ถ้าเป็นโลกส่วนตัวสูง+กับเก็บกด ปล่อยไว้นานๆเข้าจะกลายเป็นบ้าไหม?

ตามหัวข้อที่ผมเขียนเลยครับ คือ ผมกลัวว่าผมมีแน้วโน้มที่จะเป็นบ้าอะครับ ผมเรียนอยู่ ม.6 ปีนี้เป็นปีสุดท้าย ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใครสักเท่าไหร่ เวลาไปอยู่ ใน รร. ผมก็จะอยู่กับเพื่อนสนิท แต่เพื่อนส่วนมากจะไม่ค่อยชอบยุ่งกับผม ในทัศนคติของผมผมคิดว่าที่พวกเขาไม่ค่อยอยากอยู่กับผมอาจจะเป็นเพราะผมเป็นพวกเข้ากับพวกเขาไม่ได้ ตัวอย่างเช่น เวลาคุยเรื่อง สนุกสนานเฮฮา หรือ ว่าเรื่องซุบซิบนินทาตาม ผมรู้สึกเบื่อ แล้วเวลาคุยกับเพื่อนผมมักจะพูดเเบบมีวิชาการ เพื่อนบอกคุยด้วยแล้วเครียด ประมาณว่าเคมี หรือ ความชอบไม่เหมือนกัน ทำให้ผมปลีกตัวไปอยู่คนเดียวบางเป็นบางครั้งบางคราว เพื่อนๆบางคนบอกว่าผมเป็นคนมีโรคส่วนตัวสูง แล้วทุกๆครั้งที่มีคนพูดแบบนั้นผมก็มักจะอารมณ์เสียไม่รู้ว่าทำไมจนทะเลาะกัน และทะเลาะกับเพื่อนเมื่อไหร่ผมก็ตัดเพื่อนคนนั้นเลยเหมือนผมจะใช้อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่แต่ทุกครั้งผมก็พยายามหาเหตุผลที่จะให้อภัย แต่มันก็ให้อภัยไม่ได้เพราะเขามาระรานผมก่อน  จึงมีปัญหาตามมาว่าผมเป็นคนเก็บกด ทุกคน รวมทั้งอาจารย์ สายตาที่พวกเขามองมามันเหมือนกันผมเป็นคนที่น่ากลัวไม่น่าคุยด้วย แทบจะไม่มีใครอยากคุยกับผมเลย หรือ ถ้าคุยก็จะคุยได้ไม่นานพวกคนส่วนมากมักจะถามเรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว แล้วส่วนตัวผมเองก็มักจะไม่ค่อยเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง โดยเฉพาะเรื่องครอบครัว ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรเวลามีคนถามเรื่องครอบครัวผมจะไม่พูดหรือไม่ก็เปลี่ยนเรื่อง ถ้าหนีคำถามไม่พ้นจริงๆผมก็โกหก ที่ผมอยากเป็นถามต่อมาคือผมเก็บกดรึป่าว เพราะตอนเด็กๆ จนถึงปัจจุบันนี้ ผมมีปัญหาครอบครัวบ่อยมาก พ่อแม่ทะเลาะกัน หย่าร้าง หนี้สิน แม่มีคนใหม่ พ่อมีคนใหม่ ผมเป็นลูกติด ผมอยู่คนเดียวตั้งแต่เด็กๆ ผมโดนเพื่อนรังแกบ้าง เเละที่เพื่อนบอกว่าผมโลกส่วนตัวสูงจริงใหม่ครับ เเละผมสงสัยในตัวเองเรื่องหนึ่ง เวลาคุยกับคนอื่นไม่ว่าจะเพื่อน พ่อ แม่ ครูบาอาจารย์ บางครั้งผมจะคุยไม่ค่อยรู้เรื่องประมาณว่า เหมือนคนบ้า คุยวกไปวนมา คล้ายกับคนไม่มีสติ แต่ถ้าตั้งสติดีๆก็พอคุยกันรู้เรื่อง แต่ไม่มีผลกระทบกับเรื่องเรียน ผมเรียนได้ระดับต้นๆของชั้น
ปัญหาครอบครัวบางครั้งก็เครียดเเละเจอปัญหาในสังคมที่เขามองเราในแบบนี้ก็ปวดหัว ตอนที่ผมไปบริจาคเลือดล่าสุดความดันผมถึง 140+ ทั้งๆที่ผมอายุ 18ปี ยังไงก็ช่วยตอบเเนะนำหน่อยนะครับว่าผมควรทำไงดี