อันนี้เป็นกระทู้แรกของผมนะคับ อาจเล่าไม่ดีนักเพราะเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง5555555 แต่ก็อยากให้ลองได้อ่านกันนะคับ
เรื่องมีอยู่ว่า ตอน ม.4 ผมชอบเพื่อนผู้ชายในห้องอยู่คนนึง และก็เป็นเพื่อนสนิทกันด้วย แต่ประเด็นอยู่ที่ว่าเพื่อนผมมันไม่ได้ชอบผู้ชาย ใน
ตอนนั้นก็ทำได้แค่ชอบไป ละก็ชอบแอบมองมันบ่อยมาก ส่องเฟสทุกวัน ตรวจตัสในไลน์ทุกตัส อีกอย่างเลยคือบางทีก็ชอบโพสตัสเพ้อถึงมันบ่อยมาก
จนกระทั่งวันที่โรงเรียนกำลังมีงานกีฬาสี ผมมีหน้าที่คือเป็นสแตนด์เชียร์ ละไอนี่มันก็นั่งข้างๆกัน วันนึงหลังจากที่ซ้อมเชียร์กันเสร็จ ผมก็
เดินกลับกับมัน รู้สึกว่าตอนนั้นคุยกันเรื่องฮอร์โมนส์ 3 อยู่ ตอนนั้นเป็นช่วงที่กำลังฉาย ละอยู่ๆผมก็อยากถามมันขึ้นมาว่า "ถ้าโดนผู้ชายบอกชอบเหมือน นน จะทำยังไง" ผมก็รู้อยู่แล้วว่ายังไงมันก็ปฏิเสธ ถ้าจำไม่ผิดมันคงบอกว่าคงถีบอ่ะ55555555 เดินไปซักพักก็แยกกัน
ผมก็นั่งรถพ่อกลับบ้าน ซักพักไลน์ก็เด้งขึ้นมาว่า "ชอบกูหรอ?" "เห็นตั้งตัสด้วย" ผมก็จำไม่ค่อยได้ว่าตอนนั้นตั้งว่าอะไร คงประมาณแบบจะรอไรงี้แหละ แต่ตอนนั้นผมตื่นเต้นมากทำไรไม่ถูก นั่งหูแดงอยู่ในรถ5555555 แต่คือตอนนั้นก็ปฏิเสธไปว่า "ไม่ได้ชอบ"
ทีนี้ผมก็ไปลบตัสซะ มันก็ส่งแชทกลับมาอีกว่า "ละลบตัสทำไม?" อ่าว
อุส่าคิดว่าจะไม่เห็น5555555เลยกลับไปตั้งใหม่แบบเดิมละก็บอกว่า "ป่าวๆ หมายถึงคนอื่น" อะไรประมาณนั้น
ตอนประมาณ ม.4 เทอม 2 ขอตั้งนามสมมุติว่ามัน B ละกัน
วันนึงผมเล่นเกมอยู่กับมัน ก็นั่งคุยกันเล่นเกมด้วยกัน อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นว่า "ลองคบกันมั้ย?" ผมก็แบบ หืมมมมมมมมมมมมมมมม!?
อะไรๆ อยู่ๆก็พูดขึ้นมาแบบนี้ ไอตอนแรกผมก็คิดนะว่ามันพูดเล่น แต่มันเอาจริง
ผมก็แบบ "จะดีหรอ?" ตอนนั้น B ก็แบบเอามะๆ ผมก็แบบ "อืมๆ" ปรากฏว่าก็กลายเป็นแฟนกัน ช่วงตอนเย็นๆก็นั่งคุยกัน ไอ B ก็บอกผมว่า "เดะพน. ขอจูบปากที" ห้ะๆๆๆๆๆๆๆๆ! ช๊อคแรงมากๆ ณ จุดนั้น ไอตอนตอบจะงึมๆ แต่ในใจตอนนั้นคือ เอาเว้ยเอา!!! ละก็ตกลงว่าจะทำอย่างงั้นกัน
วันต่อมาก็ไปเรียนปกติ ขอข้ามไปตรงประเด็นเลยละกัน ตอนนั้นก็เป็นช่วงที่เลิกคาบพอดีก็พอมีเวลาพักให้ไปเข้าห้องน้ำ กินน้ำก่อนอาจารย์จะมา ไอ B ก็แบบมีการส่งซิก ผมก็พยักหน้า เรา 2 คนเลยเดินไปห้องน้ำกัน เดินเข้าไปได้ซักพัก พรึ่บ
อยู่ดีๆโชคชะตาก็เล่นตลก คนเดินเข้าห้องน้ามาเต็มเลย ไอเราก็ทำเป็นแบบ อ่ะๆ มาเข้าห้องน้ำ กลายเป็นว่า ล่มจ้า555555555555
ความสัมพันธ์ของเรามันดีมาก จนมันมีเรื่องทะเลาะกัน
ด้วยส่วนตัวผมแล้ว ผมยอมรับว่าเป็นคนที่งี่เง่าพอสมควร ผมมักจะชอบคิดคนเดียวว่า B มันรักเราจริงมั้ย มันจะทิ้งเรามั้ย
วันนึง อยู่ดีๆ B ก็ตีตัวห่างผมทั้งวัน ไม่คุย ไม่อะไรทั้งนั้น ตอนนั้นคือความรู้สึกมันแย่อ่ะ แย่มากๆ ผมก็เลยตั้งตัสประชดมัน ตั้วดิสดำ บล็อคเฟสมันอีก สารพัด (พอมาเล่างี้แล้วก็รู้สึกผิดมากๆ) วันนั้นผมก็เลยทำเป็นไม่สนใจมันบ้าง จนกระทั่ง
อยู่ดีๆ B ก็ลุกขึ้นมากดคอผม (กดตรงที่มันน่าจะเป็นเส้นประสาทหรืออะไรซักอย่างนี่แหละ กดละมันจะเจ็บจี๊ดๆ) พร้อมกับถามว่า "เป็นอะไร?" ผมก็ทำเป็นแบบ "ห้ะ?" ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยอยากมีเรื่องกับใครด้วย ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลย สติเริ่มไม่อยู่กับตัว กระวนกระวาย
กดคอผมได้ซักพัก B ก็ปล่อยละก็พูดว่า "ที่กูตีตัวห่างทำเป็นไม่สนใจอ่ะ เพราะกูมีเซอร์ไพรส์ให้" ผมนี่ช๊อคมากๆตอนนั้น ต่อมน้ำตากระตุก "คิดเอาละกันว่ากูรักมึกแค่ไหน" จากนั้น B ก็เดินออกจากห้องไป หลังจากที่มันออกไป ผมในตอนนั้นคือ ยังช๊อคอยู่ นั่งกุมขมับ
จะร้องไห้แต่ก็ไม่มีน้ำตาไหลออกมาซักหยด เพื่อนผมก็มาปลอบๆ หลังจากเหตุการณ์ตอนนั้น ผมก็ซึมทั้งวัน ตอนประมาณเลิกเรียน ผมยังอยู่ในห้อง ผมปรึกษาเพื่อนว่า ควสรทำยังไงดี เพื่อนก็บอกให้ลองไปขอโทษดู ไออยากมันก็อยากแหละ แต่การที่จะเข้าไปมั้นยากมาก
ตอนนั้นผมก็เหมือนกับคอยเดินตาม มาหยุดที่หน้าประตูห้องเรียน ผมยืนอยู่หลัง B ผมยืนก้มหน้าอยู่ พอ B หันมา B ผลักผมแรงมากพร้อมพูดว่า "เป็นอะไร!?" โชคดีที่ตรงนั้นมีระเบียงที่นั่งอยู่ พอผมโดนผลัก ผมก็นั่งลงตรงที่นั่งระเบียง สีหน้า B โกรธมาก
และทำหน้าเหมือนกับอยากรู้คำตอบว่า เป็นอะไรทำไมไม่บอก ผมนั่งกอดกระเป๋าจาคอป ตอนนั้นผมพูดเบาๆว่า "กูขอโทษ.." ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันได้ยินที่ผมพูดด้วยหรือป่าว B พูดขึ้นว่า "ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนนะ กูต่อยไปแล้ว" B นั่งลงที่ปลายขอบที่นั่งระเบียง
ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับตัวผมเลย ละก็พูดอีกว่า "อุส่าคิดว่าจะมีเซอร์ไพรส์ให้ ไม่ต้องมีมันละ" ผมนั่งอยู่ซักพักใหญ่ๆ จนพ่อโทรตามให้กลับ ผมลุกออกไปจากตรงนั้น และโทรหาเพื่อนผมและปรึกษามันว่าควรทำยังไงดี มันก็แนะนำว่า ให้ไปขอโทษ แต่ถ้าเป็นการพิมก็คงไม่เหมาะ
ควรจะพูดปากต่อปากมากกว่า ผมนั่งซึมอยู่ในรถจนถึงบ้านก็ยีงซึมอยู่ หน้ามืด ตอนนั้นรู้สึกได้เลยว่าไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกเลย ผมก็คิดได้ว่า เอาเป็นส่งแชทเสียงไปขอโทษในไลน์ละกัน ผมนั่งอัดอยู่ประมาณชั่วโมงนึง นั่งทำใจไปประมาณครึ่งชั่วโมง อีกครึ้งชั่วโมงคือนั่งอัดเสียงอยู่
หลังจากอัดเสร็จส่งไป ผมก็หวั่นๆว่า มันจะให้อภัยเรามั้ยนะ ซักพักมันก็ชวนเล่นเกม และโทรมาหาด้วย พอผมรับ ผมก็ได้ยิน B ร้องเพลงให้ฟัง แต่ผมไม่ได้พูดอะไร ได้แต่นั่งเงียบ B ร้องเพลงไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนวางคอลไป หลังจากนั้นผมเองก็เริ่มสับสนแล้วว่า
ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเรายังเป็นคนรักกันอยู่รีป่าว
จำไม่ได้ละว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ช่วงนั้นก็คบๆเลิกๆกันบ่อยมาก และทุกครั้งที่เราเลิกกันไป B มักจะเป็นฝ่ายที่มาขอคืนดีเสมอ
จนถึงครั้งนึงที่ B มาขอคืนดี ผมก็โอเคๆ จะลองดู ความสัมพันธ์ของเราก็ดีมาเรื่อยๆ จนถึงตอนเค้าดาวน์ ขึ้นปี 2016 ผมไปกินเลี้ยงที่บ้านเพื่อน ซึ่ง B ก็ไปด้วย ก็กินเลี้ยงกัน กินเสร็จก็นั่งเล่นอูโน่กัน ทีนี้ผมก็รู้สึกเหมือนกับว่า B ดูไม่สนใจผมเลย ตอนนั้นผมก็จะซึมๆอยู่ เดินวนเป็นผีอยู่ซักพัก ผมกำลังเดินกลับโต๊ะ ตอนนั้น B เดินเข้ามาหาพอดี ตอนที่ผมอยู่ตรงหน้า B
B จับหัวผมกับหัวของ B ชนกัน ผมก็นึกในใจ "มันต้องทำไรกูแน่ๆ" อยู่ในสภาพนั้นซักพัก อยู่ดีๆก็โดนโจมตีแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
B จูบปากผมเบาๆ
ตอนนั้นผมก็แบบ ตกใจมาก สติสตังไม่อยู่กับตัวละ เตลิดไปหมด หลังจากนั้นซักพัก B ก็ค่อยๆขยับหน้าออกมา สิ่งที่ผมเห็นคือ B ยิ้มเบาๆ ให้ผม เขินมากไม่สู้จะทำตัวไงดี ซักพัก B ก็บอกว่าจะกลับละ อยู่ดีๆร่างกายผมก็ทำงานอัตโนมัติ อยู่ๆมือก็พุ่งเข้าไปจับมือของ B ละก็หลุดปากไปว่า "เดี๋ยวดิอย่าพึ่งกลับ" ตอนนั้นก็งงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมทำแบบนั้น ถถถถถถถ มันก็บอกว่า "ต้องรีบกลับ" ผมก็เออๆใช่ๆ โถ่กูทำไรเนีย5555555 อยู่ด้วยกันซักพักก็แยกย้ายกลับบ้านกัน ถึงบ้านกำลังจะนอนก็ปีใหม่พอดี เราก็ส่งไปแฮปปี้นิวเยียร์ B ปีนั้นก็ผ่านไปด้วยดี
ผ่านมาซักพัก ความสัมพันธ์มันก็เริ่มห่างกันทุกที ช่วงนั้นก็ใกล้วันครบรอบ 1 เดือน ผมก็คิดว่าจะทำอะไรให้ B ดี ก็คิดว่า ทำพวงกุญแจโคนันดีกว่า เพราะ B ชอบโคนัน ผมนั่งวาดนั่งระบายอยู่วันนึงแล้วก็เอาไปเครือบเจาะเป็นพวงกุญแจโคนัน ผมทำการ์ด 1 เดือนไว้ด้วย ผมเอาพวงกุญแจแนบไว้กับการ์ดแล้วให้กับ B
B ก็รับไว้แต่ไม่ได้เปิดมัน ตอนนั้นเองที่ B เดินออกจากห้องไป ผมก็อยากให้ B รู้ว่าที่ให้ไปมันไม่ได้มีแค่การ์ดนะ มีพวงกุญแจโคนันด้วยนะ ผมก็วางพวงกุญแจแนบกับการ์ด ให้พวงกุญแจมันออกมาหน่อยๆ จะได้เห็นว่ามีพวงกุญแจนะ สิ่งที่เห็นตอนที่ B เดินเข้ามาคือ เห็นการ์ด ตอนนั้นเหมือนจะหยิบของอะไรซักอย่างบนโต๊ะ แต่มันไปโดนการ์ด ไอการ์ดอะไม่เป็นไร แต่พวงกุญแจมันปลิวหล่นไป แล้ว B ก็ไม่ได้สนใจมันเลยด้วยซ้ำ ตอนนั้นผมช้ำใจมาก ผมก็เลยทำใจแล้วว่า ผมกับ B คงไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ช่วงแรกๆมันก็เศร้าแต่ก็ทำไรไม่ได้ ได้แค่ทำใจยอมรับมัน
ผ่านมานานพอสมควร ประมาณ เดือนสองเดือนได้ อยู่ดีๆ B ก็ทักมา
B: A(เอาเป็นชื่อสมมุติเรานะ)
A: ?
B: คือถ้าเราจะกลับมาอยู่ในสถานะนั้นอีก มันจะเป็นไปได้มั้ย?
A:.....
ผมนี่ติดตั้นไปแปบนึง ละก็หน้าแดงๆด้วย
A: ทำไมถึงอยากกลับมาอ่ะ?
B: รอยจูบนั้นยังคงตามติด55555555
อืมมมมม กูว่าก็ว่างั้นแหละ
ผมจำไม่ได้ว่าตอบว่าไร แต่ที่จำได้แน่ๆเลยคือ
B: จะดูแลอย่างดีเลย ;)
ตอนนั้นผมก็ตกลงที่จะกลับมาคบกับ B อีกครั้ง
ละก็คบกันมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ
แล้วไงต่อละ....
เลิกอีกแล้ว....
อ่ะจ้าาาาา
ผมกับ B มีหลายครั้งมากที่คบๆเลิกๆกันบ่อยมาก หลังจากตอนนั้นมาก็ 3-4 เดือนได้ ผมก็พอทำใจได้อยู่ แต่ก็ยังนั่งแอบมอง ส่องเฟส ส่องตัสเหมือนเดิม
จนกระทั่ง ม.5 เทอม 1 อันนี้ล่าสุดแบบสุดๆเลยนะ เหมือนพายุจะเข้ามากๆ เพราะ B มันกลับมาทักหาผม ตอนนั้นนั่งเล่นเกมอยู่ ซักพักไลน์เด้งมาว่ามันทักมา ตอนนั้นกำลังกดเกมอยู่ พอมองไปก็ตั้นแปบนึง หัวใจเต้นระรัวๆ ผมจะชอบตื่นเต้นเวลาที่ B ทักมาทุกครั้ง
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คงเป็นเพราะ เรารอแชทจากเค้าทุกวันละมั้ง
ผมเล่นเกมเสร็จก็ไปตอบมัน
B: นี่ A
A: ?
B: เอ่อ.. เราไม่กล้าบอกอ่ะ เราพลาดมาเยอะละอ่ะ
A: บอกมาเถอะ
B: คือเรามาขอคืนดีอ่ะ ถ้าเราขอเป็นสถานะนั้น ไม่ได้ไม่เป็นไร คือเราแค่... ขอโทษ
A: ถามว่าได้มั้ยก็ได้นะ แต่ว่าจะไม่เต็ม 100 เปอร์อ่ะสิ
B: กี่เปอร์ละ?
A: ครึ่งๆ
B: โอเค.. ขอโทษนะที่ทำให้เปลี่ยนไป
A: ครับ ผ่านไปแล้วก็ปล่อยไป
ที่เปลี่ยนไปนี่คือหลังจากที่เราเลิกกันไปเราก็ไม่ได้คุยกันเลย ไม่สบตากัน ไม่คุยกัน ไม่มองหน้ากัน
B: ทำไมมือสั่นแปลกๆ55555
A: ใจเย็นมั้ยละ
B: มันเย็นไม่ได้ไง คือมองหน้าแกมันยังรู้สึกอ่ะ ผิดเต็มๆ
A: เหมือนกัน
B: แล้วถ้าจะบอกว่า เอ่อ... ไม่มีไร
จนทุกวันนี้ผมก็ยังอยากรู้ว่ามันคืออะไรในตอนนั้น555555
หลังจากนั้นก็ไปคุยกันต่อในเฟส คุยกันเหมือนแฟนจริงๆเลย รู้สึกดีสุดๆ คุยกันไปซักพักเค้าก็บอกผมว่าเค้าจะรอ ผมก็โอเคๆ
ช่วงเวลาทั้งหมดคือมันดีมาก (ก็บอกดีตลอดอ่ะกู5555555) ต่อให้ปากผมไม่ได้ตอบตกลงไปเต็มๆปาก แต่ก็รู้สึกดีมากๆ
อยู่ได้มาประมาณ อาทิตย์กว่าๆ
ผมเคยถาม B ครั้งนึงว่า
A: ยังรอกูอยู่รึป่าว?
B ก็ตอบอารมณ์ประมาณว่าไม่อยากรอแล้ว เพราะเหมือนเค้าจะกลัวทำพลาดอีกหรือยังไงของเค้านี่แหละ ไอตอนที่เราไม่พร้อมก็เข้ามา แต่พอตอนที่เราพร้อมก็เดินจากไป คือร่ะไม่เข้าใจ ผมคุยกับ B และบอกกับ B ว่า
A: เป็นฝ่ายที่รอกูแล้ว คราวนี้กูจะรอบ้าง
ผมยืนยัน นอนยัน และนั่งยันแบบถึงที่สุดว่าจะรอ
ผ่านมาประมาณ 3-4 วัน ผมเปิดเฟสเลื่อนไปมาตามประสา เจอ B แชร์รูปผู้หญิงคนนึง ผมก็ไปอ่านเม้นปรากฏว่า ผู้หญิงคนนี้เค้าเป็นแฟนเก่าของ B ติดตามความเพ้อเจ้อจองเจ้า B มาเรื่อยๆ ผมก็ฟันธงเลยว่า B อยากกัลบไปรีเทิร์นกับผู้หญิงคนนี้ ตอนนั้นในหัวผมมีแต่คำถามเต็มไปหมด คือไม่เข้าใจอ่ะว่าทำแบบนี้ทำไม มาคุยทิ้งความหวังไว้กับเรา เราก็รอ สิ่งที่เห็นคือสิ่งนี้ คือเหมือนกับเหงาๆอ่ะ เหงาก็เข้ามา มาแล้วก็จากไป จากไปขอรีเทิร์นกับผู้หญิงคนนี้ ตอนนั้นคือโกรธแบบโกรธมากอ่ะ (ผู้อ่านอาจจะคิดว่าผมงี่เง่าก็ได้ ก็ไม่แปลก ผมก็คิดเหมือนกัน5555555) ตอนนั้นคุยกับตัวเองว่าแบบ ทำไมไม่ไปขอรีเทิร์นให้ครบทุกคนเลยละ แต่มันก็แค่ความคิดชั่วครู่ แวบมาแวบไปเหมือนลม แต่ผมกับ B ก็ยังคุยกันเหมือนเดิม ในฐานะเพื่อน คุยไปคุยมาแล้วไงต่อ ส่งรูปมาหาผม เปิดไปปุ๊ป รูปที่มันส่งมาคือรูปแฟนเก่า ไม่เข้าใจส่งมาทำไม ส่งมาแล้วก็พรรณนา สวยงามจริงๆ เมาแล้วไอหรรม ส่งมารูปเดียวไม่พอ ซักพักส่งมาทีเดียว 6-7 รูป เอิ่ม ฮัลโหล ความรู้สึกก็มี มันเสียใจมันช้ำใจอ่ะ ไอคนมันก็รอ ละสิ่งที่ได้คือนี่ อห. กูจะตัย แต่ต่อให้เรื่องมันจะอุบาทว์ขนาดไหนผมก็ยังรอเขาอยู่
หลังจากนั้นก็รอมาโดยตลอด รอแบบจริงๆจังๆได้ประมาณ เกือบ 2 เดือน แต่หลังๆก็เริ่มปลงๆละแหละ ว่ามันคงไม่กลับมาแล้ว แต่มันก็ยังรอแหละ แต่ความพยายามที่จะรอไม่แข็งแกร่งเท่าตอนแรก ตอนนี้ก็เหมือนกับว่า ไม่ได้รอ แต่ก็ไม่ได้ไปไหน ตอนนี้ก็เทอม 2 จะสอบละก็ยังแอบมอง แอบส่องอยู่เหมือนเดิม ตอนนี้ก็ยังรอปาฏิหารย์อยู่ อยากให้วันเหล่านั้นกลับมา
เพื่อนๆว่ายังไงก็คอมเม้นได้นะคับ แต่อย่าแรงมาก555555 ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ก็มาเล่าให้ฟังกันบ้างนะ
มีคำแนะนำอะไรดีๆก็แชร์กันได้นะคับ
ขอบคุณที่อ่านกันนะคับ
แฟนผมเป็นผู้ชาย
เรื่องมีอยู่ว่า ตอน ม.4 ผมชอบเพื่อนผู้ชายในห้องอยู่คนนึง และก็เป็นเพื่อนสนิทกันด้วย แต่ประเด็นอยู่ที่ว่าเพื่อนผมมันไม่ได้ชอบผู้ชาย ใน
ตอนนั้นก็ทำได้แค่ชอบไป ละก็ชอบแอบมองมันบ่อยมาก ส่องเฟสทุกวัน ตรวจตัสในไลน์ทุกตัส อีกอย่างเลยคือบางทีก็ชอบโพสตัสเพ้อถึงมันบ่อยมาก
จนกระทั่งวันที่โรงเรียนกำลังมีงานกีฬาสี ผมมีหน้าที่คือเป็นสแตนด์เชียร์ ละไอนี่มันก็นั่งข้างๆกัน วันนึงหลังจากที่ซ้อมเชียร์กันเสร็จ ผมก็
เดินกลับกับมัน รู้สึกว่าตอนนั้นคุยกันเรื่องฮอร์โมนส์ 3 อยู่ ตอนนั้นเป็นช่วงที่กำลังฉาย ละอยู่ๆผมก็อยากถามมันขึ้นมาว่า "ถ้าโดนผู้ชายบอกชอบเหมือน นน จะทำยังไง" ผมก็รู้อยู่แล้วว่ายังไงมันก็ปฏิเสธ ถ้าจำไม่ผิดมันคงบอกว่าคงถีบอ่ะ55555555 เดินไปซักพักก็แยกกัน
ผมก็นั่งรถพ่อกลับบ้าน ซักพักไลน์ก็เด้งขึ้นมาว่า "ชอบกูหรอ?" "เห็นตั้งตัสด้วย" ผมก็จำไม่ค่อยได้ว่าตอนนั้นตั้งว่าอะไร คงประมาณแบบจะรอไรงี้แหละ แต่ตอนนั้นผมตื่นเต้นมากทำไรไม่ถูก นั่งหูแดงอยู่ในรถ5555555 แต่คือตอนนั้นก็ปฏิเสธไปว่า "ไม่ได้ชอบ"
ทีนี้ผมก็ไปลบตัสซะ มันก็ส่งแชทกลับมาอีกว่า "ละลบตัสทำไม?" อ่าว
ตอนประมาณ ม.4 เทอม 2 ขอตั้งนามสมมุติว่ามัน B ละกัน
วันนึงผมเล่นเกมอยู่กับมัน ก็นั่งคุยกันเล่นเกมด้วยกัน อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นว่า "ลองคบกันมั้ย?" ผมก็แบบ หืมมมมมมมมมมมมมมมม!?
ผมก็แบบ "จะดีหรอ?" ตอนนั้น B ก็แบบเอามะๆ ผมก็แบบ "อืมๆ" ปรากฏว่าก็กลายเป็นแฟนกัน ช่วงตอนเย็นๆก็นั่งคุยกัน ไอ B ก็บอกผมว่า "เดะพน. ขอจูบปากที" ห้ะๆๆๆๆๆๆๆๆ! ช๊อคแรงมากๆ ณ จุดนั้น ไอตอนตอบจะงึมๆ แต่ในใจตอนนั้นคือ เอาเว้ยเอา!!! ละก็ตกลงว่าจะทำอย่างงั้นกัน
วันต่อมาก็ไปเรียนปกติ ขอข้ามไปตรงประเด็นเลยละกัน ตอนนั้นก็เป็นช่วงที่เลิกคาบพอดีก็พอมีเวลาพักให้ไปเข้าห้องน้ำ กินน้ำก่อนอาจารย์จะมา ไอ B ก็แบบมีการส่งซิก ผมก็พยักหน้า เรา 2 คนเลยเดินไปห้องน้ำกัน เดินเข้าไปได้ซักพัก พรึ่บ
อยู่ดีๆโชคชะตาก็เล่นตลก คนเดินเข้าห้องน้ามาเต็มเลย ไอเราก็ทำเป็นแบบ อ่ะๆ มาเข้าห้องน้ำ กลายเป็นว่า ล่มจ้า555555555555
ความสัมพันธ์ของเรามันดีมาก จนมันมีเรื่องทะเลาะกัน
ด้วยส่วนตัวผมแล้ว ผมยอมรับว่าเป็นคนที่งี่เง่าพอสมควร ผมมักจะชอบคิดคนเดียวว่า B มันรักเราจริงมั้ย มันจะทิ้งเรามั้ย
วันนึง อยู่ดีๆ B ก็ตีตัวห่างผมทั้งวัน ไม่คุย ไม่อะไรทั้งนั้น ตอนนั้นคือความรู้สึกมันแย่อ่ะ แย่มากๆ ผมก็เลยตั้งตัสประชดมัน ตั้วดิสดำ บล็อคเฟสมันอีก สารพัด (พอมาเล่างี้แล้วก็รู้สึกผิดมากๆ) วันนั้นผมก็เลยทำเป็นไม่สนใจมันบ้าง จนกระทั่ง
อยู่ดีๆ B ก็ลุกขึ้นมากดคอผม (กดตรงที่มันน่าจะเป็นเส้นประสาทหรืออะไรซักอย่างนี่แหละ กดละมันจะเจ็บจี๊ดๆ) พร้อมกับถามว่า "เป็นอะไร?" ผมก็ทำเป็นแบบ "ห้ะ?" ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยอยากมีเรื่องกับใครด้วย ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลย สติเริ่มไม่อยู่กับตัว กระวนกระวาย
กดคอผมได้ซักพัก B ก็ปล่อยละก็พูดว่า "ที่กูตีตัวห่างทำเป็นไม่สนใจอ่ะ เพราะกูมีเซอร์ไพรส์ให้" ผมนี่ช๊อคมากๆตอนนั้น ต่อมน้ำตากระตุก "คิดเอาละกันว่ากูรักมึกแค่ไหน" จากนั้น B ก็เดินออกจากห้องไป หลังจากที่มันออกไป ผมในตอนนั้นคือ ยังช๊อคอยู่ นั่งกุมขมับ
จะร้องไห้แต่ก็ไม่มีน้ำตาไหลออกมาซักหยด เพื่อนผมก็มาปลอบๆ หลังจากเหตุการณ์ตอนนั้น ผมก็ซึมทั้งวัน ตอนประมาณเลิกเรียน ผมยังอยู่ในห้อง ผมปรึกษาเพื่อนว่า ควสรทำยังไงดี เพื่อนก็บอกให้ลองไปขอโทษดู ไออยากมันก็อยากแหละ แต่การที่จะเข้าไปมั้นยากมาก
ตอนนั้นผมก็เหมือนกับคอยเดินตาม มาหยุดที่หน้าประตูห้องเรียน ผมยืนอยู่หลัง B ผมยืนก้มหน้าอยู่ พอ B หันมา B ผลักผมแรงมากพร้อมพูดว่า "เป็นอะไร!?" โชคดีที่ตรงนั้นมีระเบียงที่นั่งอยู่ พอผมโดนผลัก ผมก็นั่งลงตรงที่นั่งระเบียง สีหน้า B โกรธมาก
และทำหน้าเหมือนกับอยากรู้คำตอบว่า เป็นอะไรทำไมไม่บอก ผมนั่งกอดกระเป๋าจาคอป ตอนนั้นผมพูดเบาๆว่า "กูขอโทษ.." ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันได้ยินที่ผมพูดด้วยหรือป่าว B พูดขึ้นว่า "ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนนะ กูต่อยไปแล้ว" B นั่งลงที่ปลายขอบที่นั่งระเบียง
ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับตัวผมเลย ละก็พูดอีกว่า "อุส่าคิดว่าจะมีเซอร์ไพรส์ให้ ไม่ต้องมีมันละ" ผมนั่งอยู่ซักพักใหญ่ๆ จนพ่อโทรตามให้กลับ ผมลุกออกไปจากตรงนั้น และโทรหาเพื่อนผมและปรึกษามันว่าควรทำยังไงดี มันก็แนะนำว่า ให้ไปขอโทษ แต่ถ้าเป็นการพิมก็คงไม่เหมาะ
ควรจะพูดปากต่อปากมากกว่า ผมนั่งซึมอยู่ในรถจนถึงบ้านก็ยีงซึมอยู่ หน้ามืด ตอนนั้นรู้สึกได้เลยว่าไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกเลย ผมก็คิดได้ว่า เอาเป็นส่งแชทเสียงไปขอโทษในไลน์ละกัน ผมนั่งอัดอยู่ประมาณชั่วโมงนึง นั่งทำใจไปประมาณครึ่งชั่วโมง อีกครึ้งชั่วโมงคือนั่งอัดเสียงอยู่
หลังจากอัดเสร็จส่งไป ผมก็หวั่นๆว่า มันจะให้อภัยเรามั้ยนะ ซักพักมันก็ชวนเล่นเกม และโทรมาหาด้วย พอผมรับ ผมก็ได้ยิน B ร้องเพลงให้ฟัง แต่ผมไม่ได้พูดอะไร ได้แต่นั่งเงียบ B ร้องเพลงไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนวางคอลไป หลังจากนั้นผมเองก็เริ่มสับสนแล้วว่า
ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเรายังเป็นคนรักกันอยู่รีป่าว
จำไม่ได้ละว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ช่วงนั้นก็คบๆเลิกๆกันบ่อยมาก และทุกครั้งที่เราเลิกกันไป B มักจะเป็นฝ่ายที่มาขอคืนดีเสมอ
จนถึงครั้งนึงที่ B มาขอคืนดี ผมก็โอเคๆ จะลองดู ความสัมพันธ์ของเราก็ดีมาเรื่อยๆ จนถึงตอนเค้าดาวน์ ขึ้นปี 2016 ผมไปกินเลี้ยงที่บ้านเพื่อน ซึ่ง B ก็ไปด้วย ก็กินเลี้ยงกัน กินเสร็จก็นั่งเล่นอูโน่กัน ทีนี้ผมก็รู้สึกเหมือนกับว่า B ดูไม่สนใจผมเลย ตอนนั้นผมก็จะซึมๆอยู่ เดินวนเป็นผีอยู่ซักพัก ผมกำลังเดินกลับโต๊ะ ตอนนั้น B เดินเข้ามาหาพอดี ตอนที่ผมอยู่ตรงหน้า B
B จับหัวผมกับหัวของ B ชนกัน ผมก็นึกในใจ "มันต้องทำไรกูแน่ๆ" อยู่ในสภาพนั้นซักพัก อยู่ดีๆก็โดนโจมตีแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
B จูบปากผมเบาๆ
ตอนนั้นผมก็แบบ ตกใจมาก สติสตังไม่อยู่กับตัวละ เตลิดไปหมด หลังจากนั้นซักพัก B ก็ค่อยๆขยับหน้าออกมา สิ่งที่ผมเห็นคือ B ยิ้มเบาๆ ให้ผม เขินมากไม่สู้จะทำตัวไงดี ซักพัก B ก็บอกว่าจะกลับละ อยู่ดีๆร่างกายผมก็ทำงานอัตโนมัติ อยู่ๆมือก็พุ่งเข้าไปจับมือของ B ละก็หลุดปากไปว่า "เดี๋ยวดิอย่าพึ่งกลับ" ตอนนั้นก็งงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมทำแบบนั้น ถถถถถถถ มันก็บอกว่า "ต้องรีบกลับ" ผมก็เออๆใช่ๆ โถ่กูทำไรเนีย5555555 อยู่ด้วยกันซักพักก็แยกย้ายกลับบ้านกัน ถึงบ้านกำลังจะนอนก็ปีใหม่พอดี เราก็ส่งไปแฮปปี้นิวเยียร์ B ปีนั้นก็ผ่านไปด้วยดี
ผ่านมาซักพัก ความสัมพันธ์มันก็เริ่มห่างกันทุกที ช่วงนั้นก็ใกล้วันครบรอบ 1 เดือน ผมก็คิดว่าจะทำอะไรให้ B ดี ก็คิดว่า ทำพวงกุญแจโคนันดีกว่า เพราะ B ชอบโคนัน ผมนั่งวาดนั่งระบายอยู่วันนึงแล้วก็เอาไปเครือบเจาะเป็นพวงกุญแจโคนัน ผมทำการ์ด 1 เดือนไว้ด้วย ผมเอาพวงกุญแจแนบไว้กับการ์ดแล้วให้กับ B
B ก็รับไว้แต่ไม่ได้เปิดมัน ตอนนั้นเองที่ B เดินออกจากห้องไป ผมก็อยากให้ B รู้ว่าที่ให้ไปมันไม่ได้มีแค่การ์ดนะ มีพวงกุญแจโคนันด้วยนะ ผมก็วางพวงกุญแจแนบกับการ์ด ให้พวงกุญแจมันออกมาหน่อยๆ จะได้เห็นว่ามีพวงกุญแจนะ สิ่งที่เห็นตอนที่ B เดินเข้ามาคือ เห็นการ์ด ตอนนั้นเหมือนจะหยิบของอะไรซักอย่างบนโต๊ะ แต่มันไปโดนการ์ด ไอการ์ดอะไม่เป็นไร แต่พวงกุญแจมันปลิวหล่นไป แล้ว B ก็ไม่ได้สนใจมันเลยด้วยซ้ำ ตอนนั้นผมช้ำใจมาก ผมก็เลยทำใจแล้วว่า ผมกับ B คงไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ช่วงแรกๆมันก็เศร้าแต่ก็ทำไรไม่ได้ ได้แค่ทำใจยอมรับมัน
ผ่านมานานพอสมควร ประมาณ เดือนสองเดือนได้ อยู่ดีๆ B ก็ทักมา
B: A(เอาเป็นชื่อสมมุติเรานะ)
A: ?
B: คือถ้าเราจะกลับมาอยู่ในสถานะนั้นอีก มันจะเป็นไปได้มั้ย?
A:.....
ผมนี่ติดตั้นไปแปบนึง ละก็หน้าแดงๆด้วย
A: ทำไมถึงอยากกลับมาอ่ะ?
B: รอยจูบนั้นยังคงตามติด55555555
อืมมมมม กูว่าก็ว่างั้นแหละ
ผมจำไม่ได้ว่าตอบว่าไร แต่ที่จำได้แน่ๆเลยคือ
B: จะดูแลอย่างดีเลย ;)
ตอนนั้นผมก็ตกลงที่จะกลับมาคบกับ B อีกครั้ง
ละก็คบกันมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ
แล้วไงต่อละ....
เลิกอีกแล้ว....
อ่ะจ้าาาาา
ผมกับ B มีหลายครั้งมากที่คบๆเลิกๆกันบ่อยมาก หลังจากตอนนั้นมาก็ 3-4 เดือนได้ ผมก็พอทำใจได้อยู่ แต่ก็ยังนั่งแอบมอง ส่องเฟส ส่องตัสเหมือนเดิม
จนกระทั่ง ม.5 เทอม 1 อันนี้ล่าสุดแบบสุดๆเลยนะ เหมือนพายุจะเข้ามากๆ เพราะ B มันกลับมาทักหาผม ตอนนั้นนั่งเล่นเกมอยู่ ซักพักไลน์เด้งมาว่ามันทักมา ตอนนั้นกำลังกดเกมอยู่ พอมองไปก็ตั้นแปบนึง หัวใจเต้นระรัวๆ ผมจะชอบตื่นเต้นเวลาที่ B ทักมาทุกครั้ง
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คงเป็นเพราะ เรารอแชทจากเค้าทุกวันละมั้ง
ผมเล่นเกมเสร็จก็ไปตอบมัน
B: นี่ A
A: ?
B: เอ่อ.. เราไม่กล้าบอกอ่ะ เราพลาดมาเยอะละอ่ะ
A: บอกมาเถอะ
B: คือเรามาขอคืนดีอ่ะ ถ้าเราขอเป็นสถานะนั้น ไม่ได้ไม่เป็นไร คือเราแค่... ขอโทษ
A: ถามว่าได้มั้ยก็ได้นะ แต่ว่าจะไม่เต็ม 100 เปอร์อ่ะสิ
B: กี่เปอร์ละ?
A: ครึ่งๆ
B: โอเค.. ขอโทษนะที่ทำให้เปลี่ยนไป
A: ครับ ผ่านไปแล้วก็ปล่อยไป
ที่เปลี่ยนไปนี่คือหลังจากที่เราเลิกกันไปเราก็ไม่ได้คุยกันเลย ไม่สบตากัน ไม่คุยกัน ไม่มองหน้ากัน
B: ทำไมมือสั่นแปลกๆ55555
A: ใจเย็นมั้ยละ
B: มันเย็นไม่ได้ไง คือมองหน้าแกมันยังรู้สึกอ่ะ ผิดเต็มๆ
A: เหมือนกัน
B: แล้วถ้าจะบอกว่า เอ่อ... ไม่มีไร
จนทุกวันนี้ผมก็ยังอยากรู้ว่ามันคืออะไรในตอนนั้น555555
หลังจากนั้นก็ไปคุยกันต่อในเฟส คุยกันเหมือนแฟนจริงๆเลย รู้สึกดีสุดๆ คุยกันไปซักพักเค้าก็บอกผมว่าเค้าจะรอ ผมก็โอเคๆ
ช่วงเวลาทั้งหมดคือมันดีมาก (ก็บอกดีตลอดอ่ะกู5555555) ต่อให้ปากผมไม่ได้ตอบตกลงไปเต็มๆปาก แต่ก็รู้สึกดีมากๆ
อยู่ได้มาประมาณ อาทิตย์กว่าๆ
ผมเคยถาม B ครั้งนึงว่า
A: ยังรอกูอยู่รึป่าว?
B ก็ตอบอารมณ์ประมาณว่าไม่อยากรอแล้ว เพราะเหมือนเค้าจะกลัวทำพลาดอีกหรือยังไงของเค้านี่แหละ ไอตอนที่เราไม่พร้อมก็เข้ามา แต่พอตอนที่เราพร้อมก็เดินจากไป คือร่ะไม่เข้าใจ ผมคุยกับ B และบอกกับ B ว่า
A: เป็นฝ่ายที่รอกูแล้ว คราวนี้กูจะรอบ้าง
ผมยืนยัน นอนยัน และนั่งยันแบบถึงที่สุดว่าจะรอ
ผ่านมาประมาณ 3-4 วัน ผมเปิดเฟสเลื่อนไปมาตามประสา เจอ B แชร์รูปผู้หญิงคนนึง ผมก็ไปอ่านเม้นปรากฏว่า ผู้หญิงคนนี้เค้าเป็นแฟนเก่าของ B ติดตามความเพ้อเจ้อจองเจ้า B มาเรื่อยๆ ผมก็ฟันธงเลยว่า B อยากกัลบไปรีเทิร์นกับผู้หญิงคนนี้ ตอนนั้นในหัวผมมีแต่คำถามเต็มไปหมด คือไม่เข้าใจอ่ะว่าทำแบบนี้ทำไม มาคุยทิ้งความหวังไว้กับเรา เราก็รอ สิ่งที่เห็นคือสิ่งนี้ คือเหมือนกับเหงาๆอ่ะ เหงาก็เข้ามา มาแล้วก็จากไป จากไปขอรีเทิร์นกับผู้หญิงคนนี้ ตอนนั้นคือโกรธแบบโกรธมากอ่ะ (ผู้อ่านอาจจะคิดว่าผมงี่เง่าก็ได้ ก็ไม่แปลก ผมก็คิดเหมือนกัน5555555) ตอนนั้นคุยกับตัวเองว่าแบบ ทำไมไม่ไปขอรีเทิร์นให้ครบทุกคนเลยละ แต่มันก็แค่ความคิดชั่วครู่ แวบมาแวบไปเหมือนลม แต่ผมกับ B ก็ยังคุยกันเหมือนเดิม ในฐานะเพื่อน คุยไปคุยมาแล้วไงต่อ ส่งรูปมาหาผม เปิดไปปุ๊ป รูปที่มันส่งมาคือรูปแฟนเก่า ไม่เข้าใจส่งมาทำไม ส่งมาแล้วก็พรรณนา สวยงามจริงๆ เมาแล้วไอหรรม ส่งมารูปเดียวไม่พอ ซักพักส่งมาทีเดียว 6-7 รูป เอิ่ม ฮัลโหล ความรู้สึกก็มี มันเสียใจมันช้ำใจอ่ะ ไอคนมันก็รอ ละสิ่งที่ได้คือนี่ อห. กูจะตัย แต่ต่อให้เรื่องมันจะอุบาทว์ขนาดไหนผมก็ยังรอเขาอยู่
หลังจากนั้นก็รอมาโดยตลอด รอแบบจริงๆจังๆได้ประมาณ เกือบ 2 เดือน แต่หลังๆก็เริ่มปลงๆละแหละ ว่ามันคงไม่กลับมาแล้ว แต่มันก็ยังรอแหละ แต่ความพยายามที่จะรอไม่แข็งแกร่งเท่าตอนแรก ตอนนี้ก็เหมือนกับว่า ไม่ได้รอ แต่ก็ไม่ได้ไปไหน ตอนนี้ก็เทอม 2 จะสอบละก็ยังแอบมอง แอบส่องอยู่เหมือนเดิม ตอนนี้ก็ยังรอปาฏิหารย์อยู่ อยากให้วันเหล่านั้นกลับมา
เพื่อนๆว่ายังไงก็คอมเม้นได้นะคับ แต่อย่าแรงมาก555555 ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ก็มาเล่าให้ฟังกันบ้างนะ
มีคำแนะนำอะไรดีๆก็แชร์กันได้นะคับ
ขอบคุณที่อ่านกันนะคับ