แคชเชียร์สาวห้างดัง (ขอสงวนชื่อห้าง) แต่เอาเป็นว่า บอกใบ้ ๆ ให้ว่า เป็นห้างที่มีอักษรย่อตัว C ขนาดไม่เล็ก และสาขาอยู่แถว ๆ ย่านที่เป็นนามสกุลของพจมาน นางประกาศลั่นเลย "ห้างเราไม่รับเวฟฆ่ะ" (นางเรียก samsung pay เหมารวม ว่าเป็นเวฟ) ออกตัวล้อฟรี บอกเลย
ผมบอก "ผมเพิ่งมาเวฟไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว" ผมเรียก samsung pay ว่าเวฟตามนางไป
นางเสียงแข็งบอก "นั่นมันอาทิตย์ที่แล้ว ตอนนี้ ห้างเราไม่รับเวฟแล้วฆ่ะ" เหมือนนางจะประกาศนโยบายใหม่ แทนผู้บริหารห้างให้เสร็จสรรพ
เสียงดังเบอร์ 8 และดังต่อเป็นเบอร์ 9 "ยังไงก็ไม่รับ ขอบัตรด้วยฆ่ะ!!!"
อารมณ์ผมปรี้ดไปรอเบอร์ 10 แระ บอกนาง "ไปเรียกผู้จัดการมา บัดเด๋วนี้"
นางบอก "คร้า... กะลังเรียกอยู่" น้ำเสียงท้าทาย ลอยหน้าลอยตา วอนจะโดนตบ ณ จุดนี้ นางมั่นหน้ามากกกกก (ก ไก่ล้านตัว)
อารมณ์ผมกะลังจะปรี้ดไปเบอร์ 11 บอกนาง "พูดดี ๆ ก็ได้ ทำไมต้องขึ้นเสียง และน้ำเสียงแข็งกร้าวเบอร์นั้น"
ผมกะลังจะอ้าปากบอก "ถ้ารูดได้ จะยอมโดนตบสักฉาดนึงมั้ย" โชคดีของนาง ขุ่นป้า ผจก. เดินมาห้ามทัพพะดี
ขุ่นป้านางนั้นบอก "ทำไมจะไม่ได้ ต้องกด F6" แล้วนางก็กด F6 กดเสด เหมือนอย่างในซิทคอมเลย นางหันมาแสยะยิ้ม แหย ๆ บอก
"อุ่ยยยยย มีปัญหาการเชื่อมต่อสัญญาณคร่ะ..."
ผมบอก "ไม่เป็นไร" พลางยื่นมือถือ และหน้าจอ samsung pay เข้าไปข้าง ๆ ที่รูดบัตรเครดิต
นางงงมาก ทำไรต่อไปไม่ถูก ผมบอก "เครื่องบอกให้รูดบัตร ผมรูดแล้ว" บุ้ยไบ้ถามนางเป็นนัย ๆ ว่า "จะต้องทำไรต่อ?"
นางเก้กัง เงอะงะ อยู่พักใหญ่ หันมาบอก "ไม่ผ่าน"
ผมบอก "ผ่านสิ วันอาทิตย์ที่แล้วก็รูดผ่าน แคชเชียร์อาทิตย์ที่แล้ว ก็เล่นใหญ่เบอร์นี้ จะเป็นรองก็แต่รัชดาลัยเธียรเตอร์ ยังรูดผ่านเลย ลองอีกที"
นางลองใหม่ แล้วหันมาบอก "ยังไง ก็ไม่ผ่าน!!!!"
คราวนี้ ผู้คนแถวข้าง ๆ เริ่มให้ความสนใจ ว่าจะอะไรกันนักหนา?
ที่สุด รูดไปอีก 2-3 ที ก็ผ่าน คนเงี้ยะ หัวเราะกันเกรียว แทบจะปรบมือ สแตนดิ้งโอเวชั่น กันเลย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ต้องยืนกรานที่จะไม่ชำระด้วยบัตรเครดิตเท่านั้น ค่อย ๆ สอนแคชเชียร์ตามห้างไปทีละนิด ทีละนิด ชาตินี้ อีกไม่ไกล คงใช้ samsung pay กันเป็นหมด
ผมหันกลับไปสำทับขุ่นป้า ผจก. ว่า "ทีหน้าทีหลัง อบรมมารยาทลูกน้องมั่งนะ" ขุ่นป้าลากเสียงยาว "คร้าาาาาาาาา..."
ประสพการณ์ samsung pay ล่าสุด
ผมบอก "ผมเพิ่งมาเวฟไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว" ผมเรียก samsung pay ว่าเวฟตามนางไป
นางเสียงแข็งบอก "นั่นมันอาทิตย์ที่แล้ว ตอนนี้ ห้างเราไม่รับเวฟแล้วฆ่ะ" เหมือนนางจะประกาศนโยบายใหม่ แทนผู้บริหารห้างให้เสร็จสรรพ
เสียงดังเบอร์ 8 และดังต่อเป็นเบอร์ 9 "ยังไงก็ไม่รับ ขอบัตรด้วยฆ่ะ!!!"
อารมณ์ผมปรี้ดไปรอเบอร์ 10 แระ บอกนาง "ไปเรียกผู้จัดการมา บัดเด๋วนี้"
นางบอก "คร้า... กะลังเรียกอยู่" น้ำเสียงท้าทาย ลอยหน้าลอยตา วอนจะโดนตบ ณ จุดนี้ นางมั่นหน้ามากกกกก (ก ไก่ล้านตัว)
อารมณ์ผมกะลังจะปรี้ดไปเบอร์ 11 บอกนาง "พูดดี ๆ ก็ได้ ทำไมต้องขึ้นเสียง และน้ำเสียงแข็งกร้าวเบอร์นั้น"
ผมกะลังจะอ้าปากบอก "ถ้ารูดได้ จะยอมโดนตบสักฉาดนึงมั้ย" โชคดีของนาง ขุ่นป้า ผจก. เดินมาห้ามทัพพะดี
ขุ่นป้านางนั้นบอก "ทำไมจะไม่ได้ ต้องกด F6" แล้วนางก็กด F6 กดเสด เหมือนอย่างในซิทคอมเลย นางหันมาแสยะยิ้ม แหย ๆ บอก
"อุ่ยยยยย มีปัญหาการเชื่อมต่อสัญญาณคร่ะ..."
ผมบอก "ไม่เป็นไร" พลางยื่นมือถือ และหน้าจอ samsung pay เข้าไปข้าง ๆ ที่รูดบัตรเครดิต
นางงงมาก ทำไรต่อไปไม่ถูก ผมบอก "เครื่องบอกให้รูดบัตร ผมรูดแล้ว" บุ้ยไบ้ถามนางเป็นนัย ๆ ว่า "จะต้องทำไรต่อ?"
นางเก้กัง เงอะงะ อยู่พักใหญ่ หันมาบอก "ไม่ผ่าน"
ผมบอก "ผ่านสิ วันอาทิตย์ที่แล้วก็รูดผ่าน แคชเชียร์อาทิตย์ที่แล้ว ก็เล่นใหญ่เบอร์นี้ จะเป็นรองก็แต่รัชดาลัยเธียรเตอร์ ยังรูดผ่านเลย ลองอีกที"
นางลองใหม่ แล้วหันมาบอก "ยังไง ก็ไม่ผ่าน!!!!"
คราวนี้ ผู้คนแถวข้าง ๆ เริ่มให้ความสนใจ ว่าจะอะไรกันนักหนา?
ที่สุด รูดไปอีก 2-3 ที ก็ผ่าน คนเงี้ยะ หัวเราะกันเกรียว แทบจะปรบมือ สแตนดิ้งโอเวชั่น กันเลย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ต้องยืนกรานที่จะไม่ชำระด้วยบัตรเครดิตเท่านั้น ค่อย ๆ สอนแคชเชียร์ตามห้างไปทีละนิด ทีละนิด ชาตินี้ อีกไม่ไกล คงใช้ samsung pay กันเป็นหมด
ผมหันกลับไปสำทับขุ่นป้า ผจก. ว่า "ทีหน้าทีหลัง อบรมมารยาทลูกน้องมั่งนะ" ขุ่นป้าลากเสียงยาว "คร้าาาาาาาาา..."