นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
ตื่นมาพิมตอน6โมงเช้าเพราะนอนไม่หลับสงสัยจริงๆ
ผิดพลาดยังไงขออภัยไว้ก่อนนะ
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า..
เราคุยกับคนคนนึงมาได้เกือบ1ปี ซึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นวันครบรอบของเราทั้งคู่ เราซึ่งไม่มีของขวัญ ไม่มีอะไรจะให้ ตอนนั้นประมาณบ่ายๆเราเลยตัดสินใจว่า ไปหาที่ที่ทำงานแล้วกันอย่างน้อยวันครบรอบก็ได้เห็นหน้ากันก็ยังดี (วันครบรอบอยู่ด้วยกันทุกเดือนแต่เดือนนี้เขาติดทำงาน) เราเลยแกล้งๆแยปๆเขาไปว่า
B : วันนี้ไม่ไปทำงานหรอ?
A : ทำไมรึ
เราบอกถามเฉยๆ จนประมาณ5โมงเขาบอกพึ่งถึงที่ทำงาน เราเลยตัดสินใจลุกไปอาบน้ำเพื่อจะได้รีบไปตอนเย็นรถมันจะติด แต่เราไม่ได้บอกเขานะว่าจะไป กะจะไปเซอไพร้
เราไปรอรถประมาณเกือบชั่วโมง แต่ตอนนั้นไม่รู้สึกเหนื่อยหรือหงุดหงิดอะไรเลย รอด้วยความรู้สึกที่แบบวันนี้วันครบรอบนะ จะได้เจอแล้วนะ ก่อนหน้านั้นไม่เจอหลายวันเพราะต่างคนต่างทำงาน
ขึ้นรถมาได้เป็นอย่างที่คิดรถติด2ชั่วโมง ไฟแดง150กว่าวิ ไฟเขียว40 แต่ก็ยังไม่รู้สึกอะไรเหมือนยิ่งใกล้ยิ่งตื่นเต้น จะได้เจอแล้ว อีกนิดเดียว ประมาณทุ่มนึงมาถึงที่ทำงานเขา เราก็แวะเข้าไปหาเห็นเขาอยู่กับเพื่อนอีก2คนก็เลยเดินเข้าไปทักความรู้สึกแบบเซอไพรรรรรรรร้ มาหานะ วันครบรอบนะ แต่ไม่ได้พูดออกไป หวังว่าเขาจะดีใจที่เรามาก็แค่ทักทายกันปกติ และตอนนั้นยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเราเลยไปหาที่นั่งรอ นั่งรอตั้งแต่2ทุ่มกว่าๆ จนสี่ทุ่มใกล้เวลาเลิกงานเราเลยโทรไปแต่โทรไม่ติด เลยเดินวนไปดู เห็นนั่งกับเพื่อนอยู่เราเลยไม่ได้เดินเข้าไป เราเดินวนประมาณ2รอบ เลยทักไลน์ไปว่า ทำไมโทรหาไม่ติด? เขาบอกเพื่อนเล่นโทรศัพท์อยู่ เลยเปิดโหมทห้ามรบกวน เราเลยบอกว่า อ่อ เรารออยู่หน้าสหกรณ์นะ ไม่ได้เดินไปไหน คำตอบที่ได้มาคือหน้าชาอ่ะ เขาตอบกลับมาว่า
A : รออะไร อยู่กับเพื่อนเพียบ มาไม่บอก จะปลีกตัวยังไงละ
คือตอนนั้นชาไปหมดอ่ะความรู้สึกคือแบบ อ้าวแล้วเราละ เราเลยตอบเขาไปว่า
B : งั้นเดี๋ยวกลับเลยละกัน ไม่เป็นไร ที่ไม่บอกเพราะจะมาเซอไพร้วันครบรอบแต่ถ้าปลีกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรๆ งั้นกลับแล้วนะ กลับบ้านดีๆ
เราเลยเดินออกมาเลย ซึ่งทางเดินกลับมาขึ้นรถก็ไกลมากอยากร้องไห้นะแต่จุกมากกว่า ประมาณ4ทุ่มกว่าๆรถหมดแล้วเราเลยเดินไปเรื่อยๆ จนมีรถมาแต่มันไม่ได้ผ่านบ้านเราเราเลยตัดสินใจขึ้นมาลงใกล้ๆแล้วค่อยต่อแท็กเข้าบ้านเอา ตอนนั้นเขาก็ไม่ตอบเราอีกเลยจนผ่านไป1ชั่วโมงเรายังอยู่บนรถ เขาตอบกลับมาว่า
A : นี่คือนอย?
ใช่นอย นอยมาก เสียความรู้สึก
รอรถมาตั้งนาน ยอมรถติดเป็นชั่วโมง มาถึง พัง พัง พัง แต่จะให้บอกว่านอยก็ดูงี่เง่าไปป่ะแต่ก็ควรรู้ป่ะว่าเจองี้ใครมันจะโอเคเราเลยตอบว่า
B : ชั่งมัน
A : เอ้า
B : อะไร
ผ่านไปอีก1ชั่วโมงก็ไม่ตอบเราอ่ะ เราเข้าใจนะเพราะเขาไม่มีเน็ต ก่อนหน้านั้นก็ตอบช้าอยู่แล้ว เที่ยงคืนเราถึงบ้าน เลยตัดสินใจนอนเลยดีกว่าจน 00:48 เขาทักมา
A : สุขสันต์วันครบรอบ เลยแล้ว ไม่ทันเพราะไม่มีเน็ต
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดสุขสันต์วันครบรอบตั้งแต่รู้จักกัน ดีใจนะแต่ก่อนหน้านั้นคือมันแย่มาแล้วอ่ะ เราตื่นมาตี5:36 เลยส่งแค่สติ้กเก้อร์หัวใจไป ประมาณ9โมงเขาตอบกลับมาว่า
A : อือ
คือเห้ยนี่ส่งสติ้กเกอร์หัวใจไปตอบกลับมาอือ ต้องรู้สึกไงอ่ะ+กับแย่ก่อนหน้านั้นอยู่แล้วเราเลยตอบกลับไปว่า
B : อือ มันสุขช้าไปละหว้ะ
สิ่งที่ตอบกลับมาไม่ได้จะดีนะทำให้เราแย่กว่าเดิมอีก เขาตอบเรากลับมาว่า
A : ก็ถ้าจะมานอยที่ปลีกตัวออกมาไม่ได้ก็แล้วแต่ว้ะ ไม่มีอะไรจะพูด
เราเลยตอบกลับไปแค่ อือ เขาก็อ่านไม่ตอบเราและหายไปเลย2-3วัน ซึ่งต่อมาเรามารู้ทีหลังอีกว่าคืนนั้นเขาไปกินเหล้าต่อ มันเลยทำให้แย่กว่าเดิม เรานั่งรถไปหาไกลรถติด เดินกลับ ส่วนเขาไปสนุกสังสรรค์ต่อ แล้วกลายเป็นเราผิดเฉย
เราผิดที่เราไปไม่ได้บอก แต่เราไม่ได้โกรธที่ปลีกมาไม่ได้นะ เราโกรธคำพูดที่ว่า
"รออะไร เพื่อนเยอะแยะ จะปลีกไปยังไง"
อ่อเรามารอหมามั้ง5555555แต่วันต่อมาเราก็ไปหาอยู่ดีนะ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ดีอ่ะ
ต่างคนต่างคิดว่าตัวเองไม่ผิด จนเริ่มประชดกันไปมาเราและแรงขึ้นเรื่อยๆแรงสุดคือไปกินข้าวไปกินเหล้ากับคนที่เราไม่ชอบ เขารู้มาตลอดนะว่าเราไม่ชอบแต่ยังทำ หลังจากเขาไปกินเหล้าเสร็จตอนเช้าเขามาเราที่ที่ทำงานแต่คือคืนนั้นเขาไปนอนกับคนที่เราไม่ชอบ (ไม่ได้นอนกัน2คนไม่ได้มีอะไรกัน) แค่มาเจอแต่ก็ไม่ได้คุยกัน จริงๆตอนแรกดีใจนะที่มาแต่เสียใจและแย่มากกว่าเดิมที่รู้ว่ามันเป็นทางผ่านเขาจะกลับบ้าน ถ้าตั้งใจมาจะไม่โกรธเลย นั่นเป็นอีกเหตุผลนึงที่ตั้งแต่วันที่เขาอ่านไม่ตอบเราเราไม่ทักเขาไปอีกเลย หลังจากนั้นมา6วันตอนนี้เขาตัดสินใจเดินไปจากเราแล้ว..
เราไม่ได้อยากเสียเขาไปนะไม่เคยเลยด้วยซ้ำแต่ก่อนหน้านั้นเราเป็นคนเดินออกมาจากเขาหลายรอบแต่ก็กลับมาดีกันทุกที พอรอบนี้เขาจะเดินออกไป เราบอกใครให้ไป เขาบอกเขาไปเอง ตัดสินใจแล้ว และเราก็ควรเคารพการตัดสินใจของเขา เพราะตอนเราจะไปเขายังเคารพการตัดสินใจของเรา เหตุผลคือเพราะเราแย่ในสิ่งที่เป็นเขา ไม่อยากเป็นต้นเหตุให้เราแย่ เราเลยบอกเขาว่า
"เรานอยด์ง้อเราป่ะขอโทษเราป่ะ"
เขาตอบกลับมาว่า
"นอยในเรื่องที่ไม่ควรง้อเองป่ะ ผิดที่ไรที่ต้องง้อ"
แล้วเราผิดไรวะ55555555555555555
เลยอยากถามเพื่อนๆว่าเป็นคุณคุณจะงอนจะโกรธจะนอยมั้ย แล้วสิ่งที่เราทำมันผิดป่ะ? แล้วเราควรทำยังไงต่อ ปล่อยเขาไปหรือต้องกลับไปอยู่ในวนลูปเดิมๆ
แต่ถ้าถามหัวใจใจมันบอกยังอยากมีเขานะแต่สมองมันบอกไม่อยากกลับไปเสียความรู้สึกอีกแล้วอ่ะ เราควรทำยังไง?
เป็นคุณ คุณจะโกรธแฟนมั้ย?
ตื่นมาพิมตอน6โมงเช้าเพราะนอนไม่หลับสงสัยจริงๆ
ผิดพลาดยังไงขออภัยไว้ก่อนนะ
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า..
เราคุยกับคนคนนึงมาได้เกือบ1ปี ซึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นวันครบรอบของเราทั้งคู่ เราซึ่งไม่มีของขวัญ ไม่มีอะไรจะให้ ตอนนั้นประมาณบ่ายๆเราเลยตัดสินใจว่า ไปหาที่ที่ทำงานแล้วกันอย่างน้อยวันครบรอบก็ได้เห็นหน้ากันก็ยังดี (วันครบรอบอยู่ด้วยกันทุกเดือนแต่เดือนนี้เขาติดทำงาน) เราเลยแกล้งๆแยปๆเขาไปว่า
B : วันนี้ไม่ไปทำงานหรอ?
A : ทำไมรึ
เราบอกถามเฉยๆ จนประมาณ5โมงเขาบอกพึ่งถึงที่ทำงาน เราเลยตัดสินใจลุกไปอาบน้ำเพื่อจะได้รีบไปตอนเย็นรถมันจะติด แต่เราไม่ได้บอกเขานะว่าจะไป กะจะไปเซอไพร้
เราไปรอรถประมาณเกือบชั่วโมง แต่ตอนนั้นไม่รู้สึกเหนื่อยหรือหงุดหงิดอะไรเลย รอด้วยความรู้สึกที่แบบวันนี้วันครบรอบนะ จะได้เจอแล้วนะ ก่อนหน้านั้นไม่เจอหลายวันเพราะต่างคนต่างทำงาน
ขึ้นรถมาได้เป็นอย่างที่คิดรถติด2ชั่วโมง ไฟแดง150กว่าวิ ไฟเขียว40 แต่ก็ยังไม่รู้สึกอะไรเหมือนยิ่งใกล้ยิ่งตื่นเต้น จะได้เจอแล้ว อีกนิดเดียว ประมาณทุ่มนึงมาถึงที่ทำงานเขา เราก็แวะเข้าไปหาเห็นเขาอยู่กับเพื่อนอีก2คนก็เลยเดินเข้าไปทักความรู้สึกแบบเซอไพรรรรรรรร้ มาหานะ วันครบรอบนะ แต่ไม่ได้พูดออกไป หวังว่าเขาจะดีใจที่เรามาก็แค่ทักทายกันปกติ และตอนนั้นยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเราเลยไปหาที่นั่งรอ นั่งรอตั้งแต่2ทุ่มกว่าๆ จนสี่ทุ่มใกล้เวลาเลิกงานเราเลยโทรไปแต่โทรไม่ติด เลยเดินวนไปดู เห็นนั่งกับเพื่อนอยู่เราเลยไม่ได้เดินเข้าไป เราเดินวนประมาณ2รอบ เลยทักไลน์ไปว่า ทำไมโทรหาไม่ติด? เขาบอกเพื่อนเล่นโทรศัพท์อยู่ เลยเปิดโหมทห้ามรบกวน เราเลยบอกว่า อ่อ เรารออยู่หน้าสหกรณ์นะ ไม่ได้เดินไปไหน คำตอบที่ได้มาคือหน้าชาอ่ะ เขาตอบกลับมาว่า
A : รออะไร อยู่กับเพื่อนเพียบ มาไม่บอก จะปลีกตัวยังไงละ
คือตอนนั้นชาไปหมดอ่ะความรู้สึกคือแบบ อ้าวแล้วเราละ เราเลยตอบเขาไปว่า
B : งั้นเดี๋ยวกลับเลยละกัน ไม่เป็นไร ที่ไม่บอกเพราะจะมาเซอไพร้วันครบรอบแต่ถ้าปลีกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรๆ งั้นกลับแล้วนะ กลับบ้านดีๆ
เราเลยเดินออกมาเลย ซึ่งทางเดินกลับมาขึ้นรถก็ไกลมากอยากร้องไห้นะแต่จุกมากกว่า ประมาณ4ทุ่มกว่าๆรถหมดแล้วเราเลยเดินไปเรื่อยๆ จนมีรถมาแต่มันไม่ได้ผ่านบ้านเราเราเลยตัดสินใจขึ้นมาลงใกล้ๆแล้วค่อยต่อแท็กเข้าบ้านเอา ตอนนั้นเขาก็ไม่ตอบเราอีกเลยจนผ่านไป1ชั่วโมงเรายังอยู่บนรถ เขาตอบกลับมาว่า
A : นี่คือนอย?
ใช่นอย นอยมาก เสียความรู้สึก
รอรถมาตั้งนาน ยอมรถติดเป็นชั่วโมง มาถึง พัง พัง พัง แต่จะให้บอกว่านอยก็ดูงี่เง่าไปป่ะแต่ก็ควรรู้ป่ะว่าเจองี้ใครมันจะโอเคเราเลยตอบว่า
B : ชั่งมัน
A : เอ้า
B : อะไร
ผ่านไปอีก1ชั่วโมงก็ไม่ตอบเราอ่ะ เราเข้าใจนะเพราะเขาไม่มีเน็ต ก่อนหน้านั้นก็ตอบช้าอยู่แล้ว เที่ยงคืนเราถึงบ้าน เลยตัดสินใจนอนเลยดีกว่าจน 00:48 เขาทักมา
A : สุขสันต์วันครบรอบ เลยแล้ว ไม่ทันเพราะไม่มีเน็ต
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดสุขสันต์วันครบรอบตั้งแต่รู้จักกัน ดีใจนะแต่ก่อนหน้านั้นคือมันแย่มาแล้วอ่ะ เราตื่นมาตี5:36 เลยส่งแค่สติ้กเก้อร์หัวใจไป ประมาณ9โมงเขาตอบกลับมาว่า
A : อือ
คือเห้ยนี่ส่งสติ้กเกอร์หัวใจไปตอบกลับมาอือ ต้องรู้สึกไงอ่ะ+กับแย่ก่อนหน้านั้นอยู่แล้วเราเลยตอบกลับไปว่า
B : อือ มันสุขช้าไปละหว้ะ
สิ่งที่ตอบกลับมาไม่ได้จะดีนะทำให้เราแย่กว่าเดิมอีก เขาตอบเรากลับมาว่า
A : ก็ถ้าจะมานอยที่ปลีกตัวออกมาไม่ได้ก็แล้วแต่ว้ะ ไม่มีอะไรจะพูด
เราเลยตอบกลับไปแค่ อือ เขาก็อ่านไม่ตอบเราและหายไปเลย2-3วัน ซึ่งต่อมาเรามารู้ทีหลังอีกว่าคืนนั้นเขาไปกินเหล้าต่อ มันเลยทำให้แย่กว่าเดิม เรานั่งรถไปหาไกลรถติด เดินกลับ ส่วนเขาไปสนุกสังสรรค์ต่อ แล้วกลายเป็นเราผิดเฉย
เราผิดที่เราไปไม่ได้บอก แต่เราไม่ได้โกรธที่ปลีกมาไม่ได้นะ เราโกรธคำพูดที่ว่า
"รออะไร เพื่อนเยอะแยะ จะปลีกไปยังไง"
อ่อเรามารอหมามั้ง5555555แต่วันต่อมาเราก็ไปหาอยู่ดีนะ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ดีอ่ะ
ต่างคนต่างคิดว่าตัวเองไม่ผิด จนเริ่มประชดกันไปมาเราและแรงขึ้นเรื่อยๆแรงสุดคือไปกินข้าวไปกินเหล้ากับคนที่เราไม่ชอบ เขารู้มาตลอดนะว่าเราไม่ชอบแต่ยังทำ หลังจากเขาไปกินเหล้าเสร็จตอนเช้าเขามาเราที่ที่ทำงานแต่คือคืนนั้นเขาไปนอนกับคนที่เราไม่ชอบ (ไม่ได้นอนกัน2คนไม่ได้มีอะไรกัน) แค่มาเจอแต่ก็ไม่ได้คุยกัน จริงๆตอนแรกดีใจนะที่มาแต่เสียใจและแย่มากกว่าเดิมที่รู้ว่ามันเป็นทางผ่านเขาจะกลับบ้าน ถ้าตั้งใจมาจะไม่โกรธเลย นั่นเป็นอีกเหตุผลนึงที่ตั้งแต่วันที่เขาอ่านไม่ตอบเราเราไม่ทักเขาไปอีกเลย หลังจากนั้นมา6วันตอนนี้เขาตัดสินใจเดินไปจากเราแล้ว..
เราไม่ได้อยากเสียเขาไปนะไม่เคยเลยด้วยซ้ำแต่ก่อนหน้านั้นเราเป็นคนเดินออกมาจากเขาหลายรอบแต่ก็กลับมาดีกันทุกที พอรอบนี้เขาจะเดินออกไป เราบอกใครให้ไป เขาบอกเขาไปเอง ตัดสินใจแล้ว และเราก็ควรเคารพการตัดสินใจของเขา เพราะตอนเราจะไปเขายังเคารพการตัดสินใจของเรา เหตุผลคือเพราะเราแย่ในสิ่งที่เป็นเขา ไม่อยากเป็นต้นเหตุให้เราแย่ เราเลยบอกเขาว่า
"เรานอยด์ง้อเราป่ะขอโทษเราป่ะ"
เขาตอบกลับมาว่า
"นอยในเรื่องที่ไม่ควรง้อเองป่ะ ผิดที่ไรที่ต้องง้อ"
แล้วเราผิดไรวะ55555555555555555
เลยอยากถามเพื่อนๆว่าเป็นคุณคุณจะงอนจะโกรธจะนอยมั้ย แล้วสิ่งที่เราทำมันผิดป่ะ? แล้วเราควรทำยังไงต่อ ปล่อยเขาไปหรือต้องกลับไปอยู่ในวนลูปเดิมๆ
แต่ถ้าถามหัวใจใจมันบอกยังอยากมีเขานะแต่สมองมันบอกไม่อยากกลับไปเสียความรู้สึกอีกแล้วอ่ะ เราควรทำยังไง?