นิทานชาดกเรื่อง แพะรับบาป ตอนที่1

เวลาอ่านชาดกแล้ว ก็เป็นเรื่องราวที่น่าทึ่งสมัยที่พระโพธิสัตว์เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เช่นเป็นพญาช้าง พญาหงส์ พญาวานร แล้วมีการช่วยเหลือบริวาร ช่วยเหลือลูกเมียที่เป็นสัตว์ด้วยกัน ก็อาจจะไม่เชื่อว่า สัตว์

ตามหัวข้อเลยครับ คือ ก็ไม่ได้ถือศีลกินเจ อะไรหรอกนะครับ แค่สงสัยว่า ถ้าเราทานโยเกริตนั้น มันบาปไหม เพราะได้ยินมาว่าในโยเกริต มีสิ่งมีชิวิตอยู่ เพราะผมเกรงต่อการฆ่าสัตว์ทั้งปวง และไม่อยากทำบาปติดตัว จึ

สมัยเรียน วิชาพุทธศาสนา ตอนม.ต้นจำได้เลย อ.แทบจะไม่ได้สอนตามหน้าหนังสือ ท่านเน้นเล่าเรื่องเกี่ยวกับบาปบุญคุณโทษ ซึ่งเรื่องที่จำขึ้นใจเลยคือเรื่อง คนฆ่าสัตว์ ในโรงฆ่าสัตว์ แก่มาจะเจ็บปวดทรมาน ครวญครางท

อย่างเช่น 1. เดรัจฉาน 2. อมนุษย์ 3. เปรต 4. อสูรกาย 5. ? 6. ฯลฯ อย่างเดี๊ยนเป็นสายมู จะให้ความสำคัญกับสัญชาตญาณของ หมา แมว แอบฟังเสียงนกคุยกัน และอาจจะมากกว่าแมลง มากกว่าหอย อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ จะให้

ถ้าผมสร้างโรงฆ่าสัตว์แบบทุกอย่างเป็นอัตโนมัติ โดยที่ไม่มีคนในกระบวนการเลย เวลาตายไป บาปผมจะมีกรณีเดียวคือสั่งฆ่าสัตว์หรือปล่าว หรือว่าจะโดนบาปแปรผันไปตามสัตว์ที่เข้ามาในโรงงาน

ผมสงสัยในวิธีการทำบุญของคนไทยอ่ะ ในเมื่อเราอยากได้บุญหรือใบบนบานศาลกล่าวแล้วเนี่ย แล้วเราใช้ชีวิตสัตว์ชนิดอื่น มาทำเพื่อให้ตนเองได้บัญกับการที่ทำให้สมหวัง เช่น พ่อของผมเลี้ยงปลาไว้ในสระ วันนึงวัดจัดง

มีนิทานชาดกเรื่องไหนบ้างที่พระโพธิสัตว์ เกิดเป็นเทวดาหรือเป็นพรหม แล้วทำไมนิทานชาดกส่วนใหญ่ ถึงมีเรื่องราวเกี่ยวกับการที่พระโพธิสัตว์​ เกิดเป็นมนุษย์ กับสัตว์เดรัจฉานเป็นส่วนมาก

มุสลิม สามารถฆ่าสัตว์ เพื่อบริโภคได้ ฆ่าสัตว์ ที่เกรงว่าจะมาทำร้าย หรือ นำอันตราย มาให้ ได้ หรือ ฆ่าคน ฆ่าศรัตรู ในสนามรบ ได้ เหล่านี้ ไม่เป็นบาปแต่อย่างใด แต่ความเชื่อในศาสนาพุทธเป็นบาป แล้วอย่

ลองอ่านนิทานชาดกดูนะคะ..... กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในเมืองพาราณสี สมัยพระเจ้าพรหมทัต มีพราหมณ์ทิศาปาโมกข์ผู้หนึ่ง คิดจะทำมตกภัต (อุทิศคนตาย) จึงให้ลูกศิษย์จับแพะตัวหนึ่งไปอาบน้ำและประดับดอกไม้ แพะพอถ

ว่าด้วย สัตว์ไม่ควรฆ่าสัตว์ พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวิหารเชตวัน ทรงปรารภมตกภัต จึงตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า เอวญฺเจ สตฺตา ชาเนยฺยุ ํ ดังนี้. ความพิสดารว่า ในกาลนั้น มนุษย์ทั้งหลายฆ่าแ