คือ เราคุยกับรุ่นพี่คนนึงอยู่แล้วรุ่นพี่คนนี้ก็มีคนคุยอยู่แล้วด้วย และพี่เค้าก็เจ็บจากความรักมาเยอะ.กลายเปนคนไม่กล้ามีความรักไปเลย งั้นเข้าเรื่องเลยแล้วกัน เราขอเล่าก่อนว่า. เราเนี่ยได้คุยกับพี่คนนี้เพราะเรื่องงาน แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า พี่คนเนี้ยเพื่อนเราก็เชียร์ๆ แซวๆอยู่ ว่าให้เราชอบ แรกๆก็แค่มองๆส่องๆ แต่ม่ได้ชอบ
วันแรกที่ต้องทำงานร่วมกันพี่เค้าทักมาในเฟสจ้าาา😄😄 (ทั้งที่คนทำงานนี้ก็มีเพื่อนพี่เค้าอยู่ด้วยนะแต่พี่เค้าทักเรา) โอ้ยย .. ตอนนั้นเริ่มเขิล เริ่มหวั่นไหวแล้ว เราก็คุยกับพี่เค้านะที่ไม่ใช่เรื่องงานอ่ะ คุยกันมาจนมาถึงคำถามนึง!! คำถามเรื่องความรักนั้นเองง5555 ก็คนมันเริ่มชอบก็ต้องถามบ้างแหละเนอะ 😝 เราได้คำตอบกลับมาว่า คุยกันไปก่อนเหอะ คุยเรื่อยๆไม่ผูกมัด. เราก็โอเคนะกับสถานะแบบนี 😁😁😁 แล้วหน้าที่ที่พี่เค้าต้องทำงานร่วมกับกลุ่มเราก็จบลง ประจวบเหมาะกับที่เป็นวันที่พี่เค้ากลับไปหาคนคุยเก่าพอดี! จ้าาาาา วันนี้เฮิร์ทพอสมควร เราก็เลยโพสเพ้อๆในเฟส. พอพี่เค้าไลค์ปุ๊ป พี่เค้าก็ทักมาหาเราปั๊ป ละก็บอกว่าทำงานอันนี้เสร็จแล้วนะ.(ทั้งที่ไม่ต้องบอกเราก็ได้เพราะเรารู้แล้ว) เราก็ขอบคุณตามภาษา. แต่ๆๆๆ พี่เค้าถามเราจ้า ถามนู้นนี่นั่นแต่เหตุการณ์แห่งความสุขเราก็เกิดขึ้น เพราะในวันเดียวกัน คนคุยพี่เค้าโพสต์เหมือนไม่อยากเป็นแค่คนคุยไรงี้ น้องเค้าก็โพสประชดว่าตัดขาดไรทำนองนี้ซึ่งงพี่เค้าเนี้ยเคยบอกกับเราเหมือนกันนะว่ายังไม่อยากมีแฟน.บลาๆ เราก็ดีใจนะแต่ก็เห็นใจน้องเค้าเหมือนกัน หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่เค้ามาเรื่อยๆ พี่เค้าจะไปไหนก็บอก ทำอะไรอยู่ก็บอก คือมันดีต่อใจมากกก😘😘😘😘 จากตอนแรกที่เจอหน้ากันก็ไม่คุยกันหรอก เพราะเราไม่เคยทักผช.คนไหนก่อน. เอาง่ายๆเป็นโรคกลัวผช. ไม่กล้าทักไม่กล้าสบสายตา เกร็ง เพราะไม่ค่อยคุยกะผช.ที่นอกจากเพื่อน แต่พอเราคุยกันในแชทมากขึ้น เราก็กล้าที่จะคุยกับพี่เค้า ต่อๆ... หน้าที่ทำงานพี่เค้าหมดแล้วใช่มั้ยล่ะ?? แต่..พี่เค้าอาสามาช่วยเราทำงานจ้า ที่ฟินกว่านั้น ตอนที่พี่เค้ามาช่วยเราเนี่ยเราต้องออกไปทำธุระ เพื่อนก็เล่าให้เราฟังว่า. พี่เค้าพูดถึงเรานะ ว่าทำไมเราไม่อยู๋ทำงาน เจ้าของงานหายไปไหน? แล้วก็จะเงียบๆทำงานของเคืาไป. แล้วช้อตเด็ดคือ อยู่ๆพี่เค้าก็พูดขึ้นมาว่า. (ชื่อเรา)อะบอกว่าเหนื่อย แต่ก็เล่นเฟสดึกๆดื่นๆ แล้วจะไม่ให้เหนื่อยได้ไง. เพื่อนเราเลยถามต่อว่า เเล้วรู้ได้ไงว่าเราออนเฟสดึก. พี่เค้าตอบว่าเห็นตลอดแหละแค่ไม่ทักไปเท่านั้น. 55555 โง้ยยยยคลั่ง. แล้วเพื่อนบอกเราว่า. พอตอนเราอยู่กับเราไม่อยู่พี่เค้าเปนคนละคนเลย. ตอนเราไม่อยู่จะเงียบๆทำงาน. แต่พอเรามาจะร่าเริง เล่นมุข พูดมาก55555
แล้วคือวันนั้นงานมันไม่เสร็จจริงๆพี่เค้าก็อาสามาช่วยต่อโดยไม่ไปเตะฟุตบอลวันนึงเพื่องานเรา. โหหหห!!! ซึ้งมากอ่ะะ. กลางคืนวันนั้นเป็นวันที่สนุกและมีความสุขที่สุด. เวลาเราหายจากห้องไปทำงานอีกห้องนึง. พี่เค้าก็จะเดินไปหานะ แต่แค่เดินไปดูแล้วก็เดินกลับ เหมือนแค่ไปดูให้รู้ว่าทำไรอยู่อ่ะะ. 55555 พอถัดมาอีกวันนึงด้วยความที่เราเนี่ยยุ่งไม่ได้ทำงานต่อให้เสร็จ. พี่เค้าทักมาถามว่าเสร็จมั้ย?? พอเราบอกว่ายังไม่เสร็จเลย. พี่เค้าก็เปลี่ยนไปคนละคน ดุเรานะ. เหมือนผิดหวังในตัวเรา. คืนนั้นเราทนความรู้สึกที่ทำให้พี่เค้าผิดหวังในตีวเราไม่ได้ เราเลยตีรถกลับไปทำงานจนเสร็จ. ตอนแรกเราไม่บอกว่าเรากลับมาทำงานนะ พี่เค้าก็ส่งข้อความมาตั้งแต่. 6 โมงเย็น เราอ่าน2 ทุ่มกว่าๆ. แต่ไม่ได้ตอบนะเพราะกะว่าจะรอให้งานเสร็จค่อยส่งรูปไปบอกว่างานเสร็จแล้ว ก็เลยปล่อยให้พี่เค้ารอ พอ 3 ทุ่ม พี่เค้าก็ส่ง ... มาให้เรา เราก็ไม่ตอบอีก พอใกล้จะ 4 ทุ่มงานเราเสร็จ เราส่งรูปให้พี่เค้าดู. แล้วบอกว่าเสร็จแล้ววว. สิ่งที่พี่เค้าตอบมาคือ "คือไม่บ่นไม่ทำ" ดุเรา บ่นเรา คล้ายดั่งจะกินหัวเรา.5555 แต่ก็จะมาถามถามตลอดว่ากลับบ้านยัง
แล้วคืนนั้นก็จบแบบสวยๆ.😄😄😄😄 คืออยากเล่ามาก. แต่คำถามจริงๆคือ พี่เค้าบอกนะว่าสถานะแค่คนคุย แต่ พี่เค้าเป็นคนที่ทักเราก่อนเสมอ บอกเราตลอดว่าตอนนี้อยู่ไหนทำอะไร สอนเรา ดุเราเมื่อเราทำผิด บ่นเราเมื่อเราไม่มีความรับผิดชอบ เราหายพี่เค้าหา การแสดงพี่เค้าคือที่เพื่อนเล่าให้ฟังคือ เวลาเราเดินผ่าน พี่เค้าจะมองตลอด มองเเบบที่ต้องมีซัมติ่งอะคะ เป็นห่วงเรา เข้าใจความรู้สึกเรา คือเราควรทำอย่างไรต่อดีค่ะ ควรคิดไปทางไหนได้บ้าง ทุกอย่างที่พิมไปเราพอมีโอกาสไปอยู่ในใจพี่เค้าได้มั้ยค่ะ??? ถ้าเป็นเพื่อนๆเป็นแบบเราจะอยู่ในสถานะแบบนี้ต่อหรืออกมาดีค่ะ??
สถานะคนคุย ควรทำอย่างไรดีค่ะ???
วันแรกที่ต้องทำงานร่วมกันพี่เค้าทักมาในเฟสจ้าาา😄😄 (ทั้งที่คนทำงานนี้ก็มีเพื่อนพี่เค้าอยู่ด้วยนะแต่พี่เค้าทักเรา) โอ้ยย .. ตอนนั้นเริ่มเขิล เริ่มหวั่นไหวแล้ว เราก็คุยกับพี่เค้านะที่ไม่ใช่เรื่องงานอ่ะ คุยกันมาจนมาถึงคำถามนึง!! คำถามเรื่องความรักนั้นเองง5555 ก็คนมันเริ่มชอบก็ต้องถามบ้างแหละเนอะ 😝 เราได้คำตอบกลับมาว่า คุยกันไปก่อนเหอะ คุยเรื่อยๆไม่ผูกมัด. เราก็โอเคนะกับสถานะแบบนี 😁😁😁 แล้วหน้าที่ที่พี่เค้าต้องทำงานร่วมกับกลุ่มเราก็จบลง ประจวบเหมาะกับที่เป็นวันที่พี่เค้ากลับไปหาคนคุยเก่าพอดี! จ้าาาาา วันนี้เฮิร์ทพอสมควร เราก็เลยโพสเพ้อๆในเฟส. พอพี่เค้าไลค์ปุ๊ป พี่เค้าก็ทักมาหาเราปั๊ป ละก็บอกว่าทำงานอันนี้เสร็จแล้วนะ.(ทั้งที่ไม่ต้องบอกเราก็ได้เพราะเรารู้แล้ว) เราก็ขอบคุณตามภาษา. แต่ๆๆๆ พี่เค้าถามเราจ้า ถามนู้นนี่นั่นแต่เหตุการณ์แห่งความสุขเราก็เกิดขึ้น เพราะในวันเดียวกัน คนคุยพี่เค้าโพสต์เหมือนไม่อยากเป็นแค่คนคุยไรงี้ น้องเค้าก็โพสประชดว่าตัดขาดไรทำนองนี้ซึ่งงพี่เค้าเนี้ยเคยบอกกับเราเหมือนกันนะว่ายังไม่อยากมีแฟน.บลาๆ เราก็ดีใจนะแต่ก็เห็นใจน้องเค้าเหมือนกัน หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่เค้ามาเรื่อยๆ พี่เค้าจะไปไหนก็บอก ทำอะไรอยู่ก็บอก คือมันดีต่อใจมากกก😘😘😘😘 จากตอนแรกที่เจอหน้ากันก็ไม่คุยกันหรอก เพราะเราไม่เคยทักผช.คนไหนก่อน. เอาง่ายๆเป็นโรคกลัวผช. ไม่กล้าทักไม่กล้าสบสายตา เกร็ง เพราะไม่ค่อยคุยกะผช.ที่นอกจากเพื่อน แต่พอเราคุยกันในแชทมากขึ้น เราก็กล้าที่จะคุยกับพี่เค้า ต่อๆ... หน้าที่ทำงานพี่เค้าหมดแล้วใช่มั้ยล่ะ?? แต่..พี่เค้าอาสามาช่วยเราทำงานจ้า ที่ฟินกว่านั้น ตอนที่พี่เค้ามาช่วยเราเนี่ยเราต้องออกไปทำธุระ เพื่อนก็เล่าให้เราฟังว่า. พี่เค้าพูดถึงเรานะ ว่าทำไมเราไม่อยู๋ทำงาน เจ้าของงานหายไปไหน? แล้วก็จะเงียบๆทำงานของเคืาไป. แล้วช้อตเด็ดคือ อยู่ๆพี่เค้าก็พูดขึ้นมาว่า. (ชื่อเรา)อะบอกว่าเหนื่อย แต่ก็เล่นเฟสดึกๆดื่นๆ แล้วจะไม่ให้เหนื่อยได้ไง. เพื่อนเราเลยถามต่อว่า เเล้วรู้ได้ไงว่าเราออนเฟสดึก. พี่เค้าตอบว่าเห็นตลอดแหละแค่ไม่ทักไปเท่านั้น. 55555 โง้ยยยยคลั่ง. แล้วเพื่อนบอกเราว่า. พอตอนเราอยู่กับเราไม่อยู่พี่เค้าเปนคนละคนเลย. ตอนเราไม่อยู่จะเงียบๆทำงาน. แต่พอเรามาจะร่าเริง เล่นมุข พูดมาก55555
แล้วคือวันนั้นงานมันไม่เสร็จจริงๆพี่เค้าก็อาสามาช่วยต่อโดยไม่ไปเตะฟุตบอลวันนึงเพื่องานเรา. โหหหห!!! ซึ้งมากอ่ะะ. กลางคืนวันนั้นเป็นวันที่สนุกและมีความสุขที่สุด. เวลาเราหายจากห้องไปทำงานอีกห้องนึง. พี่เค้าก็จะเดินไปหานะ แต่แค่เดินไปดูแล้วก็เดินกลับ เหมือนแค่ไปดูให้รู้ว่าทำไรอยู่อ่ะะ. 55555 พอถัดมาอีกวันนึงด้วยความที่เราเนี่ยยุ่งไม่ได้ทำงานต่อให้เสร็จ. พี่เค้าทักมาถามว่าเสร็จมั้ย?? พอเราบอกว่ายังไม่เสร็จเลย. พี่เค้าก็เปลี่ยนไปคนละคน ดุเรานะ. เหมือนผิดหวังในตัวเรา. คืนนั้นเราทนความรู้สึกที่ทำให้พี่เค้าผิดหวังในตีวเราไม่ได้ เราเลยตีรถกลับไปทำงานจนเสร็จ. ตอนแรกเราไม่บอกว่าเรากลับมาทำงานนะ พี่เค้าก็ส่งข้อความมาตั้งแต่. 6 โมงเย็น เราอ่าน2 ทุ่มกว่าๆ. แต่ไม่ได้ตอบนะเพราะกะว่าจะรอให้งานเสร็จค่อยส่งรูปไปบอกว่างานเสร็จแล้ว ก็เลยปล่อยให้พี่เค้ารอ พอ 3 ทุ่ม พี่เค้าก็ส่ง ... มาให้เรา เราก็ไม่ตอบอีก พอใกล้จะ 4 ทุ่มงานเราเสร็จ เราส่งรูปให้พี่เค้าดู. แล้วบอกว่าเสร็จแล้ววว. สิ่งที่พี่เค้าตอบมาคือ "คือไม่บ่นไม่ทำ" ดุเรา บ่นเรา คล้ายดั่งจะกินหัวเรา.5555 แต่ก็จะมาถามถามตลอดว่ากลับบ้านยัง
แล้วคืนนั้นก็จบแบบสวยๆ.😄😄😄😄 คืออยากเล่ามาก. แต่คำถามจริงๆคือ พี่เค้าบอกนะว่าสถานะแค่คนคุย แต่ พี่เค้าเป็นคนที่ทักเราก่อนเสมอ บอกเราตลอดว่าตอนนี้อยู่ไหนทำอะไร สอนเรา ดุเราเมื่อเราทำผิด บ่นเราเมื่อเราไม่มีความรับผิดชอบ เราหายพี่เค้าหา การแสดงพี่เค้าคือที่เพื่อนเล่าให้ฟังคือ เวลาเราเดินผ่าน พี่เค้าจะมองตลอด มองเเบบที่ต้องมีซัมติ่งอะคะ เป็นห่วงเรา เข้าใจความรู้สึกเรา คือเราควรทำอย่างไรต่อดีค่ะ ควรคิดไปทางไหนได้บ้าง ทุกอย่างที่พิมไปเราพอมีโอกาสไปอยู่ในใจพี่เค้าได้มั้ยค่ะ??? ถ้าเป็นเพื่อนๆเป็นแบบเราจะอยู่ในสถานะแบบนี้ต่อหรืออกมาดีค่ะ??