สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆนะคะ
เราเพิ่งใช้พันทิปครั้งแรก และเพิ่งสมัครเข้ามาใช้งาน ถ้าผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ
คืออยากจะรบกวนขอความคิดเห็นค่ะ
>>>> เรื่องมีอยู่ว่า..เราคุยกับผู้ชายคนนึงมาเกือบ2ปีแล้วค่ะ
เรารู้จักเค้าเพราะเค้าเป็นเพื่อนกับคนที่เรารู้จักค่ะ เห็นเค้าถ่ายรูปด้วยกันในเฟสบุ๊ค
เราเห็นเค้าในตอนนั้น รู้สึกว่าเค้าน่ารักดี เลยแอดเฟสไปหาเค้าค่ะ
จากนั้นเค้าก็รับเราเป็นเพื่อนค่ะ แล้วเค้าก็ทักมา ว่าเป็นเพื่อนกับเพื่อนของเค้าหรอ
เราก็บอกว่าช่าย นั่นคือจุดเริ่มต้นค่ะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าขอไลน์เรา ก็เลยคุยกันเยอะขึ้น
ผ่านทางไลน์ค่ะ เวลาเราหรือเค้าทำอะไร ไปไหน ก็จะมีส่งรูปมาให้ดูบ้างค่ะ คุยกันผ่านตัวอักษร
และรูปภาพ ไม่มีเบอร์ จนคุยกันมาเกือบๆปี ก็มีคุยกันแบบข้อความเสียง โต้ตอบกันบ้าง
แค่นั้น หลังๆบางทีเค้าก็หายไป2-3วัน บางทีก็เป็นอาทิตย์ จนหายไปเป็นเดือนก็มีค่ะ
แต่ต้องบอกก่อนว่าตอนนั้นเรารู้สึกดีกับเค้ามากๆแล้วนะคะ คือชอบเค้าแล้ว และคิดว่าเค้าก็น่าจะรู้
แต่เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์มันคลุมเครือมากๆเลย มันไม่มีสถานะระหว่างกันเลย
จนถึงงานรับปริญญาของเรา เราชวนเค้ามางานเราค่ะ ชวนล่วงหน้า เกือบ3เดือนค่ะ
เพราะอยากให้เค้ามามาก เราเลยชวนล่วงหน้านานๆ ปรากฎว่า พอใกล้วันงานเค้าบอกว่ายุ่งค่ะ
เค้าไม่ว่าง ต้องเคลียร์งาน ป.โท (ตอนนั้นเค้าเรียนป.โท อยู่ค่ะ ใกล้จะจบพอดี)
ตอนนั้นเราน้อยใจมาก กะจะเลิกคุยไปเลย เพราะเราคิดว่างานนี้สำคัญกับเรามาก รับกันแค่ครั้งเดียว
ไม่ได้มีบ่อยๆ เพราะป.โท เราเองยังไม่รู้ว่าจะเรียนมั้ย และที่สำคัญเค้าเช็คอินว่าไปกินหมูกะทะกับเพื่อนค่ะ
ทั้งๆที่ตอนแรกเราก็พยายามเข้าใจว่าคงยุ่งจริงๆ แต่สิ่งที่เรารู้มันไม่ใช่ เราน้อยใจมาก
แต่พอเค้าทักมา เราก็ใจอ่อน หายงอนทุกที คือโกรธเอง หายเองตลอด เพราะเค้าไม่เคยง้อเราเลยค่ะ
จนปีที่แล้วเค้าจะต้องบินไปเรียนภาษาที่จีนค่ะ ก่อนไปก็มีคุยกันปกติ ก็ได้คุยกัน
เค้าก็พูดมาประมาณว่าถ้าเค้าจะรับรักเราก็ได้ แต่เค้ากลัวเราเสียใจ (นั่นแสดงว่าเค้ารู้ว่าเราชอบเค้า)
เราเลยบอกไปว่ายังไม่ได้บอกอะไรซักหน่อย เค้าเลยพูดว่าตอนนี้เรากับเค้ากำลังใช้วัฒนธรรมฝรั่งอยู่
คือจะไม่บอกชอบหรือรักจนกว่าจะแน่ใจ เราเลยบอกว่าโอเค งั้นเราใช้วัฒนธรรมฝรั่งอยู่
ตอนที่เรารู้ว่าเค้าจะไปจีน เราถักผ้าพันคอให้เค้าหนึ่งผืนค่ะ กะจะเอาไปให้วันที่เค้าจะบิน เพราะไม่เคยเจอกันเลย
แต่พอวันที่เค้าจะบิน เราทักไปหาเค้าว่าบินกี่โมง เค้าอ่านค่ะ แต่ไม่ตอบ (เราโคตรเสียใจเลย รู้สึกว่าความ
พยายามของเรามันเป็นศูนย์ในทันที เราตั้งใจทำให้เค้ามาก) แต่เค้าไม่อยากให้เราไปเจอ หลายครั้งเราไม่เข้าใจ
ในการกระทำ ในความคิดของเค้าเลย เสียใจอะไร ก็ได้แต่เงียบไว้ เพราะไม่มีสถานะระหว่างกัน ไม่รู้จะถามในฐานะอะไร
จะเรียกคนคุยยังไม่กล้าเลยค่ะ เพราะกลัวคิดไปเองคนเดียว จนช่วงธันวาคมปีที่แล้ว ได้คุยกัน
(พอเค้าไปอยู่ที่นู่นก็ได้คุยกับเค้าบ้างค่ะ ผ่านวีแชท เพราะเฟสกับไลน์ ใช้ไม่ได้) จนได้คุยกันผ่านวีแชทแบบโทรคุยกันค่ะ
เป็นครั้งแรกเลยที่คุยกันแบบนี้ (ตอนนั้นแอบตื่นเต้นมาก) ก็มีการตกลงกันว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน
จนได้วันที่เค้าว่าง ช่วงที่เค้าจะปิดเทอมแล้วบินมาอยู่ไทย คือตารางเค้าแน่นมากเลยค่ะ กลับมา1เดือน แต่เดินทางตลอดเลย
ไปเจอคนนู้นคนนี้ ไปเพชรบุรี ไปกระบี่ ไปเชียงราย ไปนครพนม ฯลฯ จนได้วันที่เค้าว่างคือ20-22 มกราคม ตกลงไปเที่ยวเกาะช้าง
จ.ตราดกันค่ะ เราก็ลางานเรียบร้อยค่ะ วางแผนทุกอย่าง การเดินทาง ที่พัก การกิน กิจกรรมบนเกาะ คือเราตั้งใจมากๆ ไม่อยากใหห้เค้าเบื่อ
จนวันเดินทางจองตั๋วไว้9โมง เค้าตื่นไม่ทันค่ะ เพราะก่อนวันไปเที่ยวเค้าเพิ่งกลับจากเชียงรายตอนตี2ค่ะ เราก็เข้าใจ
ก็ไปเจอกันตอนนั้น ที่เจอเค้าครั้งแรกตื่นเต้นมากค่ะ555 เกร็งสุดๆ ทั้งที่คุยกัน รู้จักกันมาเกือบ2ปี ไม่ช่วยอะไรเลย เหอๆ
พอเจอกันเค้าก็ชวนเราคุยเยอะมากค่ะ คือจากกรุงเทพไปตราด ใช้เวลา 5 ชั่วโมงกว่า เค้าคุยตลอดทางเลยค่ะ เราไม่ได้นอนเลย
ทั้งทีปกติเราจะหลับตลอดทาง ถ้าเดินทางไกลๆ แต่ก็คุยกับเค้าไปตลอดทางค่ะ (เดินทางด้วยรถทัวร์ค่ะ เพราะไม่อยากให้เค้าขับรถไป
เพราะกลัวเค้าจะเหนื่อย และไม่ได้นั่งเครื่องบินเพราะเค้าบอกว่าเดือนนี้เค้าใช้จ่ายเยอะแล้ว เลยเลือกรถทัวร์ค่ะ)
เค้าจะเล่าซะมากกว่า เราก็เน้นฟัง เค้าถามอะไรเรา เราก็ได้แต่นิ่ง คือไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเป็นอะไร คือมึนๆ อึนๆ มากๆค่ะ
รู้เลยว่าเราโคตรน่าเบื่อ ขนาดเรายังรู้สึก เค้าก็คงรู้สึกเบื่อเหมือนกัน
จนไปถึงที่พัก สองทุ่มได้ค่ะ เหนื่อยมาก เข้าห้องก็อาบน้ำ (นอนห้องเดียวกันค่ะ แต่ไม่ได้มีอะไรกันนะคะ ) เราให้ผ้าพันคอเค้าค่ะ เค้าดูเฉยๆ ได้แต่บอกว่าเก่งจัง ทำเองหรอ แล้วก็เอาไปเก็บ ส่วนของขวัญที่เค้าบอกจะเอามาให้เราก็ไม่เห็นเอามาให้เราเลยค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ถามอะไร ไม่อยากเซ้าซี้
ก่อนนอนก็มานั่งเล่นเกมด้วยกันนิดหน่อยค่ะ แล้วก็ต่างคนต่างนอน เพราะดูเค้าเนือยๆ ละดูเหนื่อยค่ะ เราเลยบอกเค้าว่านอนดีกว่า
นอนเตียงเดียวกันแต่คนละมุมค่ะ เราก็ง่วงเหมือนกันเพราะเพลียจากการเดินทางมากค่ะ แต่ก็มีตื่นมากูเค้าตอนดึกๆบ้าง
แอบมองเค้านอน (ทั้งที่ตาเราจะปิด555) แต่มีความสุขมากค่ะ บอกไม่ถูก ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ วันที่ได้เที่ยวด้วยกัน นอนด้วยกัน เดินทาง
ด้วยกัน ได้ฟังเค้าหายใจข้างๆ เหมือนฝันเลยค่ะ ตอนนี้เรารู้แล้วนะคะว่าเรารักเค้า รักเค้ามากด้วย
พอเช้ามาก็ไปทานข้าวเตรียมย้ายที่พัก เพราะจองไว้2ที่ ค่ะ กลัวที่แรกไม่ดีก็ยังมีที่อีกที่สำรอง ก็ไปถึงที่พักที่สองค่ะ
เค้าดูอยากเช็คอินมาก เราก็ไม่รู้ทำไม (ยังไม่ถึงเวลาเช็คอิน 14.00 น.ค่ะ) เลยไปพายเรือคายัคฆ่าเวลา
ตอนพายเค้ากลัวดำมากค่ะ เค้ากางร่มด้วย555 เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็มองเค้าว่าน่ารักดี เราใส่แค่หมวกเล็กกับแขนยาว
ส่วนใหญ่เราจะพายให้เค้านั่งค่ะ เพราะเค้าคงจะพายไม่ถนัดกางร่มไปด้วย เราก็เข้าใจค่ะ ก็คุยกัน เดินเล่นกัน
จนถึงเวลาเช็คอิน ก็เข้าห้องเรียบร้อย นั่งได้ประมาณ 3นาที เค้าพูดขึ้นมาว่า เค้าจะกลับเย็นนี้ แม่โทรมาว่าให้กลับ
เพราะพ่อเค้าจะกลับไทยวันนี้ (เราอึ้งมาก เหมือนโดนตบหน้า
น้ำตาจะไหล คืออยากบอกว่าเราเตรียมทริปนี้ด้วยความตั้งใจมากค่ะ หาข้อมูลเยอะมาก) แต่ถึงตอนนี้ทุกอย่างพังทลายหมดเลยค่ะ
เค้าบอกให้เราอยู้เที่ยวต่อ เพราะจ่ายค่าที่พักแล้ว ถ้าเรากลับเค้าจะเสียน้ำใจนะ แต่ตอนนั้นพอได้ยินแบบนั้นเรายิ่งเสียใจเลยค่ะ
ไม่คิดว่าเค้าจะเลือกทิ้งเราไว้ ไม่ขอโทษ ไม่ถามเราซักคำว่าเราจะเอายังไง แต่เราเลือกที่จะกลับค่ะ เพราะเราเสียใจจริงๆ
ทริปที่ทำเพื่อคนสองคน แต่จะให้เราเที่ยวคนเดียว เราเที่ยวไม่ไหวจริงๆ เลยกลับพร้อมกันค่ะ
ออกจากห้องมาจนถึงบนเรือ ต่างคนต่างเงียบใส่กันเลยค่ะ เค้าทำตัวปกติมาก ฟังเพลง อ่านนิยาย เล่นเกมส์ ตอบแชท
แต่เราน้ำตาจะร่วงค่ะ กลั้นไว้สุดๆ พยายามไม่มองเค้า เพราะถ้ามอง ร้องไห้ออกมาแน่ค่ะ จนมาถึงบนรถทัวร์ก็คุยกันนะคะ แต่น้อยมาก
นับประโยคได้ เค้าไม่สนใจเราเหมือนตอนมาเลย เงียบเฉย อยู่กับตัวเอง
ตอนนั้นเราอึดอัดมาก แต่คิดว่าต้องทำอะไรซักอย่าง เราเลยนอนหนุนตักเค้า เค้าดูมีทีท่าประหลาดใจ แต่ก็อ่านนิยายต่อไม่สนใจเราเลย
เราก็เปลี่ยนมาเป็นพิงไหล่เค้า ครั้งนี้เรารู้สึกได้ว่าเค้าเหมือนสะบัดไหล่ค่ะ เราเลยเอาตัวออกมาจากเค้า เราก็แต่อยากให้เค้าสนใจเราบ้าง
จนมาถึงกรุงเทพก่อนแยกย้าย เค้าก็บอกว่าถ้าถึงแล้วส่งข้อความมาด้วยนะ จนเราถึงที่พักก็ส่งไปบอกเค้าว่าถึงแล้วละก็บอกฝันดีเค้า
เค้าก็บอกฝันดีครับ กลับมา นั่นคือข้อความสุดท้ายที่ได้คุยกันค่ะ
เรากลับมาก็ได้แต่ร้องไห้ คิอทุกอย่างที่วางไว้ มันพังหมด และเค้าคงเห็นเราเป็นแค่เพื่อน แค่คนรู้จัก
เราอึดอัดมาก เลยเขียนเป็นโพสต์ยาวมากละแท็กไปหาเค้า (แบบที่เค้ากับเราเห็นแค่สองคน) คือเราลอกความรู้สึกทั้งหมดตลอดเวลาที่ผ่านมา นวมทั้งความน้อยใจต่างๆลงไป แต่ไม่รู้เค้าได้อ่านมั้ย แต่คิดว่าน่าจะได้อ่านนะคะ เพราะเค้าออนเฟสตลอดเลย
แต่เค้าไม่ตอบอะไรกลับมาเลย เค้าก็ไปเที่ยวนครพนมต่อ ละก็ใช้ชีวิตปกติมากจนตอนนี้ผ่านมาอาทิตย์กว่าไม่ได้คุยอะไรกันเลยค่ะ
เราเตรียมจะตัดใจแล้ว แต่เราคิดว่าก่อนจะไปเราควรถามเค้าดีมั้ยคะว่าเค้าเคยคิดอะไรกับเราบ้างมั้ย ที่ผ่านมาเราเป็นอะไรกัน
มันสายไปมั้ยคะที่จะถามในตอนนี้???
ควรจะถามเค้าไหมคะ..ว่าเค้าคิดยังไงกับเรา???
เราเพิ่งใช้พันทิปครั้งแรก และเพิ่งสมัครเข้ามาใช้งาน ถ้าผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ
คืออยากจะรบกวนขอความคิดเห็นค่ะ
>>>> เรื่องมีอยู่ว่า..เราคุยกับผู้ชายคนนึงมาเกือบ2ปีแล้วค่ะ
เรารู้จักเค้าเพราะเค้าเป็นเพื่อนกับคนที่เรารู้จักค่ะ เห็นเค้าถ่ายรูปด้วยกันในเฟสบุ๊ค
เราเห็นเค้าในตอนนั้น รู้สึกว่าเค้าน่ารักดี เลยแอดเฟสไปหาเค้าค่ะ
จากนั้นเค้าก็รับเราเป็นเพื่อนค่ะ แล้วเค้าก็ทักมา ว่าเป็นเพื่อนกับเพื่อนของเค้าหรอ
เราก็บอกว่าช่าย นั่นคือจุดเริ่มต้นค่ะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าขอไลน์เรา ก็เลยคุยกันเยอะขึ้น
ผ่านทางไลน์ค่ะ เวลาเราหรือเค้าทำอะไร ไปไหน ก็จะมีส่งรูปมาให้ดูบ้างค่ะ คุยกันผ่านตัวอักษร
และรูปภาพ ไม่มีเบอร์ จนคุยกันมาเกือบๆปี ก็มีคุยกันแบบข้อความเสียง โต้ตอบกันบ้าง
แค่นั้น หลังๆบางทีเค้าก็หายไป2-3วัน บางทีก็เป็นอาทิตย์ จนหายไปเป็นเดือนก็มีค่ะ
แต่ต้องบอกก่อนว่าตอนนั้นเรารู้สึกดีกับเค้ามากๆแล้วนะคะ คือชอบเค้าแล้ว และคิดว่าเค้าก็น่าจะรู้
แต่เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์มันคลุมเครือมากๆเลย มันไม่มีสถานะระหว่างกันเลย
จนถึงงานรับปริญญาของเรา เราชวนเค้ามางานเราค่ะ ชวนล่วงหน้า เกือบ3เดือนค่ะ
เพราะอยากให้เค้ามามาก เราเลยชวนล่วงหน้านานๆ ปรากฎว่า พอใกล้วันงานเค้าบอกว่ายุ่งค่ะ
เค้าไม่ว่าง ต้องเคลียร์งาน ป.โท (ตอนนั้นเค้าเรียนป.โท อยู่ค่ะ ใกล้จะจบพอดี)
ตอนนั้นเราน้อยใจมาก กะจะเลิกคุยไปเลย เพราะเราคิดว่างานนี้สำคัญกับเรามาก รับกันแค่ครั้งเดียว
ไม่ได้มีบ่อยๆ เพราะป.โท เราเองยังไม่รู้ว่าจะเรียนมั้ย และที่สำคัญเค้าเช็คอินว่าไปกินหมูกะทะกับเพื่อนค่ะ
ทั้งๆที่ตอนแรกเราก็พยายามเข้าใจว่าคงยุ่งจริงๆ แต่สิ่งที่เรารู้มันไม่ใช่ เราน้อยใจมาก
แต่พอเค้าทักมา เราก็ใจอ่อน หายงอนทุกที คือโกรธเอง หายเองตลอด เพราะเค้าไม่เคยง้อเราเลยค่ะ
จนปีที่แล้วเค้าจะต้องบินไปเรียนภาษาที่จีนค่ะ ก่อนไปก็มีคุยกันปกติ ก็ได้คุยกัน
เค้าก็พูดมาประมาณว่าถ้าเค้าจะรับรักเราก็ได้ แต่เค้ากลัวเราเสียใจ (นั่นแสดงว่าเค้ารู้ว่าเราชอบเค้า)
เราเลยบอกไปว่ายังไม่ได้บอกอะไรซักหน่อย เค้าเลยพูดว่าตอนนี้เรากับเค้ากำลังใช้วัฒนธรรมฝรั่งอยู่
คือจะไม่บอกชอบหรือรักจนกว่าจะแน่ใจ เราเลยบอกว่าโอเค งั้นเราใช้วัฒนธรรมฝรั่งอยู่
ตอนที่เรารู้ว่าเค้าจะไปจีน เราถักผ้าพันคอให้เค้าหนึ่งผืนค่ะ กะจะเอาไปให้วันที่เค้าจะบิน เพราะไม่เคยเจอกันเลย
แต่พอวันที่เค้าจะบิน เราทักไปหาเค้าว่าบินกี่โมง เค้าอ่านค่ะ แต่ไม่ตอบ (เราโคตรเสียใจเลย รู้สึกว่าความ
พยายามของเรามันเป็นศูนย์ในทันที เราตั้งใจทำให้เค้ามาก) แต่เค้าไม่อยากให้เราไปเจอ หลายครั้งเราไม่เข้าใจ
ในการกระทำ ในความคิดของเค้าเลย เสียใจอะไร ก็ได้แต่เงียบไว้ เพราะไม่มีสถานะระหว่างกัน ไม่รู้จะถามในฐานะอะไร
จะเรียกคนคุยยังไม่กล้าเลยค่ะ เพราะกลัวคิดไปเองคนเดียว จนช่วงธันวาคมปีที่แล้ว ได้คุยกัน
(พอเค้าไปอยู่ที่นู่นก็ได้คุยกับเค้าบ้างค่ะ ผ่านวีแชท เพราะเฟสกับไลน์ ใช้ไม่ได้) จนได้คุยกันผ่านวีแชทแบบโทรคุยกันค่ะ
เป็นครั้งแรกเลยที่คุยกันแบบนี้ (ตอนนั้นแอบตื่นเต้นมาก) ก็มีการตกลงกันว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน
จนได้วันที่เค้าว่าง ช่วงที่เค้าจะปิดเทอมแล้วบินมาอยู่ไทย คือตารางเค้าแน่นมากเลยค่ะ กลับมา1เดือน แต่เดินทางตลอดเลย
ไปเจอคนนู้นคนนี้ ไปเพชรบุรี ไปกระบี่ ไปเชียงราย ไปนครพนม ฯลฯ จนได้วันที่เค้าว่างคือ20-22 มกราคม ตกลงไปเที่ยวเกาะช้าง
จ.ตราดกันค่ะ เราก็ลางานเรียบร้อยค่ะ วางแผนทุกอย่าง การเดินทาง ที่พัก การกิน กิจกรรมบนเกาะ คือเราตั้งใจมากๆ ไม่อยากใหห้เค้าเบื่อ
จนวันเดินทางจองตั๋วไว้9โมง เค้าตื่นไม่ทันค่ะ เพราะก่อนวันไปเที่ยวเค้าเพิ่งกลับจากเชียงรายตอนตี2ค่ะ เราก็เข้าใจ
ก็ไปเจอกันตอนนั้น ที่เจอเค้าครั้งแรกตื่นเต้นมากค่ะ555 เกร็งสุดๆ ทั้งที่คุยกัน รู้จักกันมาเกือบ2ปี ไม่ช่วยอะไรเลย เหอๆ
พอเจอกันเค้าก็ชวนเราคุยเยอะมากค่ะ คือจากกรุงเทพไปตราด ใช้เวลา 5 ชั่วโมงกว่า เค้าคุยตลอดทางเลยค่ะ เราไม่ได้นอนเลย
ทั้งทีปกติเราจะหลับตลอดทาง ถ้าเดินทางไกลๆ แต่ก็คุยกับเค้าไปตลอดทางค่ะ (เดินทางด้วยรถทัวร์ค่ะ เพราะไม่อยากให้เค้าขับรถไป
เพราะกลัวเค้าจะเหนื่อย และไม่ได้นั่งเครื่องบินเพราะเค้าบอกว่าเดือนนี้เค้าใช้จ่ายเยอะแล้ว เลยเลือกรถทัวร์ค่ะ)
เค้าจะเล่าซะมากกว่า เราก็เน้นฟัง เค้าถามอะไรเรา เราก็ได้แต่นิ่ง คือไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเป็นอะไร คือมึนๆ อึนๆ มากๆค่ะ
รู้เลยว่าเราโคตรน่าเบื่อ ขนาดเรายังรู้สึก เค้าก็คงรู้สึกเบื่อเหมือนกัน
จนไปถึงที่พัก สองทุ่มได้ค่ะ เหนื่อยมาก เข้าห้องก็อาบน้ำ (นอนห้องเดียวกันค่ะ แต่ไม่ได้มีอะไรกันนะคะ ) เราให้ผ้าพันคอเค้าค่ะ เค้าดูเฉยๆ ได้แต่บอกว่าเก่งจัง ทำเองหรอ แล้วก็เอาไปเก็บ ส่วนของขวัญที่เค้าบอกจะเอามาให้เราก็ไม่เห็นเอามาให้เราเลยค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ถามอะไร ไม่อยากเซ้าซี้
ก่อนนอนก็มานั่งเล่นเกมด้วยกันนิดหน่อยค่ะ แล้วก็ต่างคนต่างนอน เพราะดูเค้าเนือยๆ ละดูเหนื่อยค่ะ เราเลยบอกเค้าว่านอนดีกว่า
นอนเตียงเดียวกันแต่คนละมุมค่ะ เราก็ง่วงเหมือนกันเพราะเพลียจากการเดินทางมากค่ะ แต่ก็มีตื่นมากูเค้าตอนดึกๆบ้าง
แอบมองเค้านอน (ทั้งที่ตาเราจะปิด555) แต่มีความสุขมากค่ะ บอกไม่ถูก ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ วันที่ได้เที่ยวด้วยกัน นอนด้วยกัน เดินทาง
ด้วยกัน ได้ฟังเค้าหายใจข้างๆ เหมือนฝันเลยค่ะ ตอนนี้เรารู้แล้วนะคะว่าเรารักเค้า รักเค้ามากด้วย
พอเช้ามาก็ไปทานข้าวเตรียมย้ายที่พัก เพราะจองไว้2ที่ ค่ะ กลัวที่แรกไม่ดีก็ยังมีที่อีกที่สำรอง ก็ไปถึงที่พักที่สองค่ะ
เค้าดูอยากเช็คอินมาก เราก็ไม่รู้ทำไม (ยังไม่ถึงเวลาเช็คอิน 14.00 น.ค่ะ) เลยไปพายเรือคายัคฆ่าเวลา
ตอนพายเค้ากลัวดำมากค่ะ เค้ากางร่มด้วย555 เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็มองเค้าว่าน่ารักดี เราใส่แค่หมวกเล็กกับแขนยาว
ส่วนใหญ่เราจะพายให้เค้านั่งค่ะ เพราะเค้าคงจะพายไม่ถนัดกางร่มไปด้วย เราก็เข้าใจค่ะ ก็คุยกัน เดินเล่นกัน
จนถึงเวลาเช็คอิน ก็เข้าห้องเรียบร้อย นั่งได้ประมาณ 3นาที เค้าพูดขึ้นมาว่า เค้าจะกลับเย็นนี้ แม่โทรมาว่าให้กลับ
เพราะพ่อเค้าจะกลับไทยวันนี้ (เราอึ้งมาก เหมือนโดนตบหน้า
น้ำตาจะไหล คืออยากบอกว่าเราเตรียมทริปนี้ด้วยความตั้งใจมากค่ะ หาข้อมูลเยอะมาก) แต่ถึงตอนนี้ทุกอย่างพังทลายหมดเลยค่ะ
เค้าบอกให้เราอยู้เที่ยวต่อ เพราะจ่ายค่าที่พักแล้ว ถ้าเรากลับเค้าจะเสียน้ำใจนะ แต่ตอนนั้นพอได้ยินแบบนั้นเรายิ่งเสียใจเลยค่ะ
ไม่คิดว่าเค้าจะเลือกทิ้งเราไว้ ไม่ขอโทษ ไม่ถามเราซักคำว่าเราจะเอายังไง แต่เราเลือกที่จะกลับค่ะ เพราะเราเสียใจจริงๆ
ทริปที่ทำเพื่อคนสองคน แต่จะให้เราเที่ยวคนเดียว เราเที่ยวไม่ไหวจริงๆ เลยกลับพร้อมกันค่ะ
ออกจากห้องมาจนถึงบนเรือ ต่างคนต่างเงียบใส่กันเลยค่ะ เค้าทำตัวปกติมาก ฟังเพลง อ่านนิยาย เล่นเกมส์ ตอบแชท
แต่เราน้ำตาจะร่วงค่ะ กลั้นไว้สุดๆ พยายามไม่มองเค้า เพราะถ้ามอง ร้องไห้ออกมาแน่ค่ะ จนมาถึงบนรถทัวร์ก็คุยกันนะคะ แต่น้อยมาก
นับประโยคได้ เค้าไม่สนใจเราเหมือนตอนมาเลย เงียบเฉย อยู่กับตัวเอง
ตอนนั้นเราอึดอัดมาก แต่คิดว่าต้องทำอะไรซักอย่าง เราเลยนอนหนุนตักเค้า เค้าดูมีทีท่าประหลาดใจ แต่ก็อ่านนิยายต่อไม่สนใจเราเลย
เราก็เปลี่ยนมาเป็นพิงไหล่เค้า ครั้งนี้เรารู้สึกได้ว่าเค้าเหมือนสะบัดไหล่ค่ะ เราเลยเอาตัวออกมาจากเค้า เราก็แต่อยากให้เค้าสนใจเราบ้าง
จนมาถึงกรุงเทพก่อนแยกย้าย เค้าก็บอกว่าถ้าถึงแล้วส่งข้อความมาด้วยนะ จนเราถึงที่พักก็ส่งไปบอกเค้าว่าถึงแล้วละก็บอกฝันดีเค้า
เค้าก็บอกฝันดีครับ กลับมา นั่นคือข้อความสุดท้ายที่ได้คุยกันค่ะ
เรากลับมาก็ได้แต่ร้องไห้ คิอทุกอย่างที่วางไว้ มันพังหมด และเค้าคงเห็นเราเป็นแค่เพื่อน แค่คนรู้จัก
เราอึดอัดมาก เลยเขียนเป็นโพสต์ยาวมากละแท็กไปหาเค้า (แบบที่เค้ากับเราเห็นแค่สองคน) คือเราลอกความรู้สึกทั้งหมดตลอดเวลาที่ผ่านมา นวมทั้งความน้อยใจต่างๆลงไป แต่ไม่รู้เค้าได้อ่านมั้ย แต่คิดว่าน่าจะได้อ่านนะคะ เพราะเค้าออนเฟสตลอดเลย
แต่เค้าไม่ตอบอะไรกลับมาเลย เค้าก็ไปเที่ยวนครพนมต่อ ละก็ใช้ชีวิตปกติมากจนตอนนี้ผ่านมาอาทิตย์กว่าไม่ได้คุยอะไรกันเลยค่ะ
เราเตรียมจะตัดใจแล้ว แต่เราคิดว่าก่อนจะไปเราควรถามเค้าดีมั้ยคะว่าเค้าเคยคิดอะไรกับเราบ้างมั้ย ที่ผ่านมาเราเป็นอะไรกัน
มันสายไปมั้ยคะที่จะถามในตอนนี้???