ทริปนี้เราฝากความหวังทั้งปวงไว้ที่พี่หมี พี่หมีเป็นคนอีสานแต้ๆ ฟัง-พูดภาษาอีสานได้ในระดับโปร
ไปลาวเราคงไม่อดตายแล้ว เย้! ( คนลาวใช้ภาษาลาวในการสื่อสาร แต่สามารถพูดและฟังภาษาไทยได้แทบทุกคน เนื่องจากดูรายการทีวีจากบ้านเรา แต่เวลาซื้อของโดยพูดภาษาลาว ราคาจะถูกลงหน่อย )
ปล.ทริปนี้เดินทางเดือนพ.ค.2016
“ลาว”เป็นประเทศเพื่อนบ้านที่เกิดมาก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปซักที เล็งหลวงพระบางและวังเวียงมาหลายที เมื่อAirairsia เปิดเส้นทางหลวงพระบางใหม่พร้อมโปร จะพลาดได้ไง! เราก็รีบกดจองก่อน ส่วนจะลางานได้มั้ยค่อยว่ากันทีหลัง
ค่าใช้จ่ายของเราคราวนี้
ตั๋วเครื่องบิน : ตั๋วไปกลับ 2 คน 4,620 บาท(Airasia)
จองตอนเปิดเส้นทางหลวงพระบางวันแรก ต้องขอบคุณอาแปะ Arpae.com ที่ทำให้เราได้ตั๋วโปรตลอด ติดตามอาแปะตั้งแต่ยังจำนวนฟอลโล่วยังสองแสนต้นๆ ตอนนี้สมาชิกปาไปครึ่งล้านแล้ว เราได้ตั๋วราคาสูงกว่าโปรที่ปล่อยมานิดนึง เพราะเราเลือกไปวันเสาร์ กลับวันจันทร์ ลางานแค่ 1 วันค่ะ
โรงแรม : 2 คืนราคา 988 บาท Saynamkhan river view (ได้ส่วนลดจากTraveloka 50% ลดจาก1,976บาท ถูกมากกกก!!!)
จะจองตั๋วเครื่องบินหรือจองโรงแรม ต้องคอยเข้าไปดู ว่ามีโปรส่วนลดเท่าไหร่บ้าง จะมีมาตลอด แต่ลด 50% นี่เป็นอะไรที่สุดยอดมาก โปรมาตอนดึก หมดตอนเช้า ใครจองทันมั่งขอมือหน่อย
Pocket money 800,000 กีบ ประมาณ 4,000 บาท/ 2 คน
เนื่องจากฉุกละหุกมากทริปนี้ ไม่มีเวลาแลกเงิน จึงกดATMที่ฝั่งลาวค่ะ เสียค่าธรรมเนียม 20,000 กีบหรือประมาณ 100 บาท
รวม 9,608 บาท /2 คน
Day1
ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1.20ชม.ก็ถึงหลวงพระบางแล้วค่ะ
สนามบินหลวงพระบางค่อนข้าง ขนาดเล็กกะทัดรัด ผ่านตม.ออกมาก็เจอเคาท์เตอร์ขายซิมการ์ด ขายตั๋วรถเข้าเมือง ร้านค้าต่างๆ
“แท็กซี่บ่ แท็กซี่บ่” เสียงเรียกเหล่านักท่องเที่ยวที่ออกมาจากเกทแบบงง ๆ 2 คน 50หมื่นๆ
ฮ่ะ?
อ๋อๆ 5หมื่นกีบ ก็ราวๆ 200บาท
ควักเงินจ่าย #รู้สึกรวย
มีกรุ๊ปอื่นนั่งรถไปกับเราอีก 3 คน รถตู้จะถามชื่อรร.เราแล้วไปส่งถึงหน้ารร.เลยค่ะ จากสนามบินเข้าเมืองประมาณ 30-40 นาที
ถึงแล้ว โรงแรมติดริมแม่น้ำที่เราจองไว้ บรรยากาศดีมาก
วิวจากห้องนอนมองเห็นแม่น้ำคานและสะพานไม้ที่ตอนเย็นๆจะมีนักท่องเที่ยวแวะเวียนมาถ่ายรูปกัน
อากาศวันนี้ร้อนมาก ร้อนระดับ จั๊กกะรู้วมีเหงื่อซิบๆ
ต้องหาส้มตำปลาร้าหลวงพระบางแซ่บๆ มาเติมพลังหน่อย
จากการไม่หาข้อมูลใดๆ มาก่อน เราก็รีบถามพี่ Goo พี่เค้าบอกว่ามีร้านนึงอยู่เลียบแม่น้ำไปเรื่อยๆ ไม่ไกล ไม่ไกล ไม่ไกล
หรอ!!!!!
เดินไปครบทุกซอกทุกซอย ก็ยังหาร้านไม่เจอ แสงแดดก็แผดเผา ท้องก็ร้อง
ตามกระทู้บอกว่าร้านอร่อยอยู่แถวหน้าวัด เดินวนไปค่ะ วัดเยอะม๊าก วัดไหนเป็นวัดไหน นี่ก็ไม่รู้
แวะซื้อแป๊ปซี่ เลยถามคนขายว่า
“เอื้อยๆ แถวนี้มีร้านตำหมากหุ่งแซ่บๆ บ่?”
เอื้อยก็ชี้ไม้ชี้มือให้เดินต่อไป
เดินงงๆ หลงๆ จนมาเจอร้านนี้ “ร้านเชียงทองโพนสะหวัน”
อ้ายคนขายแนะนำให้ลองจานเด็ดของร้าน “แจ่วขี้ปลา”
ไม่กินถือว่ามาไม่ถึง อ้ายบอกปกติบ่ายๆ ก็ขายหมดแล้วนะ
วันก่อนมีกรุ๊ปคนไทยมาสั่ง แต่มาช้า ของหมดอดกินเลย
มองหน้ากันไปมา เอาไงดีๆ ชื่อแบบ...น่ากลัวจุง เอาขี้ปลามาทำแจ่ว ขมแน่เลย พี่คนขายก็ย้ำแล้วย้ำอีก เดินมาถามถึงสองรอบ
เอาก็เอาวะ จัดมาเลยพี่!
มาแล้วววววว
หน้าตาดูน่ากลัวนิดๆ อ้ายก็เดินมาสอนวิธีการกินอีก ให้กินกับผักนะ ใส่ผักนี้ ผักโน้น
ไอ้เราก็กล้าๆกลัวๆยัดเข้าไปคำแรก เฮ้ย! คือบับดีงาม มีความมันของไข่ปลาและตับปลา หอมเครื่องเทศ รสชาติเค็มๆ มันๆ นัวๆ
เอาข้าวเหนียวจิ้ม ตามด้วยผักชีลาว คือดีย์ แซ่บเฟร่อ อธิบายเป็นคำพูดลำบาก ต้องมาชิมเอง เอาไปเลย10เต็ม
เมนูถัดมา
ตำหมากหุ่ง (ตำหลวงพระบางที่รอคอย)
มะละกอเส้นใหญ่ ใส่มะเขือ ใส่กะปิ รสแปลกกว่าตำปลาร้า หอมกะปิ และรสที่เข้มข้นกว่า มะเขือนี่กรอบกร๊วบๆ ให้8/10 ค่า
เมนูอื่นๆ ธรรมดา ไม่หวือหวา
มื้อนี้ราคา 128,000 กีบ ร้านนี้ค่อนข้างแพง เพราะเป็นร้านที่นักท่องเที่ยวมาทานกันเยอะ รสชาติโดยรวมแล้วกลางๆ
แต่แจ่วขี้ปลา ดีงามพระราม 2 ยาวๆไปถึงหัวหินเลยนาจา
กินเสร็จไปเดินย่อยที่ตลาดมืดกัน แต่กินเยอะเดินไม่ไหว มองไปเห็นอ้ายตุ๊กตุ๊กจอดรออยู่ 3 คัน
เราก็ปรี่เข้าไปเจรจาต่อราคาเป็นภาษาลาว จาก 30,000 กีบ (120บาท) เหลือ 15,000กีบ (60บาท)
โดนแซวส่งท้าย ว่าต่อเก่งจริงๆ แหมตุ๊กๆที่ไทยน้องต่อโหดกว่านี้อีกค่ะขุ่นพี่
ตลาดมืด ตอนยังไม่มืด
เป็นอีกหนึ่งแลนด์มาร์กที่ใครๆก็ต้องมา ของที่ขายให้ฟีลเหมือนเดิน night market ที่เชียงใหม่
ของกินที่เห็นฝรั่งดูจะสนใจเป็นพิเศษก็คงเป็นพวก บุฟเฟ่ต์ ตักเองตามใจชอบ
แต่เราดูแล้ว เฉยๆไม่น่ากินเท่าไหร่
Day2
ตีห้ากว่าๆ ก็รีบ ถ่างตา ล้างหน้าแปรงฟันกัน เพราะกิจกรรมเช้านี้คือ ไปตักบาตรข้าวเหนียวค่า
#สายบุญ
#ใต้ความไม่รู้ เราก็เลยให้คนที่โรงแรมจัดชุดใส่บาตรไว้ให้
มีข้าวเหนียวกระติ๊บใหญ่+ขนมอีก2ตะกร้า+ปูเสื่อไว้ให้+สะไบให้ใส่แบบชาวลาว+ถ่ายรูปให้
แชะ! 50,000กีบค่ะ o_O (ถ้าไปซื้อแถวๆนั้นก็มีขายกระติ๊บน้อยๆ 10,000กีบค่ะ)
พระทั้งหมด 9 วัด ประมาณ 180 รูป จะเดินมาทีละวัด แรกๆ ก็เว้นระยะ หลังๆ เดินไวมากติดกันหลายๆ วัด จกข้าวเหนียวแทบไม่ทัน
เอื้อยหวันคนลาวที่เตรียมของใส่บาตรให้บอกว่า อย่าปั้นข้าวเหนียวไว้นะเพราะจะเหมือนว่าพระกินขี้มือเรา
แต่ๆๆ ไม่ทันแล้วข่า อินี่ปั้นไว้เต็มกระติ๊บเลยข่า กลัวใส่ไม่ทัน
เหลือบไปดูคนไทยแก๊งค์ข้างๆ ก็ปั้นเป็นก้อนๆ กองเต็มกระติ๊บเช่นกันข่า 555
ปล.ขออภัยพระมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
#สาระ คนลาวจะไม่ใส่อาหารหรือกับข้าวในบาตรพระไปพร้อมๆข้าวเหมือนที่บ้านเรา
เอื้อยหวันบอกว่า เพราะวัดที่ลาวเยอะ พระที่บวชประจำแต่ละวัดก็เยอะตาม ทำให้อาหารที่ถวายไม่เพียงพอ พระท่านทำอาหารฉันเองค่ะ
อิ่มเอมบุญกันไปแล้ว ท้องก็เริ่มร้อง
เช้านี้เราปั่นรถถีบไปกินข้าวร้าน ประชานิยม ร้านอาหารเช้ายอดนิยมของนักท่องเที่ยว
ประชานิยม
ข้าวเปียก (ข้าวต้ม) ใส่ไข่ ผักชี หอมเจียว ปลาหมึกแห้ง แซ่บดี กินไปเหงื่อไหลไป ใส่ปาท่องโก๋ เติมพริกเผาหน่อยจะแซ่บขึ้นเด้อ
ใส่ไข่ 2 ชาม+ปาท่องโก๋= 17,000กีบ (75บาท)
ต่อด้วย บาเก็ต ร้านข้างๆกัน
บาเก็ตไส้รวม: แจ่วบอง แตงกวา มะเขือเทศ ผัก หมูยอ ไข่ หมูหยอง ราดมายองเนส ซอสพริก สารพัดจะใส่มาให้
รสชาติด้านล่างเผ็ดๆ ไล่ขึ้นมาหวานๆ เค็มๆ
15,000กีบ (60บาท)
หลังจากอิ่มแล้วเราปั่นรถถีบคู่ใจ (เช่าจากโรงแรมวันละ 80 บาท) ไปเดินเล่นตลาดเช้ากัน
ตลาดเช้าครึกครื้นดีค่ะ มีขายทุกอย่าง ตั้งแต่สารพัดผัก เนื้อ พริกแกง อาหาร เสื้อผ้า ของกิน ของใช้ ร้านของชำ บลาๆ แบบชาวบ้านๆ
ใครสนใจมาหาข้าวเช้ากินที่นี่ก็แนะนำค่ะ
กลับมาเก็บตกอาหารเช้าที่โรงแรมด้วยความงกทั้งๆที่ท้องก็แน่น
กินจนพุงกางขนาดนี้ขอขึ้นไปงีบซักหน่อยแล้วกัน
สายๆ
เราจะไปน้ำตกตาดกวางสีกัน เลยไปซื้อทัวร์แถวๆตลาดมืดไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ทัวร์พาเที่ยวน้ำตกมีหลายเจ้า หลายแพคเกจให้เลือก
เลือกที่ถูกใจแล้วต่อรองราคาได้ตามชอบเลยค่ะ เราให้รถตู้มารับที่โรงแรมราวๆ 10.30 น.
ราคาต่อหัวคนล่ะ 50,000กีบ ประมาณ 200 บาท เป็นค่ารถไป-กลับน้ำตก
ไปถึงประมาณ 11.30น. แล้วกลับ14.00น.
น้ำเป็นสีเขียวๆ สวยและสดชื่นมากค่ะ อากาศเย็นสบายต่างจากในเมืองลิบลับ
หลังจากโดดน้ำจนเหนื่อย ก็เปลี่ยนชุดแล้วไปหาอะไรกินกันก่อนกลับ
ปล.ที่นี่ไม่มีห้องอาบน้ำ มีแค่ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ
ตำหมากหุ่งเมื่อวานยังไม่แซ่บโดนใจเท่าไหร่ เลยถามเอื้อยคนขายปี้ว่า
“ เอื้อยๆ ตำหมากหุ่งร้านไหนแซ่บ ” (พูดภาษาลาวกับคนลาวทีไร จะได้รับรอยยิ้มกลับมาทุกครั้ง สงสัยสำเนียงเราจะเพี้ยน)
เอื้อย : ร้านข้างหลังนี่เลย แซ่บๆ
ถึงร้านเราก็สั่ง ตำหมากหุ่งแหน่ อย่าเผ็ดหลายเด้อ พร้อมสั่งขนมจีน เอื้อยที่ร้านก็ขำเราใหญ่ แล้วบอกว่าที่ลาวเรียกขนมจีนว่าข้าวปุ้น
ตำหมากหุ่ง นัวคักๆ แซ่บหลายๆ
ส้มตำ+ขนมจีน+เป๊ปซี่ = 28,000k (115b)
พิกัด : ร้านใกล้ที่ขายตั๋วปากทางเข้าน้ำตกตาดกวางสี
つづく。。。
[CR] " หลวงพระบาง " แซ๊บแซ่บ! #WheretoTabiTabi
ไปลาวเราคงไม่อดตายแล้ว เย้! ( คนลาวใช้ภาษาลาวในการสื่อสาร แต่สามารถพูดและฟังภาษาไทยได้แทบทุกคน เนื่องจากดูรายการทีวีจากบ้านเรา แต่เวลาซื้อของโดยพูดภาษาลาว ราคาจะถูกลงหน่อย )
ปล.ทริปนี้เดินทางเดือนพ.ค.2016
“ลาว”เป็นประเทศเพื่อนบ้านที่เกิดมาก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปซักที เล็งหลวงพระบางและวังเวียงมาหลายที เมื่อAirairsia เปิดเส้นทางหลวงพระบางใหม่พร้อมโปร จะพลาดได้ไง! เราก็รีบกดจองก่อน ส่วนจะลางานได้มั้ยค่อยว่ากันทีหลัง
ค่าใช้จ่ายของเราคราวนี้
ตั๋วเครื่องบิน : ตั๋วไปกลับ 2 คน 4,620 บาท(Airasia)
จองตอนเปิดเส้นทางหลวงพระบางวันแรก ต้องขอบคุณอาแปะ Arpae.com ที่ทำให้เราได้ตั๋วโปรตลอด ติดตามอาแปะตั้งแต่ยังจำนวนฟอลโล่วยังสองแสนต้นๆ ตอนนี้สมาชิกปาไปครึ่งล้านแล้ว เราได้ตั๋วราคาสูงกว่าโปรที่ปล่อยมานิดนึง เพราะเราเลือกไปวันเสาร์ กลับวันจันทร์ ลางานแค่ 1 วันค่ะ
โรงแรม : 2 คืนราคา 988 บาท Saynamkhan river view (ได้ส่วนลดจากTraveloka 50% ลดจาก1,976บาท ถูกมากกกก!!!)
จะจองตั๋วเครื่องบินหรือจองโรงแรม ต้องคอยเข้าไปดู ว่ามีโปรส่วนลดเท่าไหร่บ้าง จะมีมาตลอด แต่ลด 50% นี่เป็นอะไรที่สุดยอดมาก โปรมาตอนดึก หมดตอนเช้า ใครจองทันมั่งขอมือหน่อย
Pocket money 800,000 กีบ ประมาณ 4,000 บาท/ 2 คน
เนื่องจากฉุกละหุกมากทริปนี้ ไม่มีเวลาแลกเงิน จึงกดATMที่ฝั่งลาวค่ะ เสียค่าธรรมเนียม 20,000 กีบหรือประมาณ 100 บาท
รวม 9,608 บาท /2 คน
Day1
ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1.20ชม.ก็ถึงหลวงพระบางแล้วค่ะ
สนามบินหลวงพระบางค่อนข้าง ขนาดเล็กกะทัดรัด ผ่านตม.ออกมาก็เจอเคาท์เตอร์ขายซิมการ์ด ขายตั๋วรถเข้าเมือง ร้านค้าต่างๆ
ฮ่ะ?
อ๋อๆ 5หมื่นกีบ ก็ราวๆ 200บาท
ถึงแล้ว โรงแรมติดริมแม่น้ำที่เราจองไว้ บรรยากาศดีมาก
วิวจากห้องนอนมองเห็นแม่น้ำคานและสะพานไม้ที่ตอนเย็นๆจะมีนักท่องเที่ยวแวะเวียนมาถ่ายรูปกัน
อากาศวันนี้ร้อนมาก ร้อนระดับ จั๊กกะรู้วมีเหงื่อซิบๆ
ต้องหาส้มตำปลาร้าหลวงพระบางแซ่บๆ มาเติมพลังหน่อย
จากการไม่หาข้อมูลใดๆ มาก่อน เราก็รีบถามพี่ Goo พี่เค้าบอกว่ามีร้านนึงอยู่เลียบแม่น้ำไปเรื่อยๆ ไม่ไกล ไม่ไกล ไม่ไกล
หรอ!!!!!
เดินไปครบทุกซอกทุกซอย ก็ยังหาร้านไม่เจอ แสงแดดก็แผดเผา ท้องก็ร้อง
ตามกระทู้บอกว่าร้านอร่อยอยู่แถวหน้าวัด เดินวนไปค่ะ วัดเยอะม๊าก วัดไหนเป็นวัดไหน นี่ก็ไม่รู้
แวะซื้อแป๊ปซี่ เลยถามคนขายว่า
“เอื้อยๆ แถวนี้มีร้านตำหมากหุ่งแซ่บๆ บ่?”
เอื้อยก็ชี้ไม้ชี้มือให้เดินต่อไป
เดินงงๆ หลงๆ จนมาเจอร้านนี้ “ร้านเชียงทองโพนสะหวัน”
ไม่กินถือว่ามาไม่ถึง อ้ายบอกปกติบ่ายๆ ก็ขายหมดแล้วนะ
วันก่อนมีกรุ๊ปคนไทยมาสั่ง แต่มาช้า ของหมดอดกินเลย
มองหน้ากันไปมา เอาไงดีๆ ชื่อแบบ...น่ากลัวจุง เอาขี้ปลามาทำแจ่ว ขมแน่เลย พี่คนขายก็ย้ำแล้วย้ำอีก เดินมาถามถึงสองรอบ
เอาก็เอาวะ จัดมาเลยพี่!
ไอ้เราก็กล้าๆกลัวๆยัดเข้าไปคำแรก เฮ้ย! คือบับดีงาม มีความมันของไข่ปลาและตับปลา หอมเครื่องเทศ รสชาติเค็มๆ มันๆ นัวๆ
เอาข้าวเหนียวจิ้ม ตามด้วยผักชีลาว คือดีย์ แซ่บเฟร่อ อธิบายเป็นคำพูดลำบาก ต้องมาชิมเอง เอาไปเลย10เต็ม
เมนูถัดมา
ตำหมากหุ่ง (ตำหลวงพระบางที่รอคอย)
มื้อนี้ราคา 128,000 กีบ ร้านนี้ค่อนข้างแพง เพราะเป็นร้านที่นักท่องเที่ยวมาทานกันเยอะ รสชาติโดยรวมแล้วกลางๆ
แต่แจ่วขี้ปลา ดีงามพระราม 2 ยาวๆไปถึงหัวหินเลยนาจา
กินเสร็จไปเดินย่อยที่ตลาดมืดกัน แต่กินเยอะเดินไม่ไหว มองไปเห็นอ้ายตุ๊กตุ๊กจอดรออยู่ 3 คัน
เราก็ปรี่เข้าไปเจรจาต่อราคาเป็นภาษาลาว จาก 30,000 กีบ (120บาท) เหลือ 15,000กีบ (60บาท)
โดนแซวส่งท้าย ว่าต่อเก่งจริงๆ แหมตุ๊กๆที่ไทยน้องต่อโหดกว่านี้อีกค่ะขุ่นพี่
ตลาดมืด ตอนยังไม่มืด
เป็นอีกหนึ่งแลนด์มาร์กที่ใครๆก็ต้องมา ของที่ขายให้ฟีลเหมือนเดิน night market ที่เชียงใหม่
Day2
ตีห้ากว่าๆ ก็รีบ ถ่างตา ล้างหน้าแปรงฟันกัน เพราะกิจกรรมเช้านี้คือ ไปตักบาตรข้าวเหนียวค่า
#สายบุญ
#ใต้ความไม่รู้ เราก็เลยให้คนที่โรงแรมจัดชุดใส่บาตรไว้ให้
มีข้าวเหนียวกระติ๊บใหญ่+ขนมอีก2ตะกร้า+ปูเสื่อไว้ให้+สะไบให้ใส่แบบชาวลาว+ถ่ายรูปให้
แชะ! 50,000กีบค่ะ o_O (ถ้าไปซื้อแถวๆนั้นก็มีขายกระติ๊บน้อยๆ 10,000กีบค่ะ)
เอื้อยหวันคนลาวที่เตรียมของใส่บาตรให้บอกว่า อย่าปั้นข้าวเหนียวไว้นะเพราะจะเหมือนว่าพระกินขี้มือเรา
แต่ๆๆ ไม่ทันแล้วข่า อินี่ปั้นไว้เต็มกระติ๊บเลยข่า กลัวใส่ไม่ทัน
เหลือบไปดูคนไทยแก๊งค์ข้างๆ ก็ปั้นเป็นก้อนๆ กองเต็มกระติ๊บเช่นกันข่า 555
#สาระ คนลาวจะไม่ใส่อาหารหรือกับข้าวในบาตรพระไปพร้อมๆข้าวเหมือนที่บ้านเรา
เอื้อยหวันบอกว่า เพราะวัดที่ลาวเยอะ พระที่บวชประจำแต่ละวัดก็เยอะตาม ทำให้อาหารที่ถวายไม่เพียงพอ พระท่านทำอาหารฉันเองค่ะ
อิ่มเอมบุญกันไปแล้ว ท้องก็เริ่มร้อง
เช้านี้เราปั่นรถถีบไปกินข้าวร้าน ประชานิยม ร้านอาหารเช้ายอดนิยมของนักท่องเที่ยว
ใส่ไข่ 2 ชาม+ปาท่องโก๋= 17,000กีบ (75บาท)
บาเก็ตไส้รวม: แจ่วบอง แตงกวา มะเขือเทศ ผัก หมูยอ ไข่ หมูหยอง ราดมายองเนส ซอสพริก สารพัดจะใส่มาให้
15,000กีบ (60บาท)
หลังจากอิ่มแล้วเราปั่นรถถีบคู่ใจ (เช่าจากโรงแรมวันละ 80 บาท) ไปเดินเล่นตลาดเช้ากัน
ใครสนใจมาหาข้าวเช้ากินที่นี่ก็แนะนำค่ะ
กลับมาเก็บตกอาหารเช้าที่โรงแรมด้วยความงกทั้งๆที่ท้องก็แน่น
สายๆ
เราจะไปน้ำตกตาดกวางสีกัน เลยไปซื้อทัวร์แถวๆตลาดมืดไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ทัวร์พาเที่ยวน้ำตกมีหลายเจ้า หลายแพคเกจให้เลือก
เลือกที่ถูกใจแล้วต่อรองราคาได้ตามชอบเลยค่ะ เราให้รถตู้มารับที่โรงแรมราวๆ 10.30 น.
ราคาต่อหัวคนล่ะ 50,000กีบ ประมาณ 200 บาท เป็นค่ารถไป-กลับน้ำตก
ไปถึงประมาณ 11.30น. แล้วกลับ14.00น.
ปล.ที่นี่ไม่มีห้องอาบน้ำ มีแค่ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ
ตำหมากหุ่งเมื่อวานยังไม่แซ่บโดนใจเท่าไหร่ เลยถามเอื้อยคนขายปี้ว่า
“ เอื้อยๆ ตำหมากหุ่งร้านไหนแซ่บ ” (พูดภาษาลาวกับคนลาวทีไร จะได้รับรอยยิ้มกลับมาทุกครั้ง สงสัยสำเนียงเราจะเพี้ยน)
เอื้อย : ร้านข้างหลังนี่เลย แซ่บๆ
ถึงร้านเราก็สั่ง ตำหมากหุ่งแหน่ อย่าเผ็ดหลายเด้อ พร้อมสั่งขนมจีน เอื้อยที่ร้านก็ขำเราใหญ่ แล้วบอกว่าที่ลาวเรียกขนมจีนว่าข้าวปุ้น
ส้มตำ+ขนมจีน+เป๊ปซี่ = 28,000k (115b)
พิกัด : ร้านใกล้ที่ขายตั๋วปากทางเข้าน้ำตกตาดกวางสี
つづく。。。