แม่เรายึดติดกับทุกสิ่งทุกอย่าง จะทำยังไงดีค่ะ

แม่เราอายุ 66 ปีแล้วค่ะ แกจะยึดติดกับทุกสิ่งทุกอย่างค่ะ แล้วเราก็เครียดค่ะ เราอยุ่กับแม่สองคนคือแม่เราเป็นโรคไตวายเรื้อรังต้องล้างไตทางช่องท้องประกอบกับโรคลมชักด้วย เราจึงตัดสินใจไม่ไปทำงานปลูกผักขายเอาไปขายในตลาด เราเรียนจบ ป.ตรีนะค่ะ แต่ก็เพื่อแม่ แต่รู้สึกว่ายิ่งอยู่ใกล้ๆๆกันยิ่งทะเลาะ คือถ้าแม่บอกอะไรแล้วเรายังไม่ทำหรือไม่ว่างเนี้ย แกจะประชด ทำเอง เช่น แม่จะสูบน้ำบาดาลมาใส่กล้วยของแก ซึงเรากินข้าวอยู่ เราบอกกินข้าวให้หมดก่อน  แกก็จะประชดโดยการ ไปขวักมือเรียกชาวบ้านที่ผ่านไปมาให้มาช่วย แล้วพอชาวบ้านถามว่าลูกล่ะ แกก็จะ ทำหน้าเจือนๆๆเหมือนเราไม่ทำให้อะไรประมาณเนี้ยค่ะ มาตรฐานแกจะสูงมาก คือถ้าเราไม่ได้ไปขายของหรือไม่มีงานทำสักวัน แกก็จะว่าแบบนั่งแ_กนอนแ_ก ให้คนแก่หาเลี้ยงทั้งๆที่เราไม่ไปทำงานก็เพราะแก ต้องค่อยพาไปฉีดยา ทุกอาทิตย์บ้าง 5 วันบ้างแหละ ลืมบอกไปว่าแกล้างไตทางช่องท้องวันล่ะ 4 รอบค่ะ ถ้าวันไหนแกตื่นมาล้างไตรอบเช้าแล้วไม่ได้ไปนอนต่อ แม่ก็จะลงมาทำนู้นทำนี้ ทำชามกระทบบ้าง กระแทกหม้อบ้างแหละ คือเวลานั้นมันพึ่ง ตี 5 เอง พอเราตื่นเช้ามาประมาณ 7 โมง สีหน้าแกก็จะออก แล้วก็ด่าแบบแรงๆๆ คือใจจริงเราไม่ได้อยากจะปลูกผักอะไรหรอก เพราะเราเรียนจบมาแต่เพราะแม่ไงค่ะ แต่ดูเหมือนทำอะไรก็ไม่พอใจ ยิ่งถ้าเราสนใจแกนะ แม่จะยิ่งหยิ่งอ่ะ แม่จะดีใจต่อเมื่อเราไปขายของกับมาเอาเงินมาให้แกนั้นแหละแกจะยิ้มออก แกยึดติดเรื่องที่ดินที่บ้านมากค่ะ เขตแดนเนี้ยใครจะมาปลูกอะไร ทำอะไรไม่ได้เลย แกจะไปบอกชาวบ้าน แล้วไปบอกผู้ใหญ่ว่าเนี้ย ดูสิ มันมาตัดต้นไม้ของฉันอีกแล้ว เราเลยบอกว่า แม่ช่างเขาเถอะ เราไม่ได้ได้ตายตรงนั้น อะไรนิดหน่อยก็ช่างเถอะ เราผู้หญิงสองคนเกิดเขามาทำอะไรเราจะรู้ไหม แม่ก็ไม่ค่อยดี เราเลยบอกว่าแม่ขายที่ดินตรงที่เหนือบ่ากว่าแรงเราไหม เหลือเฉพาะที่เราทำไหว แม่จะได้เก็บไว้กินไว้ใช้อยากจะกินใช้อะไรก็จะได้ไม่รำบาก ไม่กดดันเราเพราะเราขายของก็ไม่ได้มากมายอะไร แม่ด่าเรา ว่าเราไม่เห็นคุณค่าที่ดินที่บรรพบุรุต สร้างไว้ให้ แต่พอเวลาจะใช้เงินอะไร ก็ต้องไปกู้เสียดอกแพงๆ คือ เราทำอะไรก็ไม่ถูกใจแม่สักอย่าง ถ้าวันไหนเราหยุด แกก็จะว่าเราไม่ทำมาหากิน เวลาเรากินอะไรเสร้จแล้วไม่ล้างแกก็จะเอาไปวางไว้บนที่นอน แล้วพอเรากับมาจากขายของมดจะขึ้นเต็มเลยค่ะ คือแกเป็นคนหัวโราณมากค่ะ แกคิดว่าแกถูกเสมอ เวลาทะเลาะกันเราพูดด้วยเหตุผล ถ้าแกเห้นว่าแพ้เราเนี้ย แกจะนั่งลงไหว้เราเลย แล้วบอกกรุยอมแพ้แล้ว อะไรประมาณเนี้ยค่ะ แล้วเรื่องทำสวนอีกอย่างหนึ่ง คือเราบอกว่าแม่หนุฉีดยา สูบน้ำนะ ส่วนเรื่องหญ้านะ จ้างคนมาตัดเอานะ เราไม่ไหว แกก็จะว่าเราขี้เกียจ คือเราอายุ 25 เองค่ะ แม่เรามีเราตอนแก่แล้ว เราบอกว่าแม่หนูทำแต่ตอนเช้า กับเย็นนะ ตอนแดดร้อนหนูไม่ไหวหรอก แม่ก็ด่าว่าทำมาหาแ_ก ต้องรอเวลา ไปนอนแ_ก ห  เถอะ ประมาณเนี้ยค่ะ จนทุกวันนี้เราเหนื่อยใจมากๆๆค่ะ เราพยายามทำดีที่สุดแล้วที่ลูกคนหนึ่งจะทำค่ะ แม่จะชอบว่าเราเรื่องงานค่ะ คือเราเป็นคนไม่ล่ะเอียด ทำแล้วไม่ดี หญ้านี้ห้ามฉีดยาฆ่านะ แล้วที่เราโมโหคือ เวลาทะเลาะกันก็จะว่าเราประมาณว่า งานก็ไม่ไปทำ อ้างเลี้ยงคนแก่ เหมือนเราเกาะแม่กิน แต่ที่จริงคือ เราสงสารแม่ที่ต้องอยู่คนเดียว ถ้าเราไปทำงานไหนจะฉีดยาบ่อย โรคลมชักอีก แต่แม่ไม่เคยเห็นความดีเลยค่ะ เราเหนื่อยค่ะ คือแกจะต้องให้เราได้ดั่งใจแกทุกอย่าง ถ้าไม่ได้ดั่งใจ แกจะประชดทันที ให้ชาวบ้านเห็นว่า เราไม่เลี้ยงดูประมาณเนี่ยค่ะ เราจะทำยังไงดีค่ะ