คืออยากจะพูดมานานแล้วแต่ไม่อยากโดนFcแขวะ วันนี้ขอพูดสักหน่อยแล้วกัน
  
           ติดตามลูกยางสาวไทยมาแสนนานน้องๆหลายคนก้าวเข้ามาสู่วงการลูกยาง หลายคนพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ หลายคนก็เท่าเดิมจริงๆ และยุพาเป็นหนึ่งในนั้น ลิบที่เป็นตัวยืนทีมชาติทั้งป้านาและแป้น ทำไว้ได้ดีมาก มีความชัดเจน เรื่องความถนัด เช่น คนนึงถนัดรับเสริฟ อีกคนถนัดรับตบ และเมื่อยุพาคือคนต่อไปที่จะก้าวเข้ามา เราจึงต้องเพ่งเล็งและจับตาดูผลงาน ยุพาผ่านสนามมาพอสมควรทั้งลีคอาชีพและสังเวียนโลก ผีมือเธอนั้น ไม่เคยคงที่ คือ บางลูกรับได้อย่างน่าเหลือเชื่อและบางลูกที่ง่ายๆก็แหกอย่างได้เหลือเชื่อเช่นกัน ไอ้ลูกที่รับได้อย่างเหลือเชื่อนี่ชื่นชมนะ แต่มันก็เป็นข้อดีของนักกีฬาตำแหน่งนี้ทุกคนควรมี แต่บางลูกง่ายๆดันแหก ไม่ได้รวมถึงลูกที่หนักจริงแล้วแหกนะ ไม่ใช่ว่าอีกสองคนที่กล่าวถึงจะรับบอลไม่เคยแหก แต่การแหกของแป้นกับป้านามันยังอยู่ในวิถีที่เล่นได้ ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไม บางทีดักถูกทางแต่รับบอลไม่อยู่ ต่างจากแป้นที่แม้ดักผิดก็เกี่ยวติดมือดึงบอลกลับมาอยู่ในวิถีการเล่นได้ และหลายครั้งยุพา ดักผิดทาง เกี่ยวบอลติดแต่....โน่น พุ่งไปดาวอังคาร เอาจริงๆนะ ผู้เล่นหลักบางคนยังรับบอลดีกว่ายุพาอีก ตัววิ่งบอลเร็วบางคนก็เกี่ยวบอลดีกว่าเช่นกัน ไม่ใช่ว่าจะเล่นแย่มากมายอะไรนัก แต่ลูกไหนสวยก็สวยสุดๆไม่น่าเชื่อว่าจะรับได้ ลูกไหนแหกก็แหกซะกระเจิง ความเสถียรมันอยู่ตรงไหน สุพัตรา ถึงจะไม่โดดเด่นเท่าลิบคนอื่นแต่เธอก็ประครองเกมได้ ไม่เข้าใจว่าทำไมโค้ดถึงเลือกเป็นตัวยืนทีมชาติ แต่เราก็ยอมรับการตัดสินใจของโค้ด ด้วยความเคารพ ได้แต่ให้กำลังใจเธอไกลๆ ส่วนน้องที่พัฒนาชัดเจนที่สุดคือบิ๋ม ใจน้องนิ่งขึ้นเยอะ สามารถวางใจให้แทนป้ากิ๊ฟได้ ตามด้วยเตย คนนี้ก็นิ่งพอสมควร
ทุกอย่างที่เอ่ยมา คือ คหสต. ผิดใจใครเราขอโทด