ผมเป็นคนชอบอ่านกระทู้พันทิปครับ หลังๆเข้ามาอ่านบ่อยๆก่อนนอนแล้วส่วนมากมักกดอ่านกระทู้ที่พูดถึงการนอกใจอะไรทำนองนี้อยู่บ่อยๆ และบ่อยครั้งก็ถามตัวเองว่าถ้าซักวันนึงมันเกิดขึ้นกับเรา เราจะทำยังไง...
เข้าเรื่องกันดีกว่า ผมเป็นคนหน้าตาไม่ดีครับ หุ่นไม่ถึงกับอ้วน แต่ก็ไม่ผอม(เคยผอมมากๆแต่เพราะหลังๆไม่ค่อยได้ทำอะไรที่ใช้กำลังกายเลยเริ่มอ้วนขึ้นมาเล็กน้อย) แต่เป็นคนค่อนข้างสูง ด้วยความที่สูงแหละมั้งทำให้ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึงซึ่งเป็นคนที่ผมเห็นแล้วถูกใจตั้งแต่วันแรกเลยที่เจอ ต้องบอกก่อนเลยว่า ผมเป็นคนติดบ้าน ไม่ออกไปไหน ไม่ค่อยสุงสิงกับใครในชีวิตจริงเลย ยกเว้นคนที่ผมสนิทถ้าสนิทผมจะชวนคุยเล่นมุกเกรียนๆได้เหมือนนิสัยปกติ ผมมีเพื่อนสนิทคนนึงซึ่งเป็นคนนี้แหละที่ทำให้ผมกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับเหตุการณ์นี้ ผมคบกับเขามานานมาก(10+ปี)ตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันเคยทะเลาะกันแรงๆมาก็หลายครั้งจนเข้าใจดีว่าเขานิสัยเป็นยังไงและปรับตัวเข้าหากันได้(แน่นอนว่าเขาไม่ได้รู้ว่านิสัยจริงๆผมก็มีส่วนที่เขาไม่เคยเห็นในหลายๆส่วนแต่ผมเห็นและรู้ในนิสัยของเขาเกือบทุกอย่างเพราะผมเป็นคนชอบฟังผู้อื่นมากกว่าจะเป็นคนเล่า) เพื่อนคนนี้เป็นคนมิตรสัมพันธ์ดี หน้าตาดี เรียนค่อนข้างเก่ง(ในวิชาบางวิชาซึ่งนอกเหนือจากนั้นเขาเคยอาศัยลอกงานผมและให้ผมทำงานให้ในช่วงที่เรียนด้วยกันจนขึ้นเป็นท็อปของห้องซึ่งมันคือการร่วมด้วยช่วยกันที่ผมรู้สึกว่าอย่างน้อยผมก็มีค่า) เขาชอบเที่ยวกลางคืนด้วย ซึ่งหลายๆครั้งก็จะชวนผมที่ชอบอยู่ติดบ้านไปด้วยเพื่อไปสนุก ผมก็สนุกด้วยได้ และช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาก็ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้ที่ผมชอบเธอมากๆ ผมยังไม่ได้รู้อะไรจากเธอมากมายเพราะกำลังพยายามเรียนรู้ในตัวของเธอ ซึ่งช่วงที่คุยกันเธอต้องไปทำงานต่างประเทศเลยทำให้ห่างไปซักพักนึง ผมเจอกับเธอซึ่งทำงานอยู่ในที่ๆผมไปเที่ยวและตัดสินใจอยากทำความรู้จักกับเธอจึงได้ขอไลน์และเบอร์เอาไว้ ต่อด้วยโชว์ขายขี้หน้าอีกนิดหน่อยแต่สาวคนนั้นก็ไม่แสดงความรังเกียจอะไรผม ผมจึงเริ่มสนใจเธอขึ้นมาและได้ชวนเธอมาเที่ยวด้วยกันในวันที่เกิดเรื่องซึ่งเป็นวันที่เธอกลับมาจากต่างประเทศได้สองสามวัน
เราตกลงไปเที่ยวกันที่ร้านเหล้า(ในใจคิดเสมอว่าสถาณที่แบบนี้ไม่เคยได้เจอรักดีๆหรอกแต่ดันไม่รักดี) ซึ่งผมก็นัดสาวที่ผมชอบมาก่อนเวลาเพื่อจะได้ไปเดินเล่น จริงแล้วกะจะไปดูหนังแต่เธอป่วยไม่สบายอยากไปหาหมอผมก็พาเธอไปหาหมอแล้วออกค่ารักษาให้(บอกเลยกระอั่กเลือดเพราะเงินที่ทำงานไม่ออก 5555 ) ซึ่งจากการที่เราได้คุยกันเดินเล่นดูนั่นนี่ด้วยกันผมก็คิดว่าเธอน่าจะชอบผมบ้างแหละเพราะผมไม่เคยได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหนมากเท่านี้เลยในชีวิต(เคยมีแฟน3คนซึ่งส่วนใหญ่จะเด็กกว่าเรามากจึงต้องรักษามารยาทด้วยการไม่แตะเนื้อต้องตัวเธอหรือสนิทมากเกินไป) แล้วเราก็ไปกันที่ร้านเหล้า โดยเพื่อนสนิทผมก็พาพวกพี่ๆที่ไปเที่ยวด้วยกันมาด้วยสามคน เราสนุกกันมากจนเมาได้ที่(เวลาผมเมาผมชอบใจกล้าบ้าจี้ แต่ไม่ได้หมายความไม่รู้ตัว เพราะรู้ตัวเสมอและมีสติครบ) เพื่อนสนิทผมก็ไปส่งพวกพี่ๆเขาโดยที่ชวนผมกับสาวที่ชอบไปกินต่อกันที่ห้องเขาซึ่งสาวเจ้าก็ดูสุดเหวี่ยง(ได้ข่าวว่าไม่สบาย555)จึงตกลงไปต่อกินเหล้าให้หมดขวด แต่พอไปถึงสภาพเละเทะมาก(แน่นอนว่าผมก็แกล้งเละเทะไปด้วย ถ้าไม่แกล้งผมได้เละจริงๆแน่เพราะดูพยายามจะให้หมดขวดจริงๆ) ซึ่งวันนั้นเพื่อนสนิทผมบอกว่ายังกลับไม่ได้เพราะที่บ้านตื่นแล้ว(ก็ยันเช้าอ่ะ...)บอกว่าให้นอนก่อนรอให้คนที่บ้านออกไปก่อนเลยค่อยกลับนอนไปก่อนเดี๋ยวปลุก พวกเราก็นอน ระหว่างที่นอนเพื่อนผมก็คะยั้นคะยอให้รวบหัวรวบหางเธอเลย ซึ่งผมได้ถามเธอแล้วว่าอณุญาติไม่ซึ่งเธอก็ปฏิเสธผมก็ไม่ทำไม่อะไร(ยอมรับว่าก็มีจับๆบ้างตอนเพื่อนจับมือผมไปวางบนตัวเธอแต่ก็ปล่อยเพราะความรู้สึกผิดมันค้ำคอ) แล้วสุดท้ายก็ต่างคนต่างนอน แต่ไม่นานผมก็ตื่นครับเพราะผมรู้สึกว่าเตียงมันสะเทือนแปลกๆพอหันไปดูก็เห็นเพื่อนผมกำลังมีอะไรกับเธอคนนั้น ความรู้สึกตอนนั้นคือช็อคครับ แต่เราก็รีบหันกลับมาแล้วแกล้งนอนต่อ เหมือนเพื่อนจะไม่เห็นว่าผมหันมาเจอแล้วเขาก็ยังคงบรรเลงกันต่อไปเหมือนกับว่าไม่มีผมซึ่งนอนห่างออกไปไม่ถึงเมตร ผมก็ไม่มั่นใจว่าผีห่าซาตานอะไรดลใจให้ผมนอนรับรู้การกระทำของเพื่อนสนิทกับคนที่ชอบเขาบรรเลงกันอยู่อย่างนั้นตั้งนานสองนาน ความรู้สึกในหัวคือชาครับ ผมเคยอ่านเรื่องเล่ามาก็เยอะ อ่านการ์ตูนมาก็แยะ(แน่นอนว่าการ์ตูน+18บวกเรื่องนึงที่มีเนื้อหาแบบนี้) ซึ่งผมเกลียดมาก! ไม่คิดว่าวันนึงจะต้องมาเป็นประจักษ์พยานกับการNTRต่อหน้าต่อตา(ถึงจะคิดว่าหลับอยู่ก็เถอะ)ระยะเผาขนกันขนาดนี้ ผมจะคิดว่าน่าจะเป็นการลักหลับถ้าไม่มีเสียงกระซิบกระซาบกันและเสียงของฝ่ายหญิงที่เปล่งออกมาระหว่างการฟิตเจอริ่งกัน
หลายคนควรจะคิดว่า"ทำไมเอ็งไม่รุกไป ด่าพวกเขา โวยวาย บลาๆๆ!!"ผมเคยพูดไว้ครับ กับเพื่อนสนิทว่า ' ไม่ว่าจะทำอะไรเลวทรามแค่ไหน สำหรับกุมันจิ๊บๆ ' นั่นทำให้ผมโวยวายเขาไม่ได้เพราะผมชอบที่จะรักษาคำพูดมันทำให้ตัวเองดูมีค่ามีราคา และกับฝ่ายหญิงเองผมก็พูดไว้เช่นกันครับเพราะเธอเคยบอกว่าจะมีคนต่างประเทศมาสู่ขอเธอเพราะชอบเธอซึ่งผมก็บอกให้ว่า ' ให้เธอเลือกสิ่งที่ดีกับตัวเองเพราะผมไม่ใช่คนที่ดีที่สุด ผมดีให้ได้ที่สุดแค่ที่มี ซึ่งถ้าหากคนนั้นเขาดีเขาดูแลเธอได้ก็เลือกเขาดีกว่า ผมจะอยู่ตรงนี้ถ้าเธอเหนื่อยหรือไม่สบายใจก็มาหาได้เสมอผมจะรอ ' ทำให้ผมไม่กล้าทำอะไรได้แต่นอนรับดาเมจทางใจจนกระทั่งเพื่อนผมน่าจะเสร็จธุระ ฝ่ายหญิงก็คงจะเหนื่อยก็เลยหลับโดยเอามือมาเกาะเอวผมไว้ ซึ่งคิดในแง่ร้ายที่สุดก็คงจะพยายามจัดฉากให้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คิดในแง่ดีเธออาจจะยังมีเยื่อใยกับผมก็ได้ ผมนอนอยู่แบบนั้นหลังจากเพื่อนผมออกไปอาบน้ำจนในที่สุดผมก็ทนต่อไปไม่ได้ ผมลุกขึ้นครับ!!... และเก็บของออกจากบ้านเขาไปโดยไม่ให้เขารู้ ระหว่างทางผ่านพ่อและแม่ของเขาซึ่งผมก็ค่อนข้างสนิท พ่อแม่เขาก็ชวนผมกินข้าวกินปลาซึ่งในตอนนั้นผมไม่ไหวจริงๆ ความรู้สึกมันโดนทำร้ายกันต่อหน้าต่อตา(ขอย้ำว่าถึงจะหลับตาอยู่ก็เถอะ) ไอที่ผมเคยพูดเอาไว้กับพวกเขานี่ทำไม่ได้เลยครับ เพราะตอนนี้ถึงผ่านมาเป็นเวลาหลายวัน(แต่ตดยังไม่ทันหายเหม็น) ผมก็ไม่ตอบข้อความเพื่อนผมหรือคนที่ผมชอบ ไม่รับสาย ไม่พูดถึง ตั้งใจจะตัดความสัมพันธ์ มันทำให้ผมรู้สึกว่าบางที่ไอคำที่ผมพูดๆไปนี่มันก็แค่หลอกตัวเอง หลอกให้คนอื่นรู้สึกว่าผมเป็นคนดีทั้งที่พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นผมกลับยอมรับไม่ได้ นอกจากจะไม่ทำอะไรแล้วยังขี้ขลาดหนีปัญหาอีก ผมถึงอยากรู้ว่าพวกเขาคิดอะไรกันอยู่ทำไมถึงทำกันได้ถึงขนาดนี้ ตอนนี้ผมพยายามยิ้มครับ ยิ้มแม้ว่าข้างในจะร้องไห้ มีความสุขกับเรื่องเล็กๆน้อยๆแม้ข้างในจะบอบช้ำพอสมควร ผมรู้ครับว่าไม่นานมันก็จบทุกอย่างก็จะดีขึ้นแต่กว่าจะถึงเวลานั้นกว่าบาดแผลจะหายก็ยังต้องใช้เวลา
กระทู้เหมือนจะมาตั้งคำถามแต่ดันมาเวิ่นเว้อต้องขอโทษด้วยครับ แต่ก็รู้สึกที่ได้ระบายเล่ามันออกมาไม่ต้องทนเก็บเอาไว้เหมือนเรื่องอื่นๆ เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆ ไม่ใช่เรื่องแต่ง สถาณที่ๆผมเจอกับเธอ หรือแม้กระทั่งร้านที่เราไปกันก่อนเกิดเรื่องก็มีอยู่จริงๆซึ่งถ้าสงสัยก็ถามผมได้ สุดท้ายนี้ผมก็ขอแสดงความดีใจกับคนที่ได้เจอความรักดีๆคนที่รักจริงใจ และไม่มีปัญหาแบบผมนะครับ รักษามันไว้ให้ดีๆ เพราะเราจะไม่รู้เลยว่าเรามีอะไรจนกว่าจะเสียมันไป เหมือนที่ผมบอกเลิกกับแฟนคนเก่าที่ดีๆมากๆเพียงเพราะการที่เราคบกันทำให้เธอเสียการเรียนซึ่งนั่นเป็นความผิดพลาดที่ไม่เคยหายไปจากจิตใจ
เคยคิดมั้ยว่าถ้าวันนึงเจอเหตุการณ์ที่เพื่อนสนิทกับคนที่เรากำลังจะคบกันมีอะไรต่อหน้าจะรู้สึกยังไง
เข้าเรื่องกันดีกว่า ผมเป็นคนหน้าตาไม่ดีครับ หุ่นไม่ถึงกับอ้วน แต่ก็ไม่ผอม(เคยผอมมากๆแต่เพราะหลังๆไม่ค่อยได้ทำอะไรที่ใช้กำลังกายเลยเริ่มอ้วนขึ้นมาเล็กน้อย) แต่เป็นคนค่อนข้างสูง ด้วยความที่สูงแหละมั้งทำให้ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึงซึ่งเป็นคนที่ผมเห็นแล้วถูกใจตั้งแต่วันแรกเลยที่เจอ ต้องบอกก่อนเลยว่า ผมเป็นคนติดบ้าน ไม่ออกไปไหน ไม่ค่อยสุงสิงกับใครในชีวิตจริงเลย ยกเว้นคนที่ผมสนิทถ้าสนิทผมจะชวนคุยเล่นมุกเกรียนๆได้เหมือนนิสัยปกติ ผมมีเพื่อนสนิทคนนึงซึ่งเป็นคนนี้แหละที่ทำให้ผมกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับเหตุการณ์นี้ ผมคบกับเขามานานมาก(10+ปี)ตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันเคยทะเลาะกันแรงๆมาก็หลายครั้งจนเข้าใจดีว่าเขานิสัยเป็นยังไงและปรับตัวเข้าหากันได้(แน่นอนว่าเขาไม่ได้รู้ว่านิสัยจริงๆผมก็มีส่วนที่เขาไม่เคยเห็นในหลายๆส่วนแต่ผมเห็นและรู้ในนิสัยของเขาเกือบทุกอย่างเพราะผมเป็นคนชอบฟังผู้อื่นมากกว่าจะเป็นคนเล่า) เพื่อนคนนี้เป็นคนมิตรสัมพันธ์ดี หน้าตาดี เรียนค่อนข้างเก่ง(ในวิชาบางวิชาซึ่งนอกเหนือจากนั้นเขาเคยอาศัยลอกงานผมและให้ผมทำงานให้ในช่วงที่เรียนด้วยกันจนขึ้นเป็นท็อปของห้องซึ่งมันคือการร่วมด้วยช่วยกันที่ผมรู้สึกว่าอย่างน้อยผมก็มีค่า) เขาชอบเที่ยวกลางคืนด้วย ซึ่งหลายๆครั้งก็จะชวนผมที่ชอบอยู่ติดบ้านไปด้วยเพื่อไปสนุก ผมก็สนุกด้วยได้ และช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาก็ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้ที่ผมชอบเธอมากๆ ผมยังไม่ได้รู้อะไรจากเธอมากมายเพราะกำลังพยายามเรียนรู้ในตัวของเธอ ซึ่งช่วงที่คุยกันเธอต้องไปทำงานต่างประเทศเลยทำให้ห่างไปซักพักนึง ผมเจอกับเธอซึ่งทำงานอยู่ในที่ๆผมไปเที่ยวและตัดสินใจอยากทำความรู้จักกับเธอจึงได้ขอไลน์และเบอร์เอาไว้ ต่อด้วยโชว์ขายขี้หน้าอีกนิดหน่อยแต่สาวคนนั้นก็ไม่แสดงความรังเกียจอะไรผม ผมจึงเริ่มสนใจเธอขึ้นมาและได้ชวนเธอมาเที่ยวด้วยกันในวันที่เกิดเรื่องซึ่งเป็นวันที่เธอกลับมาจากต่างประเทศได้สองสามวัน
เราตกลงไปเที่ยวกันที่ร้านเหล้า(ในใจคิดเสมอว่าสถาณที่แบบนี้ไม่เคยได้เจอรักดีๆหรอกแต่ดันไม่รักดี) ซึ่งผมก็นัดสาวที่ผมชอบมาก่อนเวลาเพื่อจะได้ไปเดินเล่น จริงแล้วกะจะไปดูหนังแต่เธอป่วยไม่สบายอยากไปหาหมอผมก็พาเธอไปหาหมอแล้วออกค่ารักษาให้(บอกเลยกระอั่กเลือดเพราะเงินที่ทำงานไม่ออก 5555 ) ซึ่งจากการที่เราได้คุยกันเดินเล่นดูนั่นนี่ด้วยกันผมก็คิดว่าเธอน่าจะชอบผมบ้างแหละเพราะผมไม่เคยได้ใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหนมากเท่านี้เลยในชีวิต(เคยมีแฟน3คนซึ่งส่วนใหญ่จะเด็กกว่าเรามากจึงต้องรักษามารยาทด้วยการไม่แตะเนื้อต้องตัวเธอหรือสนิทมากเกินไป) แล้วเราก็ไปกันที่ร้านเหล้า โดยเพื่อนสนิทผมก็พาพวกพี่ๆที่ไปเที่ยวด้วยกันมาด้วยสามคน เราสนุกกันมากจนเมาได้ที่(เวลาผมเมาผมชอบใจกล้าบ้าจี้ แต่ไม่ได้หมายความไม่รู้ตัว เพราะรู้ตัวเสมอและมีสติครบ) เพื่อนสนิทผมก็ไปส่งพวกพี่ๆเขาโดยที่ชวนผมกับสาวที่ชอบไปกินต่อกันที่ห้องเขาซึ่งสาวเจ้าก็ดูสุดเหวี่ยง(ได้ข่าวว่าไม่สบาย555)จึงตกลงไปต่อกินเหล้าให้หมดขวด แต่พอไปถึงสภาพเละเทะมาก(แน่นอนว่าผมก็แกล้งเละเทะไปด้วย ถ้าไม่แกล้งผมได้เละจริงๆแน่เพราะดูพยายามจะให้หมดขวดจริงๆ) ซึ่งวันนั้นเพื่อนสนิทผมบอกว่ายังกลับไม่ได้เพราะที่บ้านตื่นแล้ว(ก็ยันเช้าอ่ะ...)บอกว่าให้นอนก่อนรอให้คนที่บ้านออกไปก่อนเลยค่อยกลับนอนไปก่อนเดี๋ยวปลุก พวกเราก็นอน ระหว่างที่นอนเพื่อนผมก็คะยั้นคะยอให้รวบหัวรวบหางเธอเลย ซึ่งผมได้ถามเธอแล้วว่าอณุญาติไม่ซึ่งเธอก็ปฏิเสธผมก็ไม่ทำไม่อะไร(ยอมรับว่าก็มีจับๆบ้างตอนเพื่อนจับมือผมไปวางบนตัวเธอแต่ก็ปล่อยเพราะความรู้สึกผิดมันค้ำคอ) แล้วสุดท้ายก็ต่างคนต่างนอน แต่ไม่นานผมก็ตื่นครับเพราะผมรู้สึกว่าเตียงมันสะเทือนแปลกๆพอหันไปดูก็เห็นเพื่อนผมกำลังมีอะไรกับเธอคนนั้น ความรู้สึกตอนนั้นคือช็อคครับ แต่เราก็รีบหันกลับมาแล้วแกล้งนอนต่อ เหมือนเพื่อนจะไม่เห็นว่าผมหันมาเจอแล้วเขาก็ยังคงบรรเลงกันต่อไปเหมือนกับว่าไม่มีผมซึ่งนอนห่างออกไปไม่ถึงเมตร ผมก็ไม่มั่นใจว่าผีห่าซาตานอะไรดลใจให้ผมนอนรับรู้การกระทำของเพื่อนสนิทกับคนที่ชอบเขาบรรเลงกันอยู่อย่างนั้นตั้งนานสองนาน ความรู้สึกในหัวคือชาครับ ผมเคยอ่านเรื่องเล่ามาก็เยอะ อ่านการ์ตูนมาก็แยะ(แน่นอนว่าการ์ตูน+18บวกเรื่องนึงที่มีเนื้อหาแบบนี้) ซึ่งผมเกลียดมาก! ไม่คิดว่าวันนึงจะต้องมาเป็นประจักษ์พยานกับการNTRต่อหน้าต่อตา(ถึงจะคิดว่าหลับอยู่ก็เถอะ)ระยะเผาขนกันขนาดนี้ ผมจะคิดว่าน่าจะเป็นการลักหลับถ้าไม่มีเสียงกระซิบกระซาบกันและเสียงของฝ่ายหญิงที่เปล่งออกมาระหว่างการฟิตเจอริ่งกัน
หลายคนควรจะคิดว่า"ทำไมเอ็งไม่รุกไป ด่าพวกเขา โวยวาย บลาๆๆ!!"ผมเคยพูดไว้ครับ กับเพื่อนสนิทว่า ' ไม่ว่าจะทำอะไรเลวทรามแค่ไหน สำหรับกุมันจิ๊บๆ ' นั่นทำให้ผมโวยวายเขาไม่ได้เพราะผมชอบที่จะรักษาคำพูดมันทำให้ตัวเองดูมีค่ามีราคา และกับฝ่ายหญิงเองผมก็พูดไว้เช่นกันครับเพราะเธอเคยบอกว่าจะมีคนต่างประเทศมาสู่ขอเธอเพราะชอบเธอซึ่งผมก็บอกให้ว่า ' ให้เธอเลือกสิ่งที่ดีกับตัวเองเพราะผมไม่ใช่คนที่ดีที่สุด ผมดีให้ได้ที่สุดแค่ที่มี ซึ่งถ้าหากคนนั้นเขาดีเขาดูแลเธอได้ก็เลือกเขาดีกว่า ผมจะอยู่ตรงนี้ถ้าเธอเหนื่อยหรือไม่สบายใจก็มาหาได้เสมอผมจะรอ ' ทำให้ผมไม่กล้าทำอะไรได้แต่นอนรับดาเมจทางใจจนกระทั่งเพื่อนผมน่าจะเสร็จธุระ ฝ่ายหญิงก็คงจะเหนื่อยก็เลยหลับโดยเอามือมาเกาะเอวผมไว้ ซึ่งคิดในแง่ร้ายที่สุดก็คงจะพยายามจัดฉากให้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คิดในแง่ดีเธออาจจะยังมีเยื่อใยกับผมก็ได้ ผมนอนอยู่แบบนั้นหลังจากเพื่อนผมออกไปอาบน้ำจนในที่สุดผมก็ทนต่อไปไม่ได้ ผมลุกขึ้นครับ!!... และเก็บของออกจากบ้านเขาไปโดยไม่ให้เขารู้ ระหว่างทางผ่านพ่อและแม่ของเขาซึ่งผมก็ค่อนข้างสนิท พ่อแม่เขาก็ชวนผมกินข้าวกินปลาซึ่งในตอนนั้นผมไม่ไหวจริงๆ ความรู้สึกมันโดนทำร้ายกันต่อหน้าต่อตา(ขอย้ำว่าถึงจะหลับตาอยู่ก็เถอะ) ไอที่ผมเคยพูดเอาไว้กับพวกเขานี่ทำไม่ได้เลยครับ เพราะตอนนี้ถึงผ่านมาเป็นเวลาหลายวัน(แต่ตดยังไม่ทันหายเหม็น) ผมก็ไม่ตอบข้อความเพื่อนผมหรือคนที่ผมชอบ ไม่รับสาย ไม่พูดถึง ตั้งใจจะตัดความสัมพันธ์ มันทำให้ผมรู้สึกว่าบางที่ไอคำที่ผมพูดๆไปนี่มันก็แค่หลอกตัวเอง หลอกให้คนอื่นรู้สึกว่าผมเป็นคนดีทั้งที่พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นผมกลับยอมรับไม่ได้ นอกจากจะไม่ทำอะไรแล้วยังขี้ขลาดหนีปัญหาอีก ผมถึงอยากรู้ว่าพวกเขาคิดอะไรกันอยู่ทำไมถึงทำกันได้ถึงขนาดนี้ ตอนนี้ผมพยายามยิ้มครับ ยิ้มแม้ว่าข้างในจะร้องไห้ มีความสุขกับเรื่องเล็กๆน้อยๆแม้ข้างในจะบอบช้ำพอสมควร ผมรู้ครับว่าไม่นานมันก็จบทุกอย่างก็จะดีขึ้นแต่กว่าจะถึงเวลานั้นกว่าบาดแผลจะหายก็ยังต้องใช้เวลา
กระทู้เหมือนจะมาตั้งคำถามแต่ดันมาเวิ่นเว้อต้องขอโทษด้วยครับ แต่ก็รู้สึกที่ได้ระบายเล่ามันออกมาไม่ต้องทนเก็บเอาไว้เหมือนเรื่องอื่นๆ เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆ ไม่ใช่เรื่องแต่ง สถาณที่ๆผมเจอกับเธอ หรือแม้กระทั่งร้านที่เราไปกันก่อนเกิดเรื่องก็มีอยู่จริงๆซึ่งถ้าสงสัยก็ถามผมได้ สุดท้ายนี้ผมก็ขอแสดงความดีใจกับคนที่ได้เจอความรักดีๆคนที่รักจริงใจ และไม่มีปัญหาแบบผมนะครับ รักษามันไว้ให้ดีๆ เพราะเราจะไม่รู้เลยว่าเรามีอะไรจนกว่าจะเสียมันไป เหมือนที่ผมบอกเลิกกับแฟนคนเก่าที่ดีๆมากๆเพียงเพราะการที่เราคบกันทำให้เธอเสียการเรียนซึ่งนั่นเป็นความผิดพลาดที่ไม่เคยหายไปจากจิตใจ