลือกที่จะโทรไปบอกเขาว่า ไม่ต้องโทรมาอีกแล้ว ไม่ต้องติดต่อเรามาอีกแล้ว เรามีแฟนแล้ว... แต่รู้ไหมคะว่า ตอนนั้นเราเสียใจมากที่ต้องทำแบบนั้น เราต้องทำร้ายใจตัวเอง ทั้งๆ ที่รู้และมั่นใจว่า รักเค้ามาก ... แม้กระทั่ง ตอนที่เค้าโทรมา เราอยู่กับแฟน และแฟนรู้ว่า เขาคือคนที่เราปลื้มมากๆ ตอนไปอบรมในค่าย  จนแฟนเราถามว่า... มีอะไรกันรึยัง รักเขามากไหม ... ค่ะ เราตอบแฟนว่า ไม่เคยมีอะไรกัน แต่รักเค้ามาก (ในตอนนั้น เราเห็นสีหน้าของแฟนเปลี่ยนไป และน้ำตาคลอเบ้า เราสงสารพี่เค้ามาก....แฟนเราเป็นพี่เรา 5 ปี) ด้วยที่เราเห็นแววตาที่มีน้ำตาคลอเบ้า เราจึงเลือกที่จะอยู่กับแฟน และตัดใจจากเค้าคนนั้นนั่นเอง.... จนเวลาผ่านไป เราแต่งงาน แต่แล้ว ชีวิตคู่ของเราก็ล้มเหลว เราแต่งงานกับแฟน อยู่กันมาได้ 7 ปี เราก็หย่ากัน... ด้วยปัญหาหลายๆ อย่าง ที่เข้ามา เราพยายามประคับประคอง แต่ยิ่งอยู่ไปมันก็ยิ่งไม่ใช่ เราจึงคุยกัน และแยกทางกันด้วยดี (แม้ว่าในความเป็นจริง เราเป็นผู้หญิง เราจะเสียหายมากกว่าก็เถอะ เสียทั้งชื่อ เสียทั้งเงิน เพราะเรากู้หนี้ยืมสิน มาช่วยครอบครัวแฟนเยอะมากเหมือนกัน...ซึ่งนั่นก็เป็นอีก 1 เหตุผลที่ทำให้หย่ากัน)
         และแล้วในตอนนี้ เราก็ถือว่า ชีวิตตัวคนเดียว แล้วในวันนึง จู่ๆ เค้าคนนั้นก็ทักเรามา .... ผู้ชายที่เรารักมาก รัก ปลื้ม ชื่นชอบ ชื่นชมเค้ามาตลอด (เค้าเป็นผู้ชายที่เก่ง มีความสามารถ สมาร์ท ดูดี มีความเป็นผู้นำ) ... ค่ะ เราเป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊ค และติดตามกันมาตลอด แต่ก็ไม่เคยได้คุยกัน (มีล่าสุด เค้าเคยทักมาคุยกับเรา หลังจากที่เราแต่งงานไปแล้ว ปีกว่า ซึ่งก็น่าจะราวๆ 5 ปีที่แล้ว เค้าทักเรามาให้เราไปเที่ยวบ้านเค้า ที่อำเภอนึง ในจังหวัดสงขลา เพราะเค้าเคยสัญญากับเราไว้ตั้งแต่อยู่ในค่ายไว้ว่า "ต่อไป ไม่ว่าเราจะคบกันในฐานะอะไร เค้าขอพาตัวเองเที่ยว.......(อำเภอนึงใน จ.สงขลา) สักครั้งนะ") เค้าทักเรามาว่า สบายดีไหม ตัวเอง...เค้าไม่เคยลืมคำสัญญานะ ตัวเองลงมาเที่ยวบ้านเค้านะ เค้าจะพาตัวเองเที่ยวเอง เราไม่เจอกันนานเลย คิดถึงมากเลยนะ.... แล้วเราก็ได้คุยกัน แต่ครั้งนี้ เราเปิดใจ เล่าทุกอย่างให้เค้าฟัง แล้ว....เราก็ได้รู้ว่า  เราทั้งสอง ต่างก็รักกัน รักกันมาก และเราก็ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ... แต่ปัญหาความรักของเราก็คือ เค้าพึ่งแต่งงานไปได้ 2 เดือน (แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ทำงานอยู่คนละจังหวัด) แต่เค้าบอกว่าเค้ารักเรามาก ตอนนี้เราคบกันมาได้สักระยะนึงแล้ว (ราวๆ 8 เดือน) และเค้าสัญญากับเราว่า จะจัดการเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย ภายในครึ่งปีนี้ แต่ตอนนี้นี่สิ เค้ากับคนนั้นยังไม่จบกัน เราเจ็บเวลาที่เห็นผู้หญิงคนนั้นไปหาเค้า เวลาที่ผู้หญิงคนนั้นอัพรูปคู่กับเค้า เราเจ็บ แต่เราก็ยังรอคำสัญญาจากเค้า ว่าเค้าจะเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย และมาสร้างครอบครัวด้วยกัน  แต่ว่าบางครั้ง เราก็อยากหายไป อยากหายไปจากชีวิตเค้า ที่ทำไม เค้าไม่รีบเคลียร์ทุกอย่างให้จบโดยเร็ว หรือเค้ารักผู้หญิงคนนั้น และเราควรเดินจากไป .... แต่เค้าขอร้องเราว่าอย่าหายไป เค้าจะทำตามสัญญา แต่ให้เรารออีกสักนิด .... เราไม่รู้ว่า เราควรทำอย่างไรดี เรารักเค้ามาก เราควรรอเค้า หรือเดินออกจากชีวิตเค้าดี... เพื่อนๆ ช่วยแนะนำเราที