คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
กลอนสุภาพน้องแต่งมาใกล้เคียงส่งครูได้มากที่สุด และพี่พอจะแต่งได้มากกว่าโจทย์ข้ออื่น พี่ลองเกลาให้มีสี่จุดที่แก้
1.บทแรกจะใช้ขานเปลี่ยนเป็นน่าเกรงขามเพื่อให้คล้องกับนาม
2.บทสุดท้ายลงคำว่า "ทุกวัน"ไม่ได้ เพราะ "วัน"เป็นเสียงสามัญ ซึ่งวรรคสองต้องห้ามเสียงสามัญกับเสียงตรี
พอไปดูฟังกับดังก็ไม่สัมผัสกับวันด้วย เลยลองแก้ใหม่เป็นอย่างนี้
เวลาว่างดูหนังอ่านหนังสือ ส่องมือถือเช็คไลน์ไม่อัดอั้น
ยามเบื่อเบื่อชอบนอนฝันกลางวัน เปิดเพลงสันทนาการสบายใจ
พี่แนะนำให้น้องอ่านผังที่คุณ Ku-SaLa เขียนไว้อย่างละเอียด มีสามผัง กลอนสุภาพ อินทรวิเชียร์ฉันท์ โคลงสี่สุภาพ
ในกระทู้นี้ https://pantip.com/topic/34576718
โคลงสี่สุภาพพี่ก็เพิ่งแต่งเป็นเพราะอ่านจากผังที่บอกน้อง ตอนแรกพี่ก็คิดว่าโคลงยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกชีวิตนี้แต่งไม่ได้
บังคับเอกเจ็ดโทสี่คืออารายยย ไม่รู้จัก แต่!!! เดี๋ยวก่อน!!! ตรงพยางค์ที่บังคับเอกมันมีลูกเล่นให้เราเลือกศัพท์ได้หลากหลายจาก
1. ตรงตัว...บังคับไม้เอก
2. เป็นคำที่ลงท้ายด้วยแม่ กก กด กบ (= คำตาย )
3. เป็นคำที่ลงด้วยสระเสียงสั้นแม่ก กา (ก็ จะ ละ)ยกเว้น อำ ไอ ใอ เอา
4. เป็นคำเอกโทษ คือรูปเดิมไม่ใช่คำที่ใช้ไม้เอกแต่เราแผลงมา เช่น เข้า เป็น เค่า ถ้า เป็น ท่า
อ่ะ...แล้วนี่พี่ก็ลองมั่วมาให้หนูดูตรงตามหัวข้อเป๊ะ...ความฝัน แต่ถ้าเอาไปใช้ทั้งดุ้นอย่างนี้ก็เสี่ยงไม่น้อยนะ
เพราะบทสองสมองพี่เริ่มตื้อคิดไม่ออกไม่รู้จะหาอะไรมาใส่ให้ตรงเอกโทดี เลยยืมนามสกุล อั้มภัชราภา ไชยเชื้อมา
แต่เดี๋ยวก่อน!!! ไชยยังใช้ไม่ได้ พี่เลยแปลงเป็นเอกโทษ ไช่ยเชื้อ
เห็นไหมอ่ะว่ามันมั่วมาก เอาส่งไปอาจได้ศูนย์ แต่งใหม่เหอะ...คุณพี่ขอร้อง
น้องแต่งกลอนสุภาพได้เก่ง แต่งร่ายได้อีก พี่ว่าแค่โคลงสี่สุภาพ
อิ๊อิ๊ ...(หมายถึงเด็กๆ น้องทำได้อยู่แล้ว ยังเหลือเวลาอีกหลายวันด้วย)
อ่ะ....เอาโคลงสี่สุภาพ "ความฝัน" ไป (ง่า...อย่างที่บอกแต่งใหม่เหอะ พี่ไม่แน่ใจว่ามันจะถูก )
ฝันหนูขอคิดท้า ทายจินต์
ฝันอยากเป็นนักบิน เก่งกล้า
บินโผนผาดอัครวินท์ ดูสง่า (อัครวินท์ = ผู้ประสบสิ่งล้ำเลิศ)
ฝันออกลวดลายจ้า บ่ได้ อายใคร
คิดเผด็จเจ็ทร้อย แอลอาร์
อยากซ่าส์ดุจจิลลา ไช่ยเชื้อ (จิลลา = ว่าว)
แหมแหมอย่าถือสา ฝันเด็ก น้อยเลย
คิดเสร็จกอดหมอนเนื้อ แนบซ้อน หลับไหล
ร่ายยาว ไม่เคยแต่ง เพิ่งรู้จักก็ตอนน้องตั้งกระทู้นี่แหละ 5555
ไปค้นวิกิพีเดีย...บอกว่า ร่ายยาว คือ ร่ายที่ไม่กำหนดจำนวนคำในวรรคหนึ่ง ๆ แต่ละวรรคจึงอาจมีคำน้อยมากแตกต่างกันไป การสัมผัส คำสุดท้ายของวรรคหน้าสัมผัสกับคำหนึ่งคำใดในวรรคถัดไป จะแต่งสั้นยาวเท่าไรเมื่อจบนิยมลงท้ายด้วยคำว่า แล้วแล นั้นแล นี้เถิด โน้นเถิด ฉะนี้ ฉะนั้น ฯลฯ เป็นต้น
ตัวอย่าง โพธิสตฺโต สมเด็จพระบรมโพธิสัตว์ อันสร้างสมดึงส์ปรมัตถบารมี เมื่อจะรับวโรรัตนเรืองศรีแปดประการ แด่สำนักนิท้าวมัฆวานเทเวศร์ ก็ทูลแก่ท้าวสหัสเนตรฉะนี้
แล้วดูที่น้องแต่งมานะ พี่เช็คคำที่ต้องสัมผัสนะ
มหาสารคามเมืองเก่าแก่แต่โบราณ ตั้งถิ่นฐานอยู่ใจกลางภาคอีสาน จำปาขาวดอกไม้ของจังหวัด มีประวัติสืบต่อมายาวนาน เรื่องเล่าขานตำนานกุดนางใย ท้ายมหาชัยท่านเจ้าเมือง งามลือเลื่องผ้าไหมมัดหมี่แสนประณีตลายสร้อยดอกหมาก ทั้งหลากหลายด้านภาษาถิ่น แล้วผินกายเดินหาที่เที่ยวชม หนุ่มสาวเขานิยมแก่งเลิงจาน วนอุทยานโกสัมพีมากล้วนนั้นคือลิง อย่ามัวประวิงลีลาเชิญมาเที่ยวมหาสารคาม นี้เถิด
เท่าที่พี่ดูแก้ตรง จำปาขาวดอกไม้ของจังหวัด เป็น จารจำปาขาวดอกไม้ของจังหวัด เพื่อให้คล้องกับคำว่าอีสานก่อนหน้า
ปล.ถ้าท่านผู้รู้ท่านอื่นเห็นว่าพี่กับน้องยังมีข้อผิดพลาดหรือข้อควรรู้อื่นแนะนำได้นะคะ
1.บทแรกจะใช้ขานเปลี่ยนเป็นน่าเกรงขามเพื่อให้คล้องกับนาม
2.บทสุดท้ายลงคำว่า "ทุกวัน"ไม่ได้ เพราะ "วัน"เป็นเสียงสามัญ ซึ่งวรรคสองต้องห้ามเสียงสามัญกับเสียงตรี
พอไปดูฟังกับดังก็ไม่สัมผัสกับวันด้วย เลยลองแก้ใหม่เป็นอย่างนี้
เวลาว่างดูหนังอ่านหนังสือ ส่องมือถือเช็คไลน์ไม่อัดอั้น
ยามเบื่อเบื่อชอบนอนฝันกลางวัน เปิดเพลงสันทนาการสบายใจ
พี่แนะนำให้น้องอ่านผังที่คุณ Ku-SaLa เขียนไว้อย่างละเอียด มีสามผัง กลอนสุภาพ อินทรวิเชียร์ฉันท์ โคลงสี่สุภาพ
ในกระทู้นี้ https://pantip.com/topic/34576718
โคลงสี่สุภาพพี่ก็เพิ่งแต่งเป็นเพราะอ่านจากผังที่บอกน้อง ตอนแรกพี่ก็คิดว่าโคลงยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกชีวิตนี้แต่งไม่ได้
บังคับเอกเจ็ดโทสี่คืออารายยย ไม่รู้จัก แต่!!! เดี๋ยวก่อน!!! ตรงพยางค์ที่บังคับเอกมันมีลูกเล่นให้เราเลือกศัพท์ได้หลากหลายจาก
1. ตรงตัว...บังคับไม้เอก
2. เป็นคำที่ลงท้ายด้วยแม่ กก กด กบ (= คำตาย )
3. เป็นคำที่ลงด้วยสระเสียงสั้นแม่ก กา (ก็ จะ ละ)ยกเว้น อำ ไอ ใอ เอา
4. เป็นคำเอกโทษ คือรูปเดิมไม่ใช่คำที่ใช้ไม้เอกแต่เราแผลงมา เช่น เข้า เป็น เค่า ถ้า เป็น ท่า
อ่ะ...แล้วนี่พี่ก็ลองมั่วมาให้หนูดูตรงตามหัวข้อเป๊ะ...ความฝัน แต่ถ้าเอาไปใช้ทั้งดุ้นอย่างนี้ก็เสี่ยงไม่น้อยนะ
เพราะบทสองสมองพี่เริ่มตื้อคิดไม่ออกไม่รู้จะหาอะไรมาใส่ให้ตรงเอกโทดี เลยยืมนามสกุล อั้มภัชราภา ไชยเชื้อมา
แต่เดี๋ยวก่อน!!! ไชยยังใช้ไม่ได้ พี่เลยแปลงเป็นเอกโทษ ไช่ยเชื้อ
เห็นไหมอ่ะว่ามันมั่วมาก เอาส่งไปอาจได้ศูนย์ แต่งใหม่เหอะ...คุณพี่ขอร้อง
น้องแต่งกลอนสุภาพได้เก่ง แต่งร่ายได้อีก พี่ว่าแค่โคลงสี่สุภาพ
อิ๊อิ๊ ...(หมายถึงเด็กๆ น้องทำได้อยู่แล้ว ยังเหลือเวลาอีกหลายวันด้วย)
อ่ะ....เอาโคลงสี่สุภาพ "ความฝัน" ไป (ง่า...อย่างที่บอกแต่งใหม่เหอะ พี่ไม่แน่ใจว่ามันจะถูก )
ฝันหนูขอคิดท้า ทายจินต์
ฝันอยากเป็นนักบิน เก่งกล้า
บินโผนผาดอัครวินท์ ดูสง่า (อัครวินท์ = ผู้ประสบสิ่งล้ำเลิศ)
ฝันออกลวดลายจ้า บ่ได้ อายใคร
คิดเผด็จเจ็ทร้อย แอลอาร์
อยากซ่าส์ดุจจิลลา ไช่ยเชื้อ (จิลลา = ว่าว)
แหมแหมอย่าถือสา ฝันเด็ก น้อยเลย
คิดเสร็จกอดหมอนเนื้อ แนบซ้อน หลับไหล
ร่ายยาว ไม่เคยแต่ง เพิ่งรู้จักก็ตอนน้องตั้งกระทู้นี่แหละ 5555
ไปค้นวิกิพีเดีย...บอกว่า ร่ายยาว คือ ร่ายที่ไม่กำหนดจำนวนคำในวรรคหนึ่ง ๆ แต่ละวรรคจึงอาจมีคำน้อยมากแตกต่างกันไป การสัมผัส คำสุดท้ายของวรรคหน้าสัมผัสกับคำหนึ่งคำใดในวรรคถัดไป จะแต่งสั้นยาวเท่าไรเมื่อจบนิยมลงท้ายด้วยคำว่า แล้วแล นั้นแล นี้เถิด โน้นเถิด ฉะนี้ ฉะนั้น ฯลฯ เป็นต้น
ตัวอย่าง โพธิสตฺโต สมเด็จพระบรมโพธิสัตว์ อันสร้างสมดึงส์ปรมัตถบารมี เมื่อจะรับวโรรัตนเรืองศรีแปดประการ แด่สำนักนิท้าวมัฆวานเทเวศร์ ก็ทูลแก่ท้าวสหัสเนตรฉะนี้
แล้วดูที่น้องแต่งมานะ พี่เช็คคำที่ต้องสัมผัสนะ
มหาสารคามเมืองเก่าแก่แต่โบราณ ตั้งถิ่นฐานอยู่ใจกลางภาคอีสาน จำปาขาวดอกไม้ของจังหวัด มีประวัติสืบต่อมายาวนาน เรื่องเล่าขานตำนานกุดนางใย ท้ายมหาชัยท่านเจ้าเมือง งามลือเลื่องผ้าไหมมัดหมี่แสนประณีตลายสร้อยดอกหมาก ทั้งหลากหลายด้านภาษาถิ่น แล้วผินกายเดินหาที่เที่ยวชม หนุ่มสาวเขานิยมแก่งเลิงจาน วนอุทยานโกสัมพีมากล้วนนั้นคือลิง อย่ามัวประวิงลีลาเชิญมาเที่ยวมหาสารคาม นี้เถิด
เท่าที่พี่ดูแก้ตรง จำปาขาวดอกไม้ของจังหวัด เป็น จารจำปาขาวดอกไม้ของจังหวัด เพื่อให้คล้องกับคำว่าอีสานก่อนหน้า
ปล.ถ้าท่านผู้รู้ท่านอื่นเห็นว่าพี่กับน้องยังมีข้อผิดพลาดหรือข้อควรรู้อื่นแนะนำได้นะคะ
แสดงความคิดเห็น
ช่วยเกลากลอนให้หน่อยได้ไหมคะ พอดีต้องแต่งกลอนส่งครู 5ชนิดคะ ส่งภายในวันที่ 2 ก.พ 60 คะ ช่วยด้วยนะคะ ;^;
1.กลอนสุภาพ 4บท เรื่อง แนะนำตัวเอง
2.โคลงสี่สุภาพ 2บท เรื่อง ความฝัน
3.อิทรวิเชียรฉันท์11 3บท เรื่อง อนาคต
4.ร่ายยาว 2บท เรื่องมหาสารคาม
5.กาพย์ยานี 11 4บท เรื่อง เรียนต่อ
แต่ที่แต่งได้คือ ร่ายยาวกับกลอนสุภาพคะ
ร่ายยาว (พอดีครูกำหนดให้1บทมี6วรรค หนูเลยเเต่งมา12วรรคคะ)
มหาสารคามเมืองเก่าแก่แต่โบราณ ตั้งถิ่นฐานอยู่ใจกลางภาคอีสาน จำปาขาวดอกไม้ของจังหวัด มีประวัติสืบต่อมายาวนาน เรื่องเล่าขานตำนานกุดนางใย ท้ายมหาชัยท่านเจ้าเมือง งามลือเลื่องผ้าไหมมัดหมี่แสนประณีตลายสร้อยดอกหมาก ทั้งหลากหลายด้านภาษาถิ่น แล้วผินกายเดินหาที่เที่ยวชม หนุ่มสาวเขานิยมแก่งเลิงจาน วนอุทยานโกสัมพีมากล้วนนั้นคือลิง อย่ามัวประวิงลีลาเชิญมาเที่ยวมหาสารคาม นี้เถิด
กลอนสุภาพ
รัตนาภรณ์นั้นคือชื่อจริง ที่เพราะพริ้งสุดแสนจะอ่อนหวาน
คำมุลครนี้คือสกุลนาม จะใช้ขานเรียกชื่อเวลามา
มีชื่อเล่นแสนสั้นนั้นว่าเฟิร์น ที่เผอิญชอบพูดจนเสียงหาย
อยู่มอหอแสนทุกข์ระทมกาย คิดไม่วายว่าจะปั่นงานยังไง
มีน้องสาวอ้วนท้วมอยู่หนึ่งคน คิดกังวลว่าจะมีโรคร้ายไหม
ไม่ได้แช่งน้องสาวจงเข้าใจ. แค่ห่วงใยฉันท์พี่น้องท้องเดียวกัน
เวลาว่างดูหนังอ่านหนังสือ. ดูมือถือเช็กไลน์อยู่ทุกวัน
ยามเบื่อเบื่อชอบใส่แต่หูฟัง. เปิดเพลงดังเฮฮาสนุกเอย...
นี้คือที่แต่งนะคะ ขอให้พี่ๆเพื่อนๆหรือน้องๆช่วยเกลาให้ด้วยนะคะ *^*