ชายคนหนึ่ง
โดนพิพากษาจำคุกสองปี ข้อหาทำสัญญากับหน่วยงานของรัฐที่ตัวเองมีอำนาจกำกับดูแลฯ
ทั้งที่เป็นแค่การลงนามยินยอมให้ภรรยาทำนิติกรรมซื้อ-ขาย-โอนที่ดินตามกฎหมายเท่านั้น
ผลพวงจากคำพิพากษานั้น ทำให้ถูกสั่งถอดยศ
ซึ่งก็ยังมีปัญหาทางข้อกฎหมายว่า การโดนสั่งจำคุกนั้น สมควรโดนถอดยศตามระเบียบขององค์กรหรือไม่
ด้วยว่า เป็นการกระทำผิดหลังการออกจากราชการมานานกว่ายี่สิบปี เป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับองค์กร
และข้อหาที่โดนพิพากษาจำคุกนั้น มองยังไง ๆ ก็คือข้อหาทางการเมือง
เรียกว่า มีข้อสงสัย คลุมเครือ ทั้งเรื่องคดีที่โดนพิพากษาจำคุก และเรื่องระเบียบการถอดยศ
แต่ก็โดนสั่งถอดยศไปเรียบร้อย
ชายคนหนึ่ง ปรากฎหลักฐานจากทางราชการชัด
ว่าหนีทหาร ว่าเข้ารับราชการทหารโดยมิชอบด้วยกฎหมาย ว่าใช้เอกสารเท็จขึ้นทะเบียนเป็นนายทหารสัญญาบัตร
ควรถูกดำเนินการยกเลิกคำสั่งบรรจุเข้ารับราชการ ควรถูกดำเนินการถอดยศ เรียนคืนเบี้ยหวัดเงินเดือน
ซึ่งควรมีการดำเนินการมานานกว่าสิบปีแล้ว แต่กลับไม่มีการดำเนินการใด ๆ ทั้งสิ้น
ผิดทั้งทางนิตินัย ที่หนีทหาร ที่ใช้เอกสารเท็จ
ผิดทั้งทางพฤติกนัย ที่พอได้เป็นนายทหารสัญญาบัตร แทนที่จะรับใช้องค์กรเพื่อทดแทนการไม่ต้องเป็นทหารเกณฑ์
กลับทำเรื่องลาออกจากราชการล่วงหน้าเป็นเวลาหลายเดือน เพื่อให้เวลารับราชการครบตามเงื่อนไข
แล้วก็ลากิจเพื่อรอเวลาให้ใบลาออกมีผล เป็นระยะเวลากว่า 200 วัน
องค์กรก็อนุมัติให้ลาได้แบบแปลก ๆ และอนุมัติใบลาออกให้ตามกำหนดครบตามเงื่อนไขรับราชการแทนเป็นทหารเกณฑ์
เป็นการช่วยเหลืออุ้มชูคนทำผิดกฎหมายที่น่ารังเกียจที่สุดที่องค์กรใดองค์หนึ่งจะทำได้
เมื่ออยากให้บ้านเมืองปรองดอง ก็ควรเริ่มต้นทำในเรื่องที่ควรทำก่อนดีไหมครับ
คนที่ไม่ว่าทางคดี ทางระเบียบ ล้วนมีความคลุมเรือ ยังสั่งถอดยศได้
แต่คนที่หลักฐานชัดซะยิ่งกว่าชัด กลับไม่มีการดำเนินการใด ๆ
ความเป็นธรรม ความยุติธรรม คือต้นตอ และคือวิธีระงับความขัดแย้งทั้งมวล
เริ่มต้นแสดงความจริงใจ ความเป็นกลาง มุ่งหน้าสู่หนทางการการปองด้วยการดำเนินการเรื่องยศ ๆ นี่ก่อนดีไหมครับ
เร่มต้นด้วยเรื่องเล็ก ๆ แค่นี้แหละ
ทำได้ไหม กล้าทำไหม ?
ถ้าไม่กล้า ถ้าทำไม่ได้ ก็อย่าหวังไปปรองดองในเรื่องที่ใหญ่กว่านี้เลยครับ
ไม่เลือกข้าง ไม่เลือกปฏิบัติ ไม่เป็นคู่ขัดแย้งกับใคร งั้นเริ่มแสดงความเป็นกลางในเรื่องนี้ก่อนเลยได้ไหมครับ
โดนพิพากษาจำคุกสองปี ข้อหาทำสัญญากับหน่วยงานของรัฐที่ตัวเองมีอำนาจกำกับดูแลฯ
ทั้งที่เป็นแค่การลงนามยินยอมให้ภรรยาทำนิติกรรมซื้อ-ขาย-โอนที่ดินตามกฎหมายเท่านั้น
ผลพวงจากคำพิพากษานั้น ทำให้ถูกสั่งถอดยศ
ซึ่งก็ยังมีปัญหาทางข้อกฎหมายว่า การโดนสั่งจำคุกนั้น สมควรโดนถอดยศตามระเบียบขององค์กรหรือไม่
ด้วยว่า เป็นการกระทำผิดหลังการออกจากราชการมานานกว่ายี่สิบปี เป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับองค์กร
และข้อหาที่โดนพิพากษาจำคุกนั้น มองยังไง ๆ ก็คือข้อหาทางการเมือง
เรียกว่า มีข้อสงสัย คลุมเครือ ทั้งเรื่องคดีที่โดนพิพากษาจำคุก และเรื่องระเบียบการถอดยศ
แต่ก็โดนสั่งถอดยศไปเรียบร้อย
ชายคนหนึ่ง ปรากฎหลักฐานจากทางราชการชัด
ว่าหนีทหาร ว่าเข้ารับราชการทหารโดยมิชอบด้วยกฎหมาย ว่าใช้เอกสารเท็จขึ้นทะเบียนเป็นนายทหารสัญญาบัตร
ควรถูกดำเนินการยกเลิกคำสั่งบรรจุเข้ารับราชการ ควรถูกดำเนินการถอดยศ เรียนคืนเบี้ยหวัดเงินเดือน
ซึ่งควรมีการดำเนินการมานานกว่าสิบปีแล้ว แต่กลับไม่มีการดำเนินการใด ๆ ทั้งสิ้น
ผิดทั้งทางนิตินัย ที่หนีทหาร ที่ใช้เอกสารเท็จ
ผิดทั้งทางพฤติกนัย ที่พอได้เป็นนายทหารสัญญาบัตร แทนที่จะรับใช้องค์กรเพื่อทดแทนการไม่ต้องเป็นทหารเกณฑ์
กลับทำเรื่องลาออกจากราชการล่วงหน้าเป็นเวลาหลายเดือน เพื่อให้เวลารับราชการครบตามเงื่อนไข
แล้วก็ลากิจเพื่อรอเวลาให้ใบลาออกมีผล เป็นระยะเวลากว่า 200 วัน
องค์กรก็อนุมัติให้ลาได้แบบแปลก ๆ และอนุมัติใบลาออกให้ตามกำหนดครบตามเงื่อนไขรับราชการแทนเป็นทหารเกณฑ์
เป็นการช่วยเหลืออุ้มชูคนทำผิดกฎหมายที่น่ารังเกียจที่สุดที่องค์กรใดองค์หนึ่งจะทำได้
เมื่ออยากให้บ้านเมืองปรองดอง ก็ควรเริ่มต้นทำในเรื่องที่ควรทำก่อนดีไหมครับ
คนที่ไม่ว่าทางคดี ทางระเบียบ ล้วนมีความคลุมเรือ ยังสั่งถอดยศได้
แต่คนที่หลักฐานชัดซะยิ่งกว่าชัด กลับไม่มีการดำเนินการใด ๆ
ความเป็นธรรม ความยุติธรรม คือต้นตอ และคือวิธีระงับความขัดแย้งทั้งมวล
เริ่มต้นแสดงความจริงใจ ความเป็นกลาง มุ่งหน้าสู่หนทางการการปองด้วยการดำเนินการเรื่องยศ ๆ นี่ก่อนดีไหมครับ
เร่มต้นด้วยเรื่องเล็ก ๆ แค่นี้แหละ
ทำได้ไหม กล้าทำไหม ?
ถ้าไม่กล้า ถ้าทำไม่ได้ ก็อย่าหวังไปปรองดองในเรื่องที่ใหญ่กว่านี้เลยครับ