ม่านเสน่หา บทที่ 8 (8.2)

"ว่าไงคะพี่อาร์ต" เธอเย้าย้ำเขา จับจ้องใบหน้า รวมถึงจับสังเกต
"ได้" อาร์ต วิรุจตอบรับ เสียงฟังดูนุ่มทุ้ม "แต่น้องมิ้นท์ต้องไปช่วยพี่ 'เปิดประตู' ห้องชุดที่ซอยหลังสวนนะ มันทั้งใหญ่และทั้งกว้าง"

"อะไรได้"

เธอว่าแค่นั้น ไม่ปฏิเสธหรือตอบรับ ขยับต้นขาที่ไขว่ห้างไว้หนีบๆเมื่อครู่ไปชิดต้นขาชายหนุ่ม มองมาที่ชายหนุ่ม หน้าตา กึ่งเอาเรื่อง กึ่งรู้ทัน ชายหนุ่มกระชับต้นขา 'โต้ตอบ'  กึ่งรู้ทัน กึ่งเอาเรื่อง ทันทีเช่นกัน