สวัสดีค่ะพี่ๆ ชาวพันทิป ทุกคน
นี้เป็นกระทู้แรกของหนู เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ครอบครัวคะ
หนูอายุ 18 ปี ไม่ได้เรียนต่อเพราะเรื่อง มีอยู่ว่า
ตอนเรียนอยู่ ม.6 หนูเรียนถือว่าได้เกรดดีมากคะ ครอบครัวช่วงตอนที่เรียน
ถือว่าพอมีพอใช้ เพราะพ่อกับแม่ทำงานกันทั้งคู่ และหนูมีน้องชายที่กำลังจะต่อ ปวชอีก 1 คน
เราทั้งคู่อยู่ในช่วงที่เรียนต่อ และหนูรู้ว่าพ่อกับแม่ต้องให้เงินมากแน่ๆ หนูเลยเลือก สอบเป็น
นักเรียนทุน กับ มหาลัยแห่งหนึ่ง ที่สมุทปาการ เพราะ ได้เรียนฟรี แต่เขาจะให้จ่ายค่าเเรกเข้า 5 พัน เท่านั้น
ซึ่งตอนนั้นหนูคิดว่า หนูพอจะมีเงินไปเรียนต่อได้ แต่ก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิต
ของหนูเปลี่ยนไปเหมือนกับ หน้ามือ/หนังมือ เพราะใกล้วันที่จะส่งตัวไปเรียน พ่อกับแม่ขอยืมเงิน
ที่หนูเก็บไว้ใช้เพื่อจ่ายค่าเรียน แล้วบอกว่าจะคืนให้ พอถึงวัน ที่จะไป พ่อกับแม่ก็เงียบ ไปทำงานปกติ
เงินที่ยืมไปก็ไม่ทิ้งไว้ให้หนูเลย ตอนนั้นหนูรู้ตัวแล้ว ว่าจะไม่ได้เรียน หนูก็โทรบอกท่านอาจารย์ที่ มารับสมัค
ว่าหนูขอไปพร้อมกลับกลุ่มต่อไปได้มั้ย ท่านบอกได้ หนูเริ่มใจชื้นขึ้นมาบ้าง แต่เป็นวันถัดไป ที่จะต้องจ่ายเงิน
พอตอนเย็น พ่อกับแม่ กลับมาบ้าน หนูก็ถามเรื่องเงินที่ยืมไป พ่อกับแม่ก็เงียบ ไม่พูดอะไรเลย แล้วบอกว่าจะให้เรียนแถวบ้าน
บอกว่าจะจ่ายค่าเทอมให้ ตอนนั้นหนูก็รู้แล้วว่าที่ๆเราอยากเรียนกลับเงินที่เราเก็บไว้
คงเป็นแค่ความฝัน แต่ไม่เป็นไร เรียนแถวบ้านก็ได้ หนูก็ไปสมัคในอินเตอร์เน็ต เพราะจะเอาใบปริ้นสมัค
ไปจ่ายค่าเข้าเรียน พอวันจ่ายเงิน พ่อกับแม่ก็เงียบ ไม่อยู่บ้านแล้วก็เป็นวันสุดท้ายด้วย เพราะหนูสมัคช้า เพราะพลาดเวลาจากที่สมุทปาการ
หนูเสียใจมาก ถ้าถามว่าทำไมไม่ไปยืมคนอื่นก่อน หนูไม่มีญาติพี่น้องอยู่บ้านเดี่ยว แบบพึ่งใครไม่ได้อะพี่เข้าใจมั้ยไม่มีที่ไปแล้ว
หนูก็ทำใจละ ไม่เป็นไร ทำงานเก็บเงินก่อน ปีหน้าค่อยเรียนใหม่ ยังไม่สาย แต่หนูเรียนรามพี่ๆ ปีนี้ก็ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว
แต่ช่วงที่หนูทำงาน น้องก็ได้เข้าเรียนเป็นที่เรียบร้อย ค่าเทอม 15,000 บาท พ่อกับแม่ ยินดีจ่ายคะ
หนูก็คิดว่าน้องยังต้องเรียนต่อเพราะน้องจบน้อยกว่าเราไม่เป็นไร. แต่ไม่พอนะคะ พ่อกับแม่ซื้อรถให้น้องด้วย หนูก็ถามว่าเองเงินไหนไปซื้อ
ทำไมที่กับหนูไม่ให้หนูเรียน พ่อกับแม่บอกว่า. ไปทำงานดีแล้วจะได้ช่วยเหลือครอบครัว จบแค่ ม.6 พอ บอกให้หนู หาจับ ผชรวยๆมีเงินเยอะ
พ่อแม่จะได้สบาย หนูเสียใจมากพี่ แบบ ชีวิตเราพ่อกับแม่ทำกับเราแบบนี้หรอ หนูไม่ท้อแน่ๆ หนูคิดว่านี้คือเวรกรรมของหนูเอง
พอหนูได้งานทำ เงินเดือนเดือนแรก พ่อกับแม่เอา จนตอนนี้ ก็เอา หนูห่อข้าวไปกินที่โรงงาน ยืนทำงานทั้งวัน บางที่หนูเหนื่อยนะ คิดว่าทำไมเป็นแบบนี้
เงินเดือนหนูทั้งเดือน หนูไม่ได้ใช้เลยคะ. พ่อกับแม่บอกว่า จะใช้อะไรมากมาย น้องต้องเรียน ใช้เงินเยอะ แค่ทำงาน จะเอาไปใช้อะไรมากมาย
ตอนนี้หนูตาสว่างเลยคะ หนูเกิดมาใช้กรรมจริงๆ ตอนที่เพื่อนแม่มาเที่ยวบ้าน หนูได้เค้าคุยกันเรื่องทำแท้งด้วยคะ
พี่ๆคิดว่าเค้าจะพูดอะไรกันคะ. ฟังบทสนนทา นะคะ เพื่อนแม่หนูแทนว่า "ก"
ก: กูเคยทำแท้งลูกกับผัวใหม่ ถ้าไม่เอามันออกนะป่านนี้ กูลำบากไปละ
แม่: กูก็เหมือน แต่ตอนนั้นกูไม่มีเงิน ถ้ามีกูเอามันออกไปละอี.. "หนูเอง"คะ อี..
ก:แต่มันก็หาเลี้ยงไม่ใช่หรอว่ะ
แม่: ก็ผฃพลอยไง ถ้าตอนนั้นกูทำนะ กูไม่มีเงินใช้แน่ๆ
...จบ เท่าที่หนูแอบฟัง ...
หนูคิดว่าคงเป็นเวรกรรมแน่ๆที่เราเกิดมา. พี่ๆทุกคนคะ ว่าหนูจะเอานังไงต่อดีคะ
เก็บเงินเรียน แล้วย้ายออกจากบ้าน ดีมั้ย เพราะตอนนี้หนูอยู่บ้านหนูก็เหมือนเลี้ยงทุกคน
จนตัวเองลำบากสุดๆ. ลืมบอกแม่บาออกจากงานตั้งแต่หนูได้เงินเดือนก่อนแรกคะ
พ่อก็ไม่ได้ให้เงิน ไปหาแต่เมียน้อย น้องก็เอาแต่เที่ยว พาผญ มานอนบ้านตลอด
บางวันหนูกลับมาจากเลิกงาน ข้าวก็ไม่กิน แม่ไม่ทำให้แถมบอกว่า "จะ-อะไรมากเปลือง"
แต่กับน้องมาหามาให้หมดคะ >>ลูกเทวดา<< ต่างกับหนูมาก หนูก็ไม่เข้าใจพ่อกับแม่เหมือนกัน
ว่าต้องการอะไรกับหนูอีกมั้ย ถึงจะสบาย ถึงจะดีกับหนูบ้าง อ่อ ตอนเรียนม.ปลาย หนูหาเงินเรียนเองคะ
พ่อกับแม่ให้ 30บาท ให้น้อง100บาท บอกน้องต้องเติมน้ำมันรถ มอไซค์ หนูนั่งสองแถว
แต่หนูก็ผ่านเหตุการณ์แย่ๆตอนนั้นมาได้ ถือว่าโล่งอกไป คะ ตอนนี้ก็อดทนให้มากที่สุด
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะทดแทนบุญคุณนี้ เสร็จ เสียที ขอให้พ่อกับแม่รักหนูบ้างนะค่ะ รักพ่อกับแม่มากนะคะ
มาถึงตรงนี้ขอขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เสียเวลามาอ่านเรื่องราวของหนูนะค่ะ
แท็กห้องผิดก็ขออภัยด้วยนะค่ะ
เหนื่อยกับชีวิต
นี้เป็นกระทู้แรกของหนู เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ครอบครัวคะ
หนูอายุ 18 ปี ไม่ได้เรียนต่อเพราะเรื่อง มีอยู่ว่า
ตอนเรียนอยู่ ม.6 หนูเรียนถือว่าได้เกรดดีมากคะ ครอบครัวช่วงตอนที่เรียน
ถือว่าพอมีพอใช้ เพราะพ่อกับแม่ทำงานกันทั้งคู่ และหนูมีน้องชายที่กำลังจะต่อ ปวชอีก 1 คน
เราทั้งคู่อยู่ในช่วงที่เรียนต่อ และหนูรู้ว่าพ่อกับแม่ต้องให้เงินมากแน่ๆ หนูเลยเลือก สอบเป็น
นักเรียนทุน กับ มหาลัยแห่งหนึ่ง ที่สมุทปาการ เพราะ ได้เรียนฟรี แต่เขาจะให้จ่ายค่าเเรกเข้า 5 พัน เท่านั้น
ซึ่งตอนนั้นหนูคิดว่า หนูพอจะมีเงินไปเรียนต่อได้ แต่ก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิต
ของหนูเปลี่ยนไปเหมือนกับ หน้ามือ/หนังมือ เพราะใกล้วันที่จะส่งตัวไปเรียน พ่อกับแม่ขอยืมเงิน
ที่หนูเก็บไว้ใช้เพื่อจ่ายค่าเรียน แล้วบอกว่าจะคืนให้ พอถึงวัน ที่จะไป พ่อกับแม่ก็เงียบ ไปทำงานปกติ
เงินที่ยืมไปก็ไม่ทิ้งไว้ให้หนูเลย ตอนนั้นหนูรู้ตัวแล้ว ว่าจะไม่ได้เรียน หนูก็โทรบอกท่านอาจารย์ที่ มารับสมัค
ว่าหนูขอไปพร้อมกลับกลุ่มต่อไปได้มั้ย ท่านบอกได้ หนูเริ่มใจชื้นขึ้นมาบ้าง แต่เป็นวันถัดไป ที่จะต้องจ่ายเงิน
พอตอนเย็น พ่อกับแม่ กลับมาบ้าน หนูก็ถามเรื่องเงินที่ยืมไป พ่อกับแม่ก็เงียบ ไม่พูดอะไรเลย แล้วบอกว่าจะให้เรียนแถวบ้าน
บอกว่าจะจ่ายค่าเทอมให้ ตอนนั้นหนูก็รู้แล้วว่าที่ๆเราอยากเรียนกลับเงินที่เราเก็บไว้
คงเป็นแค่ความฝัน แต่ไม่เป็นไร เรียนแถวบ้านก็ได้ หนูก็ไปสมัคในอินเตอร์เน็ต เพราะจะเอาใบปริ้นสมัค
ไปจ่ายค่าเข้าเรียน พอวันจ่ายเงิน พ่อกับแม่ก็เงียบ ไม่อยู่บ้านแล้วก็เป็นวันสุดท้ายด้วย เพราะหนูสมัคช้า เพราะพลาดเวลาจากที่สมุทปาการ
หนูเสียใจมาก ถ้าถามว่าทำไมไม่ไปยืมคนอื่นก่อน หนูไม่มีญาติพี่น้องอยู่บ้านเดี่ยว แบบพึ่งใครไม่ได้อะพี่เข้าใจมั้ยไม่มีที่ไปแล้ว
หนูก็ทำใจละ ไม่เป็นไร ทำงานเก็บเงินก่อน ปีหน้าค่อยเรียนใหม่ ยังไม่สาย แต่หนูเรียนรามพี่ๆ ปีนี้ก็ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว
แต่ช่วงที่หนูทำงาน น้องก็ได้เข้าเรียนเป็นที่เรียบร้อย ค่าเทอม 15,000 บาท พ่อกับแม่ ยินดีจ่ายคะ
หนูก็คิดว่าน้องยังต้องเรียนต่อเพราะน้องจบน้อยกว่าเราไม่เป็นไร. แต่ไม่พอนะคะ พ่อกับแม่ซื้อรถให้น้องด้วย หนูก็ถามว่าเองเงินไหนไปซื้อ
ทำไมที่กับหนูไม่ให้หนูเรียน พ่อกับแม่บอกว่า. ไปทำงานดีแล้วจะได้ช่วยเหลือครอบครัว จบแค่ ม.6 พอ บอกให้หนู หาจับ ผชรวยๆมีเงินเยอะ
พ่อแม่จะได้สบาย หนูเสียใจมากพี่ แบบ ชีวิตเราพ่อกับแม่ทำกับเราแบบนี้หรอ หนูไม่ท้อแน่ๆ หนูคิดว่านี้คือเวรกรรมของหนูเอง
พอหนูได้งานทำ เงินเดือนเดือนแรก พ่อกับแม่เอา จนตอนนี้ ก็เอา หนูห่อข้าวไปกินที่โรงงาน ยืนทำงานทั้งวัน บางที่หนูเหนื่อยนะ คิดว่าทำไมเป็นแบบนี้
เงินเดือนหนูทั้งเดือน หนูไม่ได้ใช้เลยคะ. พ่อกับแม่บอกว่า จะใช้อะไรมากมาย น้องต้องเรียน ใช้เงินเยอะ แค่ทำงาน จะเอาไปใช้อะไรมากมาย
ตอนนี้หนูตาสว่างเลยคะ หนูเกิดมาใช้กรรมจริงๆ ตอนที่เพื่อนแม่มาเที่ยวบ้าน หนูได้เค้าคุยกันเรื่องทำแท้งด้วยคะ
พี่ๆคิดว่าเค้าจะพูดอะไรกันคะ. ฟังบทสนนทา นะคะ เพื่อนแม่หนูแทนว่า "ก"
ก: กูเคยทำแท้งลูกกับผัวใหม่ ถ้าไม่เอามันออกนะป่านนี้ กูลำบากไปละ
แม่: กูก็เหมือน แต่ตอนนั้นกูไม่มีเงิน ถ้ามีกูเอามันออกไปละอี.. "หนูเอง"คะ อี..
ก:แต่มันก็หาเลี้ยงไม่ใช่หรอว่ะ
แม่: ก็ผฃพลอยไง ถ้าตอนนั้นกูทำนะ กูไม่มีเงินใช้แน่ๆ
...จบ เท่าที่หนูแอบฟัง ...
หนูคิดว่าคงเป็นเวรกรรมแน่ๆที่เราเกิดมา. พี่ๆทุกคนคะ ว่าหนูจะเอานังไงต่อดีคะ
เก็บเงินเรียน แล้วย้ายออกจากบ้าน ดีมั้ย เพราะตอนนี้หนูอยู่บ้านหนูก็เหมือนเลี้ยงทุกคน
จนตัวเองลำบากสุดๆ. ลืมบอกแม่บาออกจากงานตั้งแต่หนูได้เงินเดือนก่อนแรกคะ
พ่อก็ไม่ได้ให้เงิน ไปหาแต่เมียน้อย น้องก็เอาแต่เที่ยว พาผญ มานอนบ้านตลอด
บางวันหนูกลับมาจากเลิกงาน ข้าวก็ไม่กิน แม่ไม่ทำให้แถมบอกว่า "จะ-อะไรมากเปลือง"
แต่กับน้องมาหามาให้หมดคะ >>ลูกเทวดา<< ต่างกับหนูมาก หนูก็ไม่เข้าใจพ่อกับแม่เหมือนกัน
ว่าต้องการอะไรกับหนูอีกมั้ย ถึงจะสบาย ถึงจะดีกับหนูบ้าง อ่อ ตอนเรียนม.ปลาย หนูหาเงินเรียนเองคะ
พ่อกับแม่ให้ 30บาท ให้น้อง100บาท บอกน้องต้องเติมน้ำมันรถ มอไซค์ หนูนั่งสองแถว
แต่หนูก็ผ่านเหตุการณ์แย่ๆตอนนั้นมาได้ ถือว่าโล่งอกไป คะ ตอนนี้ก็อดทนให้มากที่สุด
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะทดแทนบุญคุณนี้ เสร็จ เสียที ขอให้พ่อกับแม่รักหนูบ้างนะค่ะ รักพ่อกับแม่มากนะคะ
มาถึงตรงนี้ขอขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เสียเวลามาอ่านเรื่องราวของหนูนะค่ะ
แท็กห้องผิดก็ขออภัยด้วยนะค่ะ