พยามเต็มที่แล้วแต่ไม่ทำสำเร็จ กับ รู้อยู่แล้วว่าไม่สำเร็จเลยไม่พยายาม แบบไหนจะเสียใจมากกว่ากันในตอนจบ???

มาแชร์ประสบการณ์ที่พยายามกับอะไรมากๆแต่ผิดหวังกัน สำหรับเราเรื่องที่เราพยายามเป็นเรื่องการเรียน เราเองอยากสอบตรงมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งเราพยายามมากเรามั่นใจด้วยซ้ำว่าเราเองพยายามมากกว่าคนอื่นแต่เรากลัว

ตามหัวข้อเลยคะ คือไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนที่จริงจังกับงานมากไปหรือเปล่า แต่เวลาได้รับมอบหมายงานมา ก็พยายามทำให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นออกทั้งแรง ทั้งเวลา รู้สึกเหนื่อยมากเลยคะ พอทำเสร็จรู้สึกโอเคกับผลงานข

ถ้าเราทำทุกอย่างต็มที่แล้ว ทุ่มเท จริงใจ กับความสัมพันธ์ แล้ววันนึงเขาเกิดบอกเลิกเรา เราควรจะเสียไหม แล้ววิธีที่จะทำให้ความเจ็บผ่านพ้นไป ต้องทำยังไงคะ?