ความรักที่มีควรหยุดหรือไปต่อ..

นับตั้งแต่วันแรกที่คบกันมาตอนนี้ก็เข้าปีที่สองแล้ว..
แต่ความรู้สึกกับการกระทำทุก ๆ อย่างกับแย่ลงไปทุกที
5 เดือนที่ไม่เจอกัน คุยกันผ่านเฟสน้อยครั้งที่โทรหา..
อยากเจอก็ต้องรอ ไม่รู้ต้องรอถึงเมื่อไหร่..

ให้เอาใจเขาใจเรา แต่เขาไม่เอาใจเราไปใส่ใจเขาเลย
ทุกครั้งที่ทะเลาะก็มีแต่เรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ เหมือนดูหนังเรื่องนึงแล้วพล็อตเรื่องเดิม ๆ


รักพูดได้ไม่เต็มปาก
อยากเลิก แต่ ทำใจไม่ได้

มันอาจไม่เหลือความรัก เหลือแค่ความผูกพันธ์ ที่ตัดยาก

รู้คำตอบในใจแต่ไม่ยอมรับความจริง..
ทั้งๆ ที่คุยกับตัวเองทุกครั้งว่า ควรออกมาจากคนที่ไม่เห็นค่าเรา
แต่ทุกครั้งที่เราบอกให้เขาไป...เรากลับดึงเขามาทุกครั้ง

แล้วก็เจ็บวนไป

รู้แต่ทำไม่ได้ ..

ใครเคยผ่านจุดนี้มาบ้าง..แล้วทำยังไงถึงผ่านมาได้
จุดจบคือแบบไหน



(ถามไปแต่ใจไม่ทำก็ไม่มีประโยชน์)