ขอลองเปิดประเด็นแรกเลย ปกติจะเอาไอดีไว้อ่านเรื่องของเพื่อนๆในพันทิปทั่วไปมากกว่าค่ะ แต่วันนี้มีเรื่องอยากขอระบายเลยขอรวบรวมคอมเม้นทั้งหมดจากผู้มีประสบการณ์ เป็นข้อมูลละกันนะคะ
จขกท. มีแฟนแล้วค่ะคบกันมาเป็นปีแล้ว แต่แฟนของ จขกท เป็นอะไรที่คบกันมานานมาก นานจนรู้จักกันดี จขกท. จะบอกว่าเค้าเป็นคนไม่เอาไหนเลยก็ไม่ใช่ จะเรียกว่าไม่มีอนาคตก็ไม่เชิงเพราะอายุก็รุ่นราวคราวเดียวกัน แต่แฟน จขกท บ้านเค้ามีธุรกิจกงสี ทำให้จบมาแล้วก็กินๆนอนๆ ทำธุรกิจที่บ้านเค้า ตกเย็นก็อยู่กับเพื่อน กินเหล้า เตร็ดเตร่ไปเรื่อย ใช้ชีวิตตามสไตล์วัยรุ่นทั่วไปทั้งที่อายุอานามก็ปาไปคล้ายคนจะโตแล้วนะ แต่กับ จขกท. เค้าก็นิสัยดีนะคะ ดูแลดีมาตลอดไม่ได้มีขาดตกบกพร่องแต่อย่างไร การใช้ชีวิตและการดิ้นรนของเค้าต่างกับ จขกท. มาก เราทำงานมาตั้งแต่สมัยเรียน เรียนจบปุ๊บก็มุ่งมั่นทำงาน บางทีเลยมีอารมณ์ขัดใจกันบ้าง อย่างเช่น จขกท. กลับจากที่ทำงานมาเหนื่อยๆเปิดประตูก็เห็นเค้านั่งเล่นเกมส์อยู่งี้ บางทีเรามีปัญหาเรื่องงานเครียดๆ อยากจะปรึกษา เค้าก็ให้คำปรึกษาได้แบบทั่วไปๆ อาจจะไม่อินกับเราเท่าไหร่ถามเพราะเค้าไม่ได้ทำงานออฟฟิศเหมือนกัน อันนี้ จขกท ยอมรับว่าหงุดหงิดบ้าแต่ก็พอจะเข้าใจและ ทำใจยอมรับให้ได้
จขกท. วางแผนอนาคตไว้นะคะ ตอนนี้ทำงานหนักเก็บเงินเพื่อที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ จนบางทีมานึกเปรียบเทียบกัน มันก็รู้สึกว่าเราเก่งกว่าเค้ามาก อนาคตดีกว่า ไปได้ดีกว่า คิดไว้ว่าอยากไปเรียนต่อ UK ด้วยกัน คะแนน GPA คะแนน IELTS จขกท รอด แต่ของแฟนน่ะหรอคะ แค่ GPA ก็ไม่อยากพูดถึงแล้ว จบมาได้นี่บุญมากกกก เค้าใช้เวลาเรียนป.ตรีในม.เอกชนเกือบ 6 ปี (ไม่รู้คนอื่นๆจะมองเป็นเรื่องที่ดีไหม อย่างน้อยก็มีเวลาได้รู้จักรุ่นน้องเพิ่มตั้งเยอะ แต่ จขกท. ขำไม่ออกจริงๆค่ะ) จนตอนนี้เหมือนกับว่าอนาคตเรามัน Pause ไว้ที่ตรงนี้ อยู่ ด้วยกันแค่เพราะความรักล้วนๆ เพราะ จขกท เองก็ยังไม่พร้อมที่จะห่างจากแฟน ติดแฟนอะไรประมาณนั้น เค้าเข้าใจในสิ่งที่เราเป็น ถึงจะคิดว่าเค้าไม่เอาไหนแต่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่นทุกที ถ้าถามว่าก็รู้แต่แรกแล้วนิ ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้แล้วมาคบทำไม ก็ใช่ก็รู้ แต่คิดว่าคนเราสักวันนึงมันจะถึงจุดที่ชีวิตต้องคิดได้ ต้องมองเรื่องอนาคตและสร้างอนาคตกับอีกคนนึง จขกท.พยายามให้โอกาสเค้าที่จะแสดงออกมาตลอด แต่เค้าก็ยังดูเหมือนจะไม่ได้คิดอะไรเลยจุดนี้
จนวันนึง จขกท. ได้รู้จักกับผู้ชายอีกคนเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานเค้าแก่กว่าประมาณ 10 ปีค่ะ แต่หน้าตาเค้าก็ยังดูวัยรุ่นอยู่นะ แต่งตัวดี ไม่ได้โดดเด่นดึงดูดอะไรแต่ก็เป็นคนเท่ๆคนนึงที่เหมือนจะน่าค้นหา แต่พอได้ลองคุยด้วยแล้วรำคาญขาดเสน่ห์ แต่สิ่งเดียวที่ดึงความสนใจ จขกท. ได้ คือความเก่งในหน้าที่การงานและอนาคตของเค้าค่ะ คือถ้าพูดชื่อพี่คนนี้ในสายงานนี้ใครๆก็รู้จักเค้าในประสบการณ์งาน
เค้าแอดเฟสบุ๊คมาคุยกันไปเรื่อย (คุยกันแบบคนที่ทำงานไม่รู้นะ เพราะทุกคนรู้ว่า จขกท มีแฟนแล้ว) เวลาบ่นอะไรให้เค้าฟัง เค้าก็เหมือนจะเข้าใจทุกอย่าง รู้สึกว่าคุยเรื่องงานแล้วได้เปิดโลกของ จขกท. มาก เป็นเรื่องเดียวที่คุยกับเค้าแล้วสนุกจริงๆ ถึงตอนนี้แล้วชาวพันทิปอย่าเพิ่งด่ากันแรงนะคะ จขกท .ยอมรับค่ะว่าผิดที่แอบทำอะไรตามใจตัวเอง ยังคงคุยกับเค้ามาเรื่อยๆทั้งที่มีแฟนแล้ว แต่ จขกท .อยากมีคนมองอนาคตภาพเดียวกันจริงๆ เพราะรู้สึกว่าเค้ามีหลักการใช้ชีวิตที่ดี เป็นคนเก่งและเป็นคนที่พยายามทำดีมาตลอด
จขกท. เคยลองปรึกษาเรื่องนี้กับเพื่อนๆ ซึ่งเพื่อนๆก็มักจะพูดเสมอว่า จขกท สามารถหาแฟนได้ดีกว่าแฟนปัจจุบันที่คบกันอยู่แน่ๆ ก็ไม่เชิงว่าเพื่อนไม่เชียร์ แต่เพื่อนเองไม่สนับสนุนให้คบกับแฟนตอนนี้ ในหน้าที่การงานของเรา
ยอมรับค่ะเวลาทำงานจะมีความเป็นleaderสูง ไม่เกี่ยงที่จะทำงานหนัก หาเงินใช้เอง ดูแลครอบครัวได้เอง ไม่ค่อยอ่อนแอกับโลกภายนอก ทีนี้พอกลับมาบ้าน จขกท ก็อยากจะถอดหัวโขนเอาร่างผู้นำออกแล้วกลายเป็นช้างเท้าหลังตามแฟนบ้าง ซึ่งแฟน จขกท ให้ข้อนี้ไม่ได้เลย เค้าค่อนข้าง proud ในความเป็น Bad boy อยู่ เหมือนสมัยมหาลัยที่ใครๆก็ชอบคนแบดๆเท่ห์ๆ แต่ในชีวิตจริงอายุปาไปจะ 27 แล้วเค้ายังหาความแน่นอนในชีวิตไม่ได้เลยค่ะ
สรุป ..
ตอนนี้กำลังสับสนมาก คนนึงก็รักมาก(รักอย่างเดียวเลยจริงๆ) อีกคนก็ประทับใจในการทำงาน และอนาคต จนบางทีก็รู้ตัวแหละว่าสมองและหัวใจสวนทางกันอยู่ จนทำให้อยากเลือกแล้วจริงๆว่าควรจะทนอยู่กับแฟนไม่มีอนาคตแบบนี้ (ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินนะคะ ที่บ้านเค้ามีให้มากจนไม่ต้องทำอะไรทั้งชีวิตยังได้) หรือใส่เกียร์เดินหน้าเป็นโสดแล้วเปิดโอกาส เปิดใจให้ตัวเองได้เจอกับคนใหม่ๆจะดีกว่าเพื่อชีวิตที่มีคุณภาพ ไม่ใช่ว่าอยากสบายอยากใช้ตังค์ใครนะคะ แต่บางครั้งคบกับคนที่มีอนาคต มันเหมือนแสงสว่างที่ปลายทางมากกว่าค่ะ
ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ ว่า จขกท. ควรจัดการกับปัญหานี้ยังไงระหว่างแฟนที่คบแล้วรู้สึกว่าบางทีชีวิตก็ Drop ลง เหมือน ขึ้นเรือลำเดียวกันแต่เค้าไม่ช่วยพาย จริงๆอะไรก็เพอร์เฟคหมด อยากให้เป็นเค้าคนเดียวที่ได้อยู่กับเราไปนานๆจริงๆ แม้จะรู้ว่าเราเปลี่ยนเค้าไม่ได้ก็ตาม…
คนที่ดีก็ไม่รัก คนที่รักก็ไม่ดี ...
จขกท. มีแฟนแล้วค่ะคบกันมาเป็นปีแล้ว แต่แฟนของ จขกท เป็นอะไรที่คบกันมานานมาก นานจนรู้จักกันดี จขกท. จะบอกว่าเค้าเป็นคนไม่เอาไหนเลยก็ไม่ใช่ จะเรียกว่าไม่มีอนาคตก็ไม่เชิงเพราะอายุก็รุ่นราวคราวเดียวกัน แต่แฟน จขกท บ้านเค้ามีธุรกิจกงสี ทำให้จบมาแล้วก็กินๆนอนๆ ทำธุรกิจที่บ้านเค้า ตกเย็นก็อยู่กับเพื่อน กินเหล้า เตร็ดเตร่ไปเรื่อย ใช้ชีวิตตามสไตล์วัยรุ่นทั่วไปทั้งที่อายุอานามก็ปาไปคล้ายคนจะโตแล้วนะ แต่กับ จขกท. เค้าก็นิสัยดีนะคะ ดูแลดีมาตลอดไม่ได้มีขาดตกบกพร่องแต่อย่างไร การใช้ชีวิตและการดิ้นรนของเค้าต่างกับ จขกท. มาก เราทำงานมาตั้งแต่สมัยเรียน เรียนจบปุ๊บก็มุ่งมั่นทำงาน บางทีเลยมีอารมณ์ขัดใจกันบ้าง อย่างเช่น จขกท. กลับจากที่ทำงานมาเหนื่อยๆเปิดประตูก็เห็นเค้านั่งเล่นเกมส์อยู่งี้ บางทีเรามีปัญหาเรื่องงานเครียดๆ อยากจะปรึกษา เค้าก็ให้คำปรึกษาได้แบบทั่วไปๆ อาจจะไม่อินกับเราเท่าไหร่ถามเพราะเค้าไม่ได้ทำงานออฟฟิศเหมือนกัน อันนี้ จขกท ยอมรับว่าหงุดหงิดบ้าแต่ก็พอจะเข้าใจและ ทำใจยอมรับให้ได้
จขกท. วางแผนอนาคตไว้นะคะ ตอนนี้ทำงานหนักเก็บเงินเพื่อที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ จนบางทีมานึกเปรียบเทียบกัน มันก็รู้สึกว่าเราเก่งกว่าเค้ามาก อนาคตดีกว่า ไปได้ดีกว่า คิดไว้ว่าอยากไปเรียนต่อ UK ด้วยกัน คะแนน GPA คะแนน IELTS จขกท รอด แต่ของแฟนน่ะหรอคะ แค่ GPA ก็ไม่อยากพูดถึงแล้ว จบมาได้นี่บุญมากกกก เค้าใช้เวลาเรียนป.ตรีในม.เอกชนเกือบ 6 ปี (ไม่รู้คนอื่นๆจะมองเป็นเรื่องที่ดีไหม อย่างน้อยก็มีเวลาได้รู้จักรุ่นน้องเพิ่มตั้งเยอะ แต่ จขกท. ขำไม่ออกจริงๆค่ะ) จนตอนนี้เหมือนกับว่าอนาคตเรามัน Pause ไว้ที่ตรงนี้ อยู่ ด้วยกันแค่เพราะความรักล้วนๆ เพราะ จขกท เองก็ยังไม่พร้อมที่จะห่างจากแฟน ติดแฟนอะไรประมาณนั้น เค้าเข้าใจในสิ่งที่เราเป็น ถึงจะคิดว่าเค้าไม่เอาไหนแต่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่นทุกที ถ้าถามว่าก็รู้แต่แรกแล้วนิ ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้แล้วมาคบทำไม ก็ใช่ก็รู้ แต่คิดว่าคนเราสักวันนึงมันจะถึงจุดที่ชีวิตต้องคิดได้ ต้องมองเรื่องอนาคตและสร้างอนาคตกับอีกคนนึง จขกท.พยายามให้โอกาสเค้าที่จะแสดงออกมาตลอด แต่เค้าก็ยังดูเหมือนจะไม่ได้คิดอะไรเลยจุดนี้
จนวันนึง จขกท. ได้รู้จักกับผู้ชายอีกคนเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานเค้าแก่กว่าประมาณ 10 ปีค่ะ แต่หน้าตาเค้าก็ยังดูวัยรุ่นอยู่นะ แต่งตัวดี ไม่ได้โดดเด่นดึงดูดอะไรแต่ก็เป็นคนเท่ๆคนนึงที่เหมือนจะน่าค้นหา แต่พอได้ลองคุยด้วยแล้วรำคาญขาดเสน่ห์ แต่สิ่งเดียวที่ดึงความสนใจ จขกท. ได้ คือความเก่งในหน้าที่การงานและอนาคตของเค้าค่ะ คือถ้าพูดชื่อพี่คนนี้ในสายงานนี้ใครๆก็รู้จักเค้าในประสบการณ์งาน
เค้าแอดเฟสบุ๊คมาคุยกันไปเรื่อย (คุยกันแบบคนที่ทำงานไม่รู้นะ เพราะทุกคนรู้ว่า จขกท มีแฟนแล้ว) เวลาบ่นอะไรให้เค้าฟัง เค้าก็เหมือนจะเข้าใจทุกอย่าง รู้สึกว่าคุยเรื่องงานแล้วได้เปิดโลกของ จขกท. มาก เป็นเรื่องเดียวที่คุยกับเค้าแล้วสนุกจริงๆ ถึงตอนนี้แล้วชาวพันทิปอย่าเพิ่งด่ากันแรงนะคะ จขกท .ยอมรับค่ะว่าผิดที่แอบทำอะไรตามใจตัวเอง ยังคงคุยกับเค้ามาเรื่อยๆทั้งที่มีแฟนแล้ว แต่ จขกท .อยากมีคนมองอนาคตภาพเดียวกันจริงๆ เพราะรู้สึกว่าเค้ามีหลักการใช้ชีวิตที่ดี เป็นคนเก่งและเป็นคนที่พยายามทำดีมาตลอด
จขกท. เคยลองปรึกษาเรื่องนี้กับเพื่อนๆ ซึ่งเพื่อนๆก็มักจะพูดเสมอว่า จขกท สามารถหาแฟนได้ดีกว่าแฟนปัจจุบันที่คบกันอยู่แน่ๆ ก็ไม่เชิงว่าเพื่อนไม่เชียร์ แต่เพื่อนเองไม่สนับสนุนให้คบกับแฟนตอนนี้ ในหน้าที่การงานของเรา
ยอมรับค่ะเวลาทำงานจะมีความเป็นleaderสูง ไม่เกี่ยงที่จะทำงานหนัก หาเงินใช้เอง ดูแลครอบครัวได้เอง ไม่ค่อยอ่อนแอกับโลกภายนอก ทีนี้พอกลับมาบ้าน จขกท ก็อยากจะถอดหัวโขนเอาร่างผู้นำออกแล้วกลายเป็นช้างเท้าหลังตามแฟนบ้าง ซึ่งแฟน จขกท ให้ข้อนี้ไม่ได้เลย เค้าค่อนข้าง proud ในความเป็น Bad boy อยู่ เหมือนสมัยมหาลัยที่ใครๆก็ชอบคนแบดๆเท่ห์ๆ แต่ในชีวิตจริงอายุปาไปจะ 27 แล้วเค้ายังหาความแน่นอนในชีวิตไม่ได้เลยค่ะ
สรุป ..
ตอนนี้กำลังสับสนมาก คนนึงก็รักมาก(รักอย่างเดียวเลยจริงๆ) อีกคนก็ประทับใจในการทำงาน และอนาคต จนบางทีก็รู้ตัวแหละว่าสมองและหัวใจสวนทางกันอยู่ จนทำให้อยากเลือกแล้วจริงๆว่าควรจะทนอยู่กับแฟนไม่มีอนาคตแบบนี้ (ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินนะคะ ที่บ้านเค้ามีให้มากจนไม่ต้องทำอะไรทั้งชีวิตยังได้) หรือใส่เกียร์เดินหน้าเป็นโสดแล้วเปิดโอกาส เปิดใจให้ตัวเองได้เจอกับคนใหม่ๆจะดีกว่าเพื่อชีวิตที่มีคุณภาพ ไม่ใช่ว่าอยากสบายอยากใช้ตังค์ใครนะคะ แต่บางครั้งคบกับคนที่มีอนาคต มันเหมือนแสงสว่างที่ปลายทางมากกว่าค่ะ
ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ ว่า จขกท. ควรจัดการกับปัญหานี้ยังไงระหว่างแฟนที่คบแล้วรู้สึกว่าบางทีชีวิตก็ Drop ลง เหมือน ขึ้นเรือลำเดียวกันแต่เค้าไม่ช่วยพาย จริงๆอะไรก็เพอร์เฟคหมด อยากให้เป็นเค้าคนเดียวที่ได้อยู่กับเราไปนานๆจริงๆ แม้จะรู้ว่าเราเปลี่ยนเค้าไม่ได้ก็ตาม…