สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกท่าน ขอบคุณที่เปิดเข้ามาอ่านนะคะ
ลูกสาวเรา คงพอจะทราบกันบ้างแล้วจากกระทู้ที่ผ่านมา ว่าน้องเป็นเด็กหัวโต อืม...จะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะ ตั้งแต่น้องเกิดมา 30/03/2559 น้องไม่เคยมีวันไหนที่สบายเลย ตั้งแต่แรกๆ ที่น้องเกิดมา น้องก็ร้องไห้ไม่มีวันหยุด ร้องด้วยความเจ็บปวด ร้องข้ามวันข้ามคืน ร้องแบบไม่หยุดพัก ไม่มีวิธีไหน ที่ทำแล้ว น้องจะหายร้อง น้องร้องไห้แบบนี้ตั้งแต่เกิด จนถึง วันที่ 05/09/2559 วันที่น้องได้รับการผ่าใส่สายระบายน้ำออกจากหัวลงทางช่องท้อง ก่อนน้องจะเข้าห้องผ่าตัดในวันที่ 07/09/2559 ก่อนที่หมอจะเข็นรถน้องเข้าผ่า ตัวเราเองกับพ่อน้องก็บอกกับน้องว่า... "เข้มแข็งนะ แม่กับพ่อจะรอน้องอยู่ตรงนี้ " เหมือนน้องจะรับรู้ น้องยิ้มให้เรากับพ่อเค้า จนหมอเข็นลูกเราหายเข้าไปลับตา มันเหลือเชื่อที้เค้ารับรู้ได้ กับคำพูดเค้า เวลาผ่าตัดผ่านไปสองชั่วโมงเกือบๆ สาม แต่สำหรับคนเป็นแม่ ที่รอลูกที่กำลังโดนมีดกรีดหัวอยู่ มันเหมือนนานแสนนาน กลัวๆ ทุกๆ อย่างในเวลานั้น แล้วน้องก็ออกมาในสภาพเมายาสลบ นอนหลับกึ่งตื่น คงเจ็บปสดมากกับแผลสองแผล ที่ได้มา น้องผ่าแล้วผลการผ่าเป็นไปได้ด้วยดี แต่หลังจากนี้ต้องระวังการติดเชื้อ เหมือนมีกรรม น้องไข้ขึ้นสูงในวันที่จะได้กลับบ้าน โดนเจาะเลือดๆ ไหลเต็มผ้ารอง
เราก็ทำอะไรไม่ได้ แค่มอง
สรุปเป็นไข้ธรรมดา ประมาณ 2 วัน น้องได้กลับบ้าน แต่ต้องก็ป่วย เข้าโรงบาลบ่อยๆ จนถึงปัจจุบันนี้ เพราะน้องคุมอุณภูมิในร่างกายตัวเองไม่ได้ ครึ่งชั่วโมงมีใข้ต่ำๆอยู่ตลอด เป็นๆ หายๆ บางครั้งก็ต้องไปนอนโรงบาล สงสารลูก!!
ลูกไม่เคยสบาย
ลูกสาวเรา คงพอจะทราบกันบ้างแล้วจากกระทู้ที่ผ่านมา ว่าน้องเป็นเด็กหัวโต อืม...จะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะ ตั้งแต่น้องเกิดมา 30/03/2559 น้องไม่เคยมีวันไหนที่สบายเลย ตั้งแต่แรกๆ ที่น้องเกิดมา น้องก็ร้องไห้ไม่มีวันหยุด ร้องด้วยความเจ็บปวด ร้องข้ามวันข้ามคืน ร้องแบบไม่หยุดพัก ไม่มีวิธีไหน ที่ทำแล้ว น้องจะหายร้อง น้องร้องไห้แบบนี้ตั้งแต่เกิด จนถึง วันที่ 05/09/2559 วันที่น้องได้รับการผ่าใส่สายระบายน้ำออกจากหัวลงทางช่องท้อง ก่อนน้องจะเข้าห้องผ่าตัดในวันที่ 07/09/2559 ก่อนที่หมอจะเข็นรถน้องเข้าผ่า ตัวเราเองกับพ่อน้องก็บอกกับน้องว่า... "เข้มแข็งนะ แม่กับพ่อจะรอน้องอยู่ตรงนี้ " เหมือนน้องจะรับรู้ น้องยิ้มให้เรากับพ่อเค้า จนหมอเข็นลูกเราหายเข้าไปลับตา มันเหลือเชื่อที้เค้ารับรู้ได้ กับคำพูดเค้า เวลาผ่าตัดผ่านไปสองชั่วโมงเกือบๆ สาม แต่สำหรับคนเป็นแม่ ที่รอลูกที่กำลังโดนมีดกรีดหัวอยู่ มันเหมือนนานแสนนาน กลัวๆ ทุกๆ อย่างในเวลานั้น แล้วน้องก็ออกมาในสภาพเมายาสลบ นอนหลับกึ่งตื่น คงเจ็บปสดมากกับแผลสองแผล ที่ได้มา น้องผ่าแล้วผลการผ่าเป็นไปได้ด้วยดี แต่หลังจากนี้ต้องระวังการติดเชื้อ เหมือนมีกรรม น้องไข้ขึ้นสูงในวันที่จะได้กลับบ้าน โดนเจาะเลือดๆ ไหลเต็มผ้ารอง
เราก็ทำอะไรไม่ได้ แค่มอง
สรุปเป็นไข้ธรรมดา ประมาณ 2 วัน น้องได้กลับบ้าน แต่ต้องก็ป่วย เข้าโรงบาลบ่อยๆ จนถึงปัจจุบันนี้ เพราะน้องคุมอุณภูมิในร่างกายตัวเองไม่ได้ ครึ่งชั่วโมงมีใข้ต่ำๆอยู่ตลอด เป็นๆ หายๆ บางครั้งก็ต้องไปนอนโรงบาล สงสารลูก!!