แก้ไข
สวัสดีครับ ผมก็มีประสบกาณ์เล็กๆน้อยๆมาแชร์ให้ฟังเนาะ เอาเป็นว่าเล่าเลยละกัน
ผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาก็ไม่ได้หล่ออะไรมาก สูง 178 (มาตรฐานชายไทย) ตัวล่ำเพราะฟิตเนสมาเกือบสองปีละ
ตามภาษาเพื่อนก็พอดูได้อะนะ 😃
แต่ติดที่เป็นนักเรียนทหารด้วย ซึ่งภาพรวมก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร แต่หลายคนอาจจะมองภาพของ นร.ทหาร ต่างกันไป
ผู้ชายในเครื่องแบบไรงี้ ชอบไม่ชอบอยู่ที่คนนะครับ ก็มีโอกาสได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นรุ่นน้อง 4 ปี ซึ่งผมก็ 20 ต้นๆ
ก็รู้จักกันผ่านเพื่อน เพื่อนแนะนำมา ก็เลยลองคุยกันดู ก็คิดในใจว่า นร.ทหาร มันไม่มีเวลาให้ใครหรอก วันๆไม่ฝึก
ก็โดน- เวลาจับโทรศัพท์แทบไม่มี ก็เลยคิดว่าเดี๋ยวคุยละแมร่งก็หาย เหมือนหลายๆคนที่ผ่าน
แต่ปรากฏว่าน้องเค้ารอได้ รอเราว่าง รอเรามีเวลา คือเอาง่ายๆ คุยแล้วเริ่มถูกคอ ก็พัฒนาความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ
จนก็ตกลงคบกัน เพื่อนก็แซวกันทั่ว เฮ้ย! แมร่งกินเด็กวะ อมตะหรอ 555 แต่ก็คุยและหัวเราะกับเพื่อนไป
คบแรกๆก็หวานเหมือนดังน้ำปลาทิพรส 555 (ล้อเล่นครับ) ก็คุยกันเวลาว่าง และศุกร์-เสาร์ เมื่อตอนออก รร.
ผมกับน้องเขาอยู่ห่างกัน 200 กว่ากิโล (กิโลเมตรนะครับ) แน่นอน เหมือนข้อความดราม่าความรักตามทวีต
อยู่ห่างกัน เวลาคุยน้อย เดี่ยวแมร่งก็เลิก ผมคิดงี้นะ แต่ก็ประคองมาถึง 3 เดือน ผมจับได้ว่า แอบคุยคนอื่น
ทั้งทีน้องเขาบอกไม่ได้คุยกับใครเลย ก็มีรหัสเฟสน้องเขานะครับ แต่เจอในไลน์ ซึ่งน้องเขามีรหัสของผมทุกอย่าง
ทวีต ไอจี ไลน์ เฟส ผมก็ไม่ซีเรียสอะไร บริสุทธิ์ใจ แต่เจอในไลน์เพื่อนผม แอบคุยกันกับเพื่อนผมซึ่งเป็นเมทด้วย
ใกล้ตัว
ความรู้สึกแรกคือ ... จุก แล้วน้ำตาค่อยๆไหล จนน้องเขามาขอโทษ ร้องไห้กับผมว่าจะไม่ทำอีกแล้ว
ครั้งแรกย่อมมีการให้อภัย ผมก็บอกไป อย่ามีอีกนะ แต่ความรู้สึกเราก็เปลี่ยนละ ตลอดเวลาคบก็เรื่อยๆครับ
มีหวานบ้าง ทะเลาะบ้าง แต่ทะเลาะส่วนใหญ่ เพราะผมเป็นนักดนตรี รร. ซึ่งอภิสิทธิ์ที่ได้คือ พกโทรศัพท์ได้(สมาร์ตโฟน)
ซึ่งเพื่อนๆคนอื่นเค้าไม่มีหรอกครับ อย่างมากก็ฮีโร่ มันซุกซ่อนได่ง่าย แต่ผมนี้ถือไอโฟนเดินว่อนเลย ก็เลยเป็นเป้าสายตาเพื่อนนิดหน่อย
สำหรับเพื่อนผู้ชายของน้องเขา ผมก็ไม่คิดไรมากนะครับ น้องเขาเป็นผู้หญิงในกลุ่มผู้ชายมาก เพราะเหตุผล เพื่อนผู้ชายมันจริงใจ
ไม่เหมือนผู้หญิง นี้แหละครับจุดปัญหา ก็มีนะ หึงตามภาษาแฟนอะนะ บางครั้งก็ทะเลาะ แต่แปปเดียวผมก็หาย โอเคแค่เพื่อน
ก็เริ่มปล่อยๆ ส่วนผมหรอครับ เพื่อนผู้หญิงที่สนิทๆ หรือคนที่เคยคุย ปลิวหมดเลยครับ มาลบเพื่อนในเฟสผม ซึ่งแมร่ง
ไม่ได้คุยอะไรกันเลย ก็คิดความยุติธรรมอยุ่ไหนวะ 555555 ผมก็ยอมนะขี้เกียจทะเลาะ จนวันหนึ่ง
คบกันมา 10 เดือนมีวันหนึ่งน้องเขาบอกผม ไม่เหมือนเดิม เพราะผมเล่นดนตรี มีงานนั้น มีนี้ บางอาทิตย์โดนกัก เวลาคุยก็น้อยลงไป
ผมก็พยายามอธิบาย แต่เหมือนจะไม่เข้าใจ จนบ่อยขึ้นทะเลาะกันแต่เรื่องเดิมๆ จนผมเริ่มทนไม่ไหว บอกเลิกไป
ก็เศร้าตามนั้นนะครับ บอกเลิกเขาแต่เราก็เศร้า คิดถึงบ้างเลยแอบกลับไปส่องแชท เพราะเมสเซนเจอร์น้องเขาติดเครื่องผมมา
ความนี้จี๊ดเลยครับ ไอ้เพื่อนที่น้องเขาเคยบอก หลังจากเลิก ก็มีคำพูดที่พูดกันในกลุ่มของเพื่อนน้องเขาว่า ผมสมมุติว่าผู้ชายนั้นชื่อ บี นะครับ
ประมาณว่า แฟนผมพิม :คิดถึงไอ้บีวะ
เพื่อนแฟน :แล้วแฟนอะ
แฟนผม : เลิกแล้ววะ 555 คิดถึงบี ตอนงานวันเกิดไอ..(ไม่รุ้จักนะครับ) มาขอกูตั้ม กอดกันไป โฮ้ยกลิ่นตัวมันหอมมาก
ติดกูมาอยู่เลย (ตอนนงานวันเกิดยังคบกับผมอยู่)
.........คือ รอบนี้น้ำตาไหลยาวเลยครับ ทั้งจุกทั้งแค้น เพื่อนที่กำลังซ้อมดนตรี ก็มาปลอบกัน หยุดซ้อมแปป ผมก็โมโห คิดในใจ
จะกลับไปขอคืนดี เลยสละกีตาร์โปร่ง yamaha F-310 ไปตัวหนึ่ง ติดข้างฝากำแพงห้อง แตกกระจาย เพื่อนเลยมาช่วยกันจับผมไว้
ในใจคือ เบลอ ทำอะไรไม่ถูก สมองคิดอะไรไม่ออก หลังจากนั้นคำด่า คำแสลงออกมาจากปากผมเพียบ
ตอนนี้คือ เลิกครับ เลิกขาด อย่าพบเจออีกเลย ก็ถือเป็นบทเรียนนะครับ รุ้สึกเจ็บใจนิดๆ โดนเด็กหลอก
สุดท้ายและท้ายสุดมีใครสงสัยอะไรถามได้นะครับ 😄😄
คำว่า "แค่เพื่อน" จากปากผู้หญิง เชื่อใจได้แค่ไหนครับ
สวัสดีครับ ผมก็มีประสบกาณ์เล็กๆน้อยๆมาแชร์ให้ฟังเนาะ เอาเป็นว่าเล่าเลยละกัน
ผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาก็ไม่ได้หล่ออะไรมาก สูง 178 (มาตรฐานชายไทย) ตัวล่ำเพราะฟิตเนสมาเกือบสองปีละ
ตามภาษาเพื่อนก็พอดูได้อะนะ 😃
แต่ติดที่เป็นนักเรียนทหารด้วย ซึ่งภาพรวมก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร แต่หลายคนอาจจะมองภาพของ นร.ทหาร ต่างกันไป
ผู้ชายในเครื่องแบบไรงี้ ชอบไม่ชอบอยู่ที่คนนะครับ ก็มีโอกาสได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นรุ่นน้อง 4 ปี ซึ่งผมก็ 20 ต้นๆ
ก็รู้จักกันผ่านเพื่อน เพื่อนแนะนำมา ก็เลยลองคุยกันดู ก็คิดในใจว่า นร.ทหาร มันไม่มีเวลาให้ใครหรอก วันๆไม่ฝึก
ก็โดน- เวลาจับโทรศัพท์แทบไม่มี ก็เลยคิดว่าเดี๋ยวคุยละแมร่งก็หาย เหมือนหลายๆคนที่ผ่าน
แต่ปรากฏว่าน้องเค้ารอได้ รอเราว่าง รอเรามีเวลา คือเอาง่ายๆ คุยแล้วเริ่มถูกคอ ก็พัฒนาความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ
จนก็ตกลงคบกัน เพื่อนก็แซวกันทั่ว เฮ้ย! แมร่งกินเด็กวะ อมตะหรอ 555 แต่ก็คุยและหัวเราะกับเพื่อนไป
คบแรกๆก็หวานเหมือนดังน้ำปลาทิพรส 555 (ล้อเล่นครับ) ก็คุยกันเวลาว่าง และศุกร์-เสาร์ เมื่อตอนออก รร.
ผมกับน้องเขาอยู่ห่างกัน 200 กว่ากิโล (กิโลเมตรนะครับ) แน่นอน เหมือนข้อความดราม่าความรักตามทวีต
อยู่ห่างกัน เวลาคุยน้อย เดี่ยวแมร่งก็เลิก ผมคิดงี้นะ แต่ก็ประคองมาถึง 3 เดือน ผมจับได้ว่า แอบคุยคนอื่น
ทั้งทีน้องเขาบอกไม่ได้คุยกับใครเลย ก็มีรหัสเฟสน้องเขานะครับ แต่เจอในไลน์ ซึ่งน้องเขามีรหัสของผมทุกอย่าง
ทวีต ไอจี ไลน์ เฟส ผมก็ไม่ซีเรียสอะไร บริสุทธิ์ใจ แต่เจอในไลน์เพื่อนผม แอบคุยกันกับเพื่อนผมซึ่งเป็นเมทด้วย
ใกล้ตัว
ครั้งแรกย่อมมีการให้อภัย ผมก็บอกไป อย่ามีอีกนะ แต่ความรู้สึกเราก็เปลี่ยนละ ตลอดเวลาคบก็เรื่อยๆครับ
มีหวานบ้าง ทะเลาะบ้าง แต่ทะเลาะส่วนใหญ่ เพราะผมเป็นนักดนตรี รร. ซึ่งอภิสิทธิ์ที่ได้คือ พกโทรศัพท์ได้(สมาร์ตโฟน)
ซึ่งเพื่อนๆคนอื่นเค้าไม่มีหรอกครับ อย่างมากก็ฮีโร่ มันซุกซ่อนได่ง่าย แต่ผมนี้ถือไอโฟนเดินว่อนเลย ก็เลยเป็นเป้าสายตาเพื่อนนิดหน่อย
สำหรับเพื่อนผู้ชายของน้องเขา ผมก็ไม่คิดไรมากนะครับ น้องเขาเป็นผู้หญิงในกลุ่มผู้ชายมาก เพราะเหตุผล เพื่อนผู้ชายมันจริงใจ
ไม่เหมือนผู้หญิง นี้แหละครับจุดปัญหา ก็มีนะ หึงตามภาษาแฟนอะนะ บางครั้งก็ทะเลาะ แต่แปปเดียวผมก็หาย โอเคแค่เพื่อน
ก็เริ่มปล่อยๆ ส่วนผมหรอครับ เพื่อนผู้หญิงที่สนิทๆ หรือคนที่เคยคุย ปลิวหมดเลยครับ มาลบเพื่อนในเฟสผม ซึ่งแมร่ง
ไม่ได้คุยอะไรกันเลย ก็คิดความยุติธรรมอยุ่ไหนวะ 555555 ผมก็ยอมนะขี้เกียจทะเลาะ จนวันหนึ่ง
คบกันมา 10 เดือนมีวันหนึ่งน้องเขาบอกผม ไม่เหมือนเดิม เพราะผมเล่นดนตรี มีงานนั้น มีนี้ บางอาทิตย์โดนกัก เวลาคุยก็น้อยลงไป
ผมก็พยายามอธิบาย แต่เหมือนจะไม่เข้าใจ จนบ่อยขึ้นทะเลาะกันแต่เรื่องเดิมๆ จนผมเริ่มทนไม่ไหว บอกเลิกไป
ก็เศร้าตามนั้นนะครับ บอกเลิกเขาแต่เราก็เศร้า คิดถึงบ้างเลยแอบกลับไปส่องแชท เพราะเมสเซนเจอร์น้องเขาติดเครื่องผมมา
ความนี้จี๊ดเลยครับ ไอ้เพื่อนที่น้องเขาเคยบอก หลังจากเลิก ก็มีคำพูดที่พูดกันในกลุ่มของเพื่อนน้องเขาว่า ผมสมมุติว่าผู้ชายนั้นชื่อ บี นะครับ
ประมาณว่า แฟนผมพิม :คิดถึงไอ้บีวะ
เพื่อนแฟน :แล้วแฟนอะ
แฟนผม : เลิกแล้ววะ 555 คิดถึงบี ตอนงานวันเกิดไอ..(ไม่รุ้จักนะครับ) มาขอกูตั้ม กอดกันไป โฮ้ยกลิ่นตัวมันหอมมาก
ติดกูมาอยู่เลย (ตอนนงานวันเกิดยังคบกับผมอยู่)
.........คือ รอบนี้น้ำตาไหลยาวเลยครับ ทั้งจุกทั้งแค้น เพื่อนที่กำลังซ้อมดนตรี ก็มาปลอบกัน หยุดซ้อมแปป ผมก็โมโห คิดในใจ
จะกลับไปขอคืนดี เลยสละกีตาร์โปร่ง yamaha F-310 ไปตัวหนึ่ง ติดข้างฝากำแพงห้อง แตกกระจาย เพื่อนเลยมาช่วยกันจับผมไว้
ในใจคือ เบลอ ทำอะไรไม่ถูก สมองคิดอะไรไม่ออก หลังจากนั้นคำด่า คำแสลงออกมาจากปากผมเพียบ
ตอนนี้คือ เลิกครับ เลิกขาด อย่าพบเจออีกเลย ก็ถือเป็นบทเรียนนะครับ รุ้สึกเจ็บใจนิดๆ โดนเด็กหลอก
สุดท้ายและท้ายสุดมีใครสงสัยอะไรถามได้นะครับ 😄😄