สวัสดีค่ะทุกคน หลังจากที่จขกท.ได้อ่านกระทู้กุ๊กๆกิ๊กๆกุ๊งกิ๊งๆของคนอื่นมาก็เยอะเเล้ว(?) วันนี้เลยอยากจะมาเเชร์เรื่องของตัวเองกับแฟนมั่งนะคะ
ไม่รู้ว่าจะน่ารักแบบคู่อื่นไหม แต่จากชื่อกระทู้แล้ว เอ๊ะยังไงกัน? *กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรก ถ้าเกิดการผิดพลาดของอภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ*
จขกท.ขอไม่ใช้ชื่อจริงในเรื่องแต่จะเป็นฉายาที่เพื่อนเรียกนั้นคือ ด้า นะคะ แฟนก็พี่หนึ่ง เพื่อนๆก็ขอเป็นนามสมมติไปนะคะ เริ่มเลย!
ย้อนไปหลายๆปีก่อนตอนจขกท.ประมาณ10-11ขวบ ตอนปิดเทอมใหญ่คุณแม่จขกท.ได้ฝากจขกท.ไว้กับคุณน้าค่ะ เพราะว่าคุณแม่ต้องบินไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆแถมตอนนั้นหย่ากับคุณพ่อแล้ว ส่วนที่ฝากกับคุณน้าเพราะคุณน้าไม่ได้ทำงานแล้วยังมีลูกด้วย จะได้เล่นด้วยกันได้จขกท. แต่ว่าน้องอายุอ่อนกว่า3ปี แถมยังเป็นเด็กผช.อีก ช่วงแรกๆก็ไม่เล่นกันเท่าไหร่ จนเรื่อยๆก็สนิทกันค่ะ แต่ที่สงสัยช่วงหลังๆนั้นคือน้องชอบไปชวนเด็กผช.ข้างบ้านมาเล่นด้วย พี่เขาอายุมากกว่าจขกท.3ปี ตอนแรกๆก็ไม่รู้ว่าเขาคือใคร เพราะพี่เขาเป็นคนไม่ชอบพูด แถมยังชอบเล่นเกมแรงๆ เราเป็นผญ.เลยกลัวๆเปนไม่ชอบเขาตอนนั้น จนวันนึงเราถามคุณน้าค่ะว่าพี่คนนั้นคือใคร น้าบอกว่าเป็นหลานชายของสามีน้าค่ะ ชื่อพี่หนึ่ง หลังจากนันเราก็เล่นกับเขานะคะชวนคุยบ้างแต่ก็ไม่พูด จนวันหนึ่งเราร้องไห้ เพราะตอนเล่นซ่อนหาเขาไม่ยอมหาเรา จนหาคนอื่นครบเเล้วก็ไม่ยอมหาเรา
เรา : ฮืออออ พี่ทำไมไม่เล่นกับด้าล่ะ ทำไมต้องไม่พูด
ด้วย ด้าทำอะไรผิด
น้อง : พี่หนึ่งทำพี่ด้ารองแล้ว โกรธแล้ว ไม่เล่นด้วย
พี่หนึ่ง : พี่.. พี่ขอโทษ ต่อไปพี่จะเล่นด้วยนะ
จนเเล้วจนเล่า ถึงจะพูดแบบนั้นเขาก็ยังไม่ค่อยคุยกับเราค่ะ แต่ก็ชวนเราเล่นเกมฆ่าซอมบี้(?)บ้าง พาเราปีนต้นไม้บ้างบางครั้งคราว แต่ว่าพี่เขาเป็นคนชอบเล่นดนตรีค่ะ ตีกลอง เล่นกีต้าร์ ร้องเพลง บางทีเราก็ชอบแหย่ๆให้เขาร้องเพลงให้ฟังจนเขาไม่ยอมพูดด้วยก็มี55555555 ชีวิตเด็กๆเราก็ดำเนินมาถึงวันเปิดเทอมค่ะ เราก็ไปโรงเรียนตามปกติแต่ว่าจะขึ้นม.1แล้ว เสาร์ อาทิตย์มีเรียนพิเศษตลอดแต่ก็มีมาเล่นกับน้องบ้าง แต่เวลามาก็ไม่เจอพี่หนึ่งเพราะเขาก็เรียนพิเศษ จนวันเกิดเราค่ะ ปีนั้นคุณแม่เราอยู่ต่างประเทศกลับมาไม่ทันวันเกิดเรา น้าเลยอาสาจัดงานวันเกิดให้ ทุกอย่างเตรียมไว้อย่างดิบดี เค้ก ของขวัญ สายรุ้ง หรือแม้แต่พี่หนึ่ง... แต่สุดท้ายเจ้าของวันเกิดเบี้ยวซะเอง55555 ก็ตอนนั้นเราติดเรียนพิเศษเลยอดไปซะได้หนิ แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะวันรุ่งขึ้นคุณน้าก็เอาเค้กมาให้เป่าใหม่อยู่ดีนั่นแหละ และเราก็ใช้ชีวิตต่อไปค่ะ หลังจากวันเกิดเราก็ไม่ค่อยได้ไปบ้านคุณน้าอีกบ่อยๆเพราะคุณแม่ส่งลงครอสเรียนพิเศษยาวๆไปเลยค่ะ ปิดเทอมช่วงท้ายๆปี ก็ยังเรียนพิเศษ ไม่ได้ไปเล่นับน้องเลย แล้วก็ปีใหม่201X คุณแม่ไม่อยู่อีกแล้ว เหงามากค่ะ แต่ก็มีคุณน้า ปีนั้นคุณน้าเลยชวนมาจัดงานปีใหม่ด้วยกัน วันงานเราก็ไปช่วยจัดเตรียมสถานที่(ถึงจะช่วยมั่งเล่นกันน้องมั่ง5555) แต่ว่านี่ยังไม่เจอพี่หนึ่งเลย อยู่ไหนล่ะเนี่ยไม่เห็นเงาเลย!! แต่พอ2-3ทุ่มก็เจอแล้ววว
เรา : พี่หนึ่ง /ยิ้ม
พี่หนึ่ง : ดี
น้า : ไปหามาล่ะหนึ่ง ทำไมมาช้าจัง คนอื่นรอนานเเล้วนะ
พี่หนึ่ง : พอดีเล่นเกมบ้านเพื่อนมาครับ
น้า : วันนี้น้องอุตส่าห์มาแหนะ ไม่ดีใจหรอ
พี่หนึ่ง : อืม ก็...
น้า : ทีตอนนั้นล่ะรีบกลับบ้านทุกวันมารอเล่นกับเขา สุดท้ายก็เก้อเลยนะ55555555
น้อง : พี่หนึ่ง ไปร้องเพลงให้ฟังหน่อย
พี่หนึ่ง : ไม่เอาหรอก
เรา : ไปสิๆๆ อยากฟัง
พี่หนึ่ง : เรามาร้องกับพี่ไหมล่ะ
น้า น้อง คนอื่นๆ : ฮิ้ววววววๆๆๆ
บ้าหน่าาาา สรุปคืนนั้นพี่หนึ่งก็ยอมออกไปร้องเพลง5555 แต่ว่าด้วยความเป็นปีใหม่ บ้านพี่หนึ่งกับบ้านคุณน้าเป็นบ้านรั้วเดียวกันเพราะว่าสามีคุณน้ากับแม่พี่หนึ่งป็นพี่น้องกันเลยทำติดกัน ทำแค่สนามหญ้ากั้นกลาง เราทุกคนเลยตกลงว่าจะนอนกางเต๊นท์กันให้ได้บรรยากาศ คืนนั้นผู้ใหญ่ก็สนุกสุดเหวี่ยงกันจนลืมอายุ ส่วนเราเด็กๆ3คนนอนด้วยกันเต๊นท์ใหญ่ (ตอนนั้นรายังเด็กกันอย่าถือสานะคะ
) แล้วพี่หนึ่งเเกก็คิดสรุกอยากเล่าเรื่องผีขึ้นมา
พี่หนึ่ง : ไทม์ (ชื่อน้องค่ะ)
น้อง : ครับ
พี่หนึ่ง : ฟังเรื่องผีไหม
น้อง : พี่ด้าฟังป่าวครับ
เรา : หืออ ไม่อะ อยากนอนเเล้ว
พี่หนึ่ง : กลัวก็บอกว่ากลัวเถอะ
เรา : ป่าวซะหน่อย อะๆ ฟังก็ได้
พี่หนึ่ง : งั้นเล่า กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว มีผี//แล้วเขาก็เอามือไปจับขาน้องค่ะ
น้อง : อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
พี่หนึ่ง : 55555555 จบเเล้วๆ
น้อง : ผมโกรธแล้ว พี่ด้าไม่ต้องเล่นกับพี่หนึ่งนะ
เรา : 55555 จ้าๆ
แล้วเราก็ต่างคนต่างนอน เช้ามาก็ช่วยกันเก็บเต๊นท์ กับซากงานเมื่อคืน เเล้วก็แยกย้ายอาบน้ำ ส่วนเรากลับบ้านเตรียมกันไปเรียนพิเศษ จะทำไงได้ สอบก็เย้ออออเยอะจริงๆ และเเล้วก็ถึงวันจบป.6 เตรียมตัวเข้ามัธยม หลังจากนั้นเราก็สอบเข้าโรงเรียนชื่อดังย่านแยกเลขคี่ที่มีห้างอยู่ด้านข้างโรงเรียน เราสอบติดค่ะ คุณแม่ดีใจมาถึงกับยอมอยู่ทำงานที่ไทยเดือนเต็ม... แต่ว่าหลังจากเราสอบติดเราก็ไม่ได้ไปหาคุณน้า ไปเล่นกับน้องกับพี่หนึ่งอีกเลยค่ะ....
ถ้ามีคนอ่านจริงๆ เดี๋ยวจะรีบๆๆๆมาต่อนะคะ
ไม่คิดว่าจะเป็นแฟนคนนี้เลยจริงๆ!
จขกท.ขอไม่ใช้ชื่อจริงในเรื่องแต่จะเป็นฉายาที่เพื่อนเรียกนั้นคือ ด้า นะคะ แฟนก็พี่หนึ่ง เพื่อนๆก็ขอเป็นนามสมมติไปนะคะ เริ่มเลย!
ย้อนไปหลายๆปีก่อนตอนจขกท.ประมาณ10-11ขวบ ตอนปิดเทอมใหญ่คุณแม่จขกท.ได้ฝากจขกท.ไว้กับคุณน้าค่ะ เพราะว่าคุณแม่ต้องบินไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆแถมตอนนั้นหย่ากับคุณพ่อแล้ว ส่วนที่ฝากกับคุณน้าเพราะคุณน้าไม่ได้ทำงานแล้วยังมีลูกด้วย จะได้เล่นด้วยกันได้จขกท. แต่ว่าน้องอายุอ่อนกว่า3ปี แถมยังเป็นเด็กผช.อีก ช่วงแรกๆก็ไม่เล่นกันเท่าไหร่ จนเรื่อยๆก็สนิทกันค่ะ แต่ที่สงสัยช่วงหลังๆนั้นคือน้องชอบไปชวนเด็กผช.ข้างบ้านมาเล่นด้วย พี่เขาอายุมากกว่าจขกท.3ปี ตอนแรกๆก็ไม่รู้ว่าเขาคือใคร เพราะพี่เขาเป็นคนไม่ชอบพูด แถมยังชอบเล่นเกมแรงๆ เราเป็นผญ.เลยกลัวๆเปนไม่ชอบเขาตอนนั้น จนวันนึงเราถามคุณน้าค่ะว่าพี่คนนั้นคือใคร น้าบอกว่าเป็นหลานชายของสามีน้าค่ะ ชื่อพี่หนึ่ง หลังจากนันเราก็เล่นกับเขานะคะชวนคุยบ้างแต่ก็ไม่พูด จนวันหนึ่งเราร้องไห้ เพราะตอนเล่นซ่อนหาเขาไม่ยอมหาเรา จนหาคนอื่นครบเเล้วก็ไม่ยอมหาเรา
เรา : ฮืออออ พี่ทำไมไม่เล่นกับด้าล่ะ ทำไมต้องไม่พูด
ด้วย ด้าทำอะไรผิด
น้อง : พี่หนึ่งทำพี่ด้ารองแล้ว โกรธแล้ว ไม่เล่นด้วย
พี่หนึ่ง : พี่.. พี่ขอโทษ ต่อไปพี่จะเล่นด้วยนะ
จนเเล้วจนเล่า ถึงจะพูดแบบนั้นเขาก็ยังไม่ค่อยคุยกับเราค่ะ แต่ก็ชวนเราเล่นเกมฆ่าซอมบี้(?)บ้าง พาเราปีนต้นไม้บ้างบางครั้งคราว แต่ว่าพี่เขาเป็นคนชอบเล่นดนตรีค่ะ ตีกลอง เล่นกีต้าร์ ร้องเพลง บางทีเราก็ชอบแหย่ๆให้เขาร้องเพลงให้ฟังจนเขาไม่ยอมพูดด้วยก็มี55555555 ชีวิตเด็กๆเราก็ดำเนินมาถึงวันเปิดเทอมค่ะ เราก็ไปโรงเรียนตามปกติแต่ว่าจะขึ้นม.1แล้ว เสาร์ อาทิตย์มีเรียนพิเศษตลอดแต่ก็มีมาเล่นกับน้องบ้าง แต่เวลามาก็ไม่เจอพี่หนึ่งเพราะเขาก็เรียนพิเศษ จนวันเกิดเราค่ะ ปีนั้นคุณแม่เราอยู่ต่างประเทศกลับมาไม่ทันวันเกิดเรา น้าเลยอาสาจัดงานวันเกิดให้ ทุกอย่างเตรียมไว้อย่างดิบดี เค้ก ของขวัญ สายรุ้ง หรือแม้แต่พี่หนึ่ง... แต่สุดท้ายเจ้าของวันเกิดเบี้ยวซะเอง55555 ก็ตอนนั้นเราติดเรียนพิเศษเลยอดไปซะได้หนิ แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะวันรุ่งขึ้นคุณน้าก็เอาเค้กมาให้เป่าใหม่อยู่ดีนั่นแหละ และเราก็ใช้ชีวิตต่อไปค่ะ หลังจากวันเกิดเราก็ไม่ค่อยได้ไปบ้านคุณน้าอีกบ่อยๆเพราะคุณแม่ส่งลงครอสเรียนพิเศษยาวๆไปเลยค่ะ ปิดเทอมช่วงท้ายๆปี ก็ยังเรียนพิเศษ ไม่ได้ไปเล่นับน้องเลย แล้วก็ปีใหม่201X คุณแม่ไม่อยู่อีกแล้ว เหงามากค่ะ แต่ก็มีคุณน้า ปีนั้นคุณน้าเลยชวนมาจัดงานปีใหม่ด้วยกัน วันงานเราก็ไปช่วยจัดเตรียมสถานที่(ถึงจะช่วยมั่งเล่นกันน้องมั่ง5555) แต่ว่านี่ยังไม่เจอพี่หนึ่งเลย อยู่ไหนล่ะเนี่ยไม่เห็นเงาเลย!! แต่พอ2-3ทุ่มก็เจอแล้ววว
เรา : พี่หนึ่ง /ยิ้ม
พี่หนึ่ง : ดี
น้า : ไปหามาล่ะหนึ่ง ทำไมมาช้าจัง คนอื่นรอนานเเล้วนะ
พี่หนึ่ง : พอดีเล่นเกมบ้านเพื่อนมาครับ
น้า : วันนี้น้องอุตส่าห์มาแหนะ ไม่ดีใจหรอ
พี่หนึ่ง : อืม ก็...
น้า : ทีตอนนั้นล่ะรีบกลับบ้านทุกวันมารอเล่นกับเขา สุดท้ายก็เก้อเลยนะ55555555
น้อง : พี่หนึ่ง ไปร้องเพลงให้ฟังหน่อย
พี่หนึ่ง : ไม่เอาหรอก
เรา : ไปสิๆๆ อยากฟัง
พี่หนึ่ง : เรามาร้องกับพี่ไหมล่ะ
น้า น้อง คนอื่นๆ : ฮิ้ววววววๆๆๆ
บ้าหน่าาาา สรุปคืนนั้นพี่หนึ่งก็ยอมออกไปร้องเพลง5555 แต่ว่าด้วยความเป็นปีใหม่ บ้านพี่หนึ่งกับบ้านคุณน้าเป็นบ้านรั้วเดียวกันเพราะว่าสามีคุณน้ากับแม่พี่หนึ่งป็นพี่น้องกันเลยทำติดกัน ทำแค่สนามหญ้ากั้นกลาง เราทุกคนเลยตกลงว่าจะนอนกางเต๊นท์กันให้ได้บรรยากาศ คืนนั้นผู้ใหญ่ก็สนุกสุดเหวี่ยงกันจนลืมอายุ ส่วนเราเด็กๆ3คนนอนด้วยกันเต๊นท์ใหญ่ (ตอนนั้นรายังเด็กกันอย่าถือสานะคะ
พี่หนึ่ง : ไทม์ (ชื่อน้องค่ะ)
น้อง : ครับ
พี่หนึ่ง : ฟังเรื่องผีไหม
น้อง : พี่ด้าฟังป่าวครับ
เรา : หืออ ไม่อะ อยากนอนเเล้ว
พี่หนึ่ง : กลัวก็บอกว่ากลัวเถอะ
เรา : ป่าวซะหน่อย อะๆ ฟังก็ได้
พี่หนึ่ง : งั้นเล่า กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว มีผี//แล้วเขาก็เอามือไปจับขาน้องค่ะ
น้อง : อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
พี่หนึ่ง : 55555555 จบเเล้วๆ
น้อง : ผมโกรธแล้ว พี่ด้าไม่ต้องเล่นกับพี่หนึ่งนะ
เรา : 55555 จ้าๆ
แล้วเราก็ต่างคนต่างนอน เช้ามาก็ช่วยกันเก็บเต๊นท์ กับซากงานเมื่อคืน เเล้วก็แยกย้ายอาบน้ำ ส่วนเรากลับบ้านเตรียมกันไปเรียนพิเศษ จะทำไงได้ สอบก็เย้ออออเยอะจริงๆ และเเล้วก็ถึงวันจบป.6 เตรียมตัวเข้ามัธยม หลังจากนั้นเราก็สอบเข้าโรงเรียนชื่อดังย่านแยกเลขคี่ที่มีห้างอยู่ด้านข้างโรงเรียน เราสอบติดค่ะ คุณแม่ดีใจมาถึงกับยอมอยู่ทำงานที่ไทยเดือนเต็ม... แต่ว่าหลังจากเราสอบติดเราก็ไม่ได้ไปหาคุณน้า ไปเล่นกับน้องกับพี่หนึ่งอีกเลยค่ะ....
ถ้ามีคนอ่านจริงๆ เดี๋ยวจะรีบๆๆๆมาต่อนะคะ