สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะมาระบายปัญหาระดับชาติสำหรับเด็กหอน้า

              คือเราอยุ่มหาลัยแถวบางนา แล้วบ้านเราอยุ่แถวพระราม3 คือระยะทางเดินไปเดินทางกลับมันไกล
พ่อแม่เราเลยให้อยู่หอ เราอยู่หอกับรูมเมท  (ขอแทนว่าชื่อ บี) ซึ่งเรากับบีตอนนี้อยู่ปี4 แล้ว เรารู้จักกับบีตอนปี1เรียนคณะและสาขาเดียวกัน
ตอนปีหนึ่งเราก็อยู่หอนะ แต่อยู่กับอีกคนซึ่งเป็นเพื่อนที่โรงเรียนเก่าที่ไม่ค่อยสนิทมากอยู่คนละคณะ พอเราขึ้นปีสองเราก็เลยตัดสินใจย้ายมาอยู่กับบีที่หอ
ของบี เพราะสะดวกเวลาทำงาน อยู่คณะเดียวกัน ไปเรียนพร้อมกัน กลับพร้อมกัน แรกๆเราก็รู้สึกไม่มีปัญหาน้า แต่หลังๆเราเริ่มรับไม่ค่อยได้ แบบบีสกปรกมาก ถ้าพูดเป็นภาษาหยาบหน่อยก็ โสโครกเลย ตัวเราไม่ได้เป็นคนสะอาดมาก แต่เราก็ทนกับสภาวะสกปรกมากๆไม่ไหว ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่า บีกินบนที่นอนเศษข้าวตกบนที่นอน แล้วผ้าปูที่นอนของบีไม่เคยเปลี่ยน ห้องน้ำไม่เคยล้างเราล้างตลอด ข้าวของในห้องเราซื้อทุกอย่าง พวกแฟ๊บ น้ำยาปรับผ้านุ่ม ถุงขยะ แชมพู ครีมอาบน้ำ ยาสระผม ผ้าอนามัยใช้ของเราหมด ของกินถ้ามีในตู้เย็นก็กินเรียบ แบบไม่ค่อยขอ ห้องไม่เคยทำควาทสะอาดเลย เราทำตลอด บางทีห้องผู้หญิงก็จะมีเศษผมล่วงเยอะเป็นพิเศษ  บีก็เฉย เหยียบได้แล้วเดินขึ้นเตียงเฉย หรืออีกเรื่องนึงบีชอบนั่งรถยนต์ของเพื่อนเราคนนึงแล้วไม่เคยช่วยแชร์ค่าทางด่วนน้ำมันเลย คือเราเข้าใจบีนะว่าแบบทางบ้านบีก็ไม่ค่อยมีเท่าไหร่ แต่บางอย่างก็ควรช่วยบ้าง แค่มีน้ำใจพูดถึงค่าทางด่วนก็ไม่มี เรารู้สึกแย่มาก ตั้งแต่ปี2ถึงปี4เราต้องทนอยู่กับบี เพราะงานกลุ่มเยอะ ต้องทำงานด้วยกันบางงิชา

เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำยังไงดี เราพูดเปิดใจกับบีไปสองถึงสามรอบแล้ว แต่ก็ไม่ได้ผลเลย  ตอนนี้เราเริ่มอยู่ในสภาวะวิกฤติแล้วเพราะ ห้องเริ่มมีแมงสาปวิ่งผ่านไปมา