แท็กผิดห้องขออภัยนะคะ
เรื่องที่จะเล่านี่ เอาย่อๆเนอะ แต่จริงๆเราจำรายละเอียดได้หมดเลยน้าา~ เรารู้จักรุ่นน้องคนนึงที่ค่ายที่ต่างจังหวัด เราเป็นผู้หญิง น้องก็เป็นผู้หญิง ตอนอยู่มหาลัยไม่เคยเจอกันมาก่อน ตอนทำงานค่าย น้องอยู่ฝ่ายที่ต้องทำงานใกล้ๆเรา น้องจะคอยถามตลอดว่า มีไรให้ช่วยมั้ย แรกๆเรามองว่าน้องมีน้ำใจดี ยังไม่คิดจะถามชื่อ พอน้องช่วยบ่อยๆเราก็เลยถามชื่อน้อง น้องถามชื่อเรา นี่ก็น่าจะเป็นการรู้จักกันครั้งแรกของเราสองคน
ค่ายมีสัปดาห์นึง เราไม่รู้ว่าเราเริ่มมองหาน้องตั้งแต่วันไหน แต่มันเริ่มมองหาบ่อยขึ้น เวลาประชุม เวลากินข้าวไรงี้ ถ้าไม่เห็นจะรู้สึกเป็นห่วง
ตอนแรกเราหาเฟสน้องจนเจอ แต่ไม่กล้าแอดไป(ตรงนี้เดี๋ยวเล่าต่อ) ปกติเราเป็นคนไม่ค่อยพูด ยิ่งพอเจอคนที่ชอบนี่จะพยามนิ่งมาก555 ผ่านค่ายไปสองสามวัน เราว่าน้องคงรู้ตัวแล้วว่าเรามองน้องบ่อย
หัวค่ำวันนึงหลังเลิกประชุมค่าย จักรยานที่จะใช้ขี่กลับที่พักมีจำกัด น้องชวนเราไปซ้อน แต่เราบอกจะขี่เอง เเล้วถามว่าไว้ใจพี่ป่าว น้องบอกไว้ใจจจจ ระหว่างขี่ไป หัวใจเราเต้นแรงมากกก เหมือนคุมตัวเองไม่อยู่เลย ก็คุยๆกันไปสักพัก เรารู้สึกว่าจักรยานมันส่ายๆไปมา เพราะเราตื่นเต้นจริงๆ 55555 มีเพื่อนน้องพูดว่าเราทิ้งให้เพื่อนเราเดิน เราเลยบอกว่า ก็น้องชวนเรามา น้องก็พูดว่า พี่อยากอยู่กับเรา(หมายถึงตัวน้อง) จังหวะนั้นเราเขินแรงมาก55555
พอมาถึงทางขึ้นเนิน น้องพูดขึ้นมาว่า ให้หนูลงเดินตรงนี้ก็ได้ เรารีบตอบเลยว่า ไม่ต้องงง! และก็พยายามขี่ขึ้นเนินต่อไปปป น้องบอก สู้ๆๆ เราคิดในใจว่าจะสู้ตาย5555 พอมาถึงที่หมาย น้องลงและพูดขอบคุณค่ะ (น่ารักเนอะะะ)
เวลานั่งกินข้าวในโรงอาหาร ที่นั่งน้องกับที่นั่งเราจะเยื้องๆกันพอดี เราก็แอบมองน้องเป็นระยะๆ555 บางทีเราก็เห็นน้องมองนะ ไม่รู้คิดไปเองรึป่าวว
พอกลางคืน เราก็แอดเฟสน้องไปเลยยย แอดเพื่อนๆน้องไปด้วย (เรารู้จักเพื่อนน้องในค่ายนี้เหมือนกัน) เพื่อความเนียน555 เพื่อนน้องรับไวมาก แต่น้องมารับตอนเช้า พอเจอกันตอนเช้า น้องก็ถามว่าพี่แอดเฟสมาใช่ปะ เราก็บอกช่ายยย แถมพูดกลบเกื่อนไปอีกว่าเเอดไปทุกคนแหละะ
พอวันนึงที่ต้องไปวัดเราเดินสะดุดอะไรสักอย่างเป็นแผลที่นิ้วเท้า น้องถามบ่อยเลยว่าเจ็บมั้ยโอเคป่าว
วันเดียวกันมีงานกีฬาสีค่าย มีเกมอย่างนึงคล้ายๆเตยกัก ตอนแรกเรากักน้องอยู่แต่ไม่กล้ามองตานานๆ สุดท้ายเลยปล่อยผ่านไป ละเราก็ไปกักคนอื่นแทนพอกีฬาเลิก เรานั่งพักอยู่ น้องเดินมาถามเรื่องเท้าอีก ละก็ถามว่ากระเป๋าข้างๆเราของใคร เราบอกของเพื่อนเราพร้อมกับหยิบไปวางอีกที่นึง ละก็บอกให้น้องนั่ง พอน้องนั่งใจเราเต้นแรงอีกแล้ว เป็นอีกครั้งที่ได้อยู่ใกล้กันมากๆ
วันสุดท้ายของค่าย ระหว่างเดินทางกลับ เวลาแวะเข้าห้องน้ำ เรากับน้องก็ทักกันตลอด ตอนกินข้าวน้องชวนไปนั่งด้วย พอเราวางจานน้องก็เอาช้อนส้อมมาวางในจานให้ ก็นั่งด้วยกันแต่มีเพื่อนน้องกับเพื่อนเราด้วยนะ
พอกลับมาถึงมหาลัยทุกคนที่แยกย้ายกลับบ้านกลับหอ แต่เราเห็นน้องยังไม่กลับ เราเลยอยู่ต่อจนเย็นเกือบค่ำ กะว่ารอให้น้องกลับเราค่อยกลับ แต่สุดท้ายเราก็ต้องกลับก่อนเพราะมีเพื่อนรอกลับด้วย
วันนั้นเรากลับมาหาไลน์น้องจากกลุ่มไลน์สาขา แล้วแอดไปถามว่าได้กลับบ้านยัง ก็คุยกันนิดเดียว จบบทสนทนาด้วยสติกเกอร์ของน้อง เราไม่ได้พิมพ์ไรไปต่อเพราะว่ากลัวน้องรำคาญ
ผ่านไปเสาร์อาทิตย์ เรารู้สึกคิดถึงน้องมากกก ก็คนเคยเจอกันทุกวันอะเนอะตอนอยู่ค่าย >< เลยตัดสินใจทักไปอีกรอบ บอกฝันดีบอกคิดถึงไรงี้ ก็ได้คุยกันจนฝันดีของอีกวันนึง
พอวันเปิดเรียน เราไม่ได้เจอน้องเลยแต่ทักไปตอนเย็นๆว่าเลิกเรียนยัง กลับบ้านยัง ฯลฯ น้องก็คุยด้วยดีนะ
เราว่าเราคงชอบน้องแล้วแหละ~
แต่เราไม่รู้ว่าน้องจะรังเกียจเรามั้ย เพราะเราเป็นผู้หญิง
ไม่รู้ว่าจะเดินหน้าต่อหรือหยุดไว้แค่นี้ดี?
คือเดาใจน้องไม่ถูกเลยจริงๆค่ะ
เราไม่รู้ว่าสิ่งที่น้องทำ ทำเพียงเพราะเราเป็นรุ่นพี่คนนึงรึป่าว ถ้าเป็นเพราะเเบบนั้นเราคงแป๊กและเป็นแค่พี่สาวคนนึง
เมื่อรู้สึกแบบนี้กับรุ่นน้อง
เรื่องที่จะเล่านี่ เอาย่อๆเนอะ แต่จริงๆเราจำรายละเอียดได้หมดเลยน้าา~ เรารู้จักรุ่นน้องคนนึงที่ค่ายที่ต่างจังหวัด เราเป็นผู้หญิง น้องก็เป็นผู้หญิง ตอนอยู่มหาลัยไม่เคยเจอกันมาก่อน ตอนทำงานค่าย น้องอยู่ฝ่ายที่ต้องทำงานใกล้ๆเรา น้องจะคอยถามตลอดว่า มีไรให้ช่วยมั้ย แรกๆเรามองว่าน้องมีน้ำใจดี ยังไม่คิดจะถามชื่อ พอน้องช่วยบ่อยๆเราก็เลยถามชื่อน้อง น้องถามชื่อเรา นี่ก็น่าจะเป็นการรู้จักกันครั้งแรกของเราสองคน
ค่ายมีสัปดาห์นึง เราไม่รู้ว่าเราเริ่มมองหาน้องตั้งแต่วันไหน แต่มันเริ่มมองหาบ่อยขึ้น เวลาประชุม เวลากินข้าวไรงี้ ถ้าไม่เห็นจะรู้สึกเป็นห่วง
ตอนแรกเราหาเฟสน้องจนเจอ แต่ไม่กล้าแอดไป(ตรงนี้เดี๋ยวเล่าต่อ) ปกติเราเป็นคนไม่ค่อยพูด ยิ่งพอเจอคนที่ชอบนี่จะพยามนิ่งมาก555 ผ่านค่ายไปสองสามวัน เราว่าน้องคงรู้ตัวแล้วว่าเรามองน้องบ่อย
หัวค่ำวันนึงหลังเลิกประชุมค่าย จักรยานที่จะใช้ขี่กลับที่พักมีจำกัด น้องชวนเราไปซ้อน แต่เราบอกจะขี่เอง เเล้วถามว่าไว้ใจพี่ป่าว น้องบอกไว้ใจจจจ ระหว่างขี่ไป หัวใจเราเต้นแรงมากกก เหมือนคุมตัวเองไม่อยู่เลย ก็คุยๆกันไปสักพัก เรารู้สึกว่าจักรยานมันส่ายๆไปมา เพราะเราตื่นเต้นจริงๆ 55555 มีเพื่อนน้องพูดว่าเราทิ้งให้เพื่อนเราเดิน เราเลยบอกว่า ก็น้องชวนเรามา น้องก็พูดว่า พี่อยากอยู่กับเรา(หมายถึงตัวน้อง) จังหวะนั้นเราเขินแรงมาก55555
พอมาถึงทางขึ้นเนิน น้องพูดขึ้นมาว่า ให้หนูลงเดินตรงนี้ก็ได้ เรารีบตอบเลยว่า ไม่ต้องงง! และก็พยายามขี่ขึ้นเนินต่อไปปป น้องบอก สู้ๆๆ เราคิดในใจว่าจะสู้ตาย5555 พอมาถึงที่หมาย น้องลงและพูดขอบคุณค่ะ (น่ารักเนอะะะ)
เวลานั่งกินข้าวในโรงอาหาร ที่นั่งน้องกับที่นั่งเราจะเยื้องๆกันพอดี เราก็แอบมองน้องเป็นระยะๆ555 บางทีเราก็เห็นน้องมองนะ ไม่รู้คิดไปเองรึป่าวว
พอกลางคืน เราก็แอดเฟสน้องไปเลยยย แอดเพื่อนๆน้องไปด้วย (เรารู้จักเพื่อนน้องในค่ายนี้เหมือนกัน) เพื่อความเนียน555 เพื่อนน้องรับไวมาก แต่น้องมารับตอนเช้า พอเจอกันตอนเช้า น้องก็ถามว่าพี่แอดเฟสมาใช่ปะ เราก็บอกช่ายยย แถมพูดกลบเกื่อนไปอีกว่าเเอดไปทุกคนแหละะ
พอวันนึงที่ต้องไปวัดเราเดินสะดุดอะไรสักอย่างเป็นแผลที่นิ้วเท้า น้องถามบ่อยเลยว่าเจ็บมั้ยโอเคป่าว
วันเดียวกันมีงานกีฬาสีค่าย มีเกมอย่างนึงคล้ายๆเตยกัก ตอนแรกเรากักน้องอยู่แต่ไม่กล้ามองตานานๆ สุดท้ายเลยปล่อยผ่านไป ละเราก็ไปกักคนอื่นแทนพอกีฬาเลิก เรานั่งพักอยู่ น้องเดินมาถามเรื่องเท้าอีก ละก็ถามว่ากระเป๋าข้างๆเราของใคร เราบอกของเพื่อนเราพร้อมกับหยิบไปวางอีกที่นึง ละก็บอกให้น้องนั่ง พอน้องนั่งใจเราเต้นแรงอีกแล้ว เป็นอีกครั้งที่ได้อยู่ใกล้กันมากๆ
วันสุดท้ายของค่าย ระหว่างเดินทางกลับ เวลาแวะเข้าห้องน้ำ เรากับน้องก็ทักกันตลอด ตอนกินข้าวน้องชวนไปนั่งด้วย พอเราวางจานน้องก็เอาช้อนส้อมมาวางในจานให้ ก็นั่งด้วยกันแต่มีเพื่อนน้องกับเพื่อนเราด้วยนะ
พอกลับมาถึงมหาลัยทุกคนที่แยกย้ายกลับบ้านกลับหอ แต่เราเห็นน้องยังไม่กลับ เราเลยอยู่ต่อจนเย็นเกือบค่ำ กะว่ารอให้น้องกลับเราค่อยกลับ แต่สุดท้ายเราก็ต้องกลับก่อนเพราะมีเพื่อนรอกลับด้วย
วันนั้นเรากลับมาหาไลน์น้องจากกลุ่มไลน์สาขา แล้วแอดไปถามว่าได้กลับบ้านยัง ก็คุยกันนิดเดียว จบบทสนทนาด้วยสติกเกอร์ของน้อง เราไม่ได้พิมพ์ไรไปต่อเพราะว่ากลัวน้องรำคาญ
ผ่านไปเสาร์อาทิตย์ เรารู้สึกคิดถึงน้องมากกก ก็คนเคยเจอกันทุกวันอะเนอะตอนอยู่ค่าย >< เลยตัดสินใจทักไปอีกรอบ บอกฝันดีบอกคิดถึงไรงี้ ก็ได้คุยกันจนฝันดีของอีกวันนึง
พอวันเปิดเรียน เราไม่ได้เจอน้องเลยแต่ทักไปตอนเย็นๆว่าเลิกเรียนยัง กลับบ้านยัง ฯลฯ น้องก็คุยด้วยดีนะ
เราว่าเราคงชอบน้องแล้วแหละ~
แต่เราไม่รู้ว่าน้องจะรังเกียจเรามั้ย เพราะเราเป็นผู้หญิง
ไม่รู้ว่าจะเดินหน้าต่อหรือหยุดไว้แค่นี้ดี?
คือเดาใจน้องไม่ถูกเลยจริงๆค่ะ
เราไม่รู้ว่าสิ่งที่น้องทำ ทำเพียงเพราะเราเป็นรุ่นพี่คนนึงรึป่าว ถ้าเป็นเพราะเเบบนั้นเราคงแป๊กและเป็นแค่พี่สาวคนนึง