เรื่องของผม

สงสัยว่าทำไมเรา สองคนถึงเลิกกันทั้งๆความผิดอันน้อยนิด
.... ดูใจกันรู้นิสัยกันใช่เพียงแค่สามเดือนเองหรอ ทำไมไม่เชื่อใจกันบ้างเลย ว่าจะดูแลเข้าใจ ก็ใช่ตอนนนี้ก็ยังไม่พร้อมมทุกอย่าง ทั้งเงิน ก็ตอนนี้ยังเรียนอยู่ ที่บ้านก็ไม่ได้รวย อะไรมากมาย จะให้ตังใช้ สัปดาร์ ละ5-6 พันคงไม่ใช่ ใช้แค่ 1000 ก็พอละ เหลือด้วยชำ
รู้แล้วหรอว่าให้อาคตจะดูแลคนๆหนึ่งไม่ได้
ผมก็โตแล้วคบใครก็อยากคบไปนานๆ ไม่ใช่คบเล่นๆเหมือนตอน ม.ปลาย นี้ก็ ปี 4 ละ 22 ปีละ อีกหน่อยก็จะทำงาน ทำไมต้องเลิกกันพอแค่นนี้ ก็รู้เธอก็มีอานาคตของเธอ ทั้งเรียน สิ้นเดือน กุมพานี้ก็จ้องฟปฝึกงาน เข้าใจน่ะ ว่าคงจะเหนื่อย
.... ความรู้สึกดีที่ผ่านมา มันไม่มีค่าไรเลยหรอ
....อีกอย่างก่อนหน้านี้ก็คือ แอบบไปเล่นเฟสเธอตนเธอลำคาญ ก็อยากดูเฮยๆเหละว่าคุยกะใครบ้างก็แค่นั้น
ทำให้เธอไม่ชอบ มันเปนสิต ของใครของมันผมเองคิดมากไปหน่อย หึงมากไปหน่อย คนมันรักอะน่ะ เลยไม่เข้าใจอะไร
ตอนนี้เราก็ไม่ได้คุยกันเหมือน ชิวิตของเธอมีความสุขดี ....แต่มันตรงกันข้ามกะของผมเลย แย่ตั้งแต่วันนั้นจนมาวันนี้ ทำไมว่ะชีวิต
.... รออเธอให้โอกาส สั้งครั้งจะมีไหม คนเราปรับเปลี่ยนนิสัย ใหม่ได้
อะไรที่ไม่ชอบก็จะไม่ทำ ..คนเราผิดพลาดกันได้เสอม  อยปากขอโทษ ....