"มอแกนน้อย" ยิ้มร่า เมื่อแดดเริ่มมา กุ้งปลา ก็มีกิน

หลังจากพายุ หอบความเจ็บช้ำไป เหลือทิ้งไว้แต่คราบน้ำตา ของพี่น้องชาวใต้ที่ได้รับภัยจากพายุแทบทุกฤดู
สวนยางหลายแห่งน้ำท่วม กรีดยางไม่ได้ รายได้ก็ขาดหายไป
ชาวประมงหลายพันครอบครัว ออกทำการประมงไม่ได้ รายได้หดหาย
ไม่ว่าอาชีพบนฝั่ง ในทะเล เดือดร้อนกันทั่วหน้า
แต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป ดังคำที่ว่า "ภูเขาต้องมีป่า ท้องธาราต้องมีเรือ"

ผ่านพายุมาได้2 วัน เรือที่เก็บไว้บนฝั่งทะยอยลงทะเล
อวนแห เครื่องมือหาปลาถูกเปลื่ยนไปตามกาลฤดู ของน้ำและฟ้า
3 ค่ำคืนเดือนมืดของเมื่อคืน ผืนอวนขนาดตา2 เซ็นต์ ได้เริ่มลงทะเลในรอบแรกของปีนี้
มอแกนน้อยถึงกับยิ้มร่า เมื่ออวนที่วางไว้เมื่อคืน ได้กุ้งมาขาย พอเป็นค่านม
แถมได้กับข้าวแบบชาวบ้านชายทะเล มาเป็นอาหารง่ายๆในมื้อเที่ยง

ปล เพิ่มเติมในส่วนรูปที่ มอแกน จับกุ้งนะครับ
ควรหักกรีที่หัวกุ้ง และ หางกุ้ง ออกก่อนนะครับ ไม่แนะนำให้บุตรหลาน ทำตามมอแกน เพราะจะเกิดอันตรายได้
สำหรับมอแกน มันคือการสร้างภูมิคุ้มกัน ให้รู้จัก ปู ปลา กุ้ง แต่เล็กๆครับ