Ep.1
ชื่อแก้มนะคะ อยากมาแชร์ประสบการณ์การมีแฟนเป็นเด็กช่าง มันไม่ได้น่ากลัวแบบทุกคนคิดนะคะ เด็กช่างไม่ได้เลวไปซะทุกคนเนอะ คนดีๆก็มีเยอะค่ะ เรื่องมันก็เกิดมาหลายปีแล้วแหละคะ ตอนนั้นเราอยู่ ม.4 เป็นโรงเรียนประจำอำเภอต่างจังหวัดไม่ใกล้ไม่ไกลกรุงเทพนัก บ้านของเราเป็นทาวเฮ้าส์ 2 ชั้นครึ่ง 3 คูหา ข้างล่างเปิดเป็นร้านอาหาร ขายพวกข้าวหมูแดง หมูกรอบ หน้าเป็ด อาหารตามสั่งอะไรพวกนั้นค่ะ ข้างบนก็แบ่งเป็นห้องๆของป๊ากับม๊า เฮียกับเจ้(พี่สะใภ้) เรา พี่พรแล้วก็พี่เพ็ญ (เค้าเป็นพี่น้องกัน) เป็นลูกจ้างนอนห้องข้างล่าง และสายไหม ร๊อตไวเลอร์ตัวบิ๊ก ครอบครัวเรามีแค่นี้ค่ะ เหตุการณ์เราจำได้หมดแต่คำพูดอาจจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นนะคะ อาจมีเสริมเพื่ออรรถรสในการอ่านบ้างเล็กน้อย คำเตือน อาจมีคำไม่สุภาพเยอะหน่อยนะคะ 18+ แทบไม่มี อาจจะมี 20+ (เลือดสาด) เราจะเริ่มเลยนะ....
ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราขึ้นม.4 ใหม่ๆเราไม่ใช่คนที่เรียนเก่งมากนะกลางๆค่ะ เราเรียนสายวิทย์-คณิต (ป๊าอยากให้ลูกคนใดคนนึงเป็นครู ป๊าไม่ได้ดูหน้าหนูเลยนะว่าเป็นได้ไหม ผิดหวังมาจากเฮียก็แก้มนี่แหละค่ะ55555) ก็มีเพื่อนโขยงใหญ่แหละคะ แต่ที่สนิทกันจริงๆมี 2 คนชื่อนุงเจนกับนุงออย ที่โรงเรียนก็จะให้เราเลือกกิจกรรมเสริม (พวกผู้บำเพ็ญประโยชน์ หรือ รด. อะไรพวกนั้นอ่ะคะ) ป๊าก็ให้เราเรียน รด. (บังคับแหละไม่ได้นึกถึงสังขารของลูกตัวเองเล้ย) ป๊าบอกว่าถ้าเรียน รด. เวลาไปเรียนต่อมันจะได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษ (ใครเอาความคิดนี้ใส่สมองป๊าวะ แต่เฮียเราก็เรียนนะ) พอเราเรียน รด. เพื่อนสนิทอีก 2 คนมันก็เรียนด้วยค่ะ ตามๆกันไป วันก่อนที่เราจะไปรายงานตัว (เวลาไปเรียน รด. เราต้องไปเรียนรวมกับ ร.ร. อื่นที่ฐานนะคะ) เราก็นัดกับเพื่อนๆว่าจะไปกันยังไง
เจน:มุงไปไงอิซิ้ม (อิซิ้มนี้คือเราเอง ด้วยหน้าตาที่ออกหมวยมากหน่อยของเราเพื่อนเลยเรียกแบบนี้) / ถามเราเสร็จก็ก้มลงตอบแชทแฟนมันที่อยู่ต่าง ร.ร. โดยไม่ได้สนใจรอคำตอบของเรา แล้วมันจะถามเพื่อ???
เรา:ไม่รู้ว่ะ (อยากขับรถไปเองนะ แต่ก็ไกลพอสมควรค่ะป๊าคงไม่ยอม) / ตอบออยพรางเก็บหนังสือใส่กระเป๋าผ้า (รู้จักใช่ไหมกระเป๋าผ้าที่เอาไว้ใส่หนังสือแทนกระเป๋าเป้สะพายหลังแล้วถือเอาสบายกว่าเยอะอ่ะ)
ออย:ไปกับกุไหม กุเอารถไป / ยืนรอเรากับเจนเก็บของ
เรา:เออ ก็ดีว่ะ แล้วออกกันกี่โมงอ่ะ
ออย:7.00 น. เดี๋ยวกุเข้าไปรับที่บ้าน
เรา:แล้วมุงไปไงเจน
เจน:ไปกับพี่บาส (แฟนมันที่อยู่ต่าง ร.ร.) / เรากับออยพยักหน้า
หลังจากคุยกันเสร็จก็เดินไปที่โรงจอดรถ เราก็เข็นฟีโน่สีชมพูดำของเราออกหน้าโรงเรียน นุงออยก็เข็นฮอนด้าคลิ๊กตามหลังเรามาส่วนนุงเจนก็ออกไปยืนรอแฟนมารับหน้า ร.ร. ตอนที่เรากำลังขึ้นรถกำลังสตารทเครื่องเพื่อขับออกไป แต่รถมอไซด์กลุ่มใหญ่ที่คนขับทุกคนใส่ช๊อปสีเดียวกันเหมือนกันหมดขับมาจอดซะก่อน หนึ่งในก็มีพี่บาสแฟนของเจนด้วย เราก็ให้พวกนั้นขับผ่านไปก่อนเพราะไม่อยากโดนแซวอ่ะ เราไม่ใช่คนสวยมากเหมือนเจน แค่พอดูได้ ไม่ได้ผอมบางเหมือนออย ออกจะอวบๆด้วยซ้ำ (น้ำหนัก 48-50 อ่ะคิดดู ตัวจะแตก55555) แต่เราไม่ค่อยสูงค่ะ สูงแค่ประมาณ 150 นิดๆ (อนาถใจกับส่วนสูงตัวเอง) ไม่ค่อยโดดเด่นอะไร ถ้าจะมีเด่นก็มีดีแค่ขาวมากเพราะบ้านเราขาวกันทั้งบ้าน ( ถ้าดำก็ลูกชู้สิยะ) พอเจนมันขึ้นรถก็หันมาโบกมือให้เรากับออยที่มองอยู่ จนกลุ่มเด็กชุดช๊อปมองมาทั้งกลุ่ม เอ่อ กุอายค่ะ แล้วพวกนั้นก็ขับรถผ่านไป คล้อยหลังไม่เท่าไหร่เราก็ได้ยินรุ่นพี่พูดขึ้น
รุ่นพี่:แม่_พวกมันคิดว่าเท่นักเหรอวะ เถื่อนชิ_หาย / แล้วก็คำด่าค่อนแคะไปทางดูถูกมากมาย จนเราต้องหันกลับไปมองคนพูด เอิ่ม ถ้าให้หนูเลือกพี่กับเด็กช่างพวกนั้น หนูยอมเลือกเด็กช่างค่ะพี่ เพราะกลัวฟันพี่สับหน้าหนู อุ๊สสสสส
เราเลิกสนใจพวกรุ่นพี่แล้วขับฟีโน่คันน้อยของเราบิดเบาๆ ( 40-60 เบาจริงๆ) กลับบ้าน มาถึงหน้าบ้านรถก็จอดเต็มหน้าร้านเลยค่ะ มันเป็นความสุขของเรานะ เพราะป๊ากับม๊าได้ไม่เครียดไงถ้าลูกค้าเยอะ เราเดินเข้าไปในร้าน
เรา:ป๊า ม๊า เฮีย เจ้ พี่พร พี่เพ็ญหนูกลับมาแล้วจ้า / ยกมือไหว้ตั้งแต่ป๊าเรียงลำดับไปตามที่เราเรียก ทุกคนก็จะชะงักทุกอย่างแล้วหันมาพยักหน้าให้เราก่อนจะหันกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ เราก็เดินขึ้นชั้น 2 เลี้ยวขวาก็เป็นห้องเดียวซึ่งเป็นของเรา ถ้าเลี้ยวซ้ายห้องแรกก็จะเป็นของป๊ากับม๊า ถัดไปเป็นห้องเฮียกับเจ้ เราเดินเข้าห้องล้างหน้าล้างตาเสร็จก็ลงมาช่วยทุกคนทำงานต่อ ช่วยเสิร์ฟอย่างเดียวนะ ถึงบ้ายเราจะทำร้านอาหารก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะทำอาหารเป็นนะ กินเป็นอย่างเดียวค่ะ ไว้อาลัยให้ตัวเอง 3 วิ เฮียเรานู้นค่ะเรียนคหกรรมมาโดยตรงเลย ทำอาหารเก่งมาก ทำอะไรก็อร่อยอ่ะ
ประมาณ 2 ทุ่มก็ช่วยกันเก็บของ (ร้านเปิด 10 โมงเช้า – 2 ทุ่ม) เราเก็บหม้อแหกกระแตกไหที่ต้องล้างไปให้พี่พรหลังบ้าน ป๊าม๊าก็ช่วยกันคิดเงิน เฮียกับเจ้ก็ไปเตรียมของที่จะทำพรุ่งนี้ ส่วนเราก็ช่วยพี่พรล้างจนมือแทบเปลื่อย ประมาณ 3.30 น. ก็ได้เวลาขึ้นไปทำการบ้านอาบน้ำนอน ถามว่าทำแบบนี้ทุกวันเหนื่อยไหม อยากตอบว่ามากค่ะ แต่ทำไงได้อ่ะ เราเกิดมาก็เห็นร้านแล้วทุกคนก็ช่วยกับแบบนี้ ป๊าก็จะบ่นประจำว่าอยากให้เราเอาเวลาไปอ่านหนังสือดีกว่า แต่เราก็แบ่งเวลาได้นะ การเรียนก็ไม่ได้แย่
เราขึ้นห้องมาอย่างแรกเลยคือเปิดแอร์ตามด้วยโน๊ตบุ๊คแบ้วเข้าเฟสไว้ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ เอาการบ้าน รายงานต่างๆนาๆมากางบนโต๊ะแล้วเริ่มทำ ระหว่างที่ทำอยู่
ตึ๊งดึ่ง!
เสียงแจ้งเตือนเฟซบุ๊คมันดัง เราเลยกดเข้าไปดูก็ปรากฎว่าเจนมันแชร์ “วิธีหาแฟน” แท๊กเรากับออย อิบ้า!!! เห็นพวกกุโสดก็ไม่ได้หมายความว่าอยากมีแฟนเฟ้ย!!! (เราเคยมีแฟนนะ แต่แบบมันคบกับแบบเด็กๆไง พอมันเจออะไรใหม่ๆก็ห่างๆกันไปกลายเป็นเลิกกัน) สักพักออยมันก็เม้นด่าเจนจนสนั่นเฟซ ตามติดๆไปเป็นเราเอง อิอิ (จำข้อความไม่ได้แล้วอ่ะ ตอนนี้เปลี่ยนเฟซใหม่ด้วยลืมไปแล้ว) เจนมันก็มาใส่เลข 5 หัวเราะเยาะเรากับออยอย่างสะใจ (อิเพื่อนเลว) แล้วก็มีคนอื่นๆมาเม้นแซว ล้วนแต่เป็นเพื่อนใน ร.ร. และเพื่อนของพี่บาสแฟนเจน คิดว่าอายไหม อายสิฟ๊ะ!!! เราก็เลิกสนใจค่ะ กลับมาทำการบ้านต่อ จนเวลาล่วงเลยมาเกือบเที่ยงคืน เสียงเคาะห้องเราก็ดังขึ้น (ไม่ใช่กุ๊กกู๋นะเฟ้ย)
เฮีย:หมวยเล็กนอนได้แล้วดึกแล้ว / เฮียเราทำแบบนี้ทุกครั้งที่เกือบเที่ยงคืนแล้วเรายังไม่นอน รู้ได้ไงเหรอ บ้านเราประตูหน้าต่างมันเป็นกระจกสีชาค่ะ ถึงห้องเราจะเป็นกระจกเลื่อนแต่มันก็มีช่องที่เป็นกระจกชาทั้งๆที่คิดว่ารูดม่านปิดแล้วนะ แต่เฮียก็ยังเห็นแสงส่องออกไปอยู่ดี สุดยอดพี่ชายก็เฮียเรานี่เอง555555
เรา:จ้า ทำการบ้านเสร็จพอดี
เฮีย:เสร็จแล้วก็รีบนอน ดึกแล้ว
เรา:จ้า
ตอบเสร็จก็ต้องรีบปิดโน๊ตบุ๊ค ปิดไฟ คว้าไอโฟน กระโดดขึ้นเตียงแสนนุ่มของเราและคลุมโปงทันที (กลัวเฮียเห็นแสงไฟ55555) ก่อนจะนอน เราเชื่อนะใครๆก็เป็น ต้องจับโทรศัพท์และบอกฝันดีเพื่อนฝูงเมามอยซอยเก้าจนเกือบตี 1 ก็ได้เวลาอันเป็นสมควรที่จะต้องนอน จริงๆตอนนั้นคงจะทำไอโฟนหล่นใส่หน้าหลายครั้งอยู่นะ ปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่555555
เช้าวันใหม่แสนสดใส เราในชุดนักศึกษาวิชาทหารก็หิ้วรองเท้าคอมแบ๊ตลงมาข้างล่าง ทุกคนมองเราด้วยความภาคภูมิใจมากค่ะ เชื่อไหมตอนเราไปสอบสมรรถะภาพเรา เจน ออย กอดคอกันร้องไห้อ่ะ คือมันหนักจริงๆนะเฟ้ย (ใครเคยเรียนจะรู้ถึงความยากลำบากอันแสนสาหัส) และอยากถามมากค่ะ จะทำหนักเพื่อ??? เชื่อไหมแค่หิ้วลงมาจากข้างบน อิแก้มนี่ถึงกับเหงื่อตกอ่ะ แล้วคิดถึงตอนใส่สิ กระซิกกระซิกเลยค่ะ หนักบรรลัย!! พออยมาเราก็ไปลาทุกๆอย่างที่ทำทุกวัน
เรา:ป๊า ม๊า เฮีย เจ๊ เฮีย พี่พร พี่เพ็ญ หนูไปเรียนก่อนนะ / ป๊าก็จะควักแบงค์ร้อยให้เรา 2 ใบ เราก็สวัสดีป๊าแบบงามๆเลยค่ะ จริงๆใช้ไม่เคยหมดนะวันละ 200 อ่ะ คิดดูได้แบบนี้ตั้งแต่ ม.ต้น-ม.ปลาย ค่าทำรายงาน ค่ามันน้ำมันขอต่างหากนะคะ เราก็หยอดๆกระปุกไว้ เพราะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหน วันเสาร์-อาทิตย์ถ้าไม่มีนัดไปทำรายงานกับพวกเพื่อนก็ช่วยที่บ้านขายของค่ะ
พอเราไปถึงเค้าก็เรียกรวมพอดีค่ะ เราก็ไปเข้าแถว รด.หญิงปี 1 ที่สั้นจุ๊ดจู๋ (จำได้ว่ามี 5-6 คนนี่แหละ) แล้วมันติดกับแถว รด.ปี 2 ค่ะ (วันรายงานตัวนี้ไปกันหมดค่ะ พอวันเรียนจริงๆ แยกกันไป แต่ปี 1 ก็เรียนพร้อมปี 2 อยู่ดี แค่แยกฐานเฉยๆ) นุงเจนก็โบกไม้โบกมือบอกให้เรากับออยรู้ว่ามันอยู่ข้างหน้า พอมารวมตัวเสร็จเค้าก็แจ้งกฏระเบียบ,การแต่งกาย,แนะนำตัววิทยากรครูผู้ฝึกสอน บลาๆเยอะไปหมด (จำไม่ได้แล้ว มันผ่านมานานพอสมควร55555) เค้าก็บ่นๆเรื่องปี 2 ทำงามหน้าอะไรบลาๆจนพักเที่ยง เชรดดดดดดด รู้สึกจะเป็นลมกับแดดค่ะ แทบพนมมือขอร้องคุณพี่อาทิตย์ให้ปล่อยแสงน้อยๆหน่อยอ่ะ จำได้ว่าร้อนมาก ร้อนสั_ๆ ดีค่ะที่แถวนั้นมีข้าวให้กิน แต่ปัญหามันดันงอกตรงที่นุงเจนมันลากเราไปกินข้าวกับแฟนและพวกแฟนมัน ความรู้สึกเหมือนแกะน้อยในดงหมาป่า มีแต่ผู้ชาย!!! เอาตรงๆเราก็เฉยๆไม่ได้รู้สึกเขินอะไร (เพราะเพื่อนโขยงใหญ่ด็มีผู้ชายเยอะพอสมควร) ระหว่างที่กินข้าวไปนั้นแหละ ดันมีตัวเสือ_ค่ะ อธิบายยังไงดีวะ โต๊ะมันจะเป็นโต๊ะไม้ยาวๆนั่งได้ประมาณ 10 กว่าคนอ่ะ แถวนึงก็ประมาณ 6 คนไม่เบียดกันมาก เรียงแบบนี้นะ พี่บาสนั่งริมสุด ถัดมาเป็นเจน แล้วก็เรา ต่อด้วยออย และพี่เฟรมเพื่อนพี่บาสอีกคน ส่วนอีกฝั่งจะเรียงเป็นพี่บอย พี่ก้อง พี่เอ็ม พี่กร พี่บิว จุดพีคมันอยู่ตรงที่อิพี่เอ็มมันเอาส้นตี_มาสะกิดขาเรา ตอนแรกเราคิดว่าเป็นหมารึเปล่าที่อยู่ใต้โต๊ะ แต่พอนั่งกินสักพัก
ก็สะกิดอีกเราเลยก้มไปดูก็บรรลุเลยหันไผมองหน้าพี่เอ็มว่าคุณมึ_ต้องการอะไรจากกุคะ??? แล้วมันทำไงรู้ไหม มันยิ้มให้จ้าเอดอก มันสะกิดเราเรื่อยๆจนทนไม่ไหวอ่ะ
เรา:นี่พี่จะสะกิดขาหนูทำไมวะ / เสียงก็ไม่ได้เบาค่ะ คนที่นั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกันถึงกับหันไปมองอิพี่เอ็ม
พี่เอ็ม:อยากรู้จักน้องอ่ะ / ยิ้มหวานมาก แต่กุไม่ชอบผู้ชายตาดุค่ะ กุกลัวสั_
เรา:รู้จักทำไมวะ / จะจีบกุใช่ไหม เหอะๆ อันนี้คิดในใจ
พี่บาส:น้องเค้าชื่อแก้ม / เราหันไปมองหน้าแล้วถอนหายใจใส่พี่บาส (ก็สนิทกันนิดนึงค่ะ เวลาไปทำรายงานเจนมันชอบพ่วงพี่บาสไปด้วย) บอกชื่อกุจออนุญาติกุรึยัง???
เจน:จะจีบเหรอพี่เอ็ม ดีเลยมันโสด โอ๊ย!! / เป็นเราเองแหละหันไปหยิกแขนนุงเจน กุไม่ชอบ เปลี่ยนจากพี่เอ็มตาดุเป็นพี่กรหน้าฟินได้ไหม คือหน้าพี่แกละมุนละมัยมาก แต่พกเมียมาค่ะ พี่บิวไงจะใครหล่ะ แล้วพี่เอ็มหน้าดุยังไงนะเหรอ หึหึ เคยเห็นพวกแขกขาวไหม ตัวสูงๆขาวๆซีดๆจมูกโด่งๆแต่ตางี้โคตรดุค่ะ กุกลัวจริงๆนะไม่ได้ล้อเล่น ถ้าใส่หมวกของมุสลิมนี่เชื่อเลยค่ะ
ออย:มันโสดแต่จีบยากนะ แต่ถ้าดึงมันลงจากคานก็ดี / อ่าวอิเววทำไมทำแบบนี้กะกุคะ แช้วมันก็หันไปกระหนุงกระหนิงกับพี่เฟรม??? มุงไปรู้จักมักจี่เค้าต้องแต่ตอนไหนฟ๊ะนุงออย กลายเป็นเราหัวเดียวกระเทียมดอง (ไม่ชอบกระเทียมลีบ มันไม่คุ้มถ้าซื้อมา)
พี่เอ็ม:แล้วพี่จีบแก้มบวมได้ไหม
สตั้นไป 10 วิค่ะ มันขอจีบกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอว่ะ แล้วอะไรคือแก้มบวม กุชื่อแก้มเฉยๆเฟ้ย!!
เรา:หมาบ้านหนูดุ
พี่เอ็ม:หืม??? เกี่ยวไรวะ
เรา:ถ้าจะจะจีบต้องผ่านด่านสายไหมก่อน ถ้าผ่านแล้วค่อยมาคุยกัน
เงียบกริบ ไม่มีแม้แต่คนพูดหรือแมงหวี่บินผ่าน อย่าหาว่ากุเล่นตัวเลยนะ มุงน่ากลัวกว่านุงสายไหมอีก แล้วที่สำคัญนุงสายไหมมันหวงเรา55555 สะจุย!!! แอบได้ยินเสียงนุงเจนกลืนน้ำลายเล็กน้อย หึหึ ถ้าพี่ดุได้กว่าหมาหนูแล้วค่อยมาคุยกันนะแจ๊ะ
เด็กช่าง VS เด็ก ม.ปลาย (เต็มไปด้วยคำหยาบคาย)
ชื่อแก้มนะคะ อยากมาแชร์ประสบการณ์การมีแฟนเป็นเด็กช่าง มันไม่ได้น่ากลัวแบบทุกคนคิดนะคะ เด็กช่างไม่ได้เลวไปซะทุกคนเนอะ คนดีๆก็มีเยอะค่ะ เรื่องมันก็เกิดมาหลายปีแล้วแหละคะ ตอนนั้นเราอยู่ ม.4 เป็นโรงเรียนประจำอำเภอต่างจังหวัดไม่ใกล้ไม่ไกลกรุงเทพนัก บ้านของเราเป็นทาวเฮ้าส์ 2 ชั้นครึ่ง 3 คูหา ข้างล่างเปิดเป็นร้านอาหาร ขายพวกข้าวหมูแดง หมูกรอบ หน้าเป็ด อาหารตามสั่งอะไรพวกนั้นค่ะ ข้างบนก็แบ่งเป็นห้องๆของป๊ากับม๊า เฮียกับเจ้(พี่สะใภ้) เรา พี่พรแล้วก็พี่เพ็ญ (เค้าเป็นพี่น้องกัน) เป็นลูกจ้างนอนห้องข้างล่าง และสายไหม ร๊อตไวเลอร์ตัวบิ๊ก ครอบครัวเรามีแค่นี้ค่ะ เหตุการณ์เราจำได้หมดแต่คำพูดอาจจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นนะคะ อาจมีเสริมเพื่ออรรถรสในการอ่านบ้างเล็กน้อย คำเตือน อาจมีคำไม่สุภาพเยอะหน่อยนะคะ 18+ แทบไม่มี อาจจะมี 20+ (เลือดสาด) เราจะเริ่มเลยนะ....
ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราขึ้นม.4 ใหม่ๆเราไม่ใช่คนที่เรียนเก่งมากนะกลางๆค่ะ เราเรียนสายวิทย์-คณิต (ป๊าอยากให้ลูกคนใดคนนึงเป็นครู ป๊าไม่ได้ดูหน้าหนูเลยนะว่าเป็นได้ไหม ผิดหวังมาจากเฮียก็แก้มนี่แหละค่ะ55555) ก็มีเพื่อนโขยงใหญ่แหละคะ แต่ที่สนิทกันจริงๆมี 2 คนชื่อนุงเจนกับนุงออย ที่โรงเรียนก็จะให้เราเลือกกิจกรรมเสริม (พวกผู้บำเพ็ญประโยชน์ หรือ รด. อะไรพวกนั้นอ่ะคะ) ป๊าก็ให้เราเรียน รด. (บังคับแหละไม่ได้นึกถึงสังขารของลูกตัวเองเล้ย) ป๊าบอกว่าถ้าเรียน รด. เวลาไปเรียนต่อมันจะได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษ (ใครเอาความคิดนี้ใส่สมองป๊าวะ แต่เฮียเราก็เรียนนะ) พอเราเรียน รด. เพื่อนสนิทอีก 2 คนมันก็เรียนด้วยค่ะ ตามๆกันไป วันก่อนที่เราจะไปรายงานตัว (เวลาไปเรียน รด. เราต้องไปเรียนรวมกับ ร.ร. อื่นที่ฐานนะคะ) เราก็นัดกับเพื่อนๆว่าจะไปกันยังไง
เจน:มุงไปไงอิซิ้ม (อิซิ้มนี้คือเราเอง ด้วยหน้าตาที่ออกหมวยมากหน่อยของเราเพื่อนเลยเรียกแบบนี้) / ถามเราเสร็จก็ก้มลงตอบแชทแฟนมันที่อยู่ต่าง ร.ร. โดยไม่ได้สนใจรอคำตอบของเรา แล้วมันจะถามเพื่อ???
เรา:ไม่รู้ว่ะ (อยากขับรถไปเองนะ แต่ก็ไกลพอสมควรค่ะป๊าคงไม่ยอม) / ตอบออยพรางเก็บหนังสือใส่กระเป๋าผ้า (รู้จักใช่ไหมกระเป๋าผ้าที่เอาไว้ใส่หนังสือแทนกระเป๋าเป้สะพายหลังแล้วถือเอาสบายกว่าเยอะอ่ะ)
ออย:ไปกับกุไหม กุเอารถไป / ยืนรอเรากับเจนเก็บของ
เรา:เออ ก็ดีว่ะ แล้วออกกันกี่โมงอ่ะ
ออย:7.00 น. เดี๋ยวกุเข้าไปรับที่บ้าน
เรา:แล้วมุงไปไงเจน
เจน:ไปกับพี่บาส (แฟนมันที่อยู่ต่าง ร.ร.) / เรากับออยพยักหน้า
หลังจากคุยกันเสร็จก็เดินไปที่โรงจอดรถ เราก็เข็นฟีโน่สีชมพูดำของเราออกหน้าโรงเรียน นุงออยก็เข็นฮอนด้าคลิ๊กตามหลังเรามาส่วนนุงเจนก็ออกไปยืนรอแฟนมารับหน้า ร.ร. ตอนที่เรากำลังขึ้นรถกำลังสตารทเครื่องเพื่อขับออกไป แต่รถมอไซด์กลุ่มใหญ่ที่คนขับทุกคนใส่ช๊อปสีเดียวกันเหมือนกันหมดขับมาจอดซะก่อน หนึ่งในก็มีพี่บาสแฟนของเจนด้วย เราก็ให้พวกนั้นขับผ่านไปก่อนเพราะไม่อยากโดนแซวอ่ะ เราไม่ใช่คนสวยมากเหมือนเจน แค่พอดูได้ ไม่ได้ผอมบางเหมือนออย ออกจะอวบๆด้วยซ้ำ (น้ำหนัก 48-50 อ่ะคิดดู ตัวจะแตก55555) แต่เราไม่ค่อยสูงค่ะ สูงแค่ประมาณ 150 นิดๆ (อนาถใจกับส่วนสูงตัวเอง) ไม่ค่อยโดดเด่นอะไร ถ้าจะมีเด่นก็มีดีแค่ขาวมากเพราะบ้านเราขาวกันทั้งบ้าน ( ถ้าดำก็ลูกชู้สิยะ) พอเจนมันขึ้นรถก็หันมาโบกมือให้เรากับออยที่มองอยู่ จนกลุ่มเด็กชุดช๊อปมองมาทั้งกลุ่ม เอ่อ กุอายค่ะ แล้วพวกนั้นก็ขับรถผ่านไป คล้อยหลังไม่เท่าไหร่เราก็ได้ยินรุ่นพี่พูดขึ้น
รุ่นพี่:แม่_พวกมันคิดว่าเท่นักเหรอวะ เถื่อนชิ_หาย / แล้วก็คำด่าค่อนแคะไปทางดูถูกมากมาย จนเราต้องหันกลับไปมองคนพูด เอิ่ม ถ้าให้หนูเลือกพี่กับเด็กช่างพวกนั้น หนูยอมเลือกเด็กช่างค่ะพี่ เพราะกลัวฟันพี่สับหน้าหนู อุ๊สสสสส
เราเลิกสนใจพวกรุ่นพี่แล้วขับฟีโน่คันน้อยของเราบิดเบาๆ ( 40-60 เบาจริงๆ) กลับบ้าน มาถึงหน้าบ้านรถก็จอดเต็มหน้าร้านเลยค่ะ มันเป็นความสุขของเรานะ เพราะป๊ากับม๊าได้ไม่เครียดไงถ้าลูกค้าเยอะ เราเดินเข้าไปในร้าน
เรา:ป๊า ม๊า เฮีย เจ้ พี่พร พี่เพ็ญหนูกลับมาแล้วจ้า / ยกมือไหว้ตั้งแต่ป๊าเรียงลำดับไปตามที่เราเรียก ทุกคนก็จะชะงักทุกอย่างแล้วหันมาพยักหน้าให้เราก่อนจะหันกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ เราก็เดินขึ้นชั้น 2 เลี้ยวขวาก็เป็นห้องเดียวซึ่งเป็นของเรา ถ้าเลี้ยวซ้ายห้องแรกก็จะเป็นของป๊ากับม๊า ถัดไปเป็นห้องเฮียกับเจ้ เราเดินเข้าห้องล้างหน้าล้างตาเสร็จก็ลงมาช่วยทุกคนทำงานต่อ ช่วยเสิร์ฟอย่างเดียวนะ ถึงบ้ายเราจะทำร้านอาหารก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะทำอาหารเป็นนะ กินเป็นอย่างเดียวค่ะ ไว้อาลัยให้ตัวเอง 3 วิ เฮียเรานู้นค่ะเรียนคหกรรมมาโดยตรงเลย ทำอาหารเก่งมาก ทำอะไรก็อร่อยอ่ะ
ประมาณ 2 ทุ่มก็ช่วยกันเก็บของ (ร้านเปิด 10 โมงเช้า – 2 ทุ่ม) เราเก็บหม้อแหกกระแตกไหที่ต้องล้างไปให้พี่พรหลังบ้าน ป๊าม๊าก็ช่วยกันคิดเงิน เฮียกับเจ้ก็ไปเตรียมของที่จะทำพรุ่งนี้ ส่วนเราก็ช่วยพี่พรล้างจนมือแทบเปลื่อย ประมาณ 3.30 น. ก็ได้เวลาขึ้นไปทำการบ้านอาบน้ำนอน ถามว่าทำแบบนี้ทุกวันเหนื่อยไหม อยากตอบว่ามากค่ะ แต่ทำไงได้อ่ะ เราเกิดมาก็เห็นร้านแล้วทุกคนก็ช่วยกับแบบนี้ ป๊าก็จะบ่นประจำว่าอยากให้เราเอาเวลาไปอ่านหนังสือดีกว่า แต่เราก็แบ่งเวลาได้นะ การเรียนก็ไม่ได้แย่
เราขึ้นห้องมาอย่างแรกเลยคือเปิดแอร์ตามด้วยโน๊ตบุ๊คแบ้วเข้าเฟสไว้ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ เอาการบ้าน รายงานต่างๆนาๆมากางบนโต๊ะแล้วเริ่มทำ ระหว่างที่ทำอยู่
ตึ๊งดึ่ง!
เสียงแจ้งเตือนเฟซบุ๊คมันดัง เราเลยกดเข้าไปดูก็ปรากฎว่าเจนมันแชร์ “วิธีหาแฟน” แท๊กเรากับออย อิบ้า!!! เห็นพวกกุโสดก็ไม่ได้หมายความว่าอยากมีแฟนเฟ้ย!!! (เราเคยมีแฟนนะ แต่แบบมันคบกับแบบเด็กๆไง พอมันเจออะไรใหม่ๆก็ห่างๆกันไปกลายเป็นเลิกกัน) สักพักออยมันก็เม้นด่าเจนจนสนั่นเฟซ ตามติดๆไปเป็นเราเอง อิอิ (จำข้อความไม่ได้แล้วอ่ะ ตอนนี้เปลี่ยนเฟซใหม่ด้วยลืมไปแล้ว) เจนมันก็มาใส่เลข 5 หัวเราะเยาะเรากับออยอย่างสะใจ (อิเพื่อนเลว) แล้วก็มีคนอื่นๆมาเม้นแซว ล้วนแต่เป็นเพื่อนใน ร.ร. และเพื่อนของพี่บาสแฟนเจน คิดว่าอายไหม อายสิฟ๊ะ!!! เราก็เลิกสนใจค่ะ กลับมาทำการบ้านต่อ จนเวลาล่วงเลยมาเกือบเที่ยงคืน เสียงเคาะห้องเราก็ดังขึ้น (ไม่ใช่กุ๊กกู๋นะเฟ้ย)
เฮีย:หมวยเล็กนอนได้แล้วดึกแล้ว / เฮียเราทำแบบนี้ทุกครั้งที่เกือบเที่ยงคืนแล้วเรายังไม่นอน รู้ได้ไงเหรอ บ้านเราประตูหน้าต่างมันเป็นกระจกสีชาค่ะ ถึงห้องเราจะเป็นกระจกเลื่อนแต่มันก็มีช่องที่เป็นกระจกชาทั้งๆที่คิดว่ารูดม่านปิดแล้วนะ แต่เฮียก็ยังเห็นแสงส่องออกไปอยู่ดี สุดยอดพี่ชายก็เฮียเรานี่เอง555555
เรา:จ้า ทำการบ้านเสร็จพอดี
เฮีย:เสร็จแล้วก็รีบนอน ดึกแล้ว
เรา:จ้า
ตอบเสร็จก็ต้องรีบปิดโน๊ตบุ๊ค ปิดไฟ คว้าไอโฟน กระโดดขึ้นเตียงแสนนุ่มของเราและคลุมโปงทันที (กลัวเฮียเห็นแสงไฟ55555) ก่อนจะนอน เราเชื่อนะใครๆก็เป็น ต้องจับโทรศัพท์และบอกฝันดีเพื่อนฝูงเมามอยซอยเก้าจนเกือบตี 1 ก็ได้เวลาอันเป็นสมควรที่จะต้องนอน จริงๆตอนนั้นคงจะทำไอโฟนหล่นใส่หน้าหลายครั้งอยู่นะ ปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่555555
เช้าวันใหม่แสนสดใส เราในชุดนักศึกษาวิชาทหารก็หิ้วรองเท้าคอมแบ๊ตลงมาข้างล่าง ทุกคนมองเราด้วยความภาคภูมิใจมากค่ะ เชื่อไหมตอนเราไปสอบสมรรถะภาพเรา เจน ออย กอดคอกันร้องไห้อ่ะ คือมันหนักจริงๆนะเฟ้ย (ใครเคยเรียนจะรู้ถึงความยากลำบากอันแสนสาหัส) และอยากถามมากค่ะ จะทำหนักเพื่อ??? เชื่อไหมแค่หิ้วลงมาจากข้างบน อิแก้มนี่ถึงกับเหงื่อตกอ่ะ แล้วคิดถึงตอนใส่สิ กระซิกกระซิกเลยค่ะ หนักบรรลัย!! พออยมาเราก็ไปลาทุกๆอย่างที่ทำทุกวัน
เรา:ป๊า ม๊า เฮีย เจ๊ เฮีย พี่พร พี่เพ็ญ หนูไปเรียนก่อนนะ / ป๊าก็จะควักแบงค์ร้อยให้เรา 2 ใบ เราก็สวัสดีป๊าแบบงามๆเลยค่ะ จริงๆใช้ไม่เคยหมดนะวันละ 200 อ่ะ คิดดูได้แบบนี้ตั้งแต่ ม.ต้น-ม.ปลาย ค่าทำรายงาน ค่ามันน้ำมันขอต่างหากนะคะ เราก็หยอดๆกระปุกไว้ เพราะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหน วันเสาร์-อาทิตย์ถ้าไม่มีนัดไปทำรายงานกับพวกเพื่อนก็ช่วยที่บ้านขายของค่ะ
พอเราไปถึงเค้าก็เรียกรวมพอดีค่ะ เราก็ไปเข้าแถว รด.หญิงปี 1 ที่สั้นจุ๊ดจู๋ (จำได้ว่ามี 5-6 คนนี่แหละ) แล้วมันติดกับแถว รด.ปี 2 ค่ะ (วันรายงานตัวนี้ไปกันหมดค่ะ พอวันเรียนจริงๆ แยกกันไป แต่ปี 1 ก็เรียนพร้อมปี 2 อยู่ดี แค่แยกฐานเฉยๆ) นุงเจนก็โบกไม้โบกมือบอกให้เรากับออยรู้ว่ามันอยู่ข้างหน้า พอมารวมตัวเสร็จเค้าก็แจ้งกฏระเบียบ,การแต่งกาย,แนะนำตัววิทยากรครูผู้ฝึกสอน บลาๆเยอะไปหมด (จำไม่ได้แล้ว มันผ่านมานานพอสมควร55555) เค้าก็บ่นๆเรื่องปี 2 ทำงามหน้าอะไรบลาๆจนพักเที่ยง เชรดดดดดดด รู้สึกจะเป็นลมกับแดดค่ะ แทบพนมมือขอร้องคุณพี่อาทิตย์ให้ปล่อยแสงน้อยๆหน่อยอ่ะ จำได้ว่าร้อนมาก ร้อนสั_ๆ ดีค่ะที่แถวนั้นมีข้าวให้กิน แต่ปัญหามันดันงอกตรงที่นุงเจนมันลากเราไปกินข้าวกับแฟนและพวกแฟนมัน ความรู้สึกเหมือนแกะน้อยในดงหมาป่า มีแต่ผู้ชาย!!! เอาตรงๆเราก็เฉยๆไม่ได้รู้สึกเขินอะไร (เพราะเพื่อนโขยงใหญ่ด็มีผู้ชายเยอะพอสมควร) ระหว่างที่กินข้าวไปนั้นแหละ ดันมีตัวเสือ_ค่ะ อธิบายยังไงดีวะ โต๊ะมันจะเป็นโต๊ะไม้ยาวๆนั่งได้ประมาณ 10 กว่าคนอ่ะ แถวนึงก็ประมาณ 6 คนไม่เบียดกันมาก เรียงแบบนี้นะ พี่บาสนั่งริมสุด ถัดมาเป็นเจน แล้วก็เรา ต่อด้วยออย และพี่เฟรมเพื่อนพี่บาสอีกคน ส่วนอีกฝั่งจะเรียงเป็นพี่บอย พี่ก้อง พี่เอ็ม พี่กร พี่บิว จุดพีคมันอยู่ตรงที่อิพี่เอ็มมันเอาส้นตี_มาสะกิดขาเรา ตอนแรกเราคิดว่าเป็นหมารึเปล่าที่อยู่ใต้โต๊ะ แต่พอนั่งกินสักพัก
เรา:นี่พี่จะสะกิดขาหนูทำไมวะ / เสียงก็ไม่ได้เบาค่ะ คนที่นั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกันถึงกับหันไปมองอิพี่เอ็ม
พี่เอ็ม:อยากรู้จักน้องอ่ะ / ยิ้มหวานมาก แต่กุไม่ชอบผู้ชายตาดุค่ะ กุกลัวสั_
เรา:รู้จักทำไมวะ / จะจีบกุใช่ไหม เหอะๆ อันนี้คิดในใจ
พี่บาส:น้องเค้าชื่อแก้ม / เราหันไปมองหน้าแล้วถอนหายใจใส่พี่บาส (ก็สนิทกันนิดนึงค่ะ เวลาไปทำรายงานเจนมันชอบพ่วงพี่บาสไปด้วย) บอกชื่อกุจออนุญาติกุรึยัง???
เจน:จะจีบเหรอพี่เอ็ม ดีเลยมันโสด โอ๊ย!! / เป็นเราเองแหละหันไปหยิกแขนนุงเจน กุไม่ชอบ เปลี่ยนจากพี่เอ็มตาดุเป็นพี่กรหน้าฟินได้ไหม คือหน้าพี่แกละมุนละมัยมาก แต่พกเมียมาค่ะ พี่บิวไงจะใครหล่ะ แล้วพี่เอ็มหน้าดุยังไงนะเหรอ หึหึ เคยเห็นพวกแขกขาวไหม ตัวสูงๆขาวๆซีดๆจมูกโด่งๆแต่ตางี้โคตรดุค่ะ กุกลัวจริงๆนะไม่ได้ล้อเล่น ถ้าใส่หมวกของมุสลิมนี่เชื่อเลยค่ะ
ออย:มันโสดแต่จีบยากนะ แต่ถ้าดึงมันลงจากคานก็ดี / อ่าวอิเววทำไมทำแบบนี้กะกุคะ แช้วมันก็หันไปกระหนุงกระหนิงกับพี่เฟรม??? มุงไปรู้จักมักจี่เค้าต้องแต่ตอนไหนฟ๊ะนุงออย กลายเป็นเราหัวเดียวกระเทียมดอง (ไม่ชอบกระเทียมลีบ มันไม่คุ้มถ้าซื้อมา)
พี่เอ็ม:แล้วพี่จีบแก้มบวมได้ไหม
สตั้นไป 10 วิค่ะ มันขอจีบกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอว่ะ แล้วอะไรคือแก้มบวม กุชื่อแก้มเฉยๆเฟ้ย!!
เรา:หมาบ้านหนูดุ
พี่เอ็ม:หืม??? เกี่ยวไรวะ
เรา:ถ้าจะจะจีบต้องผ่านด่านสายไหมก่อน ถ้าผ่านแล้วค่อยมาคุยกัน
เงียบกริบ ไม่มีแม้แต่คนพูดหรือแมงหวี่บินผ่าน อย่าหาว่ากุเล่นตัวเลยนะ มุงน่ากลัวกว่านุงสายไหมอีก แล้วที่สำคัญนุงสายไหมมันหวงเรา55555 สะจุย!!! แอบได้ยินเสียงนุงเจนกลืนน้ำลายเล็กน้อย หึหึ ถ้าพี่ดุได้กว่าหมาหนูแล้วค่อยมาคุยกันนะแจ๊ะ