ตอนนี้เราอายุ 24 ส่วนน้องชายเรา 22 ตอนมหาลัยเรามาเรียนไกลบ้านค่ะ แล้วได้งานที่นี่
ที่ จว งานสายที่เราเรียนมามันไม่ค่อยมี ถ้ามีเงินเดือนก็น้อย เลยทำที่นี่ ตั้งแต่จบมาเลยกลับบ้านปีละ 2-3 ครั้ง ไม่เคยไปอยู่ยาวๆ
ตอนที่ยังอยู่บ้านเดียวกันช่วงมัธยม เวลาทะเลาะกันเค้าชอบด่าว่าเราแรงๆ แล้วบางครั้งถ้าโกรธมากๆ จะทำร้ายเราด้วย
แล้วเค้าก็คบเพื่อนไม่ค่อยดี กินเหล้าเมายา ขับมอเตอร์ไซค์กันกลางคืน สมัยนั้นก็พยายามห้ามแล้ว
แต่เค้าไม่ฟังมาตั้งแต่ไหนแต่ไร พอให้เลิกคบเพื่อนกลุ่มนี้ สุดท้ายก็กลับไปคบกันอีก เพราะเค้าหยุดไปโรงเรียนตั้งแต่จบ ม.3
แม่คะยั้นคะยอให้ไปเรียน กสน. แต่เค้าไม่อยากไป เลยต้องยอม เลยไม่มีเพื่อนที่โรงเรียน มีแต่เพื่อนกลุ่มเดิม
พอห้ามไม่ได้เลยพยายามไม่ไปยุ่งกับเค้ามาก อยากทำอะไรถ้าเราไม่เดือดร้อนก็ทำ บางทีขอยืมเงินถ้าไม่มาก 5-6 ร้อยก็ต้องยอมให้
เพราะถ้าไม่ยอมจะทะเลาะกันอีก ตอนมัธยมเราเรียนหนักมาก พอต้องมาทะเลาะกับน้องอีก แล้วทุกคนก็เข้าข้างเค้าเลยเครียดมาก
แต่ก็ทน เพราะตอนที่เค้าเริ่มเป็นหนัก เราก็ ม.5 แล้ว อีกแปปเดียวก็จบ ม.6 เลยพยายามทนๆ ไปก่อน เรามีพี่น้องหลายคน
แต่พี่ๆ อายุจะห่างกันหน่อย ช่วงมัธยมเลยมีแต่เราที่อยู่บ้านเดียวกับน้องชายเรา ตอนเด็กๆ เค้าไม่ได้เป็นแบบนี้อ่ะค่ะ
ตอนนั้นก็รักกันดี แต่พอมัธยมเค้ากลายเป็นแบบนี้ เราเลยไม่ไหวจริงๆ บางทีพี่ๆ เลยชอบว่าเราว่าไม่รักน้อง ไม่ดูแลน้องเลย
แล้วพอเราย้ายมาเรียนมหาลัยที่อื่น ช่วงที่เรียนอยู่ก็ไม่ค่อยเจอเค้าเท่าไหร่ ยกเว้นปิดเทอม ช่วงที่ไม่เจอกันสบายใจขึ้นเยอะ
เรียนหนักแต่ก็ไม่เครียด เราเลยไม่ค่อยอยากไปเจอเค้า แต่พอเรามีงานทำ เช่าบ้านอยู่ เค้าชอบมาขออยู่ที่บ้านเป็นช่วงๆ แล้วก็ขอเงิน
เราไม่ชอบให้มาอยู่เท่าไหร่ แรกๆ ก็พยายามบอกว่าอยู่หอหญิงกับเพื่อน ให้มาอยู่ไม่ได้ (แต่ตอนนั้นอยู่หอจริงๆ นะ)
แต่พอย้ายมาอยู่บ้านเช่าก็เลยมาขอบ่อย พอถามว่าทำไมไม่ไปขอพี่คนอื่น ก็บอกว่า เกรงใจเค้า (เอ้า อห แล้วกุล่ะ)
เค้ามีครอบครัวกันแล้ว น่าจะอายเลยมาขอเรา แรกๆ เราก็ยอมโอนให้ 4-5 พัน 2-3 เดือนครั้ง บางทีก็ 5-6 เดือน
เวลาเพื่อนเค้ามาทำธุระกรุงเทพ เค้าจะขอมาด้วย มาขอนอนที่บ้าน
ช่วงแรกยังพอได้ เราเห็นว่าเป็นน้องเลยพยายามช่วยเล็กๆ น้อยๆ เท่าที่ได้
แต่พอเริ่มขอเป็นหมื่น เราเลยเริ่มรำคาญละ เพราะเราต้องรับผิดชอบตัวเอง แล้วตอนเรียนเรากู้ กยศ ด้วย
ถ้าให้ยืมเยอะขนาดนั้นเราก็ไม่ไหว คุยทางโทรศัพท์เค้าก็โกรธ เรากลัวจะมาที่บ้านอีก เคยโอนให้ไปครั้งนึง 20000
อันนี้มากที่สุดที่เคยให้ละ แบ่งเงินเก็บเราให้เลย โอนให้เสร็จแล้วแล้วบอกไปว่า มีแค่นี้นะ อย่ามาขออีก
ล่าสุด เมื่อวานซืน ก็ยังมาขอ แต่เราไม่มีให้
เค้าก็โมโหปาของในบ้าน ปาใส่เราบ้าง แล้วก็ผลักเราจนล้ม เราเลยให้ไปนิดหน่อย เท่าที่มีแล้วบอกก็ไม่ต้องมาที่บ้านอีก
ไม่งั้นจะแจ้งความจับข้อหาบุกรุก ช่วงนี้มันชอตจริงๆ ค่ะ ให้ไปไม่เยอะ แต่จ่ายค่านู่นค่านี่อีกก็แทบจะไม่มีอะไรกินละเนี่ย
พอเราขู่จะแจ้งความ เค้าก็เถียงว่า แจ้งความจับพี่น้องตัวเองไม่ได้ แล้วก็โวยวายใหญ่โต
ต้องโทรเรียกเพื่อนมาช่วยกว่าจะยอมไป
ตอนนี้เราไม่โอเคจริงๆ ค่ะ เลยสงสัยว่าจะแจ้งความจับข้อหาบุกรุกได้มั้ยคะ
เราโทรไปคุยกับแม่ แม่ก็ด่าอีกว่าทำไมต้องถึงกับแจ้งความจับน้องด้วย แค่คุยกันดีๆ สิ แต่เราคุยดีๆ แล้ว
ไล่ก็แล้ว ยังมาทำร้ายเราอีก เราอยากอยู่สงบๆ สักที จะว่าเราใจร้าย ไม่ช่วยเหลือเค้าก็ได้ค่ะ แต่เราช่วยมาเยอะแล้ว
สามารถแจ้งความข้อหาบุกรุกจับน้องชายตัวเองได้มั้ยคะ ?
ที่ จว งานสายที่เราเรียนมามันไม่ค่อยมี ถ้ามีเงินเดือนก็น้อย เลยทำที่นี่ ตั้งแต่จบมาเลยกลับบ้านปีละ 2-3 ครั้ง ไม่เคยไปอยู่ยาวๆ
ตอนที่ยังอยู่บ้านเดียวกันช่วงมัธยม เวลาทะเลาะกันเค้าชอบด่าว่าเราแรงๆ แล้วบางครั้งถ้าโกรธมากๆ จะทำร้ายเราด้วย
แล้วเค้าก็คบเพื่อนไม่ค่อยดี กินเหล้าเมายา ขับมอเตอร์ไซค์กันกลางคืน สมัยนั้นก็พยายามห้ามแล้ว
แต่เค้าไม่ฟังมาตั้งแต่ไหนแต่ไร พอให้เลิกคบเพื่อนกลุ่มนี้ สุดท้ายก็กลับไปคบกันอีก เพราะเค้าหยุดไปโรงเรียนตั้งแต่จบ ม.3
แม่คะยั้นคะยอให้ไปเรียน กสน. แต่เค้าไม่อยากไป เลยต้องยอม เลยไม่มีเพื่อนที่โรงเรียน มีแต่เพื่อนกลุ่มเดิม
พอห้ามไม่ได้เลยพยายามไม่ไปยุ่งกับเค้ามาก อยากทำอะไรถ้าเราไม่เดือดร้อนก็ทำ บางทีขอยืมเงินถ้าไม่มาก 5-6 ร้อยก็ต้องยอมให้
เพราะถ้าไม่ยอมจะทะเลาะกันอีก ตอนมัธยมเราเรียนหนักมาก พอต้องมาทะเลาะกับน้องอีก แล้วทุกคนก็เข้าข้างเค้าเลยเครียดมาก
แต่ก็ทน เพราะตอนที่เค้าเริ่มเป็นหนัก เราก็ ม.5 แล้ว อีกแปปเดียวก็จบ ม.6 เลยพยายามทนๆ ไปก่อน เรามีพี่น้องหลายคน
แต่พี่ๆ อายุจะห่างกันหน่อย ช่วงมัธยมเลยมีแต่เราที่อยู่บ้านเดียวกับน้องชายเรา ตอนเด็กๆ เค้าไม่ได้เป็นแบบนี้อ่ะค่ะ
ตอนนั้นก็รักกันดี แต่พอมัธยมเค้ากลายเป็นแบบนี้ เราเลยไม่ไหวจริงๆ บางทีพี่ๆ เลยชอบว่าเราว่าไม่รักน้อง ไม่ดูแลน้องเลย
แล้วพอเราย้ายมาเรียนมหาลัยที่อื่น ช่วงที่เรียนอยู่ก็ไม่ค่อยเจอเค้าเท่าไหร่ ยกเว้นปิดเทอม ช่วงที่ไม่เจอกันสบายใจขึ้นเยอะ
เรียนหนักแต่ก็ไม่เครียด เราเลยไม่ค่อยอยากไปเจอเค้า แต่พอเรามีงานทำ เช่าบ้านอยู่ เค้าชอบมาขออยู่ที่บ้านเป็นช่วงๆ แล้วก็ขอเงิน
เราไม่ชอบให้มาอยู่เท่าไหร่ แรกๆ ก็พยายามบอกว่าอยู่หอหญิงกับเพื่อน ให้มาอยู่ไม่ได้ (แต่ตอนนั้นอยู่หอจริงๆ นะ)
แต่พอย้ายมาอยู่บ้านเช่าก็เลยมาขอบ่อย พอถามว่าทำไมไม่ไปขอพี่คนอื่น ก็บอกว่า เกรงใจเค้า (เอ้า อห แล้วกุล่ะ)
เค้ามีครอบครัวกันแล้ว น่าจะอายเลยมาขอเรา แรกๆ เราก็ยอมโอนให้ 4-5 พัน 2-3 เดือนครั้ง บางทีก็ 5-6 เดือน
เวลาเพื่อนเค้ามาทำธุระกรุงเทพ เค้าจะขอมาด้วย มาขอนอนที่บ้าน
ช่วงแรกยังพอได้ เราเห็นว่าเป็นน้องเลยพยายามช่วยเล็กๆ น้อยๆ เท่าที่ได้
แต่พอเริ่มขอเป็นหมื่น เราเลยเริ่มรำคาญละ เพราะเราต้องรับผิดชอบตัวเอง แล้วตอนเรียนเรากู้ กยศ ด้วย
ถ้าให้ยืมเยอะขนาดนั้นเราก็ไม่ไหว คุยทางโทรศัพท์เค้าก็โกรธ เรากลัวจะมาที่บ้านอีก เคยโอนให้ไปครั้งนึง 20000
อันนี้มากที่สุดที่เคยให้ละ แบ่งเงินเก็บเราให้เลย โอนให้เสร็จแล้วแล้วบอกไปว่า มีแค่นี้นะ อย่ามาขออีก
ล่าสุด เมื่อวานซืน ก็ยังมาขอ แต่เราไม่มีให้
เค้าก็โมโหปาของในบ้าน ปาใส่เราบ้าง แล้วก็ผลักเราจนล้ม เราเลยให้ไปนิดหน่อย เท่าที่มีแล้วบอกก็ไม่ต้องมาที่บ้านอีก
ไม่งั้นจะแจ้งความจับข้อหาบุกรุก ช่วงนี้มันชอตจริงๆ ค่ะ ให้ไปไม่เยอะ แต่จ่ายค่านู่นค่านี่อีกก็แทบจะไม่มีอะไรกินละเนี่ย
พอเราขู่จะแจ้งความ เค้าก็เถียงว่า แจ้งความจับพี่น้องตัวเองไม่ได้ แล้วก็โวยวายใหญ่โต
ต้องโทรเรียกเพื่อนมาช่วยกว่าจะยอมไป
ตอนนี้เราไม่โอเคจริงๆ ค่ะ เลยสงสัยว่าจะแจ้งความจับข้อหาบุกรุกได้มั้ยคะ
เราโทรไปคุยกับแม่ แม่ก็ด่าอีกว่าทำไมต้องถึงกับแจ้งความจับน้องด้วย แค่คุยกันดีๆ สิ แต่เราคุยดีๆ แล้ว
ไล่ก็แล้ว ยังมาทำร้ายเราอีก เราอยากอยู่สงบๆ สักที จะว่าเราใจร้าย ไม่ช่วยเหลือเค้าก็ได้ค่ะ แต่เราช่วยมาเยอะแล้ว