สวัสดีค่ะ เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆนะ แต่ถ้าใครจะมองว่าไร้สาระ
ก็อ่านเพื่อความบรรเทิงไปนะ คิดซะว่าเราแต่งนิยายให้อ่าน ขำๆ
เราเคยตั้งกระทู้ไปแล้วเมื่อคืน จะว่าไปก็เพราะอึดอัดด้วยกับสิ่งที่เราเจอ และความกลัวด้วย
อีกอย่างเราก็อยากหาทางแก้หรือหาคนที่ช่วยเราได้จริงๆ
ช่วยให้เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรากัน ทำไมถึงต้องเจออะไรแบบนี้บ่อยๆ บ่อยแค่ไหนมันก็ไม่ได้ชินเลยน่ะ
ด้วยความที่เรามองเห็นอะไรแปลกๆบ่อยมาก สามีเราจึงพาเราไปหาอาจารย์ท่านนึง ที่เป็นญาติกันนี่แหละค่ะ จะบอกว่ารอบตัวเรามีแต่อาจารย์
แต่เราเองไม่เคยเข้าไปหาหรอก อาจจะเพราะเราเองก็ไม่ได้เชื่อหรือฝักใฝ่ในเรื่องพวกนี้เลย จนความคิดเราเริ่มจะเขวนิดนึงตอนเราไปครั้งล่าสุด
พอไปถึงเค้าบอกเราว่ามีกุมารตัวน้อยตามมานะ จะให้โชคลาภ เค้าขอมาอยู่ด้วยจะได้ไหม เค้าจะช่วยเราหลายเรื่อง เค้าจะช่วยแม่เค้า
เค้าอยากทำกุศลเยอะๆกว่านี้ เค้าถามเราจะรับเค้ามั้ย เราถามไปว่ารับไปไหน มาอยู่ด้วยยังไง
อาจารย์อธิบายว่าเค้ามารอเวลา จะเกิดเป็นลูกเรานั่นแหละ แต่ชีวิตตอนนี้ยังไม่พร้อมใช่ไหม นั่นแหละเค้าจะช่วย อยากคุยกับเค้ามั้ยล่ะ
เราบอกอยากคุย อยากเจอ อยากมีลูก อาจารย์เค้าเลยให้เรานั่งพนมมือ แล้วมีพี่ที่รู้จักอีก 2 คน ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นอาจารย์ทั้งนั้นค่ะ มาสวด
ภาษาอะไีรไม่รุ้ สวดดังขึ้น เร็วขึ้น เค้าเคาะที่ไหล่เราแล้วบอก เท่าที่จำได้ก็มีเปิดให้รู้ เปิดให้เห็น อะไรอีกไม่รุ้
เพราะต่อจากนั้นเป็นภาษาประหลาดที่ดังขึ้นๆ เหมือนเร่งเสียงลำโพงเลย เค้าบอกให้เราปล่อยใจ ปล่อยจิตให้ว่าง ปล่อยให้เค้ามาเลย
หายในเข้าพุท หายใจออกโธ ปล่อยจิตให้ว่างนะ เห็นอะไรก็แค่มอง อย่าไปคิดตาม พุธ โธ
พี่อาจารย์เค้าบอกเราว่า ปล่อยให้สบาย ปล่อยไปตามสบาย อย่าไปคิดอะไร เห็นอะไรก้อแค่มอง ปล่อยเค้ามา
ในขณะที่เราหลับตา เราเริ่มเห็นเป็นรูปร่าง เป็นแสงนวลๆสีม่วงอ่อน สวยมากเลยค่อยๆวนๆๆเข้ามาเป็นกลุ่ม
จากไกลๆ ใกล้เข้ามาๆ จนมาจ่อที่หน้าเราแล้ว
เราอยากรู้ว่าคืออะไร พอเราอยากรู้ สงสัย วงแสงนวลๆนั้นก็ถอยไป เราพยายามเพ่งว่าคืออะไร ก็หายไปเลย
เราได้ยินเสียงพี่อาจารย์เค้าบอกว่าปล่อยเค้าเลย ปล่อยตามสบายเลย แต่เราไม่รุ้หรอกว่าปล่อยอะไรยังไง
เราเลยรวมสมาธิอีกรอบ นั่งหายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ ครั้งนี้แสงนวลๆนั้นกลับมา ใกล้เรามาเรื่อยๆ มาถึงหน้าผากเราแล้วล่ะ
ครั้งนี้มันมีสองนวลอะค่ะ เราก็ปล่อย พยายามไม่คิดอะไรเลย แต่เรารู้สึกได้ก็คือตัวเราสั่นไปหมดเลย สั่นมากๆ แทบไม่มีแรง เลย
คราวนี้เรากลัวเลยล่ะ เราพยายามจะพูดว่าไม่เอา ยัง เรายังไม่พร้อม เรายังไม่พร้อม ไม่เอา แต่พูดไม่ได้อะ
แล้วเราก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ แล้วถามว่าเป็นอะไร ลืมตามา พอเราลืมตางี้เราอายมาก ตัวเรานอนพนมมืออยู่กะฟื้นห้องอะ
เรายิ้มแหยๆตอบอาจารย์ไปว่า นั่นสิพี่ ... หนูเป็นอะไรอะ เราอยากรู้มากว่าคืออะไร แต่อาจารย์เค้ายิ้มๆแล้วไม่ตอบ
เค้าถามเราว่า ทำไมไม่ปล่อยให้ท่านลงล่ะ ฝืนทำไม หนูบอกว่าหนูไม่รู้ ก็เราไม่รู้จริงๆนะว่าปล่อยที่ว่าต้องปล่อยยังไง อะไร แบบไหน
ได้แต่งงตัวเอง แต่ซักพัก อาจารย์เค้าก็ถามของเค้าเองว่า พกอะไรติดตัวมารึป่าว ไหนเอาออกมาดู
เราก็นะ ควักเอาตะกรุดที่พี่อาจารย์เคยให้นั่นแหละ เอาออกมา เราเหน็บไว้ในเสื้อ ก้อเรากลัวผีน่ะนะ
เค้าบอกว่าถ้าพกแล้ว อะไรที่เราเคยเห็นเราจะไม่เห็น เราก็เลยพกไว้ ไม่รู้ไงว่าต้องเอาออกก่อนทำพิธี
อาจารย์อีกคนท่านก็ว่า เอาละนะ เปิดให้แล้ว ต่อไปเดี๋ยวจะได้รู้เอง เอ็งมีของดีติดตัวละ ถ้าปฎิบัติดีจะเจริญรุ่งเรือง
ก่อนจากอาจารย์เค้าถามว่า ถ้าอยากรวยน่ะ ปิดปากได้ไหม ไม่พูดได้ไหม อาจารย์จะบอก เราก็งงว่าไม่พูดอะไร
เราเลยถามว่าเรื่องอะไรที่จะไม่ให้พูด เค้า่ว่า ก็เป็นเรื่องที่จะทำให้เราเจริญก้าวหน้าร่ำรวยนี่ล่ะ
เลยก็รับปากว่าถ้าเฉพาะเรื่องนี้เรารับปากค่ะ แต่อาจารย์ก้อบอกว่า โว๊ะ ไม่เอาดีกว่า ไม่บอกละ เค้าไม่ให้บอก
อ่านะ ทำให้เราอยากรู้หนักกว่าเดิมอีก จนสุดท้ายอาจารย์พี่เขยเรานี่ล่ะมาเฉลยว่า อย่าทะเลาะกับแม่
เวลามีเรื่องอะไรเค้าด่าก้ออย่าไปเถียง มันจะหากินไม่ขึ้น เค้าให้เรารับปากจะกินเจ 3 วัน อันนี้เราทำแล้ว
ให้เราทำบันธ์ห้าไปขอขมาพ่อแม่ อันี้เราขอขมาปากป่าวพ่อแม่ยายป้าไป ตอนปีใหม่ กราบท่านขอพรท่าน ก่อนหน้าอาจารย์จะทักมาแล้ว
แต่เราว่าวันไหนเหมาะจะตั้งขันธ์ไปกราบแม่อีกครั้ง เพราะเราทำกรรมหนักกับแม่เยอะเลย ทำแม่ร้องไห้เพราะความปากหมาของเรานี่แหละ
อีกอย่างคือ ล้างห้องน้ำวัด ติดกัน 16 วัน อันนี้ยังเลย หาจังหวะอยู่ เราบอกตามตรงถ้าไปคนเดียวนี่ไม่อยากไปเลย เรากลัวเจอแจคพอต
ยิ่งเจอบ่อยอยู่ เลยเหลือแค่ 2 อันนี้ที่ยังไม่ทันได้ทำ แต่กำลังจะไปทำล่ะ
ส่วนอิเจ้าจุกน้อย อาจารย์บอกเค้าก้อตามอยู่ตลอดแหละ เค้ารออยู่ จะมาเกิด ให้เราหมั่นทำความดีเยอะๆ แผ่เมตตา ทำบุญ ที่สำคัญ
ปิดปากทำหูทวนลม แล้วอะไรดีๆจะเข้ามาเอง เอ้อ มันไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ตั้งกระทู้นี่ หลงพิมพ์นอกเรื่องมาอย่างเยอะ
เดี๋ยวเรื่องมือเราพิมพ์ลงในเม้นนะ
เราแท๊กห้องความเชื่อส่วนบุคคล ไสยศาสตร์ แล้วก็ลี้ลับ ไม่รุ้จะถูกหมวดอีกรึป่าวอะนะ
ศาสตร์นี้จะว่าไสยมั้ยก็ไม่รู้อะ แล้วแต่คนจะมอง แต่เราไม่ได้ทำอะไรไม่ดีนะ ที่นี่เค้าไม่รับทำอะไรไม่ดีๆค่ะ
เรื่องเล่าของหมวยแว๊น : แขนฉันนะ แต่ว่ามือใคร
ก็อ่านเพื่อความบรรเทิงไปนะ คิดซะว่าเราแต่งนิยายให้อ่าน ขำๆ
เราเคยตั้งกระทู้ไปแล้วเมื่อคืน จะว่าไปก็เพราะอึดอัดด้วยกับสิ่งที่เราเจอ และความกลัวด้วย
อีกอย่างเราก็อยากหาทางแก้หรือหาคนที่ช่วยเราได้จริงๆ
ช่วยให้เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรากัน ทำไมถึงต้องเจออะไรแบบนี้บ่อยๆ บ่อยแค่ไหนมันก็ไม่ได้ชินเลยน่ะ
ด้วยความที่เรามองเห็นอะไรแปลกๆบ่อยมาก สามีเราจึงพาเราไปหาอาจารย์ท่านนึง ที่เป็นญาติกันนี่แหละค่ะ จะบอกว่ารอบตัวเรามีแต่อาจารย์
แต่เราเองไม่เคยเข้าไปหาหรอก อาจจะเพราะเราเองก็ไม่ได้เชื่อหรือฝักใฝ่ในเรื่องพวกนี้เลย จนความคิดเราเริ่มจะเขวนิดนึงตอนเราไปครั้งล่าสุด
พอไปถึงเค้าบอกเราว่ามีกุมารตัวน้อยตามมานะ จะให้โชคลาภ เค้าขอมาอยู่ด้วยจะได้ไหม เค้าจะช่วยเราหลายเรื่อง เค้าจะช่วยแม่เค้า
เค้าอยากทำกุศลเยอะๆกว่านี้ เค้าถามเราจะรับเค้ามั้ย เราถามไปว่ารับไปไหน มาอยู่ด้วยยังไง
อาจารย์อธิบายว่าเค้ามารอเวลา จะเกิดเป็นลูกเรานั่นแหละ แต่ชีวิตตอนนี้ยังไม่พร้อมใช่ไหม นั่นแหละเค้าจะช่วย อยากคุยกับเค้ามั้ยล่ะ
เราบอกอยากคุย อยากเจอ อยากมีลูก อาจารย์เค้าเลยให้เรานั่งพนมมือ แล้วมีพี่ที่รู้จักอีก 2 คน ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นอาจารย์ทั้งนั้นค่ะ มาสวด
ภาษาอะไีรไม่รุ้ สวดดังขึ้น เร็วขึ้น เค้าเคาะที่ไหล่เราแล้วบอก เท่าที่จำได้ก็มีเปิดให้รู้ เปิดให้เห็น อะไรอีกไม่รุ้
เพราะต่อจากนั้นเป็นภาษาประหลาดที่ดังขึ้นๆ เหมือนเร่งเสียงลำโพงเลย เค้าบอกให้เราปล่อยใจ ปล่อยจิตให้ว่าง ปล่อยให้เค้ามาเลย
หายในเข้าพุท หายใจออกโธ ปล่อยจิตให้ว่างนะ เห็นอะไรก็แค่มอง อย่าไปคิดตาม พุธ โธ
พี่อาจารย์เค้าบอกเราว่า ปล่อยให้สบาย ปล่อยไปตามสบาย อย่าไปคิดอะไร เห็นอะไรก้อแค่มอง ปล่อยเค้ามา
ในขณะที่เราหลับตา เราเริ่มเห็นเป็นรูปร่าง เป็นแสงนวลๆสีม่วงอ่อน สวยมากเลยค่อยๆวนๆๆเข้ามาเป็นกลุ่ม
จากไกลๆ ใกล้เข้ามาๆ จนมาจ่อที่หน้าเราแล้ว
เราอยากรู้ว่าคืออะไร พอเราอยากรู้ สงสัย วงแสงนวลๆนั้นก็ถอยไป เราพยายามเพ่งว่าคืออะไร ก็หายไปเลย
เราได้ยินเสียงพี่อาจารย์เค้าบอกว่าปล่อยเค้าเลย ปล่อยตามสบายเลย แต่เราไม่รุ้หรอกว่าปล่อยอะไรยังไง
เราเลยรวมสมาธิอีกรอบ นั่งหายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ ครั้งนี้แสงนวลๆนั้นกลับมา ใกล้เรามาเรื่อยๆ มาถึงหน้าผากเราแล้วล่ะ
ครั้งนี้มันมีสองนวลอะค่ะ เราก็ปล่อย พยายามไม่คิดอะไรเลย แต่เรารู้สึกได้ก็คือตัวเราสั่นไปหมดเลย สั่นมากๆ แทบไม่มีแรง เลย
คราวนี้เรากลัวเลยล่ะ เราพยายามจะพูดว่าไม่เอา ยัง เรายังไม่พร้อม เรายังไม่พร้อม ไม่เอา แต่พูดไม่ได้อะ
แล้วเราก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ แล้วถามว่าเป็นอะไร ลืมตามา พอเราลืมตางี้เราอายมาก ตัวเรานอนพนมมืออยู่กะฟื้นห้องอะ
เรายิ้มแหยๆตอบอาจารย์ไปว่า นั่นสิพี่ ... หนูเป็นอะไรอะ เราอยากรู้มากว่าคืออะไร แต่อาจารย์เค้ายิ้มๆแล้วไม่ตอบ
เค้าถามเราว่า ทำไมไม่ปล่อยให้ท่านลงล่ะ ฝืนทำไม หนูบอกว่าหนูไม่รู้ ก็เราไม่รู้จริงๆนะว่าปล่อยที่ว่าต้องปล่อยยังไง อะไร แบบไหน
ได้แต่งงตัวเอง แต่ซักพัก อาจารย์เค้าก็ถามของเค้าเองว่า พกอะไรติดตัวมารึป่าว ไหนเอาออกมาดู
เราก็นะ ควักเอาตะกรุดที่พี่อาจารย์เคยให้นั่นแหละ เอาออกมา เราเหน็บไว้ในเสื้อ ก้อเรากลัวผีน่ะนะ
เค้าบอกว่าถ้าพกแล้ว อะไรที่เราเคยเห็นเราจะไม่เห็น เราก็เลยพกไว้ ไม่รู้ไงว่าต้องเอาออกก่อนทำพิธี
อาจารย์อีกคนท่านก็ว่า เอาละนะ เปิดให้แล้ว ต่อไปเดี๋ยวจะได้รู้เอง เอ็งมีของดีติดตัวละ ถ้าปฎิบัติดีจะเจริญรุ่งเรือง
ก่อนจากอาจารย์เค้าถามว่า ถ้าอยากรวยน่ะ ปิดปากได้ไหม ไม่พูดได้ไหม อาจารย์จะบอก เราก็งงว่าไม่พูดอะไร
เราเลยถามว่าเรื่องอะไรที่จะไม่ให้พูด เค้า่ว่า ก็เป็นเรื่องที่จะทำให้เราเจริญก้าวหน้าร่ำรวยนี่ล่ะ
เลยก็รับปากว่าถ้าเฉพาะเรื่องนี้เรารับปากค่ะ แต่อาจารย์ก้อบอกว่า โว๊ะ ไม่เอาดีกว่า ไม่บอกละ เค้าไม่ให้บอก
อ่านะ ทำให้เราอยากรู้หนักกว่าเดิมอีก จนสุดท้ายอาจารย์พี่เขยเรานี่ล่ะมาเฉลยว่า อย่าทะเลาะกับแม่
เวลามีเรื่องอะไรเค้าด่าก้ออย่าไปเถียง มันจะหากินไม่ขึ้น เค้าให้เรารับปากจะกินเจ 3 วัน อันนี้เราทำแล้ว
ให้เราทำบันธ์ห้าไปขอขมาพ่อแม่ อันี้เราขอขมาปากป่าวพ่อแม่ยายป้าไป ตอนปีใหม่ กราบท่านขอพรท่าน ก่อนหน้าอาจารย์จะทักมาแล้ว
แต่เราว่าวันไหนเหมาะจะตั้งขันธ์ไปกราบแม่อีกครั้ง เพราะเราทำกรรมหนักกับแม่เยอะเลย ทำแม่ร้องไห้เพราะความปากหมาของเรานี่แหละ
อีกอย่างคือ ล้างห้องน้ำวัด ติดกัน 16 วัน อันนี้ยังเลย หาจังหวะอยู่ เราบอกตามตรงถ้าไปคนเดียวนี่ไม่อยากไปเลย เรากลัวเจอแจคพอต
ยิ่งเจอบ่อยอยู่ เลยเหลือแค่ 2 อันนี้ที่ยังไม่ทันได้ทำ แต่กำลังจะไปทำล่ะ
ส่วนอิเจ้าจุกน้อย อาจารย์บอกเค้าก้อตามอยู่ตลอดแหละ เค้ารออยู่ จะมาเกิด ให้เราหมั่นทำความดีเยอะๆ แผ่เมตตา ทำบุญ ที่สำคัญ
ปิดปากทำหูทวนลม แล้วอะไรดีๆจะเข้ามาเอง เอ้อ มันไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ตั้งกระทู้นี่ หลงพิมพ์นอกเรื่องมาอย่างเยอะ
เดี๋ยวเรื่องมือเราพิมพ์ลงในเม้นนะ
เราแท๊กห้องความเชื่อส่วนบุคคล ไสยศาสตร์ แล้วก็ลี้ลับ ไม่รุ้จะถูกหมวดอีกรึป่าวอะนะ
ศาสตร์นี้จะว่าไสยมั้ยก็ไม่รู้อะ แล้วแต่คนจะมอง แต่เราไม่ได้ทำอะไรไม่ดีนะ ที่นี่เค้าไม่รับทำอะไรไม่ดีๆค่ะ