สุดเส้นทางถนน...แต่เส้นทางชีวิตยังต้องไปต่อ...

ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให

วันที่มืดมนไร้หนทางจะเดินต่อ(ไฟดับ) วันที่เหนื่อยล้าแทบขาดใจ(ดูซีรี่ย์จนตาบวม) วันที่เราไม่เหลือใคร(เหลือแต่มาม่า) ​นี่ ไม่ใช่วันที่เราแพ้ แต่คือบททดสอบว่าเราจะผ่านมันไปได้ไหมต่างหาก วันที่อ่อนแอ &

๑. ชีวิตนี้คือทางกลางฟ้ากว้าง     บางคราฝนบางคราฉ่ำบางคราฝัน เคยร้องไห้เคยยิ้มเคยจาบัลย์    แต่วันนั้นก็สอนให้เราเดิน ๒. บางหนทางทอดไกลไร้แสงดาว &ems