ชวนแม่ข้ามโขงไปเยี่ยมยามเมืองสะหวัน @สะหวันนะเขต
เร็วๆนี้ ที่บ้านกำลังจะจัดงาน เลยเชิญเพื่อนพี่น้องที่สนิทมาเที่ยวกัน เพื่อนหลายคนบอกว่า แถวบ้านที่มุกดาหาร มีอะไรเที่ยวบ้าง?
ความจริงแถบอีสานมีที่เที่ยวที่น่าสนใจอยู่มากมาย สำหรับตัวจังหวัดมุกดาหารเองนั้น ก็มีอยู่มากโข
แต่วันนี้อยากมาชวนเพื่อนข้ามโขงไปเที่ยวฝั่งโน้น ที่เมืองสะหวันนะเขตประเทศลาว กันค่ะ
การเดินทางฉบับนี้เป็นฉบับย่อ ให้กับคนที่มีเวลาไม่มากนัก 1 วันก็เที่ยวได้ ใครอยากค้างคืนก็ชิลไปอีก
พร้อมไหมคะ…
เริ่มการเดินทางกันเลย
ว่าด้วยเรื่องการเดินทาง
การเดินทางจากมุกดาหารไปสะหวันนะเขต มีสองวิธี
1. นั่งรถบัส มุกดาหาร-สะหวันนะเขต
ตั๋วราคา 50 บาท ออกทุก 30 นาที ขึ้นได้ที่บขส. มุกดาหาร
เจี๊ยบกับแม่ ไปด้วยรถโดยสาร ซื้อตั๋วที่หน้าเคาท์เตอร์ แล้วมาขึ้นรถ
รถจะวิ่งออกไปนอกเมืองประมาณ 7 กิโลเมตร จะถึงสะพานข้ามแม่น้ำโขงแห่งที่ 2 จอดให้เราลงเพื่อผ่านการตรวจคนเข้าเมือง
พาสปอร์ตไทย เดินทางเข้าออกประเทศลาวได้เลย เขียน immigration form แล้วต่อคิวหน้าตู้ที่ระบุไว้ได้เลย
สำหรับคนที่ไม่มีพาสปอร์ต ก็สามารถทำบัตรผ่านแดนได้ง่ายๆ โดยใช้บัตรประชาชน ทำสำเนาแล้วขอบัตรผ่านแดนก่อนเดินทาง หรือทำที่หน้าด่านก็ได้(ส่วนใหญ่รถจะรอ แต่ถ้าไม่ทัน เราก็รอรถคันถัดไปก็ได้)
ผ่านด่านเรา รีบวิ่งขึ้นรถคันเดิม แล้วข้ามสะพานไปยังด่านฝั่งลาว
เขียนimmigration form ของลาว แล้วต่อคิวอีกรอบ ด่านนี้เราอาจจะต้องเสียค่าธรรมเนียม(ซึ่งจริงๆไม่ควรมี แต่เจ้าหน้าที่จะคิดเป็นค่าล่วงเวลาไป เห็นต้องจ่ายกันทุกคน รอบนี้เราจ่ายไปคนละ 50 บาท)
รถจะพาไปส่งที่ขนส่งของสะหวันนะเขต
ถึงละ!!!!
ปล.เส้นทางนี้ใช้เวลา 1 ชม. พอดี เพราะต้องขึ้นลงรถและรอผ่านด่าน แถมต้องรอเพื่อนที่ร่วมโดยสารกันมา ถ้าอยากเร็วกว่าคิดว่า ไปทางเรือน่าจะดี
2. ข้ามเรือที่ท่าเรือตรงท่าด่าน (ริมชายโขง)
ค่าเรือ 50 บาทเช่นกัน เรือมีสองแบบ คือเรือไทย และเรือลาว ซึ่งจะวิ่งสวนกันรับส่งผู้โดยสาร เรือเที่ยวสุดท้ายน่าจะออกเวลา 16:30 จากฝั่งไทย และออกจากฝั่งลาวเวลา 16:00
การลงเรือก็ไม่ยาก ถ้าคนไม่เยอะนี่เร็วเลยค่ะ
ผ่านด่านตรวจแล้วซื้อตั๋วลงเรือ เรือจะขับอ้อมสันดอนทรายที่ขวางลำน้ำอยู่เพื่อไปส่งฝั่งโน้น
ถึงฝั่งเราก็ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองฝั่งลาวอีกรอบ เสียค่าธรรมเนียม(เหมือนด้านบน คนละ 80 บาทสำหรับคนที่ถือพาสปอร์ต ส่วนคนที่ถือ บัตรผ่านแดน(boarding pass) นั้นจ่ายแค่ 60 บาทเท่านั้น ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร
รวมระยะเวลาประมาณ 30 นาทีเท่านั้น แต่ทั้งนี้ขึ้นกับจำนวนคนโดยสารด้วยนะคะ
ขากลับจากฝั่งลาว เจี๊ยบกับแม่เดินเล่นที่เขตเมืองเก่า ซึ่งอยู่ด้านหน้าท่าเรือพอดี เราเลยตัดสินใจกลับทางเรือแทน โดยไม่ต้องเสียเวลาวกกลับไปที่ขนส่ง
เที่ยวไหนดี
หลักๆถ้าไปสะหวันนะเขต ก็จะทำอยู่ไม่กี่อย่าง ไหว้พระธาตุอิงฮัง ไหว้พระ ชมวัดวาอารามในตัวเมือง และเดินเล่นชมเมืองเก่า
ครั้งนี้เรานั่งรถโดยสารรอบ 9:30 ผ่านด่านทุกอย่างมาได้ จนถึงขนส่งก็ 10:30 แล้ว
นึกได้ว่ายังไม่ได้ทานข้าวเช้ากันเลย ก็เลยแวะทาน “เฝอ – ก๋วยเตี๋ยว” ที่ร้านแถวนั้น พร้อมด้วย “ไข่ลูก – ไข่เป็ดที่ยังเป็นตัวเล็กๆ นึ่ง จิ้มกับเกลือพริกไท พร้อมด้วยผักแพรว(ภาษาอีสาน) ภาษากลางเรียกอะไรไม่รู้ ใครทราบช่วยบอกดี
ไข่ลูกนี่เป็นของโปรดเลยค่ะ กลับมาบ้านทีไรต้องสั่งที่บ้านหาให้ สนนราคาลูกละ 10 บาทไทย ที่กรุงเทพก็มีขาย แต่คนกรุงอาจจะไม่กล้าทาน
ระหว่างนั่งทานอาหาร คนขับรถตุ๊กๆก็มาเทียบเคียงถามว่าจะไปเที่ยวไหม บอกราคามา 800 บาท พาไปพระธาตุอิงฮัง ระยะทาง 15 กิโลจากตัวเมือง + กลับมาชมเมืองเก่า แล้วมาส่งที่ขนส่งเหมือนเดิม
ราคาที่ว่ามานี้ ถือว่าแพงมาก เค้าคงรอต่อราคาค่ะ แต่เราไม่โอเค เลยไม่ต่อ สุดท้ายคนขับคงทนไม่ไหว คุยไปคุยมาก็ลดราคาให้เหลือ 500 บาท
เราอยากลองถามราคาคนอื่นๆดูก่อน คนขับหลายคนทำท่าทางโอดครวญ เลยตัดสินใจพาแม่เดินออกมาถึงหน้าประตู ยังไม่ทันพ้น ก็มีคนเรียกบอกราคา 300 ก็ได้
พาไปพระธาตุอิงฮัง ระยะทาง 15 กิโลจากตัวเมืองพร้อมกลับมาส่งแถวเขตเมืองเก่า ซึ่งราคานี้ถือว่าโอเคค่ะ เพราะเจี๊ยบเคยไปมาราคาประมาณนี้ 300-350 บาทไปได้
เค้าต้องขับพาเราไป 15 กิโล จอดรอให้เราเข้าชมวัด ซึ่งเราจะเข้าไปไม่นาน ไม่น่าเกิน 20 นาทีเพราะวัดเล็ก ไหว้พระอยากเดียวและเดินชมนิดหน่อยเท่านั้น
เจี๊ยบไม่ชอบคนโก่งราคาเยอะไป บอกราคาสูงเพื่อให้เราต่อ หรือรอฟันลูกค้าเต็มที่แบบนี้ไม่น่ารักเลย
ทีแรกพี่คนขับคนใหม่เค้าถามว่า “เพิ่มให้อีกซัก 50 ได้ไหม”
เลยบอกไปว่า ถ้าบริการดีเราก็จะให้เพิ่มเนอะพี่ สุดท้ายขากลับเราให้คนขับเพิ่มไปอีกเกือบ 100 ซึ่งเค้าก็ happy เราก็ happy
พระธาตุอิงฮัง
15กิโลบนรถตุ๊กๆ ลมเย็นตีหน้า มาพร้อมฝุ่น แดดแรง แต่ลมก็เย็นมากเช่นกัน
พักนึงเราก็เดินทางมาถึง “พระธาตุอิงฮัง” เจี๊ยบเคยเล่าประวัติคร่าวๆในเพจแล้วครั้งโน้นที่กลับมาเยี่ยมบ้าน
แต่จะเล่าย่อๆอีกซักรอบนะคะ
“พระธาตุอิงฮัง” แห่งแขวงสะหวันนะเขต สปป. ลาว เป็นพระธาตุเก่าแก่ที่คนลาวนับถือกันมาก
พระธาตุ“อิงฮัง”มาจากคำว่า “พิงรัง”หรือพิงต้น เป็นพระธาตุรังคู่บ้านคู่เมือง และว่ากันว่าเป็นองค์แฝดกับ “พระธาตุพนม” อ.ธาตุพนม จ.นครพนม
ทุกปีชาวลาวจะจัดงานนมัสการพระธาตุอิงฮังเหมือนกับงานพระธาตุพนม จังหวัดนครพนม แต่เห็นว่าจะจัดขึ้นช่วงเดือนธันวาคม ส่วนพระธาตุพนมนั้นจะจัดขึ้นในช่วงวันเพ็ญเดือนสาม เดือนกุมภาพันธ์ของทุกปีซึ่งปีนี้ตรงกับวันที่ 4-12 กุมภาพนธ์นี้ค่ะ
องค์พระธาตุสร้างประมาณ พ.ศ.๔๐๐ มีความสูง 25 เมตร ด้านบนพระธาตุเป็นทองคำแท้ๆ เราจะเห็นภาพแกะสลักแนวกามาวิจิตของฮินดูซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ ภายในเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งห้ามผู้หญิงเข้าไปกราบด้านในนะคะ เราต้องไหว้ด้านนอกแล้วฝากดอกไม้ให้ผู้ชายถือเข้าไปวางให้ค่ะ
ค่าบัตรเข้าพระธาตุ ราคา 5,000 กีบ ราวๆ 20 บาทไทย
ใครอยากจะกราบพระธาตุด้วยเครื่อง ก็สามารถซื้อได้จากร้านข้างทางที่ชาวบ้านจะทำวางขายตั้งแต่ทางเข้าถนนใหญ่ และด้านหน้าทางเข้าพระธาตุ(ก่อนนั้นเห็นมีขายที่ร้านด้านหน้าเลย ตอนนี้หาไม่เจอ) หรือจะไหว้แค่ธูปเทียนก็ได้ค่ะ สามารถหยิบได้ด้านในวัดเลย
หลังจากสักการะพระธาตุแล้ว อย่าลืมขอพรจากพระท่าน แล้วก็คุณยายชี รับฝ้ายผูกข้อมือสีจัดจ้าน บรรจุมนต์ขลังและพรหลายประการ ก่อนขึ้นรถตุ๊กๆจะแวะซื้อผ้าซิ่นแบบชาวลาวเป็นของฝากที่บ้านก็ได้
ลากลับแบบอิ่มบุญกันทั้งแม่ลูก
ไหว้พระ ชมวัดวาอารามในตัวเมือง
กลับจากพระธาตุให้รถมาส่งที่หน้าพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ เห็นว่าให้จับกระดูกของจริงได้ด้วย(นึกแปลกใจว่าเค้าไม่กลัวมันเสื่อมสภาพหรืออย่างไร ทำไมไม่ใส่ในกรอบตู้กระจก รักษาไว้)
อย่างไรก็ตาม เรามาถึงพิพิธภัณฑ์ตอน 12:30 ซึ่งเจ้าหน้าที่พักทานข้าวกลางวันกันอยู่
ต้องกลับมาใหม่ตอน 13:30 เลยตัดสินใจกันว่าจะไปเดินรอบเมืองเก่ากันก่อน
ปล. ท้ายที่สุดเราไม่ได้ย้อนกลับมาชมที่นี่ เพราะแต่เพลินกับการถ่ายรูปที่เขตเมืองเก่า และรีบกลับบ้านพร้อมเรือเที่ยวสุดท้ายตอน 16:00
ปล. 2 แม่บอกว่า ไว้รอบหน้าค่อยมาใหม่ เพราะบ้านใกล้แค่น้ำโขงกั้น
เนื่องจากมาเที่ยวกันแบบคิดปุ๊บ มาปั๊บ เลยไม่ได้แวะศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเพื่อขอแผนที่
โชคดีที่อ่านกระทู้มาก่อน save แผนที่จากกระทู้ของคุณ Sugabean มาเพื่อพาแม่เดินเที่ยว ขอขอบคุณ ณ โอกาสนี้เลยนะคะ เพื่อนๆสามารถเข้าไปดูรีวิวการเดินทางแบบละเอียดที่กระทู้ข่างล่างนี้ได้ค่ะ
Credit: คุณ Sugabean จาก Pantip (
http://2g.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9851549/E9851549.html)
จากพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ เดินตามแผนที่ด้านบน เรียบแม่น้ำมาเรื่อยๆ เพื่อมาหาวัดไชยะภูมิ
แวะดื่มชาเขียวคนละแก้วที่ร้านจิ้มจุ่มข้างๆวัด รสชาติไม่ถูกปากเท่าไหร่นัก หวานเกินไป แล้วชาเขียวก็ไม่ค่อยเข้มข้น แต่สนนราคา 8000 กีบ ก็พอไหว
...
[CR] ชวนแม่ข้ามโขงไปเยี่ยมยามเมืองสะหวัน@สะหวันนะเขต | A REMARKABLE JOURNEY |
เร็วๆนี้ ที่บ้านกำลังจะจัดงาน เลยเชิญเพื่อนพี่น้องที่สนิทมาเที่ยวกัน เพื่อนหลายคนบอกว่า แถวบ้านที่มุกดาหาร มีอะไรเที่ยวบ้าง?
ความจริงแถบอีสานมีที่เที่ยวที่น่าสนใจอยู่มากมาย สำหรับตัวจังหวัดมุกดาหารเองนั้น ก็มีอยู่มากโข
แต่วันนี้อยากมาชวนเพื่อนข้ามโขงไปเที่ยวฝั่งโน้น ที่เมืองสะหวันนะเขตประเทศลาว กันค่ะ
การเดินทางฉบับนี้เป็นฉบับย่อ ให้กับคนที่มีเวลาไม่มากนัก 1 วันก็เที่ยวได้ ใครอยากค้างคืนก็ชิลไปอีก
พร้อมไหมคะ…
เริ่มการเดินทางกันเลย
ว่าด้วยเรื่องการเดินทาง
การเดินทางจากมุกดาหารไปสะหวันนะเขต มีสองวิธี
1. นั่งรถบัส มุกดาหาร-สะหวันนะเขต
ตั๋วราคา 50 บาท ออกทุก 30 นาที ขึ้นได้ที่บขส. มุกดาหาร
เจี๊ยบกับแม่ ไปด้วยรถโดยสาร ซื้อตั๋วที่หน้าเคาท์เตอร์ แล้วมาขึ้นรถ
รถจะวิ่งออกไปนอกเมืองประมาณ 7 กิโลเมตร จะถึงสะพานข้ามแม่น้ำโขงแห่งที่ 2 จอดให้เราลงเพื่อผ่านการตรวจคนเข้าเมือง
พาสปอร์ตไทย เดินทางเข้าออกประเทศลาวได้เลย เขียน immigration form แล้วต่อคิวหน้าตู้ที่ระบุไว้ได้เลย
สำหรับคนที่ไม่มีพาสปอร์ต ก็สามารถทำบัตรผ่านแดนได้ง่ายๆ โดยใช้บัตรประชาชน ทำสำเนาแล้วขอบัตรผ่านแดนก่อนเดินทาง หรือทำที่หน้าด่านก็ได้(ส่วนใหญ่รถจะรอ แต่ถ้าไม่ทัน เราก็รอรถคันถัดไปก็ได้)
ผ่านด่านเรา รีบวิ่งขึ้นรถคันเดิม แล้วข้ามสะพานไปยังด่านฝั่งลาว
เขียนimmigration form ของลาว แล้วต่อคิวอีกรอบ ด่านนี้เราอาจจะต้องเสียค่าธรรมเนียม(ซึ่งจริงๆไม่ควรมี แต่เจ้าหน้าที่จะคิดเป็นค่าล่วงเวลาไป เห็นต้องจ่ายกันทุกคน รอบนี้เราจ่ายไปคนละ 50 บาท)
รถจะพาไปส่งที่ขนส่งของสะหวันนะเขต
ถึงละ!!!!
ปล.เส้นทางนี้ใช้เวลา 1 ชม. พอดี เพราะต้องขึ้นลงรถและรอผ่านด่าน แถมต้องรอเพื่อนที่ร่วมโดยสารกันมา ถ้าอยากเร็วกว่าคิดว่า ไปทางเรือน่าจะดี
2. ข้ามเรือที่ท่าเรือตรงท่าด่าน (ริมชายโขง)
ค่าเรือ 50 บาทเช่นกัน เรือมีสองแบบ คือเรือไทย และเรือลาว ซึ่งจะวิ่งสวนกันรับส่งผู้โดยสาร เรือเที่ยวสุดท้ายน่าจะออกเวลา 16:30 จากฝั่งไทย และออกจากฝั่งลาวเวลา 16:00
การลงเรือก็ไม่ยาก ถ้าคนไม่เยอะนี่เร็วเลยค่ะ
ผ่านด่านตรวจแล้วซื้อตั๋วลงเรือ เรือจะขับอ้อมสันดอนทรายที่ขวางลำน้ำอยู่เพื่อไปส่งฝั่งโน้น
ถึงฝั่งเราก็ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองฝั่งลาวอีกรอบ เสียค่าธรรมเนียม(เหมือนด้านบน คนละ 80 บาทสำหรับคนที่ถือพาสปอร์ต ส่วนคนที่ถือ บัตรผ่านแดน(boarding pass) นั้นจ่ายแค่ 60 บาทเท่านั้น ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร
รวมระยะเวลาประมาณ 30 นาทีเท่านั้น แต่ทั้งนี้ขึ้นกับจำนวนคนโดยสารด้วยนะคะ
ขากลับจากฝั่งลาว เจี๊ยบกับแม่เดินเล่นที่เขตเมืองเก่า ซึ่งอยู่ด้านหน้าท่าเรือพอดี เราเลยตัดสินใจกลับทางเรือแทน โดยไม่ต้องเสียเวลาวกกลับไปที่ขนส่ง
เที่ยวไหนดี
หลักๆถ้าไปสะหวันนะเขต ก็จะทำอยู่ไม่กี่อย่าง ไหว้พระธาตุอิงฮัง ไหว้พระ ชมวัดวาอารามในตัวเมือง และเดินเล่นชมเมืองเก่า
ครั้งนี้เรานั่งรถโดยสารรอบ 9:30 ผ่านด่านทุกอย่างมาได้ จนถึงขนส่งก็ 10:30 แล้ว
นึกได้ว่ายังไม่ได้ทานข้าวเช้ากันเลย ก็เลยแวะทาน “เฝอ – ก๋วยเตี๋ยว” ที่ร้านแถวนั้น พร้อมด้วย “ไข่ลูก – ไข่เป็ดที่ยังเป็นตัวเล็กๆ นึ่ง จิ้มกับเกลือพริกไท พร้อมด้วยผักแพรว(ภาษาอีสาน) ภาษากลางเรียกอะไรไม่รู้ ใครทราบช่วยบอกดี
ไข่ลูกนี่เป็นของโปรดเลยค่ะ กลับมาบ้านทีไรต้องสั่งที่บ้านหาให้ สนนราคาลูกละ 10 บาทไทย ที่กรุงเทพก็มีขาย แต่คนกรุงอาจจะไม่กล้าทาน
ระหว่างนั่งทานอาหาร คนขับรถตุ๊กๆก็มาเทียบเคียงถามว่าจะไปเที่ยวไหม บอกราคามา 800 บาท พาไปพระธาตุอิงฮัง ระยะทาง 15 กิโลจากตัวเมือง + กลับมาชมเมืองเก่า แล้วมาส่งที่ขนส่งเหมือนเดิม
ราคาที่ว่ามานี้ ถือว่าแพงมาก เค้าคงรอต่อราคาค่ะ แต่เราไม่โอเค เลยไม่ต่อ สุดท้ายคนขับคงทนไม่ไหว คุยไปคุยมาก็ลดราคาให้เหลือ 500 บาท
เราอยากลองถามราคาคนอื่นๆดูก่อน คนขับหลายคนทำท่าทางโอดครวญ เลยตัดสินใจพาแม่เดินออกมาถึงหน้าประตู ยังไม่ทันพ้น ก็มีคนเรียกบอกราคา 300 ก็ได้
พาไปพระธาตุอิงฮัง ระยะทาง 15 กิโลจากตัวเมืองพร้อมกลับมาส่งแถวเขตเมืองเก่า ซึ่งราคานี้ถือว่าโอเคค่ะ เพราะเจี๊ยบเคยไปมาราคาประมาณนี้ 300-350 บาทไปได้
เค้าต้องขับพาเราไป 15 กิโล จอดรอให้เราเข้าชมวัด ซึ่งเราจะเข้าไปไม่นาน ไม่น่าเกิน 20 นาทีเพราะวัดเล็ก ไหว้พระอยากเดียวและเดินชมนิดหน่อยเท่านั้น
เจี๊ยบไม่ชอบคนโก่งราคาเยอะไป บอกราคาสูงเพื่อให้เราต่อ หรือรอฟันลูกค้าเต็มที่แบบนี้ไม่น่ารักเลย
ทีแรกพี่คนขับคนใหม่เค้าถามว่า “เพิ่มให้อีกซัก 50 ได้ไหม”
เลยบอกไปว่า ถ้าบริการดีเราก็จะให้เพิ่มเนอะพี่ สุดท้ายขากลับเราให้คนขับเพิ่มไปอีกเกือบ 100 ซึ่งเค้าก็ happy เราก็ happy
15กิโลบนรถตุ๊กๆ ลมเย็นตีหน้า มาพร้อมฝุ่น แดดแรง แต่ลมก็เย็นมากเช่นกัน
พักนึงเราก็เดินทางมาถึง “พระธาตุอิงฮัง” เจี๊ยบเคยเล่าประวัติคร่าวๆในเพจแล้วครั้งโน้นที่กลับมาเยี่ยมบ้าน
แต่จะเล่าย่อๆอีกซักรอบนะคะ
“พระธาตุอิงฮัง” แห่งแขวงสะหวันนะเขต สปป. ลาว เป็นพระธาตุเก่าแก่ที่คนลาวนับถือกันมาก
พระธาตุ“อิงฮัง”มาจากคำว่า “พิงรัง”หรือพิงต้น เป็นพระธาตุรังคู่บ้านคู่เมือง และว่ากันว่าเป็นองค์แฝดกับ “พระธาตุพนม” อ.ธาตุพนม จ.นครพนม
ทุกปีชาวลาวจะจัดงานนมัสการพระธาตุอิงฮังเหมือนกับงานพระธาตุพนม จังหวัดนครพนม แต่เห็นว่าจะจัดขึ้นช่วงเดือนธันวาคม ส่วนพระธาตุพนมนั้นจะจัดขึ้นในช่วงวันเพ็ญเดือนสาม เดือนกุมภาพันธ์ของทุกปีซึ่งปีนี้ตรงกับวันที่ 4-12 กุมภาพนธ์นี้ค่ะ
องค์พระธาตุสร้างประมาณ พ.ศ.๔๐๐ มีความสูง 25 เมตร ด้านบนพระธาตุเป็นทองคำแท้ๆ เราจะเห็นภาพแกะสลักแนวกามาวิจิตของฮินดูซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ ภายในเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งห้ามผู้หญิงเข้าไปกราบด้านในนะคะ เราต้องไหว้ด้านนอกแล้วฝากดอกไม้ให้ผู้ชายถือเข้าไปวางให้ค่ะ
ค่าบัตรเข้าพระธาตุ ราคา 5,000 กีบ ราวๆ 20 บาทไทย
ใครอยากจะกราบพระธาตุด้วยเครื่อง ก็สามารถซื้อได้จากร้านข้างทางที่ชาวบ้านจะทำวางขายตั้งแต่ทางเข้าถนนใหญ่ และด้านหน้าทางเข้าพระธาตุ(ก่อนนั้นเห็นมีขายที่ร้านด้านหน้าเลย ตอนนี้หาไม่เจอ) หรือจะไหว้แค่ธูปเทียนก็ได้ค่ะ สามารถหยิบได้ด้านในวัดเลย
หลังจากสักการะพระธาตุแล้ว อย่าลืมขอพรจากพระท่าน แล้วก็คุณยายชี รับฝ้ายผูกข้อมือสีจัดจ้าน บรรจุมนต์ขลังและพรหลายประการ ก่อนขึ้นรถตุ๊กๆจะแวะซื้อผ้าซิ่นแบบชาวลาวเป็นของฝากที่บ้านก็ได้
ลากลับแบบอิ่มบุญกันทั้งแม่ลูก
กลับจากพระธาตุให้รถมาส่งที่หน้าพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ เห็นว่าให้จับกระดูกของจริงได้ด้วย(นึกแปลกใจว่าเค้าไม่กลัวมันเสื่อมสภาพหรืออย่างไร ทำไมไม่ใส่ในกรอบตู้กระจก รักษาไว้)
อย่างไรก็ตาม เรามาถึงพิพิธภัณฑ์ตอน 12:30 ซึ่งเจ้าหน้าที่พักทานข้าวกลางวันกันอยู่
ต้องกลับมาใหม่ตอน 13:30 เลยตัดสินใจกันว่าจะไปเดินรอบเมืองเก่ากันก่อน
ปล. ท้ายที่สุดเราไม่ได้ย้อนกลับมาชมที่นี่ เพราะแต่เพลินกับการถ่ายรูปที่เขตเมืองเก่า และรีบกลับบ้านพร้อมเรือเที่ยวสุดท้ายตอน 16:00
ปล. 2 แม่บอกว่า ไว้รอบหน้าค่อยมาใหม่ เพราะบ้านใกล้แค่น้ำโขงกั้น
เนื่องจากมาเที่ยวกันแบบคิดปุ๊บ มาปั๊บ เลยไม่ได้แวะศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเพื่อขอแผนที่
โชคดีที่อ่านกระทู้มาก่อน save แผนที่จากกระทู้ของคุณ Sugabean มาเพื่อพาแม่เดินเที่ยว ขอขอบคุณ ณ โอกาสนี้เลยนะคะ เพื่อนๆสามารถเข้าไปดูรีวิวการเดินทางแบบละเอียดที่กระทู้ข่างล่างนี้ได้ค่ะ
จากพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ เดินตามแผนที่ด้านบน เรียบแม่น้ำมาเรื่อยๆ เพื่อมาหาวัดไชยะภูมิ
แวะดื่มชาเขียวคนละแก้วที่ร้านจิ้มจุ่มข้างๆวัด รสชาติไม่ถูกปากเท่าไหร่นัก หวานเกินไป แล้วชาเขียวก็ไม่ค่อยเข้มข้น แต่สนนราคา 8000 กีบ ก็พอไหว
...