เรายอมรับว่าที่มาอยู่คนเดียวเพราะมีปัญหาเก่า เเต่เราไม่ได้มีกับทั้งห้องเรามีกับคนๆนึง
เเต่หลังจากนั้นก็เเยกมาอยู่คนเดียว เหงานะเหงามาก หลายคนมองเราว่าไม่ดี ว่านิสัยเสียบ้าง
ทั้งที่เราไม่เคยคุยกันมาก่อน เราอยู๋ได้โดยการคุยไปทั่วห้อง เเต่บางคนก็เหมือนไม่ต้อนรับ
ทุกคนมีกลุ่มหมดยกเว้นเรา เราเคยจะเข้ากลุ่มเเต่เรามันเงียบ ไม่ค่อยกล้าเเสดงออกมาเท่าไหร่
กลายเป็นส่วนเกินซะงั้น เห้อทำไมทุกคนดูมีกิจกรรมที่ต้องทำร่วมกันหมด เหลือเเต่เรา
เบื่อมากที่ต้องทนสายตาจากครู หรือคนอื่นๆ ว่าไม่มีคนคบ เราอยากได้เพื่อนสนิทใจจริงๆ
เเต่ทุกคนมีคู่มีกลุ่มกันหมดเเล้ว เวลาคุยก็ไม่อยากจะคุยกับเราเท่าไหร่ เศร้าอ่ะ
เรียนคนเดียวเเบบไม่มีเพื่อนสนิท
เเต่หลังจากนั้นก็เเยกมาอยู่คนเดียว เหงานะเหงามาก หลายคนมองเราว่าไม่ดี ว่านิสัยเสียบ้าง
ทั้งที่เราไม่เคยคุยกันมาก่อน เราอยู๋ได้โดยการคุยไปทั่วห้อง เเต่บางคนก็เหมือนไม่ต้อนรับ
ทุกคนมีกลุ่มหมดยกเว้นเรา เราเคยจะเข้ากลุ่มเเต่เรามันเงียบ ไม่ค่อยกล้าเเสดงออกมาเท่าไหร่
กลายเป็นส่วนเกินซะงั้น เห้อทำไมทุกคนดูมีกิจกรรมที่ต้องทำร่วมกันหมด เหลือเเต่เรา
เบื่อมากที่ต้องทนสายตาจากครู หรือคนอื่นๆ ว่าไม่มีคนคบ เราอยากได้เพื่อนสนิทใจจริงๆ
เเต่ทุกคนมีคู่มีกลุ่มกันหมดเเล้ว เวลาคุยก็ไม่อยากจะคุยกับเราเท่าไหร่ เศร้าอ่ะ