คบกับแฟนมาเกือบ8ปีแล้ว แต่วันนี้เลิกกันแล้ว สาเหตุก็มาจาก เรามีความรู้สึกว่าเรามักจะเป็นคนที่เค้านึกถึงเป็นคนสุดท้ายเสมอ จุดพีคของวันนี้ก็คือ เมื่อวานเราบอกกับเค้าว่า วันนี้ไปเดินเที่ยวกัน หาไรกิน บลาๆๆๆ แต่เค้าบอกเราว่าเค้าไม่ว่าง จะไปทำงาน (เค้ามีงานประจำและงานเสริมซึ่งเป็นกิจการส่วนตัว) วันนี้เค้าจะไปดูกิจการส่วนตัว ซึ่งเราก็โอเคเพราะชินแล้วล่ะ (ไม่ค่อยได้หรอกเวลาที่ขออ่ะ) แต่ปกติเค้าก็จะมาหาเรานะเวลา4โมงหลังจากดูกิจการเสร็จ แต่วันนี้4โมงกว่าๆละ เค้าก็โทรมาบอกว่าตอนนี้อยู่ กทม.รถติดมาก เราก็ถามว่าไปหาแม่หรอ (แม่เค้าอยู่ กทม.) เค้าก็บอกว่าอืม มาตั้งแต่เช้าละ ซึ่งเราก็โมโหนะ เพราะปกติถ้าจะไปหาแม่ เค้าต้องพาเราไปด้วยเสมอ หรือถ้ากระทันหันจริงเค้าจะโทรมาบอกก่อน แต่วันนี้ไม่ คือเราก็นอยด์ๆอ่ะ แต่ไม่ซีเรียส พอนั่นเราก็บอกว่า ถ้ามาถึงแล้วไปหาไรกินกัน เค้าก็บอกเราว่าจะไปดูงานต่อ (กิจการส่วนตัว) เรายิ่งโคตรนอยด์เลยอ่ะ มันรู้สึกจุกๆ เหมือนเราไม่มีความสำคัญอะไรกับเค้าเลย เราก็เลยระเบิดบอกเค้าว่า "ทำไมเราต้องเป็นคนสุดท้ายที่เธอนึกถึงตลอดเลยอ่ะ เราเบื่อแล้ว เราเหนื่อย เราเลิกกันเถอะ" เค้าก็บอกว่า "มันใช่เรื่องมั้ยเนี่ย ตลกหรอ" แต่เราไม่สนใจ เรากดวางสาย พอประมาณทุ่มนิดๆ เค้ามาหาเราที่บ้าน แต่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราอ่ะโคตรเสียความรู้สึกไปแล้ว แม้แต่คำขอโทษหรือคำพูดดีๆก็ไม่มีมาพูดกับเรา เราก็เลยบอกเค้าว่า "กลับไปเถอะ แล้วอย่ามาเจออีกเลย" เค้าก็อึ้งๆนะ คงไม่คิดว่าเราจะเป็นแบบนี้ แล้วเค้าก็ขับรถออกไปจากบ้านเรา... คำถามก็คือ เราเสียใจนะ แต่ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว ไม่อยากเป็นคนสุดท้ายที่เค้านึกถึง หลังจากวันนี้เราควรทำยังไง เราตัดการติดต่อเค้าทุกช่องทาง เราไม่อยากคิดอะไรอีกแล้ว แต่เรากลัวว่าเราจะนึกถึงเค้า เราไม่อยากนึกถึงเค้าแล้ว เราควรทำยังไง? (บางคนอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ แต่สำหรับเรามันเป็นสิ่งที่สะสมมานานมากแล้ว เรารู้สึกแย่จริงๆ) T. T
ต่อจากนี้ควรทำยังไง?