สวัสดีเพื่อนสมาชิกหว้ากออีกครั้งครับ

สำหรับกระทู้นี้  คือกระทู้ที่ผมตั้งใจเขียนขึ้นมาเพื่อ ขอโทษ  ชี้แจง และ ขอโอกาสทุกท่านครับ
ขอโทษทุกท่านสำหรับสิ่งแย่ ๆ ที่ผมทำลงไป  ชี้แจงเรื่องราวต่าง ๆ ที่เป็นจริงในตัวตนของผม
และขอโอกาสให้ผมได้กลับเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของห้องหว้ากอที่ผมรักอีกครั้งครับ

ผมขอเขียนมาเป็นข้อ ๆ ดังนี้ .....

1. ก่อนอื่น  ผมขอโทษล๊อคอินคุณ "เศียรนาคา" ผู้ที่ให้ความช่วยเหลือผมในครั้งแรกที่ผมถูกไล่ออกจากบ้าน
แต่ด้วยความเลวของผม ต่อมาผมก็ยังโกหกคุณเศียรว่าผมป่วย  แม่เสียชีวิต  ซึ่งเป็นสิ่งเลวร้ายที่ผมละอายใจอย่างยิ่ง
ผมโกหกเพื่อต้องการเงินมาแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเรื่องที่อยู่ ค่าอาหาร  ซึ่งผมสำนึกแล้วว่ามันคือสิ่งที่ผิดมหันต์
และ เลวร้ายที่ทำลงไปครับ  ผมขอยอมรับผิดต่อคุณเศียรในทุกกรณี  และขอสัญญาว่าในอนาคตหากผมมีงานทำแล้ว
จะทยอยคืนเงินคุณเศียรให้ครบจำนวน 13,500 บาท ครับ

2. ผมขอโทษสมาชิกทุกท่านที่ผมเคยโกหกว่ายังรับราชการทหารเรือ  ทั้ง ๆ ที่ลาออกมาแล้วตั้งแต่ปี 2549
ผมสร้างตัวตนสวยหรูนี้ขึ้นมาเพราะมันคือสิ่งเดียวที่ทำให้ผมมีพอมีความสุขอยู่บ้างในแต่ละวัน .... แต่ละวันไป
ตั้งแต่ปี 2549 ผมได้ลาออกจากราชการเพราะช่วงนั้นผมกำลังอยู่ในช่วงสภาวะจิตใจวิกฤติ
ไม่มีกำลังใจในการต่อสู้ชีวิต  ความรับผิดชอบลดลงมาก  ปล่อยเนื้อปล่อยตัว  ทั้งนี้เนื่องมาจากการสูญเสียบ้าน
และเงินเก็บเกือบทั้งหมด  และคุณแม่ผมได้มีภาวะหลงลืมมากขึ้นจนต้องประกบตลอดเวลา
ตั้งแต่เริ่มสถานะจุดนั้นมา  ผมก็เปลี่ยนจากเดิมอย่างสิ้นเชิง  เพื่อนเลิกคบเลิกคุย  ญาติมิตรไม่ต้อนรับ
สาเหตุเป็นเพราะตัวผมเองทั้งสิ้น  ผมไม่มีเงิน  เงินไม่เคยพอใช้  ต้องรบกวนเพื่อน  ญาติ  ทำให้ทุกคนห่างออกจากผมไปหมดครับ
ทั้งหมดเป็นเพราะผมเองที่ไม่สามารถหางานทำ และบริหารชีวิตให้มันดีพอสำหรับผมกับแม่ได้
ตลอด 10 ปีเต็ม ๆ ที่ผมมีความทุกข์ตลอด  และอาศัยห้องหว้ากอที่ผมรัก นี้ "สร้าง" อีกตัวตนหนึ่งขึ้นมาครับ
ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกถึงความสุขในการได้พูดคุย การยอมรับ และน้ำใจของเพื่อนสมาชิก .... ซึ่งผมไม่เคยมีเลยในชีวิตจริง
มันทำให้ผมมีความสุขได้บ้าง

3. ผมละอายใจอย่างยิ่งที่ได้ตั้งกระทู้ "ขอเงิน" ขึ้นมาครับ  ความคิดชั่ววูบในตอนนั้นเกิดขึ้นเพราะ
ผมกับแม่จะถูกไล่ออกจากบ้านญาติโดยที่ผมไม่มีเงินติดตัวเลย  มีเพียงเศษเหรียญไม่ถึง 10 บาทเท่านั้น
คืนนั้น .... ผมจึงตัดสินใจตั้งกระทู้นั้นขึ้นมาครับ  เพราะมันคือสิ่งเฉพาะหน้าเพียงอย่างเดียวที่จะช่วยได้
คือที่ผ่านมาตั้งแต่กรณีคุณเศียร (เมษายน 2559) ผมหมดสิ้นทุกอย่างครับ  ต้องตระเวณพาแม่ไปอยู่ตาม
สถานสงเคราะห์ บ้านสงเคราะห์  มูลนิธิ (เช่น วัดสวนแก้ว)  แต่สถานที่เหล่านั้นมีสภาพเลวร้ายมากสำหรับ
คนแก่อย่างแม่ของผม  ผมจึงไม่สามารถทำใจกลับเข้าไปอีกได้ครับ  ดังนั้น  เมื่อถูกไล่ออกจากบ้านญาติ
ผมจึงถึงขั้น "จนตรอก" ต้องมาตั้งกระทู้ดังกล่าว  ซึ่งบัดนี้ผมสำนึกแล้วว่ามันเป็นการกระทำที่ไร้เกียรติ  ไร้ศักดิ์ศรี
เห็นแก่ตัว  และทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน  ผมขอโทษทุกท่านอีกครั้งครับ
หมายเหตุ ในการตั้งกระทู้นี้  มีท่านผู้ใจบุญโอนเงินมาให้ 7 ท่าน
เป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น 4,800 บาท  เงินจำนวนนี้ผมจะเก็บใว้เป็นค่าอาหาร
และส่วนอื่น ๆ ครับ  ผมได้ขอบคุณท่านเหล่านั้นไปแล้วว่าเงินของท่านช่วยให้ผม
แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างจริงจังมากครับ

4. หลังจากที่ตั้งกระทู้ "ขอเงิน" นั้นไปแล้ว  ผมได้บอกใว้ว่าจะกลับมาชี้แจงในวันรุ่งขึ้น
แต่ผมกลับหายไปยาวนานจนถึงวันนี้ (หายไป 5 วัน)  เป็นเพราะว่าผมต้องจัดการเรื่องที่อยู่อาศัยครับ
กว่าจะเรียบร้อยก็วันที่ 2 ก.พ. และผมจึงมาชี้แจงกับทุกท่านในวันนี้ครับ

5. หลังจากนี้  ผมจะพยายามหางานในลักษณะ  Freelance ซึ่งคงเน้นไปที่งานเขียนบทความ
และในโอกาสนี้  ผมก็อยากจะ "ขอโอกาส" ทุกท่านที่พอจะทราบแหล่งงาน หรือมีงานเขียนใด ๆ
ที่จะแนะนำผมก็ช่วยกรุณาติดต่อ หรือ หลังไมค์ ผมด้วยครับ .... ในเรื่องนี้  ผมทราบดีว่าควรจะเริ่มทำ
ไปนานแล้ว เหตุใดจึงปล่อยเวลาล่วงเลยมานานจนเกิดปัญหาทางตันเช่นนี้  ซึ่งผมเองก็ยอมรับทุกอย่างครับ
ว่าผมนั้นมิได้มีความพยายามมากพอที่จะหางานทำ  บางส่วนก็เป็นเพราะไม่เคยรู้ว่างาน Freelance นั้น
มีด้านใหนที่เหมาะกับตัวเองบ้าง

สุดท้ายนี้ .... ผมขอโอกาสให้ผมได้มีที่ยืนในสังคมหว้ากอที่ผมรักอีกครั้งครับ
ผมเสียใจ และ ขอโทษในสิ่งไม่ดีที่เคยทำลงไป  ตั้งแต่นี้จะพยายามหางานทำ
และจะไม่ประพฤติตนเช่นที่ผ่านมาอีกแล้วครับ

จากใจ Partita