ว่าด้วย ๑๐.
ทสก : (วิ.) มีปริมาณสิบ.
นิทฺทส : ป. การชี้แจง, การแสดงออก, การจำแนกออกพรรณนา, การแนะนำ
(นิทฺทส ปรากฏในสูตรว่า บวชบริบูรณ์ในพรหมจรรย์แล้ว ๑๒ พรรษา)
ปฐมมหาปัญหาสูตร ๗
ปัญหา ๑๐ การหลุดพ้นโดยชอบ
ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเมื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้น
โดยชอบ มีปกติเห็นที่สุดโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม
๑๐ อย่างนี้แล ย่อมเป็นผู้ทำที่สุดทุกข์ได้ในปัจจุบัน คำที่เรากล่าวว่า
ปัญหา ๑๐ อุเทศ ๑๐ ไวยากรณ์ ๑๐ ดังนี้ เราอาศัยข้อนี้กล่าวว่า.
อุเทศที่ ๑. คือการทำที่สุดความทุกข์โดยชอบด้วยความพ้นจากการส้องเสพ
อุเทศที่ ๒. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก รูป-นาม
อุเทศที่ ๓. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก เวทนา
อุเทศที่ ๔. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก อาหาร
อุเทศที่ ๕. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก อุปทานขันธ์
อุเทศที่ ๖. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจากความเป็น อายตนะ
อุเทศที่ ๗. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก วิญญาณฐิติ
อุเทศที่ ๘. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก โลกธรรม
อุเทศที่ ๙. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก สัตตาวาส
อุเทศที่ ๑๐. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก อกุศลกรรมบถ
ปัญหา ๑๐ ประการนี้ ไวยากรณ์ ๑๐ ประการนี้แล.
ปัญหา ๑๐ อุเทศ ๑๐ ไวยากรณ์ ๑๐ ดังนี้
ทสก : (วิ.) มีปริมาณสิบ.
นิทฺทส : ป. การชี้แจง, การแสดงออก, การจำแนกออกพรรณนา, การแนะนำ
(นิทฺทส ปรากฏในสูตรว่า บวชบริบูรณ์ในพรหมจรรย์แล้ว ๑๒ พรรษา)
ปฐมมหาปัญหาสูตร ๗
ปัญหา ๑๐ การหลุดพ้นโดยชอบ
ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเมื่อหน่ายโดยชอบ คลายกำหนัดโดยชอบ หลุดพ้น
โดยชอบ มีปกติเห็นที่สุดโดยชอบ บรรลุประโยชน์โดยชอบ ในธรรม
๑๐ อย่างนี้แล ย่อมเป็นผู้ทำที่สุดทุกข์ได้ในปัจจุบัน คำที่เรากล่าวว่า
ปัญหา ๑๐ อุเทศ ๑๐ ไวยากรณ์ ๑๐ ดังนี้ เราอาศัยข้อนี้กล่าวว่า.
อุเทศที่ ๑. คือการทำที่สุดความทุกข์โดยชอบด้วยความพ้นจากการส้องเสพ
อุเทศที่ ๒. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก รูป-นาม
อุเทศที่ ๓. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก เวทนา
อุเทศที่ ๔. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก อาหาร
อุเทศที่ ๕. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก อุปทานขันธ์
อุเทศที่ ๖. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจากความเป็น อายตนะ
อุเทศที่ ๗. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก วิญญาณฐิติ
อุเทศที่ ๘. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก โลกธรรม
อุเทศที่ ๙. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก สัตตาวาส
อุเทศที่ ๑๐. พ้นกำหนัดโดยชอบในการพ้นจาก อกุศลกรรมบถ
ปัญหา ๑๐ ประการนี้ ไวยากรณ์ ๑๐ ประการนี้แล.